Język postępowania: hiszpański(2022/C 318/55)
(Dz.U.UE C z dnia 22 sierpnia 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Shuvalov (Moskwa, Rosja) (przedstawiciele: adwokaci J. Iriarte Ángel i E. Delage González)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2014/145/WPZiB 1 z dnia 17 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi w zakresie, w jakim decyzja ta odnosi się do skarżącego lub może go dotyczyć;
- stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 269/2014 2 z dnia 17 marca 2014 r. w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających w zakresie, w jakim rozporządzenie to odnosi się do skarżącego lub może go dotyczyć;
- obciążenie Rady koszami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.
1. Zarzut pierwszy, dotyczący oczywistego błędu w ocenie faktów, na których opierają się zaskarżone środki ograniczające, jako że w odniesieniu do skarżącego zostały zastosowanie przy braku aktualnej i rzeczywistej podstawy faktycznej i dowodowej.
2. Zarzut drugi, dotyczący niedopełnienia obowiązku uzasadnienia, jako że zaskarżone przepisy pozbawione są - w odniesieniu do skarżącego - prawidłowego uzasadnienia, co uniemożliwia mu odpowiednie przedstawienie obrony.
3. Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia prawa człowieka do wolności wypowiedzi, jako że skarżący zostaje ukarany z powodu określonych oświadczeń, które wchodzą w zakres wspomnianego prawa człowieka.
4. Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia prawa do skutecznej ochrony sądowej w odniesieniu do uzasadnienia aktów, braku rzeczywistego dowodu na podnoszone powody, praw do wolności wypowiedzi, do obrony i własności, jako że nie dochowano konieczności przedstawienia aktualnych i rzeczywistych dowodów ani obowiązku uzasadnienia, co ma wpływ na wspomniane prawa.
5. Zarzut piąty, dotyczący naruszenia prawa własności w związku z zasada proporcjonalności w zakresie, w jakim wspomniane prawo zostało ograniczone niesłusznie i nieproporcjonalnie.
6. Zarzut szósty, dotyczący naruszenia zasady równości traktowania, gdyż w trakcie porównania zaszkodzono pozycji skarżącego, mino iż nie istniały ku temu podstawy.
7. Zarzut siódmy, dotyczący nadużycia władzy, gdyż istnieją obiektywne, precyzyjne i spójne poszlaki uzasadniające twierdzenie, że zastosowaniu i przedłużeniu sankcji przyświecały cele inne niż przywołane przez Radę.
1 Dz.U. 2014, L 78, s. 16; w brzmieniu zmienionym decyzją Rady (WPZiB) 2022/265 z dnia 23 lutego 2022 r. dotyczącą zmiany decyzji 2014/145/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi (Dz.U. 2022, L 42 I, s. 98; sprostowanie Dz.U. 2022, L 55, s. 81).
2 Dz.U. 2014, L 78, s. 6; w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem wykonawczym (UE) Rady (UE) 2022/260 z dnia 23 lutego 2022 r. dotyczącym wykonania rozporządzenia (UE) nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających (Dz.U. 2022, L 42 I, s. 3).
