Jeśli wyborca wnosi do Sądu Najwyższego pismo, w którym kwestionuje ważność wyborów, to powinien właściwie przygotować dokument. W szczególności konieczne jest złożenie na nim podpisu, by wiadomo było, kto kwestionuje prawidłowość prowadzenia wyborów. Nie ma natomiast podstaw do wzywania autora pisma do jego podpisania – orzekł Sąd Najwyższy.
Z przepisów wynika, że strona powinna złożyć wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Jeśli taki wniosek zostanie wniesiony zbyt późno, to nie ma podstaw do jego merytorycznego badania. Wówczas wniosek i tak nie może zostać uwzględniony - orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu.
Z zasady względnej stabilności imienia i nazwiska wynika, iż tylko wystąpienie ważnych powodów uzasadnia ich zmianę. Gdy strona nie wykaże, że jej dotychczasowe nazwisko ją ośmiesza, to nie może domagać się zmiany na inne nazwisko - orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie.
Dopóki nie będzie miało miejsca formalne ogłoszenie wyników wyborów, to wyborcy nie mogą skutecznie składać protestów wyborczych. Ani protest przedwczesny, ani spóźniony nie mogą być merytorycznie rozpoznane. Należy go pozostawić bez rozpoznania – orzekł Sąd Najwyższy.
Burmistrz nie może powołać do komisji przyznającej dotacje celowe radnych rady gminy i nałożyć na nich odpowiednich obowiązków – stwierdziło kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej we Wrocławiu. Radni nie są ani pracownikami urzędu miasta, ani nie łączy ich z burmistrzem miasta żaden stosunek prawny.
Miasto zaakceptowało posadowienie znaku drogowego, niezgodnie z projektem, w chodniku na skraju ścieżki rowerowej. Odpowiada więc za obrażenia rowerzysty, który uderzył w słupek od znaku – stwierdził Sąd Okręgowy w Sieradzu. Miasto i jego ubezpieczyciel zapłacą rowerzyście odszkodowanie i rentę.
Sąd administracyjny pouczył skarżącego, że od wydanego postanowienia przysługuje mu zażalenie. Okazało się jednak, że powinna to być skarga kasacyjna, a złożone pismo nie spełniało jej wymogów formalnych. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że skarżący powinien wystąpić z wnioskiem o przywrócenie terminu, co pozwoli na uniknięcie negatywnych konsekwencji.
Jeśli starosta poweźmie informację od funkcjonariuszy policji, że kierowca przekroczył prędkość o ponad 50 km/h w terenie zabudowanym, to jest zobowiązany zatrzymać mu prawo jazdy. Decyzja w tym przedmiocie ma na celu prewencyjne chronienie życia i zdrowia oraz bezpieczeństwo użytkowników dróg - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Uchwała kierunkowa rady gminy powinna mieć wyłącznie charakter programowy, intencyjny. Nie może nakładać na organ wykonawczy konkretnego sposobu działania, w jaki sposób osiągnąć cel – stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie. Można jedynie wskazać priorytety, którymi organ wykonawczy powinien się kierować
Niedopuszczalne jest doręczanie stronom niektórych pism w formie tradycyjnej, a innych poprzez zawiadomienie publiczne. Sposób doręczenia powinien być bowiem konsekwentny, chyba że niejednorodność wyraźnie wynikałaby z przepisów ustawy. Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.
Rada gminy może wydawać uchwały kierunkowe, w których określa wytyczne, zalecenia lub wskazówki dla organu wykonawczego. Akty te nie mogą jednak wkraczać w zakres kompetencji, które z mocy ustawy należą do prezydenta miasta – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie.
Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie nie nakłada na członków gminnych zespołów interdyscyplinarnych wymogu braku karalności za przestępstwo umyślne. Dlatego też przyjęcie przez radę gminy takich przepisów stanowi przekroczenie delegacji ustawowej i musi zostać ocenione jako istotne naruszenie prawa. Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu.
Rada gminy nie może uchwalić, że o zakresie określonego w sposób alternatywny przeznaczenia terenu będzie decydował inny podmiot, np. gestor mediów. Nie może ona bowiem scedować swoich kompetencji w tym zakresie. Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu.
Uchwalony przez radę gminy miejscowy plan pozbawił inwestora możliwości zabudowy kilku działek, co do których uzyskał już decyzje o ustaleniu warunków zabudowy. Sąd uznał jednak, że ingerencja ta była uzasadniona i stanowiła wynik rozważenia interesów. Natomiast wydane decyzje są niezależne od zapisów studium i abstrahują od założeń gospodarki planistycznej gminy.
Miasto dążąc do tego, by cel ustanowienia strefy płatnego parkowania był realizowany, może wprowadzać różnorakie kryteria przyznawania kierowcom abonamentów postojowych (mieszkańca). Muszą one być jednak zgodne z prawem, a w szczególności nie mogą naruszać konstytucyjnej zasady równości obywateli wobec prawa - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Diety należą się radnemu nie tylko za uczestnictwo w pracach organów powiatu, ale także za wykonywanie innych czynności, niż udział w posiedzeniach. Rada powiatu nie mogła więc uchwalić potrącania diety, w sytuacji gdy posiedzenia rady lub komisji nie odbywają się – stwierdził WSA w Olsztynie.
Pracownik służby cywilnej egzekwujący w imieniu wojewody nakaz eksmisji wdał się w internetowy hejt z byłym właścicielem nieruchomości. Robił to jednak po godzinach pracy, starając się bronić swojego dobrego imienia. Pracodawca chcąc wyciszyć szum medialny wokół sprawy, zwolnił go dyscyplinarnie. Spór o przywrócenie do pracy rozstrzygnął sąd.
Głosując w sprawie ustalenia ekwiwalentu pieniężnego dla członków Ochotniczej Straży Pożarnej radni będący członkami OSP powinni wyłączyć się z głosowania. Uchwała dotyczy bowiem ich interesu prawnego – stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach.
Jeśli strona zarzuca, że koło łowieckie jest bezczynne przy rozpoznawaniu sprawy o szacowanie szkód w uprawach i plonach rolnych przez zwierzęta łowne, to nie może wnieść skutecznej skargi do sądu administracyjnego. Tego rodzaju sprawa powinna być traktowana jako sprawa cywilna - orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.
Wyborca z powodu wady wzroku uczynił znak „x” w niewłaściwym miejscu i dokonał poprawek na karcie do głosowania. Złożył on protest wyborczy, w którym domagał się uznania jego głosu na tego kandydata, na którego chciał on zagłosować. Jego protest należało jednak pozostawić bez rozpoznania z przyczyn formalnych – orzekł Sąd Najwyższy.