Jeśli wśród propozycji odpowiedzi w teście była wyłącznie jedna poprawna, oparta na przepisach prawa obowiązujących w dniu przeprowadzenia egzaminu, to zdający egzamin radcowski nie może ich kwestionować. Przyjmowanie przez zdającego dodatkowych założeń, to niewłaściwa metoda rozwiązywania testu – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej kwestii przez Sąd Najwyższy – orzekła w środę Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych SN. Sama jednak złamała przy tym zasadę prawną ustanowioną przez siedmiu sędziów w uchwale. Mówi ona o tym, że rozpoznanie sprawy cywilnej przez sąd drugiej instancji w składzie jednego sędziego prowadzi do nieważności postępowania.
Sąd Najwyższy orzekł, że należy przeciwstawić się takiemu stosowaniu prawa, które przez „przyłapanie” na rzekomym błędzie co do skutków oświadczenia woli przedsiębiorcy „przybiera postać imperatywnego wyłączania ubezpieczonych z systemu ubezpieczenia na skutek niekorzystnej interpretacji ich oświadczeń woli”. I dlatego oddalił skargę kasacyjną ZUS w sprawie wykorzystania ulgi na start.
Trybunał Konstytucyjny ogłosił orzeczenie wydane w sprawie skargi spółki z o.o. dotyczącej istnienia oraz zakresu szkody wyrządzonej przez wydanie orzeczenia niezgodnego z prawem oraz właściwości miejscowej sądu. Według orzeczenia zgodny z Konstytucją jest przepis kodeksu postępowania cywilnego, stanowiący, że właściwy do orzekania o odszkodowaniu za wyrok niezgodny z prawem jest ten sam sąd, który wcześniej wydał wadliwy wyrok.
Organy gospodarki wodnej mogą nakazać spółce zawarcie umów z mieszkańcami gminy o odbiór ścieków lub dostarczanie wody – taki jest sens uchwały Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego. Przy czym taka spółka komunalna nie musi mieć zezwolenia na dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków na terenie gminy, która tę spółkę utworzyła.
Pierwsza uchwała dotycząca zbrodni sądowej i uchylenia immunitetu sędziego stanu wojennego zapadnie 4 października br. Jest to konsekwencja uchwały pełnego składu Izby Odpowiedzialności Zawodowej z 19 września br. Dała ona wskazówki, jak rozstrzygać sprawy sędziów podejrzanych o popełnienie zbrodni sądowych w stanie wojennym, czyli 40 lat temu. Dowiemy się, czy wnioski prokuratorów IPN o osądzenie tych sędziów przez sądy karne są zasadne.
Pracownicze pogramy motywacyjne oparte o realizację instrumentów finansowych mogą być opodatkowane korzystną stawką 19 proc., dopiero w momencie ich realizacji – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny. Sąd zakwestionował stanowisko fiskusa, który chciał do 32 proc. PIT już w monecie ich wypłaty. Zdaniem ekspertów wyrok może przywrócić popularność tych programów.
Po 13 latach zakończył się proces w sprawie opłaty reprograficznej. Sąd Okręgowy w Warszawie nakazał firmie Sony wypłatę 576 tys. zł zaległej opłaty na rzecz organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. To ważny wyrok ze względu na to, że sąd zdecydował się stwierdzić, że smartfony, tablety czy notebooki podlegają obowiązkowi opłat
Drobna kolizja drogowa spowodowana przez prokuratora przy jego nieuwadze nie jest przypadkiem mniejszej wagi – orzekła Izba Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego i przerwała linię orzeczniczą, która wskazywała, że zwykła stłuczka samochodowa prokuratora czy sędziego nie kończy się ukaraniem. Musi być równość wobec prawa – podsumował prezes Izby.
Do okresów zatrudnienia, od których uzależnione jest nabycie prawa do nagrody jubileuszowej nie można zaliczać jedynie zatrudnienia w państwowych zakładach pracy. Sąd Najwyższy ocenił, że postanowienie zakładowego układu zbiorowego pracy, które wyłącza możliwość uwzględnienia okresów zatrudnienia w prywatnym zakładzie pracy, narusza zasadę równego traktowania pracowników. Tym samym należy uznać je za nieobowiązujące.
W oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony z powodu likwidacji jednego z analogicznych stanowisk pracy powinna być wskazana przyczyna wyboru pracownika do zwolnienia. Przyczyna ta powinna być tak sformułowana, by pracownik wiedział i rozumiał, z jakiego powodu dokonano wypowiedzenia i mógł zadecydować o ewentualnym wniesieniu odwołania do sądu - orzekł Sąd Najwyższy.
Sędzia nie ma obowiązku etycznego darzenia sympatią przełożonego. Ma prawo też do wypowiadania swoich opinii, co uczyniła obwiniona sędzia wojskowa. Nie jest to złamanie zasad etycznych ani godności urzędu – przekonała Sąd Najwyższy obrona. Izba Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego uniewinniła sędzię, uznając, że słusznie orzekł tak sąd I instancji. Dodał, że „nie tak powinna przebiegać rozmowa, która miała miejsce w gabinecie prezesa sądu z podwładną”.
W umowie o pracę albo w układzie zbiorowym pracy można uzgodnić korzystniejsze warunki rozwiązywania stosunków pracy niż określone w kodeksie pracy. Sąd Najwyższy zwrócił jednak uwagę, że strony każdorazowo muszą szczegółowo wskazać zakres korzystniejszych uprawnień. Tym samym, skoro w układzie zbiorowym ograniczono jedynie możliwość wypowiedzenia umowy o pracę, to nie można na tej podstawie rozszerzać prawa do ewentualnego odszkodowania.
Rzecznik generalny TSUE wydał w czwartek opinię w sprawie dotyczącej odpowiedzialności przedsiębiorców za działania pracowników uczestniczących w wystawianiu faktur w firmach (sygn. C-442/22). Z opinii wynika, że pracodawca może ponieść konsekwencje na gruncie VAT tylko jeśli zostanie mu udowodnione, że działał w złej wierze.
Zawieszenie prawa do renty rodzinnej skutkuje wstrzymaniem jej wypłaty i eliminacją negatywnej przesłanki wyłączającej nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Zatem nie jest możliwe uzyskanie uprawnienia do świadczenia pielęgnacyjnego przy jednoczesnym posiadaniu prawa do innych świadczeń, w tym renty rodzinnej. Innymi słowy nie jest możliwe kumulatywne pobieranie zarówno świadczenia pielęgnacyjnego, jak i renty rodzinnej.
W Sądzie Najwyższym doszło do nietypowej sytuacji. Sąd kontrolował bowiem orzeczenie wydane też przez Izbę Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego, która uznała winę sędziego – powiedział sędzia Kozielewicz. – Przyczyną wszczęcia postępowania był błąd sądu polegający na nie zwolnieniu z odbywania kary skazanego w dozorze elektronicznym. Jednak przedłużenie dozoru było winą innego sędziego - orzekł SN.
Nawet jeżeli interwencyjne odebranie zwierząt niosło ze sobą określone koszty, ich zwrot, w postępowaniu administracyjnym, należy się tylko określonym podmiotom. Chodzi tu o: schronisko dla zwierząt, gospodarstwo rolne lub ogrody zoologiczne. Pozostałe jednostki muszą wszcząć w tym celu powództwo cywilne. Do takiego wniosku doszedł niedawno Naczelny Sąd Administracyjny.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 1 sierpnia 2023 roku stwierdził, że zapewnienie zakwaterowania oraz transportu pracownikowi oddelegowanemu do pracy za granicę nie powoduje powstania u tego pracownika przychodu. Jest to przełomowy wyrok, prezentujący całkowicie odmienne od dotychczasowego stanowisko NSA. Do tej pory sądy oraz organy skarbowe stały na stanowisku, że koszty poniesione w związku z oddelegowaniem pracownika do pracy (w tym m.in. koszty zakwaterowania) stanowią przychód pracownika.
Błąd w zakresie wykładni i stosowania prawa krajowego, prawa Unii Europejskiej lub w zakresie ustalenia stanu faktycznego albo oceny dowodów, jeżeli nie stanowi rażącej i oczywistej obrazy przepisów prawa - jako zachowanie mieszczące się w istocie wymiaru sprawiedliwości i przez to legalne - nie może być podstawą do pociągnięcia do odpowiedzialności karnej i dyscyplinarnej członka składu orzekającego – to uchwała całej Izby Odpowiedzialności Dyscyplinarnej SN.
Mimo, iż oskarżonemu nie przywrócono uprawnień do kierowania pojazdami nie oznacza to, że w dalszym ciągu pozostawały one cofnięte. Skoro w dacie czynu środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów został już wykonany w całości, to decyzja administracyjna w zakresie cofnięcia z tego powodu uprawnień nie obowiązywała – orzekł Sąd Najwyższy, uwzględniając kasację Rzecznika Praw Obywatelskich na korzyść kierowcy.