Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił wniosek Marka A. (dane zmienione) o wymierzenie Zarządowi Związku Biur Porad Obywatelskich w Warszawie grzywny na podstawie art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (ppsa). Przepis ten przewiduje, że organ przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę, w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. Jednakże WSA uznał, że podmiot, którego dotyczył wniosek nie jest organem, więc nie miał obowiązku przekazania złożonej skargi. Wydane w tej sprawie postanowienie zostało doręczone Markowi A. wraz z pouczeniem, że przysługuje od niego zażalenie. Środek zaskarżenia został przez niego złożony osobiście.
Przysługiwała skarga kasacyjna a nie zażalenie
Sprawą zajął się Naczelny Sąd Administracyjny, który wskazał, że w pierwszej kolejności należy ustalić, czy złożony środek zaskarżenia był zażaleniem czy skargą kasacyjną. Zgodnie z art. 173 § 1 ppsa od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Do tego rodzaju postanowień należą m.in. postanowienia o odrzuceniu złożonego przez stronę środka zaskarżenia. Natomiast art. 194 § 1 pkt 10 ppsa wskazuje, że w sprawie, w której przedmiotem jest ukaranie grzywną przysługuje zażalenie. Sąd wskazał jednak, że zaskarżone postanowienie nie zostało wydane w przedmiocie ukarania grzywną, lecz odrzucało wniosek o takie ukaranie. Dlatego stanowiło ono postanowienie kończące postępowanie w sprawie. Oznacza to, że zgodnie z art. 173 §1 ppsa, przysługiwała od niego skarga kasacyjna i jako ten środek zostało złożone pismo skarżącego zatytułowane "zażalenie".
Cena promocyjna: 33.8 zł
|Cena regularna: 169 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: zł
Kasację powinien przygotować profesjonalista
Art. 175 § 1 ppsa stanowi, że skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Jednakże przepis ten nie ma zastosowania, jeżeli została ona sporządzona przez sędziego, prokuratora, notariusza, radcę Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej albo profesora lub doktora habilitowanego nauk prawnych, będącego stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem. Okoliczność, że środek zaskarżenia został sporządzony przez odpowiednią osobę nie może ulegać wątpliwości i powinna być wykazana wraz ze złożeniem pisma. Natomiast braki w tym zakresie nie podlegają konwalidowaniu. Tymczasem z akt sprawy nie wynikało w sposób niebudzący wątpliwości, że skarga kasacyjna została sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika. Oznacza to, że konieczne było jej odrzucenie.
Czytaj także: MS proponuje sądom niepełne i niezrozumiałe pouczenia >>>
Sąd błędnie pouczył skarżącego
NSA wskazał, że doręczając zaskarżone postanowienie, WSA w Warszawie błędnie pouczył skarżącego. Powinien bowiem poinformować go o prawie do wniesienia skargi kasacyjnej i jej wymogach formalnych. Rozpoznający sprawę sąd podkreślił, że błędne pouczenie nie może powodować, że stronie przysługuje inny środek odwoławczy niż ten, który wynika z przepisów. Natomiast w sytuacji, gdy na skutek błędnych działań sądu administracyjnego strona uchybi wymaganiom formalnym i środek odwoławczy zostanie odrzucony, to jest ona uprawniona do wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej. Rozwiązanie to ma pozwolić na uniknięcie negatywnych konsekwencji uchybień, które powstały bez jej winy.
Wyrok NSA z 12 grudnia 2019 r., sygn. akt II GSK 1444/19
Cena promocyjna: 33.8 zł
Cena regularna: 169 zł
Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: zł
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
