Jedynie oryginalne teksty EKG ONZ mają skutek prawny w świetle międzynarodowego prawa publicznego. Status i datę wejścia w życie niniejszego regulaminu należy sprawdzać w najnowszej wersji dokumentu EKG ONZ dotyczącego statusu TRANS/WP.29/343/, dostępnej pod adresem:http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html
Regulamin nr 10 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w odniesieniu do kompatybilności elektromagnetycznej [2017/260] 1
(Dz.U.UE L z dnia 17 lutego 2017 r.)
Obejmujący wszystkie obowiązujące teksty, w tym:
Suplement 01 do serii poprawek 05 - data wejścia w życie: 8 października 2016 r.
SPIS TREŚCI
REGULAMIN
1. Zakres
2. Definicje
3. Wystąpienie o homologację
4. Homologacja
5. Oznakowanie
6. Specyfikacje w konfiguracjach innych niż "tryb ładowania REESS podłączonego do sieci elektroenergetycznej"
7. Dodatkowe specyfikacje w konfiguracji "tryb ładowania REESS podłączonego do sieci elektroenergetycznej"
8. Zmiana lub rozszerzenie homologacji typu pojazdu po wymianie lub montażu nowego podzespołu elektrycznego/ elektronicznego (PZE)
9. Zgodność produkcji
10. Sankcje z tytułu niezgodności produkcji
11. Ostateczne zaniechanie produkcji
12. Zmiana i rozszerzenie homologacji typu pojazdu lub typu PZE
13. Przepisy przejściowe
14. Nazwy i adresy upoważnionych placówek technicznych wykonujących badania homologacyjne oraz organów udzielających homologacji typu
Dodatek 1 - Wykaz norm, o których mowa w niniejszym regulaminie
Dodatek 2 - Referencyjne wartości graniczne promieniowania szerokopasmowego z pojazdów - Odległość między anteną a pojazdem: 10 m
Dodatek 3 - Referencyjne wartości graniczne promieniowania szerokopasmowego z pojazdów - Odległość między anteną a pojazdem: 3 m
Dodatek 4 - Referencyjne wartości graniczne promieniowania wąskopasmowego z pojazdów - Odległość między anteną a pojazdem: 10 m
Dodatek 5 - Referencyjne wartości graniczne promieniowania wąskopasmowego z pojazdów - Odległość między anteną a pojazdem: 3 m
Dodatek 6 - Podzespół elektryczny/elektroniczny - Referencyjne wartości graniczne promieniowania szerokopasmowego
Dodatek 7 - Podzespół elektryczny/elektroniczny - Referencyjne wartości graniczne promieniowania wąskopasmowego
Dodatek 8 - Sztuczna sieć wysokiego napięcia
Załączniki
1 Przykłady znaków homologacji
2A Dokument informacyjny dotyczący homologacji typu pojazdu w odniesieniu do kompatybilności elektromagnetycznej
2B Dokument informacyjny dotyczący homologacji typu podzespołu elektrycznego/elektronicznego w odniesieniu do kompatybilności elektromagnetycznej
3A Zawiadomienie dotyczące udzielenia, rozszerzenia, odmowy lub cofnięcia homologacji lub ostatecznego zaniechania produkcji typu pojazdu/części/oddzielnego zespołu technicznego w odniesieniu do regulaminu nr 10
3B Zawiadomienie dotyczące udzielenia, rozszerzenia, odmowy lub cofnięcia homologacji lub ostatecznego zaniechania produkcji typu podzespołu elektrycznego/elektronicznego w odniesieniu do regulaminu nr 10
4 Metoda pomiaru promieniowanych emisji elektromagnetycznych szerokopasmowych z pojazdów
5 Metoda pomiaru promieniowanych emisji elektromagnetycznych wąskopasmowych z pojazdów
6 Metoda badania odporności pojazdów na promieniowanie elektromagnetyczne
7 Metoda pomiaru promieniowanych emisji elektromagnetycznych szerokopasmowych z podzespołów elektrycznych/elektronicznych (PZE)
8 Metoda pomiaru promieniowanych emisji elektromagnetycznych wąskopasmowych z podzespołów elektrycznych/ elektronicznych (PZE)
9 Metod(-y) badania odporności podzespołów elektrycznych/elektronicznych na promieniowanie elektromagnetyczne
10 Metoda(-y) badania odporności podzespołów elektrycznych/elektronicznych na stany przejściowe oraz emisji stanów przejściowych z tych podzespołów
11 Metoda(-y) badania emisji harmonicznych generowanych w przewodach prądu przemiennego z pojazdu
12 Metoda(-y) badania emisji zmian napięcia, wahań napięcia i migotania światła w przewodach prądu przemiennego z pojazdu
13 Metoda(-y) badania emisji zaburzeń przewodzonych, indukowanych przez pola o częstotliwości radiowej w przewodach prądu przemiennego lub stałego z pojazdów
14 Metoda(-y) badania emisji zaburzeń przewodzonych, indukowanych przez pola o częstotliwości radiowej w sieci i połączeniach telekomunikacyjnych z pojazdów
15 Metoda badania odporności pojazdów na szybkie elektryczne zaburzenia przejściowe/impulsowe przewodzone wzdłuż przewodów prądu przemiennego i stałego
16 Metoda badania odporności pojazdów na udary przewodzone wzdłuż przewodów prądu przemiennego i stałego
17 Metoda(-y) badania emisji harmonicznych generowanych w przewodach prądu przemiennego z PZE
18 Metoda(-y) badania emisji zmian napięcia, wahań napięcia i migotania światła w przewodach prądu przemiennego z PZE
19 Metoda(-y) badania emisji zaburzeń przewodzonych, indukowanych przez pola o częstotliwości radiowej w przewodach prądu przemiennego lub stałego z PZE
20 Metoda(-y) badania emisji zaburzeń przewodzonych, indukowanych przez pola o częstotliwości radiowej w sieci i połączeniach telekomunikacyjnych z PZE
21 Metoda badania odporności PZE na szybkie elektryczne zaburzenia przejściowe/impulsowe przewodzone wzdłuż przewodów prądu przemiennego i stałego
22 Metoda badania odporności PZE na udary przewodzone wzdłuż przewodów prądu przemiennego i stałego
1. ZAKRES
Niniejszy regulamin stosuje się do:
1.1. pojazdów kategorii L, M, N i O 2 w odniesieniu do kompatybilności elektromagnetycznej;
1.2. części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do montażu w takich pojazdach z zastrzeżeniem zawartym w pkt 3.2.1 w odniesieniu do kompatybilności elektromagnetycznej.
1.3. Zakres regulaminu obejmuje:
a) wymagania odnoszące się do odporności na promieniowane i przewodzone zaburzenia funkcji związanych z bezpośrednim kierowaniem pojazdem, związanych z ochroną kierowcy, pasażera i innych użytkowników drogi, związanych z zaburzeniami, które spowodowałyby dezorientację kierowcy lub innych użytkowników drogi, związanych z działaniem magistrali danych w pojeździe, związanych z zaburzeniami, które wpłynęłyby na wymaganą przepisami rejestrację danych dotyczących jazdy;
b) wymagania dotyczące kontroli niepożądanych promieniowanych i przewodzonych emisji w celu zabezpieczenia użytkowania zgodnie z przeznaczeniem urządzeń elektrycznych lub elektronicznych w danym pojeździe lub w pojazdach sąsiadujących lub znajdujących się w jego pobliżu oraz kontroli zaburzeń z urządzeń, które mogą zostać później zamontowane w pojeździe;
c) dodatkowe wymagania w odniesieniu do pojazdów i PZE wyposażonych w układy do podłączania ładowania REESS, dotyczące kontroli emisji i odporności w związku z takim połączeniem między pojazdem a siecią elektroenergetyczną.
2. DEFINICJE
Do celów niniejszego regulaminu:
2.1. "Kompatybilność elektromagnetyczna" oznacza zdolność pojazdu lub części lub oddzielnych zespołów technicznych do zadowalającego funkcjonowania w ich środowisku elektromagnetycznym bez powodowania niedopuszczalnych zaburzeń elektromagnetycznych zakłócających pracę jakiegokolwiek elementu tego środowiska.
2.2. "Zaburzenie elektromagnetyczne" oznacza wszelkie zjawiska elektromagnetyczne, które mogą zakłócać pracę pojazdu lub części, lub oddzielnych zespołów technicznych, lub jakiegokolwiek innego urządzenia, zespołu lub układu w pobliżu pojazdu. Zaburzenia elektromagnetyczne mogą mieć postać szumu elektromagnetycznego, niepożądanego sygnału lub zmiany w samym ośrodku propagacji.
2.3. "Odporność elektromagnetyczna" oznacza zdolność pojazdu lub części lub oddzielnych zespołów technicznych do niezakłóconej pracy w obecności (określonych) zaburzeń elektromagnetycznych, obejmujących pożądane sygnały radiowe emitowane przez nadajniki radiowe lub emisje wewnątrz pasma ISM promieniowane z urządzeń przemysłowych, naukowych i medycznych działających w tym paśmie, znajdujących się wewnątrz lub na zewnątrz pojazdu.
2.4. "Środowisko elektromagnetyczne" oznacza całość zjawisk elektromagnetycznych zachodzących w danym miejscu.
2.5. "Emisja szerokopasmowa" oznacza emisję promieniowania o szerokości pasma większej niż szerokość pasma danego urządzenia pomiarowego lub odbiornika (Międzynarodowy Komitet Specjalny ds. Zakłóceń Radioelektrycznych (CISPR), publikacja 25).
2.6. "Emisja wąskopasmowa" oznacza emisję promieniowania o szerokości pasma mniejszej niż szerokość pasma danego urządzenia pomiarowego lub odbiornika (CISPR 25).
2.7. "Układ elektryczny/elektroniczny" oznacza urządzenie lub zestaw urządzeń elektrycznych lub elektronicznych wraz z wszelkimi powiązanymi połączeniami elektrycznymi, stanowiące część pojazdu, ale nieprzeznaczone do homologacji typu oddzielnej od pojazdu.
2.8. "Podzespół elektryczny/elektroniczny" (PZE) oznacza urządzenie lub zestaw urządzeń elektrycznych lub elektronicznych zaprojektowanych jako część pojazdu, wraz ze wszelkimi powiązanymi połączeniami i przewodami elektrycznymi, pełniące co najmniej jedną wyspecjalizowaną funkcję. PZE może być homologowany na wniosek producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela jako "część" lub jako "oddzielny zespół techniczny (OZT)".
2.9. "Typ pojazdu" w odniesieniu do kompatybilności elektromagnetycznej oznacza wszystkie pojazdy, które nie różnią się istotnie pod względem:
2.9.1. ogólnych wymiarów i kształtu komory silnika;
2.9.2. ogólnego układu elementów elektrycznych lub elektronicznych oraz ogólnego układu przewodów instalacji elektrycznej;
2.9.3. podstawowego materiału, z jakiego wykonane jest nadwozie lub poszycie nadwozia pojazdu (na przykład: poszycie nadwozia ze stali, aluminium lub włókna szklanego). Użycie płatów wykonanych z innego materiału nie skutkuje zmianą typu pojazdu, pod warunkiem że nie uległ zmianie podstawowy materiał nadwozia. Tego rodzaju różnice podlegają jednakże zgłoszeniu.
2.10. "Typ PZE" w odniesieniu do kompatybilności elektromagnetycznej oznacza podzespoły elektryczne/elektroniczne, które nie różnią się pod względem następujących istotnych cech:
2.10.1. funkcji, jaką realizuje PZE;
2.10.2. ogólnego układu elementów elektrycznych/elektronicznych (stosownie do przypadku).
2.11. "Wiązka przewodów pojazdu" oznacza przewody doprowadzające napięcie zasilania, magistrale (na przykład CAN), przewody sygnałowe lub anteny aktywnej, zainstalowane przez producenta pojazdu.
2.12. "Funkcje związane z odpornością" to:
a) funkcje związane z bezpośrednim kierowaniem pojazdem:
(i) poprzez zakłócanie (degradację) lub zmianę w pracy: silnika, skrzyni biegów, hamulców, zawieszenia, układu kierowniczego, urządzeń ograniczających prędkość;
(ii) poprzez oddziaływanie na pozycję kierowcy: np. ustawienie fotela lub koła kierownicy;
(iii) poprzez oddziaływanie na widoczność z pojazdu: np. światła mijania, wycieraczki szyby przedniej;
b) funkcje związane z ochroną kierowcy, pasażera oraz innych użytkowników drogi:
np. poduszki powietrzne i systemy bezpieczeństwa biernego, takie jak pasy bezpieczeństwa, foteliki dla dzieci itp.;
c) funkcje, których zakłócenie powoduje dezorientację kierowcy lub innych użytkowników drogi:
(i) zaburzenia optyczne: nieprawidłowe działanie np. kierunkowskazów, świateł hamowania, świateł obrysowych górnych, tylnych świateł pozycyjnych, lamp sygnalizacyjno-ostrzegawczych itp., nieprawidłowe wskazania wskaźników ostrzegawczych, lampek i wyświetlaczy związanych z funkcjami, o których mowa w lit. a) i b), i które mogą być widoczne bezpośrednio z miejsca kierowcy;
(ii) zaburzenia akustyczne: nieprawidłowe działanie instalacji alarmowej, sygnału dźwiękowego;
d) funkcje związane z działaniem magistrali danych w pojeździe:
poprzez blokowanie transmisji danych przez magistrale danych pojazdu, stosowane do transmisji danych wymaganych dla prawidłowego działania pozostałych funkcji związanych z odpornością;
e) funkcje, których zakłócenie wpływa na wymaganą przepisami rejestrację danych dotyczących jazdy: tachograf, drogomierz;
f) funkcje związane z trybem ładowania przy podłączeniu do sieci elektroenergetycznej:
(i) w przypadku badania pojazdu: poprzez spowodowanie niespodziewanego ruchu pojazdu;
(ii) w przypadku badania PZE: poprzez spowodowanie nieprawidłowych warunków ładowania (np. przetężenia, przepięcia).
2.13. "REESS" oznacza układ magazynowania energii przeznaczony do wielokrotnego ładowania, dostarczający energię elektryczną do elektrycznego napędzania pojazdu.
2.14. "Układ do podłączania ładowania REESS" oznacza zainstalowany w pojeździe obwód elektryczny służący do ładowania REESS.
2.15. "Tryb ładowania REESS podłączonego do sieci elektroenergetycznej" oznacza zwykły tryb działania ładowania w pojeździe lub układzie ładowania.
3. WYSTĄPIENIE O HOMOLOGACJĘ
3.1. Homologacja typu pojazdu
3.1.1. O udzielenie homologacji typu pojazdu w odniesieniu do jego kompatybilności elektromagnetycznej występuje producent pojazdu.
3.1.2. Wzór dokumentu informacyjnego zamieszczono w załączniku 2A.
3.1.3. Producent pojazdu sporządza wykaz zawierający opis wszystkich stosownych układów lub podzespołów elektrycznych/elektronicznych pojazdu, typów nadwozia, wariantów materiału nadwozia, ogólnego układu przewodów instalacji elektrycznej, wariantów silnika, wersji przystosowanych do ruchu prawo- lub lewostronnego oraz wersji rozstawu osi. Stosowne układy lub podzespoły elektryczne/elektroniczne to takie układy lub podzespoły, które mogą emitować istotne promieniowanie szeroko- lub wąskopasmowe lub takie, które mają wpływ na funkcje związane z odpornością (zob. pkt 2.12) pojazdu, oraz takie, które stanowią układy do podłączania ładowania REESS.
3.1.4. Na podstawie takiego wykazu wybiera się w porozumieniu między producentem i organem udzielającym homologacji typu reprezentatywny egzemplarz typu pojazdu stanowiącego przedmiot homologacji. Wyboru pojazdu dokonuje się w oparciu o oferowane przez producenta układy elektryczne/elektroniczne. Z wykazu można wybrać dodatkowo co najmniej jeden pojazd, jeżeli producent i organ udzielający homologacji typu zgodnie uznają, że zastosowano różne układy elektryczne/elektroniczne, które w porównaniu z pierwszym egzemplarzem typu pojazdu mogą istotnie oddziaływać na kompatybilność elektromagnetyczną pojazdu.
3.1.5. Wybór pojazdu(-ów) zgodnie z pkt 3.1.4 ogranicza się do kombinacji pojazd-układ elektryczny/elektroniczny przeznaczonych do faktycznej produkcji.
3.1.6. Producent może dołączyć do wniosku sprawozdanie z przeprowadzonych badań. Organ udzielający homologacji typu może wykorzystać wszystkie przekazane w ten sposób dane do opracowania formularza zawiadomienia do celów homologacji typu.
3.1.7. Jeżeli upoważniona placówka techniczna odpowiedzialna za badanie homologacyjne typu przeprowadza takie badanie samodzielnie, należy wówczas, zgodnie z pkt 3.1.4 powyżej, przedstawić do badania pojazd reprezentatywny dla typu, który ma być homologowany.
3.1.8. W przypadku pojazdów kategorii M, N i O producent pojazdu dostarcza specyfikację pasm częstotliwości, poziomów mocy, pozycji anteny oraz przepisów dotyczących montażu nadajników fal radiowych, nawet jeżeli w czasie homologacji typu pojazd nie jest w nadajniki fal radiowych wyposażony. Specyfikacja taka powinna uwzględniać wszystkie wykorzystywane standardowo w pojazdach funkcje radiokomunikacji mobilnej. Po udzieleniu homologacji typu informacje takie udostępnia się publicznie.
Producent pojazdu musi dowieść, że takie instalacje nadajników nie wywierają negatywnego wpływu na działanie pojazdu.
3.1.9. Homologację typu pojazdu należy stosować zarówno w odniesieniu do REESS, jak i do układu do podłączania ładowania REESS, ponieważ uznaje się je za układy elektryczne/elektroniczne.
3.2. Homologacja typu PZE
3.2.1. Zakres stosowania niniejszego regulaminu do PZE:
grafika
3.2.2. O udzielenie homologacji typu PZE w odniesieniu do jego kompatybilności elektromagnetycznej występuje producent pojazdu lub producent PZE.
3.2.3. Wzór dokumentu informacyjnego zamieszczono w załączniku 2B.
3.2.4. Producent może dołączyć do wniosku sprawozdanie z przeprowadzonych badań. Organ udzielający homologacji typu może wykorzystać wszystkie przekazane w ten sposób dane do opracowania formularza zawiadomienia do celów homologacji typu.
3.2.5. Jeżeli upoważniona placówka techniczna odpowiedzialna za badanie homologacyjne typu przeprowadza takie badanie samodzielnie, należy przedstawić do badania próbkę systemu PZE reprezentatywnego dla typu, który ma być homologowany, w razie potrzeby po ustaleniach z producentem dotyczących np. ewentualnych różnic w układzie, liczbie elementów, liczbie czujników itp. Jeżeli placówka techniczne uzna to za konieczne, może wybrać kolejną próbkę.
3.2.6. Próbki muszą być wyraźnie i trwale oznakowane nazwą handlową producenta lub znakiem towarowym oraz oznaczeniem typu.
3.2.7. Należy określić wszelkie ograniczenia w zakresie użytkowania (w stosownych przypadkach). Ograniczenia takie powinny być wymienione w załączniku 2B lub 3B.
3.2.8. Nie jest wymagana homologacja typu PZE wprowadzanych do obrotu jako części zamienne, jeżeli są one wyraźnie oznaczone jako części zamienne za pomocą numeru identyfikacyjnego i jeżeli są one identyczne oraz pochodzą od tego samego producenta, co odpowiadające im części wytwarzane przez producenta oryginalnego wyposażenia (OEM) przeznaczone dla już homologowanego typu pojazdu.
3.2.9. Nie jest wymagana homologacja części sprzedawanych na rynku posprzedażowym i przeznaczonych do montażu w pojazdach silnikowych, jeżeli nie są one istotne dla funkcji związanych z odpornością (zob. pkt 2.12). W takim przypadku producent wydaje oświadczenie, że PZE spełnia wymagania niniejszego regulaminu, w szczególności w zakresie wartości granicznych określonych w pkt 6.5, 6.6, 6.7, 6.8 i 6.9 niniejszego regulaminu.
3.2.10. W przypadku gdy PZE jest źródłem światła (częścią źródła światła), wnioskodawca:
a) określa numer homologacji zgodnie z regulaminem nr 37, regulaminem nr 99 lub regulaminem nr 128, nadany temu PZE;
lub
b) przedstawia sprawozdanie z badań sporządzone przez upoważnioną placówkę techniczną wyznaczoną przez organ udzielający homologacji typu, w którym stwierdza się, że dany PZE nie jest mechanicznie zamienny z żadnym innym źródłem światła zgodnie z regulaminem nr 37, regulaminem nr 99 lub regulaminem nr 128.
4. HOMOLOGACJA
4.1. Procedury homologacji typu
4.1.1. Homologacja typu pojazdu
Przewiduje się następujące alternatywne procedury homologacji typu pojazdu, do wyboru wedle uznania producenta pojazdu.
4.1.1.1. Homologacja instalacji pojazdu
Typ instalacji pojazdu może być homologowany bezpośrednio, z zastosowaniem przepisów pkt 6 oraz, w stosownych przypadkach, pkt 7 niniejszego regulaminu. W przypadku wyboru przez producenta pojazdu takiego trybu homologacji nie wymaga się już odrębnych badań układów lub podzespołów elektrycznych/ elektronicznych.
4.1.1.2. Homologacja typu pojazdu obejmująca badanie poszczególnych PZE
Producent pojazdu może uzyskać homologację pojazdu, wykazując przed organem udzielającym homologacji typu, że wszystkie stosowne (zob. pkt 3.1.3 niniejszego regulaminu) układy lub podzespoły elektryczne/ elektroniczne zostały homologowane zgodnie z niniejszym regulaminem i są zamontowane zgodnie z wszelkimi określonymi w regulaminie warunkami.
4.1.1.3. Producent może uzyskać homologację zgodnie z niniejszym regulaminem, jeżeli pojazd nie posiada żadnych urządzeń typu podlegającego badaniom odporności lub emisji. W przypadku tego rodzaju homologacji nie wymaga się badań.
4.1.2. Homologacja typu PZE
Homologacja typu może zostać udzielona na PZE przewidziany do montażu w dowolnym (homologacja części) albo w określonym typie lub typach pojazdu stosownie do wniosku producenta PZE (homologacja oddzielnego zespołu technicznego).
4.1.3. PZE, które zgodnie ze swym przeznaczeniem stanowią nadajniki fal radiowych, i które nie uzyskały homologacji typu w związku z producentem pojazdu, należy dostarczyć wraz z odpowiednimi instrukcjami montażu.
4.2. Udzielenie homologacji typu
4.2.1. Pojazd
4.2.1.1. Homologacji typu udziela się, jeżeli reprezentatywny pojazd spełnia wymagania pkt 6 oraz, w stosownych przypadkach, pkt 7 niniejszego regulaminu.
4.2.1.2. Wzór formularza zawiadomienia w sprawie homologacji typu zamieszczono w załączniku 3A.
4.2.2. PZE
4.2.2.1. Homologacji typu udziela się, jeżeli reprezentatywny(-e) system(-y) PZE spełnia(-ją) wymagania pkt 6 oraz, w stosownych przypadkach, pkt 7 niniejszego regulaminu.
4.2.2.2. Wzór formularza zawiadomienia w sprawie homologacji typu zamieszczono w załączniku 3B.
4.2.3. W celu opracowania formularzy zawiadomień, o których mowa powyżej w pkt 4.2.1.2 lub 4.2.2.2, organ Umawiającej się Strony udzielający homologacji typu może wykorzystać sprawozdanie sporządzone lub zatwierdzone przez uznane laboratorium albo zgodnie z przepisami niniejszego regulaminu.
4.2.4. W przypadku gdy PZE jest źródłem światła (częścią źródła światła), a brak jest dokumentacji określonej powyżej w pkt 3.2.10, homologacji tego PZE zgodnie z regulaminem nr 10 nie udziela się.
4.3. O udzieleniu lub odmowie udzielenia homologacji typu pojazdu lub PZE zgodnie z niniejszym regulaminem
Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin powiadamiane są za pomocą formularza zgodnego ze wzorem zamieszczonym w załączniku 3A lub 3B do niniejszego regulaminu, do którego dołączone są fotografie oraz, opcjonalnie, schematy lub rysunki o odpowiedniej skali, przekazane przez wnioskodawcę w formacie nie większym niż A4 (210 × 297 mm) lub złożone do tych wymiarów.
5. OZNAKOWANIE
5.1. Każdy homologowany typ pojazdu lub typ PZE otrzymuje numer homologacji. Pierwsze dwie cyfry takiego numeru (obecnie 05) wskazują serię poprawek odpowiadającą ostatnim istotnym zmianom technicznym wprowadzonym do regulaminu na dzień udzielenia homologacji. Umawiająca się Strona nie może przydzielić tego samego numeru homologacji innemu typowi pojazdu lub PZE.
5.2. Umiejscowienie oznakowania
5.2.1. Pojazd
Na każdym pojeździe zgodnym z typem homologowanym na podstawie niniejszego regulaminu umieszcza się znak homologacji opisany poniżej w pkt 5.3.
5.2.2. Podzespół
Na każdym PZE zgodnym z typem homologowanym na podstawie niniejszego regulaminu umieszcza się znak homologacji opisany poniżej w pkt 5.3.
Nie wymaga się oznakowania układów elektrycznych/elektronicznych wbudowanych w konstrukcję pojazdów, które homologowane są jednostkowo.
5.3. Na każdym pojeździe zgodnym z typem homologowanym na podstawie niniejszego regulaminu, w widocznym i łatwo dostępnym miejscu określonym w formularzu zawiadomienia dotyczącym homologacji, musi być umieszczony międzynarodowy znak homologacji. Znak ten składa się z:
5.3.1. okręgu otaczającego literę "E", po której następuje numer wyróżniający kraj, który udzielił homologacji 3 ;
5.3.2. numeru niniejszego regulaminu, po którym następuje litera "R", myślnik oraz numer homologacji, po prawej stronie okręgu określonego powyżej w pkt 5.3.1.
5.4. Przykład znaku homologacji typu zamieszczono w załączniku 1 do niniejszego regulaminu.
5.5. Zgodnie z wymogami określonymi powyżej w pkt 5.3 oznakowanie podzespołów elektrycznych/elektronicznych nie musi być widoczne po zamontowaniu takich podzespołów w pojeździe.
6. SPECYFIKACJE W KONFIGURACJACH INNYCH NIŻ "TRYB ŁADOWANIA REESS PODŁĄCZONEGO DO SIECI ELEKTROENERGETYCZNEJ"
6.1. Specyfikacje ogólne
6.1.1. Pojazd oraz jego układy lub podzespoły elektryczne/elektroniczne muszą być zaprojektowane, wykonane i zamontowane w taki sposób, aby w normalnych warunkach eksploatacji pojazd był w stanie spełniać wymagania niniejszego regulaminu.
6.1.1.1. Pojazd należy zbadać pod kątem emisji promieniowania oraz odporności na zaburzenia promieniowane. Do homologacji typu pojazdu nie są wymagane badania emisji przewodzonych ani odporności na zaburzenia przewodzone.
6.1.1.2. Podzespoły elektryczne/elektroniczne należy zbadać pod kątem emisji promieniowania i przewodzonych oraz pod kątem odporności na zaburzenia promieniowane i przewodzone.
6.1.2. Przed przystąpieniem do badania upoważniona placówka techniczna musi, w porozumieniu z producentem, przygotować plan badań, obejmujący co najmniej tryb pracy, funkcje wymuszane, funkcje monitorowane, kryteria zatwierdzenia/odrzucenia oraz emisje zamierzone.
6.2. Specyfikacje w zakresie szerokopasmowego promieniowania elektromagnetycznego z pojazdów
6.2.1. Metoda pomiaru
Pomiar promieniowania elektromagnetycznego wytwarzanego przez egzemplarz typu pojazdu przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 4. Metodę pomiaru określa producent pojazdu w porozumieniu z upoważnioną placówką techniczną.
6.2.2. Wartości graniczne dla homologacji typu w odniesieniu do promieniowania szerokopasmowego z pojazdu
6.2.2.1. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 4 przy odległości między pojazdem a anteną wynoszącej 10,0 ± 0,2 m, wartości graniczne wynoszą 32 dΒμV/m w paśmie częstotliwości 30-75 MHz oraz 32-43 dΒμV/m w paśmie częstotliwości 75-400 MHz, przy czym wartość graniczna rośnie logarytmicznie dla częstotliwości powyżej 75 MHz, zgodnie z dodatkiem 2 do niniejszego regulaminu. W paśmie częstotliwości 400-1 000 MHz wartość graniczna pozostaje na stałym poziomie 43 dΒμV/m.
6.2.2.2. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 4 przy odległości między pojazdem a anteną wynoszącej 3,0 ± 0,05 m, wartości graniczne wynoszą 42 dΒμV/m w paśmie częstotliwości 30-75 MHz oraz 42-53 dΒμV/m w paśmie częstotliwości 75-400 MHz, przy czym wartość graniczna rośnie logarytmicznie dla częstotliwości powyżej 75 MHz, zgodnie z dodatkiem 3 do niniejszego regulaminu. W paśmie częstotliwości 400-1 000 MHz wartość graniczna pozostaje na stałym poziomie 53 dΒμV/m.
6.2.2.3. Wartości zmierzone dla reprezentatywnego egzemplarza typu pojazdu, wyrażone w dBμV/m, muszą być mniejsze niż wartości graniczne dla homologacji typu.
6.3. Specyfikacje w zakresie wąskopasmowego promieniowania elektromagnetycznego z pojazdów.
6.3.1. Metoda pomiaru
Pomiar promieniowania elektromagnetycznego wytwarzanego przez egzemplarz typu pojazdu przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 5. Określa ją producent pojazdu w porozumieniu z upoważnioną placówką techniczną.
6.3.2. Wartości graniczne dla homologacji typu w odniesieniu do promieniowania wąskopasmowego z pojazdu
6.3.2.1. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 5 przy odległości między pojazdem a anteną wynoszącej 10,0 ± 0,2 m, wartości graniczne wynoszą 22 dΒμV/m w paśmie częstotliwości 30-75 MHz oraz 22-33 dΒμV/m w paśmie częstotliwości 75-400 MHz, przy czym wartość graniczna rośnie logarytmicznie dla częstotliwości powyżej 75 MHz, zgodnie z dodatkiem 4 do niniejszego regulaminu. W paśmie częstotliwości 400-1 000 MHz wartość graniczna pozostaje na stałym poziomie 33 dΒμV/m.
6.3.2.2. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 5 przy odległości między pojazdem a anteną wynoszącej 3,0 ± 0,05 m, wartości graniczne wynoszą 32 dΒμV/m w paśmie częstotliwości 30-75 MHz oraz 32-43 dΒμV/m w paśmie częstotliwości 75-400 MHz, przy czym wartość graniczna rośnie logarytmicznie dla częstotliwości powyżej 75 MHz, zgodnie z dodatkiem 5 do niniejszego regulaminu. W paśmie częstotliwości 400-1 000 MHz wartość graniczna pozostaje na stałym poziomie 43 dΒμV/m.
6.3.2.3. Wartości zmierzone dla reprezentatywnego egzemplarza typu pojazdu, wyrażone w dBμV/m, muszą być mniejsze niż wartość graniczna dla homologacji typu.
6.3.2.4. Niezależnie od wartości granicznych określonych w pkt 6.3.2.1, 6.3.2.2 i 6.3.2.3 niniejszego regulaminu, jeżeli na etapie początkowym, o którym mowa w załączniku 5 pkt 1.3, poziom sygnału zmierzony detektorem wartości średniej przy radiowej antenie nadawczej pojazdu jest mniejszy niż 20 dΒμV w zakresie częstotliwości 76-108 MHz; wówczas pojazd uznaje się za spełniający wartości graniczne emisji wąskopasmowej i nie wymaga się dodatkowych badań.
6.4. Specyfikacje w zakresie odporności pojazdów na promieniowanie elektromagnetyczne
6.4.1. Metoda badania
Badanie odporności egzemplarza typu pojazdu na promieniowanie elektromagnetyczne przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 6.
6.4.2. Wartości graniczne homologacji typu w odniesieniu do odporności pojazdu
6.4.2.1. Jeżeli badania wykonywane są metodą określoną w załączniku 6, natężenie pola musi wynosić 30 V/m rms (wartość skuteczna) w ponad 90 % pasma częstotliwości 20-2 000 MHz, przy czym minimalnie 25 V/m rms w całości pasma częstotliwości 20-2 000 MHz.
6.4.2.2. Egzemplarz typu pojazdu uznaje się za spełniający wymogi odporności, jeżeli w czasie badań wykonywanych zgodnie z załącznikiem 6 nie nastąpi zakłócenie (degradacja) "funkcji związanych z odpornością" zgodnie z załącznikiem 6 pkt 2.1.
6.5. Specyfikacje w zakresie szerokopasmowych zakłóceń elektromagnetycznych powodowanych przez PZE
6.5.1. Metoda pomiaru
Pomiar promieniowania elektromagnetycznego wytwarzanego przez reprezentatywny egzemplarz typu PZE przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 7.
6.5.2. Wartości graniczne dla homologacji typu w odniesieniu do promieniowania szerokopasmowego z PZE
6.5.2.1. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 7, wartości graniczne wynoszą 62-52 dΒμV/m w paśmie częstotliwości 30-75 MHz, przy czym wartość ta maleje logarytmicznie przy częstotliwościach powyżej 30 MHz, oraz 52-63 dΒμV/m w paśmie 75-400 MHz, przy czym wartość ta rośnie logarytmicznie przy częstotliwościach powyżej 75 MHz, zgodnie z dodatkiem 6 do niniejszego regulaminu. W paśmie częstotliwości 400-1 000 MHz wartość graniczna pozostaje na stałym poziomie 63 dΒμV/m.
6.5.2.2. Wartości zmierzone dla reprezentatywnego egzemplarza typu PZE, wyrażone w dBμV/m, muszą być mniejsze niż wartości graniczne dla homologacji typu.
6.6. Specyfikacje w zakresie wąskopasmowych zakłóceń elektromagnetycznych powodowanych przez PZE
6.6.1. Metoda pomiaru
Pomiar promieniowania elektromagnetycznego wytwarzanego przez reprezentatywny egzemplarz typu PZE przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 8.
6.6.2. Wartości graniczne homologacji typu dla wąskopasmowych zakłóceń elektromagnetycznych (EMI) powodowanych przez PZE
6.6.2.1. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 8, wartości graniczne wynoszą 52-42 dΒμV/m w paśmie częstotliwości 30-75 MHz, przy czym wartość ta maleje logarytmicznie przy częstotliwościach powyżej 30 MHz, oraz 42-53 dΒμV/m w paśmie 75-400 MHz, przy czym wartość ta rośnie logarytmicznie przy częstotliwościach powyżej 75 MHz, zgodnie z dodatkiem 7. W paśmie częstotliwości 400-1 000 MHz wartość graniczna pozostaje na stałym poziomie 53 dΒμV/m.
6.6.2.2. Wartość zmierzona dla reprezentatywnego egzemplarza typu PZE, wyrażona w dBμV/m, musi być mniejsza niż wartości graniczne dla homologacji typu.
6.7. Specyfikacje w zakresie emisji przejściowych zaburzeń przewodzonych powodowanych przez PZE wzdłuż przewodów zasilających 12/24 V
6.7.1. Metoda badania
Emisję reprezentatywnego egzemplarza typu PZE bada się za pomocą metod zgodnych z normą ISO 7637-2, jak opisano w załączniku 10, przy użyciu poziomów probierczych podanych w tabeli 1.
Tabela 1
Maksymalna dozwolona amplituda impulsu
| (V) |
|
Maksymalna dozwolona amplituda impulsu dla |
| Biegunowość amplitudy impulsu |
Pojazdów z instalacjami 12 V |
Pojazdów z instalacjami 24 V |
| Dodatnia |
+ 75 |
+ 150 |
| Ujemna |
- 100 |
- 450 |
6.8. Specyfikacje w zakresie odporności PZE na promieniowanie elektromagnetyczne.
6.8.1. Metody badania
Badanie odporności reprezentatywnego egzemplarza typu PZE na promieniowanie elektromagnetyczne przeprowadza się metodą wybraną spośród metod opisanych w załączniku 9.
6.8.2. Wartości graniczne homologacji typu w odniesieniu do odporności PZE
6.8.2.1. Jeżeli badania wykonywane są metodą określoną w załączniku 9, to poziomy probiercze odporności wynoszą 60 V/m rms (wartość skuteczna) dla metody badania z linią paskową 150 mm, 15 V/m rms dla metody badania z linią paskową 800 mm, 75 V/m rms dla metody z zastosowaniem komory TEM, 60 mA rms dla metody wstrzykiwania prądu objętościowego (BCI) i 30 V/m rms dla metody badania w polu swobodnym w ponad 90 % pasma częstotliwości 20-2 000 MHz oraz co najmniej 50 mA/m rms dla metody badania z linią paskową 150 mm, 12,5 V/m rms dla metody badania z linią paskową 800 mm, 62,5 V/m rms dla metody badania z zastosowaniem komory TEM, 50 mA rms dla metody wstrzykiwania prądu objętościowego (BCI) oraz 25 V/m rms dla metody badania w polu swobodnym w całym paśmie częstotliwości 20- 2 000 MHz.
6.8.2.2. Reprezentatywny egzemplarz typu PZE uznaje się za spełniający wymogi odporności, jeżeli w czasie badań wykonywanych zgodnie z załącznikiem 9 nie nastąpi zakłócenie (degradacja) "funkcji związanych z odpornością".
6.9. Specyfikacje w zakresie odporności PZE na zaburzenia przejściowe przewodzone wzdłuż przewodów zasilających 12/24 V
6.9.1. Metoda badania
Badanie odporności reprezentatywnego egzemplarza typu PZE przeprowadza się za pomocą metod zgodnych z normą ISO 7637-2, jak opisano w załączniku 10, przy użyciu poziomów probierczych podanych w tabeli 2.
Tabela 2
Odporność PZE
| Numer impulsu probierczego |
Poziom probierczy odporności |
Status funkcyjny układów: |
| Istotne dla funkcji związanych z odpornością |
Nieistotne dla funkcji związanych z odpornością |
| 1 |
III |
C |
D |
| 2a |
III |
B |
D |
| 2b |
III |
C |
D |
| 3a/3b |
III |
A |
D |
| 4 |
III |
B (w przypadku PZE, które muszą pracować podczas etapu rozruchu silnika)
C
(dla pozostałych PZE)
|
D |
6.10. Wyjątki
6.10.1. Jeżeli pojazd albo układ lub podzespół elektryczny/elektroniczny nie posiada oscylatora elektronicznego o częstotliwości roboczej wyższej niż 9 kHz, uznaje się, że spełnia on wymagania określone w pkt 6.3.2 lub 6.6.2 oraz w załącznikach 5 i 8.
6.10.2. W przypadku pojazdów nieposiadających układów elektrycznych/elektronicznych z "funkcjami związanymi z odpornością" nie wymaga się badania odporności na zaburzenia promieniowane i uznaje się je za zgodne z pkt 6.4 oraz z załącznikiem 6 do niniejszego regulaminu.
6.10.3. W przypadku PZE bez funkcji związanych z odpornością nie wymaga się badania odporności na zaburzenia promieniowane i uznaje się je za zgodne z pkt 6.8 oraz z załącznikiem 9 do niniejszego regulaminu.
6.10.4. Wyładowania elektrostatyczne
W przypadku pojazdów posiadających ogumienie nadwozie/podwozie pojazdu można uznać za konstrukcję izolowaną elektrycznie. Istotne siły elektrostatyczne względem zewnętrznego otoczenia pojazdu występują jedynie podczas wchodzenia/wychodzenia do/z pojazdu. Ponieważ pojazd jest wtedy nieruchomy, nie uważa się za konieczne badań homologacyjnych typu pod kątem wyładowań elektrostatycznych.
6.10.5. Emisja przejściowych zaburzeń przewodzonych powodowanych przez podzespoły elektryczne/elektroniczne wzdłuż przewodów zasilających 12/24 V.
Nie wymaga się badania pod kątem przejściowej emisji przewodzonej takich PZE, które nie są włączane, nie posiadają przełączników lub są pozbawione obciążenia indukcyjnego, i uznaje się je za zgodne z pkt 6.7.
6.10.6. Utrata funkcji odbiorników podczas badania odporności, przy sygnale probierczym mieszczącym się w szerokości pasma odbiornika (zastrzeżone pasmo radiowe) określonym dla konkretnej usługi/produktu radiowego w zharmonizowanej międzynarodowej normie dotyczącej kompatybilności elektromagnetycznej, nie musi stanowić kryterium odrzucenia.
6.10.7. Nadajniki radiowe bada się w trybie nadawania. Emisje pożądane (np. z układów radionadawczych) mieszczące się w niezbędnej szerokości pasma oraz emisje pozapasmowe nie są uwzględniane do celów niniejszego regulaminu. Zakres niniejszego regulaminu obejmuje emisje uboczne.
6.10.7.1. "Niezbędna szerokość pasma": dla danej klasy emisji oznacza szerokość pasma częstotliwości wystarczającą dla zapewnienia prędkości i jakości transmisji informacji, jakie wymagane są w określonych warunkach (art. 1, nr 1.152 Regulaminu radiokomunikacyjnego Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (ITU).
6.10.7.2. "Emisje pozapasmowe": oznaczają emisje w częstotliwościach znajdujących się bezpośrednio poza niezbędną szerokością pasma, które powstają w procesie modulacji, ale nie są emisjami ubocznymi (art. 1, nr 1.144 Regulaminu radiokomunikacyjnego ITU).
6.10.7.3. "Emisja uboczna": w każdym procesie modulacji powstają niepożądane sygnały dodatkowe. Określa się je ogólnie mianem "emisji ubocznych". Emisje uboczne to emisje w częstotliwościach spoza niezbędnej szerokości pasma, a ich poziom może zostać obniżony bez wpływu na transmisję informacji. Do emisji ubocznych należą emisje harmoniczne, emisje pasożytnicze, produkty intermodulacji i produkty konwersji częstotliwości, z wyjątkiem emisji pozapasmowych (art. 1, nr 1.145 Regulaminu radiokomunikacyjnego ITU).
7. DODATKOWE SPECYFIKACJE W KONFIGURACJI "TRYB ŁADOWANIA REESS PODŁĄCZONEGO DO SIECI ELEKTROENERGETYCZNEJ"
7.1. Specyfikacje ogólne
7.1.1. Pojazd oraz jego układy elektryczne/elektroniczne lub PZE muszą być zaprojektowane, skonstruowane i zamontowane w taki sposób, aby pojazd, w konfiguracji "trybu ładowania REESS podłączonego do sieci elektroenergetycznej", był w stanie spełniać wymagania niniejszego regulaminu.
7.1.1.1. Pojazd w konfiguracji "trybu ładowania REESS podłączonego do sieci elektroenergetycznej" należy zbadać pod kątem emisji promieniowanych, odporności na zaburzenia promieniowane, emisji przewodzonych oraz odporności na zaburzenia przewodzone.
7.1.1.2. PZE w konfiguracji "trybu ładowania REESS podłączonego do sieci elektroenergetycznej" należy zbadać pod kątem emisji promieniowanych i przewodzonych oraz odporności na zaburzenia promieniowane i przewodzone.
7.1.2. Przed przystąpieniem do badania upoważniona placówka techniczna musi, w porozumieniu z producentem, przygotować plan badań w zakresie konfiguracji "trybu ładowania REESS podłączonego do sieci elektroenergetycznej", obejmujący co najmniej tryb pracy, funkcje wymuszane, funkcje monitorowane, kryteria zatwierdzenia/odrzucenia oraz emisje zamierzone.
7.1.3. Pojazd w konfiguracji "trybu ładowania REESS podłączonego do sieci elektroenergetycznej" należy badać z użyciem kabla ładującego dostarczonego przez producenta. W takim przypadku kabel ten musi posiadać homologację typu jako część pojazdu.
7.1.4. Sztuczne sieci
Napięcie zasilające prądu przemiennego doprowadza się do pojazdu/PZE poprzez sztuczną(-e) sieć(-ci) 50 µH/50 W zdefiniowaną(-e) w normie CISPR 16-1-2, pkt 4.3.
Napięcie zasilające prądu stałego doprowadza się do pojazdu/PZE poprzez sztuczną(-e) sieć(-ci) 5 µH/50 W zdefiniowaną(-e) w normie CISPR 25.
Przewód zasilający wysokiego napięcia podłącza się do PZE poprzez sztuczną(-e) sieć(-ci) wysokiego napięcia 5 µH/50 W zdefiniowaną(-e) w dodatku 8.
7.2. Specyfikacje w zakresie szerokopasmowego promieniowania elektromagnetycznego z pojazdów
7.2.1. Metoda pomiaru
Pomiar promieniowania elektromagnetycznego wytwarzanego przez egzemplarz typu pojazdu przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 4. Metodę pomiaru określa producent pojazdu w porozumieniu z upoważnioną placówką techniczną.
7.2.2. Wartości graniczne dla homologacji typu w odniesieniu do promieniowania szerokopasmowego z pojazdu
7.2.2.1. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 4 przy odległości między pojazdem a anteną wynoszącej 10,0 ± 0,2 m, wartości graniczne wynoszą 32 dΒμV/m w paśmie częstotliwości 30-75 MHz oraz 32-43 dΒμV/m w paśmie częstotliwości 75-400 MHz, przy czym wartość graniczna rośnie logarytmicznie dla częstotliwości powyżej 75 MHz, zgodnie z dodatkiem 2. W paśmie częstotliwości 400-1 000 MHz wartość graniczna pozostaje na stałym poziomie 43 dΒμV/m.
7.2.2.2. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 4 przy odległości między pojazdem a anteną wynoszącej 3,0 ± 0,05 m, wartości graniczne wynoszą 42 dΒμV/m w paśmie częstotliwości 30-75 MHz oraz 42-53 dΒμV/m w paśmie częstotliwości 75-400 MHz, przy czym wartość graniczna rośnie logarytmicznie dla częstotliwości powyżej 75 MHz, zgodnie z dodatkiem 3. W paśmie częstotliwości 400-1 000 MHz wartość graniczna pozostaje na stałym poziomie 53 dΒμV/m.
Wartości zmierzone dla reprezentatywnego egzemplarza typu pojazdu, wyrażone w dBμV/m, muszą być mniejsze niż wartości graniczne dla homologacji typu.
7.3. Specyfikacje w zakresie emisji harmonicznych wzdłuż przewodów prądu przemiennego z pojazdów
7.3.1. Metoda pomiaru
Pomiar emisji harmonicznych wzdłuż przewodów prądu przemiennego wytwarzanej przez egzemplarz typu pojazdu przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 11. Metodę pomiaru określa producent pojazdu w porozumieniu z upoważnioną placówką techniczną.
7.3.2. Wartość graniczna dla homologacji typu pojazdu
7.3.2.1. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 11, wartości graniczne dla fazowego prądu wejściowego ≤ 16 A to wartości określone w normie IEC 61000-3-2 i podane w tabeli 3.
Tabela 3
Maksymalna dozwolona liczba harmonicznych (fazowy prąd wejściowy ≤ 16 A)
|
Numer harmonicznej n
|
Maksymalny dozwolony prąd sinusoidalny A
|
| Nieparzyste harmoniczne |
| 3 |
2,3 |
| 5 |
1,14 |
| 7 |
0,77 |
| 9 |
0,40 |
| 11 |
0,33 |
| 13 |
0,21 |
| 15 ≤ n ≤ 39 |
0,15 × 15/n |
| Parzyste harmoniczne |
| 2 |
1,08 |
| 4 |
0,43 |
| 6 |
0,30 |
| 8 ≤ n ≤ 40 |
0,23 × 8/n |
7.3.2.2. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 11, wartości graniczne dla fazowego prądu wejściowego > 16 A i ≤ 75 A to wartości określone w normie IEC 61000-3-12 i podane w tabelach 4, 5 i 6.
Tabela 4
Maksymalna dozwolona liczba harmonicznych (fazowy prąd wejściowy > 16 A i ≤ 75 A) dla urządzeń innych niż zrównoważone urządzenia trójfazowe
|
Minimalna wartość Rsce
|
Dopuszczalny pojedynczy prąd sinusoidalny In/I1 %
|
Maksymalny wskaźnik harmonicznej prądu
%
|
| I3 |
I5 |
I7 |
I9 |
I11 |
I13 |
THD |
PWHD |
| 33 |
21,6 |
10,7 |
7,2 |
3,8 |
3,1 |
2 |
23 |
23 |
| 66 |
24 |
13 |
8 |
5 |
4 |
3 |
26 |
26 |
| 120 |
27 |
15 |
10 |
6 |
5 |
4 |
30 |
30 |
| 250 |
35 |
20 |
13 |
9 |
8 |
6 |
40 |
40 |
| ≥ 350 |
41 |
24 |
15 |
12 |
10 |
8 |
47 |
47 |
Wartości względne parzystych harmonicznych o wartości mniejszej lub równej 12 muszą być mniejsze niż 16/n %. Parzyste harmoniczne o wartości większej niż 12 są uwzględniane w całkowitym współczynniku zniekształceń harmonicznych (THD) i w częściowym ważonym współczynniku zniekształceń harmonicznych (PWHD) w taki sam sposób co nieparzyste harmoniczne.
Dopuszcza się interpolację liniową między kolejnymi wartościami współczynnika zwarcia urządzenia (Rsce).
Tabela 5
Maksymalna dozwolona liczba harmonicznych (fazowy prąd wejściowy > 16 A i ≤ 75 A) dla zrównoważonych urządzeń trójfazowych
| Minimalna wartość Rsce |
Dopuszczalny pojedynczy prąd sinusoidalny In/I1 % |
Maksymalny wskaźnik harmonicznej prądu % |
| I5 |
I7 |
I11 |
I13 |
THD |
PWHD |
| 33 |
10,7 |
7,2 |
3,1 |
2 |
13 |
22 |
| 66 |
14 |
9 |
5 |
3 |
16 |
25 |
| 120 |
19 |
12 |
7 |
4 |
22 |
28 |
| 250 |
31 |
20 |
12 |
7 |
37 |
38 |
| ≥ 350 |
40 |
25 |
15 |
10 |
48 |
46 |
Wartości względne parzystych harmonicznych o wartości mniejszej lub równej 12 muszą być mniejsze niż 16/n %. Parzyste harmoniczne o wartości większej niż 12 są uwzględniane w THD i PWHD w taki sam sposób co nieparzyste harmoniczne.
Dopuszcza się interpolację liniową między kolejnymi wartościami Rsce.
Tabela 6
Maksymalna dozwolona liczba harmonicznych (fazowy prąd wejściowy > 16 A i ≤ 75 A) dla zrównoważonych urządzeń trójfazowych w określonych warunkach
| Minimalna wartość Rsce |
Dopuszczalny pojedynczy prąd sinusoidalny In/I1 % |
Maksymalny wskaźnik harmonicznej prądu % |
| I5 |
I7 |
I11 |
I13 |
THD |
PWHD |
| 33 |
10,7 |
7,2 |
3,1 |
2 |
13 |
22 |
| ≥ 120 |
40 |
25 |
15 |
10 |
48 |
46 |
Wartości względne parzystych harmonicznych o wartości mniejszej lub równej 12 muszą być mniejsze niż 16/n %. Parzyste harmoniczne o wartości większej niż 12 są uwzględniane w THD i PWHD w taki sam sposób co nieparzyste harmoniczne.
7.4. Specyfikacje w zakresie emisji zmian napięcia, wahań napięcia i migotania światła wzdłuż przewodów prądu przemiennego z pojazdu.
7.4.1. Metoda pomiaru
Pomiar emisji zmian napięcia, wahań napięcia i migotania światła wzdłuż przewodów prądu przemiennego wytwarzanej przez egzemplarz typu pojazdu przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 12. Metodę pomiaru określa producent pojazdu w porozumieniu z upoważnioną placówką techniczną.
7.4.2. Wartość graniczna dla homologacji typu pojazdu
7.4.2.1. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 12, wartości graniczne dla fazowego prądu znamionowego ≤ 16 A przyłączanego bezwarunkowo to wartości określone w normie IEC 61000-3-3, pkt 5.
7.4.2.2. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 12, wartości graniczne dla fazowego prądu znamionowego > 16 A i ≤ 75 A przyłączanego warunkowo to wartości określone w normie IEC 61000-3-11, pkt 5.
7.5. Specyfikacje w zakresie emisji zaburzeń przewodzonych, indukowanych przez pola o częstotliwości radiowej w przewodach prądu przemiennego lub stałego z pojazdów
7.5.1. Metoda pomiaru
Pomiar emisji zaburzeń przewodzonych, indukowanych przez pola o częstotliwości radiowej w przewodach prądu przemiennego lub stałego, wytwarzanych przez egzemplarz typu pojazdu przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 13. Metodę pomiaru określa producent pojazdu w porozumieniu z upoważnioną placówką techniczną.
7.5.2. Wartość graniczna dla homologacji typu pojazdu
7.5.2.1. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 13, wartości graniczne dla przewodów prądu przemiennego to wartości określone w normie IEC 61000-6-3 i podane w tabeli 7.
Tabela 7
Maksymalne dozwolone zaburzenia przewodzone, indukowane przez pola o częstotliwości radiowej w przewodach prądu przemiennego
| Częstotliwość (MHz) |
Wartości graniczne i detektor |
| 0,15 do 0,5 |
66-56 dBµV (detektor quasi-szczytowy) 56-46 dBµV (detektor wartości średnich) (liniowo maleje wraz z logarytmem częstotliwości) |
| 0,5 do 5 |
56 dBµV (detektor quasi-szczytowy) 46 dBµV (detektor wartości średnich) |
| 5 do 30 |
60 dBµV (detektor quasi-szczytowy) 50 dBµV (detektor wartości średnich) |
7.5.2.2. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 13, wartości graniczne dla przewodów prądu stałego to wartości określone w normie IEC 61000-6-3 i podane w tabeli 8.
Tabela 8
Maksymalne dozwolone zaburzenia przewodzone, indukowane przez pola o częstotliwości radiowej w przewodach prądu stałego
| Częstotliwość (MHz) |
Wartości graniczne i detektor |
| 0,15 do 0,5 |
79 dBµV (detektor quasi-szczytowy) 66 dBµV (detektor wartości średnich) |
| 0,5 do 30 |
73 dBµV (detektor quasi-szczytowy) 60 dBµV (detektor wartości średnich) |
7.6. Specyfikacje w zakresie emisji zaburzeń przewodzonych, indukowanych przez pola o częstotliwości radiowej w sieci i połączeniach telekomunikacyjnych z pojazdu
7.6.1. Metoda pomiaru
Pomiar emisji zaburzeń przewodzonych, indukowanych przez pola o częstotliwości radiowej w sieci i połączeniach telekomunikacyjnych, wytwarzanych przez egzemplarz typu pojazdu, przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 14. Metodę pomiaru określa producent pojazdu w porozumieniu z upoważnioną placówką techniczną.
7.6.2. Wartość graniczna dla homologacji typu pojazdu
7.6.2.1. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 14, wartości graniczne dla sieci i połączeń telekomunikacyjnych (połączeń telekomunikacyjnych zdefiniowanych w pkt 3.6 normy CISPR 22) to wartości określone w normie IEC 61000-6-3 i podane w tabeli 9.
Tabela 9
Maksymalne dozwolone zaburzenia przewodzone, indukowane przez pola o częstotliwości radiowej w sieci i połączeniach telekomunikacyjnych
| Częstotliwość (MHz) |
Wartości graniczne napięcia (detektor) |
Wartości graniczne prądu (detektor) |
| 0,15 do 0,5 |
84-74 dBµV (detektor quasi-szczytowy) 74-64 dBµV (detektor wartości średnich)
(liniowo maleje wraz z logarytmem częstotliwości)
|
40-30 dBµA (detektor quasi-szczytowy) 30-20 dBµA (detektor wartości średnich)
(liniowo maleje wraz z logarytmem częstotliwości)
|
| 0,5 do 30 |
74 dBµV (detektor quasi-szczytowy) 64 dBµV (detektor wartości średnich)
|
30 dBµA (detektor quasi-szczytowy) 20 dBµA (detektor wartości średnich)
|
7.7. Specyfikacje w zakresie odporności pojazdów na promieniowanie elektromagnetyczne
7.7.1. Metoda badania
Badanie odporności egzemplarza typu pojazdu na promieniowanie elektromagnetyczne przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 6.
7.7.2. Wartości graniczne homologacji typu w odniesieniu do odporności pojazdu
7.7.2.1. Jeżeli badania wykonywane są metodą określoną w załączniku 6, natężenie pola musi wynosić 30 V/m rms (wartość skuteczna) w ponad 90 % pasma częstotliwości 20-2 000 MHz, przy czym minimalnie 25 V/m rms w całości pasma częstotliwości 20-2 000 MHz.
7.7.2.2. Egzemplarz typu pojazdu uznaje się za spełniający wymogi odporności, jeżeli w czasie badań wykonywanych zgodnie z załącznikiem 6 nie nastąpi zakłócenie (degradacja) "funkcji związanych z odpornością" zgodnie z załącznikiem 6 pkt 2.2.
7.8. Specyfikacje w zakresie odporności pojazdów na szybkie elektryczne zaburzenia przejściowe/impulsowe przewodzone wzdłuż przewodów prądu przemiennego i stałego.
7.8.1. Metoda badania
7.8.1.1. Odporność egzemplarza typu pojazdu na szybkie elektryczne zaburzenia przejściowe/impulsowe przewodzone wzdłuż przewodów prądu przemiennego i stałego bada się metodą opisaną w załączniku 15.
7.8.2. Wartości graniczne homologacji typu w odniesieniu do odporności pojazdu
7.8.2.1. Jeżeli badania wykonywane są metodą określoną w załączniku 15, poziomy probiercze odporności, dla przewodów prądu przemiennego lub stałego, wynoszą: ± 2 kV napięcia probierczego w obwodzie otwartym o czasie narastania (Tr) wynoszącym 5 ns oraz o czasie utrzymania (Th) wynoszącym 50 ns oraz częstotliwości powtarzania równej 5 kHz co najmniej przez 1 minutę.
7.8.2.2. Egzemplarz typu pojazdu uznaje się za spełniający wymogi odporności, jeżeli w czasie badań wykonywanych zgodnie z załącznikiem 15 nie nastąpi zakłócenie (degradacja) "funkcji związanych z odpornością" zgodnie z załącznikiem 6 pkt 2.2.
7.9. Specyfikacje w zakresie odporności pojazdów na udary przewodzone wzdłuż przewodów prądu przemiennego lub stałego.
7.9.1. Metoda badania
7.9.1.1. Odporność egzemplarza typu pojazdu na udary przewodzone wzdłuż przewodów prądu przemiennego/ stałego bada się metodą opisaną w załączniku 16.
7.9.2. Wartości graniczne homologacji typu w odniesieniu do odporności pojazdu
7.9.2.1. Jeżeli badania wykonywane są metodą określoną w załączniku 16, to poziomy probiercze odporności wynoszą:
a) dla przewodów prądu przemiennego: ±2 kV napięcia probierczego obwodu otwartego między przewodem a podłożem i ±1 kV między przewodami (impuls 1,2 µs/50 µs), o czasie narastania (Tr) wynoszącym 1,2 µs oraz o czasie utrzymania (Th) wynoszącym 50 µs. Każdy udar stosuje się pięć razy w odstępach maksymalnie 1-minutowych pomiędzy poszczególnymi impulsami. Należy to zastosować dla następujących faz: 0, 90, 180 oraz 270°;
b) dla przewodów prądu stałego: ±0,5 kV napięcia probierczego obwodu otwartego między przewodem a podłożem i ±0,5 kV między przewodami (impuls 1,2 µs/50 µs), o czasie narastania (Tr) wynoszącym 1,2 µs oraz o czasie utrzymania (Th) wynoszącym 50 µs. Każdy udar stosuje się pięć razy w odstępach maksymalnie 1-minutowych.
7.9.2.2. Egzemplarz typu pojazdu uznaje się za spełniający wymogi odporności, jeżeli w czasie badań wykonywanych zgodnie z załącznikiem 16 nie nastąpi zakłócenie (degradacja) "funkcji związanych z odpornością" zgodnie z załącznikiem 6 pkt 2.2.
7.10. Specyfikacje w zakresie szerokopasmowych zakłóceń elektromagnetycznych powodowanych przez PZE
7.10.1. Metoda pomiaru
Pomiar promieniowania elektromagnetycznego wytwarzanego przez egzemplarz typu PZE przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 7.
7.10.2. Wartości graniczne dla homologacji typu w odniesieniu do promieniowania szerokopasmowego z PZE
7.10.2.1. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 7, wartości graniczne wynoszą: 62-52 dBµV/m w paśmie częstotliwości 30-75 MHz, przy czym wartość ta maleje logarytmicznie przy częstotliwościach powyżej 30 MHz, oraz 52-63 dBµV/m w paśmie 75-400 MHz, przy czym wartość ta rośnie logarytmicznie przy częstotliwościach powyżej 75 MHz, zgodnie z dodatkiem 6. W paśmie częstotliwości 400-1 000 MHz wartość graniczna pozostaje na stałym poziomie 63 dΒµV/m.
7.10.2.2. Wartości zmierzone dla reprezentatywnego egzemplarza typu PZE, wyrażone w dΒµV/m, muszą być mniejsze niż wartości graniczne dla homologacji typu.
7.11. Specyfikacje w zakresie emisji harmonicznych wzdłuż przewodów prądu przemiennego z PZE
7.11.1. Metoda pomiaru
Pomiar emisji harmonicznych wzdłuż przewodów prądu przemiennego wytwarzanej przez egzemplarz typu PZE przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 17. Metodę pomiaru określa producent w porozumieniu z upoważnioną placówką techniczną.
7.11.2. Wartość graniczna dla homologacji typu PZE
7.11.2.1. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 17, wartości graniczne dla fazowego prądu wejściowego ≤ 16 A to wartości określone w normie IEC 61000-3-2 i podane w tabeli 10.
Tabela 10
Maksymalna dozwolona liczba harmonicznych (fazowy prąd wejściowy ≤ 16 A)
|
Numer harmonicznej n
|
Maksymalny dozwolony prąd sinusoidalny A
|
| Nieparzyste harmoniczne |
|
| 3 |
2,3 |
| 5 |
1,14 |
| 7 |
0,77 |
| 9 |
0,40 |
| 11 |
0,33 |
| 13 |
0,21 |
| 15 ≤ n ≤ 39 |
0,15 × 15/n |
| Parzyste harmoniczne |
| 2 |
1,08 |
| 4 |
0,43 |
| 6 |
0,30 |
| 8 ≤ n ≤ 40 |
0,23 × 8/n |
7.11.2.2. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 17, wartości graniczne dla fazowego prądu wejściowego > 16 A i ≤ 75 A to wartości określone w normie IEC 61000-3-12 i podane w tabelach 11, 12 i 13.
Tabela 11
Maksymalna dozwolona liczba harmonicznych (fazowy prąd wejściowy > 16 A i ≤ 75 A) dla urządzeń innych niż zrównoważone urządzenia trójfazowe
|
Minimalna wartość Rsce
|
Dopuszczalny pojedynczy prąd sinusoidalny In/I1 %
|
Maksymalny wskaźnik harmonicznej prądu
%
|
| I3 |
I5 |
I7 |
I9 |
I11 |
I13 |
THD |
PWHD |
| 33 |
21,6 |
10,7 |
7,2 |
3,8 |
3,1 |
2 |
23 |
23 |
| 66 |
24 |
13 |
8 |
5 |
4 |
3 |
26 |
26 |
| 120 |
27 |
15 |
10 |
6 |
5 |
4 |
30 |
30 |
| 250 |
35 |
20 |
13 |
9 |
8 |
6 |
40 |
40 |
| ≥ 350 |
41 |
24 |
15 |
12 |
10 |
8 |
47 |
47 |
Wartości względne parzystych harmonicznych o wartości mniejszej lub równej 12 muszą być mniejsze niż 16/n %. Parzyste harmoniczne o wartości większej niż 12 są uwzględniane w THD i PWHD w taki sam sposób co nieparzyste harmoniczne.
Dopuszcza się interpolację liniową między kolejnymi wartościami Rsce.
Tabela 12
Maksymalna dozwolona liczba harmonicznych (fazowy prąd wejściowy > 16 A i ≤ 75 A) dla zrównoważonych urządzeń trójfazowych
| Minimalna wartość Rsce |
Dopuszczalny pojedynczy prąd sinusoidalny In/I1 % |
Maksymalny wskaźnik harmonicznej prądu % |
| I5 |
I7 |
I11 |
I13 |
THD |
PWHD |
| 33 |
10,7 |
7,2 |
3,1 |
2 |
13 |
22 |
| 66 |
14 |
9 |
5 |
3 |
16 |
25 |
| 120 |
19 |
12 |
7 |
4 |
22 |
28 |
| 250 |
31 |
20 |
12 |
7 |
37 |
38 |
| ≥ 350 |
40 |
25 |
15 |
10 |
48 |
46 |
Wartości względne parzystych harmonicznych o wartości mniejszej lub równej 12 muszą być mniejsze niż 16/n %. Parzyste harmoniczne o wartości większej niż 12 są uwzględniane w THD i PWHD w taki sam sposób co nieparzyste harmoniczne.
Dopuszcza się interpolację liniową między kolejnymi wartościami Rsce.
Tabela 13
Maksymalna dozwolona liczba harmonicznych (fazowy prąd wejściowy > 16 A i ≤ 75 A) dla zrównoważonych urządzeń trójfazowych w określonych warunkach
| Minimalna wartość Rsce |
Dopuszczalny pojedynczy prąd sinusoidalny In/I1 % |
Maksymalny wskaźnik harmonicznej prądu % |
| I5 |
I7 |
I11 |
I13 |
THD |
PWHD |
| 33 |
10,7 |
7,2 |
3,1 |
2 |
13 |
22 |
| ≥ 120 |
40 |
25 |
15 |
10 |
48 |
46 |
Wartości względne parzystych harmonicznych o wartości mniejszej lub równej 12 muszą być mniejsze niż 16/n %. Parzyste harmoniczne o wartości większej niż 12 są uwzględniane w THD i PWHD w taki sam sposób co nieparzyste harmoniczne.
7.12. Specyfikacje w zakresie emisji zmian napięcia, wahań napięcia i migotania światła wzdłuż przewodów prądu przemiennego z PZE
7.12.1. Metoda pomiaru
Pomiar emisji zmian napięcia, wahań napięcia i migotania światła wzdłuż przewodów prądu przemiennego wytwarzanej przez egzemplarz typu PZE przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 18. Metodę pomiaru określa producent PZE w porozumieniu z upoważnioną placówką techniczną.
7.12.2. Wartość graniczna dla homologacji typu PZE
7.12.2.1. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 18, wartości graniczne dla fazowego prądu znamionowego ≤ 16 A przyłączanego bezwarunkowo to wartości określone w normie IEC 61000-3-3, pkt 5.
7.12.2.2. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 18, wartości graniczne dla fazowego prądu znamionowego > 16 A i ≤ 75 A przyłączanego warunkowo to wartości określone w normie IEC 61000-3-11, pkt 5.
7.13. Specyfikacje w zakresie emisji zaburzeń przewodzonych, indukowanych przez pola o częstotliwości radiowej w przewodach prądu przemiennego lub stałego z PZE
7.13.1. Metoda pomiaru
Pomiar emisji zaburzeń przewodzonych, indukowanych przez pola o częstotliwości radiowej w przewodach prądu przemiennego lub stałego, wytwarzanych przez egzemplarz typu PZE przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 19. Metodę pomiaru określa producent PZE w porozumieniu z upoważnioną placówką techniczną.
7.13.2. Wartość graniczna dla homologacji typu PZE
7.13.2.1. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 19, wartości graniczne dla przewodów prądu przemiennego to wartości określone w normie IEC 61000-6-3 i podane w tabeli 14.
Tabela 14
Maksymalne dozwolone zaburzenia przewodzone, indukowane przez pola o częstotliwości radiowej w przewodach prądu przemiennego
| Częstotliwość (MHz) |
Wartości graniczne i detektor |
| 0,15 do 0,5 |
66-56 dBµV (detektor quasi-szczytowy) 56-46 dBµV (detektor wartości średnich)
(liniowo maleje wraz z logarytmem częstotliwości)
|
| 0,5 do 5 |
56 dBµV (detektor quasi-szczytowy) 46 dBµV (detektor wartości średnich)
|
| 5 do 30 |
60 dBµV (detektor quasi-szczytowy) 50 dBµV (detektor wartości średnich)
|
7.13.2.2. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 19, wartości graniczne dla przewodów prądu stałego to wartości określone w normie IEC 61000-6-3 i podane w tabeli 15.
Tabela 15
Maksymalne dozwolone zaburzenia przewodzone, indukowane przez pola o częstotliwości radiowej w przewodach prądu stałego
| Częstotliwość (MHz) |
Wartości graniczne i detektor |
| 0,15 do 0,5 |
79 dBµV (detektor quasi-szczytowy) 66 dBµV (detektor wartości średnich)
|
| 0,5 do 30 |
73 dBµV (detektor quasi-szczytowy) 60 dBµV (detektor wartości średnich)
|
7.14. Specyfikacje w zakresie emisji zaburzeń przewodzonych, indukowanych przez pola o częstotliwości radiowej w sieci i połączeniach telekomunikacyjnych z PZE
7.14.1. Metoda pomiaru
Pomiar emisji zaburzeń przewodzonych, indukowanych przez pola o częstotliwości radiowej w sieci i połączeniach telekomunikacyjnych, wytwarzanych przez egzemplarz typu PZE, przeprowadza się metodą opisaną w załączniku 20. Metodę pomiaru określa producent PZE w porozumieniu z upoważnioną placówką techniczną.
7.14.2. Wartość graniczna dla homologacji typu PZE
7.14.2.1. Jeżeli pomiaru dokonuje się metodą określoną w załączniku 20, wartości graniczne dla sieci i połączeń telekomunikacyjnych (połączeń telekomunikacyjnych zdefiniowanych w pkt 3.6 normy CISPR 22) to wartości określone w normie IEC 61000-6-3 i podane w tabeli 16.
Tabela 16
Maksymalne dozwolone zaburzenia przewodzone, indukowane przez pola o częstotliwości radiowej w sieci i połączeniach telekomunikacyjnych
| Częstotliwość (MHz) |
Wartości graniczne napięcia (detektor) |
Wartości graniczne prądu (detektor) |
| 0,15 do 0,5 |
84-74 dBµV (detektor quasi-szczytowy) 74-64 dBµV (detektor wartości średnich)
(liniowo maleje wraz z logarytmem częstotliwości)
|
40-30 dBµA (detektor quasi-szczytowy) 30-20 dBµA (detektor wartości średnich)
(liniowo maleje wraz z logarytmem częstotliwości)
|
| 0,5 do 30 |
74 dBµV (detektor quasi-szczytowy) 64 dBµV (detektor wartości średnich)
|
30 dBµA (detektor quasi-szczytowy) 20 dBµA (detektor wartości średnich)
|
7.15. Specyfikacje w zakresie odporności PZE na szybkie elektryczne zaburzenia przejściowe/impulsowe przewodzone wzdłuż przewodów prądu przemiennego i stałego.
7.15.1. Metoda badania
7.15.1.1. Odporność egzemplarza typu PZE na szybkie elektryczne zaburzenia przejściowe/impulsowe przewodzone wzdłuż przewodów prądu przemiennego i stałego bada się metodą opisaną w załączniku 21.
7.15.2. Wartości graniczne homologacji typu w odniesieniu do odporności PZE
7.15.2.1. Jeżeli badania wykonywane są metodą określoną w załączniku 21, poziomy probiercze odporności, dla przewodów prądu przemiennego lub stałego, wynoszą: ± 2 kV napięcia probierczego w obwodzie otwartym o czasie narastania (Tr) wynoszącym 5 ns oraz o czasie utrzymania (Th) wynoszącym 50 ns oraz częstotliwości powtarzania równej 5 kHz co najmniej przez 1 minutę.
7.15.2.2. Egzemplarz typu PZE uznaje się za spełniający wymogi odporności, jeżeli w czasie badań wykonywanych zgodnie z załącznikiem 21 nie nastąpi zakłócenie (degradacja) "funkcji związanych z odpornością" zgodnie z załącznikiem 9 pkt 2.2.
7.16. Specyfikacje w zakresie odporności PZE na udary przewodzone wzdłuż przewodów prądu przemiennego lub stałego
7.16.1. Metoda badania
7.16.1.1. Odporność egzemplarza typu PZE na udary przewodzone wzdłuż przewodów prądu przemiennego/stałego bada się metodą opisaną w załączniku 22.
7.16.2. Wartości graniczne homologacji typu w odniesieniu do odporności PZE
7.16.2.1. Jeżeli badania wykonywane są metodą określoną w załączniku 22, to poziomy probiercze odporności wynoszą:
a) dla przewodów prądu przemiennego: ±2 kV napięcia probierczego obwodu otwartego między przewodem a podłożem i ±1 kV między przewodami (impuls 1,2 µs/50 µs), o czasie narastania (Tr) wynoszącym 1,2 µs oraz o czasie utrzymania (Th) wynoszącym 50 µs. Każdy udar stosuje się pięć razy w odstępach maksymalnie 1-minutowych pomiędzy poszczególnymi impulsami. Należy to zastosować dla następujących faz: 0, 90, 180 oraz 270°;
b) dla przewodów prądu stałego: ±0,5 kV napięcia probierczego obwodu otwartego między przewodem a podłożem i ± 0,5 kV między przewodami (impuls 1,2 µs/50 µs), o czasie narastania (Tr) wynoszącym 1,2 µs oraz o czasie utrzymania (Th) wynoszącym 50 µs. Każdy udar stosuje się pięć razy w odstępach maksymalnie 1-minutowych.
7.16.2.2. Egzemplarz typu PZE uznaje się za spełniający wymogi odporności, jeżeli w czasie badań wykonywanych zgodnie z załącznikiem 22 nie nastąpi zakłócenie (degradacja) "funkcji związanych z odpornością" zgodnie z załącznikiem 9 pkt 2.2.
7.17. Specyfikacje w zakresie emisji przejściowych zaburzeń przewodzonych powodowanych przez PZE wzdłuż przewodów zasilających 12/24 V
7.17.1. Metoda badania
Emisję reprezentatywnego egzemplarza typu PZE bada się za pomocą metod zgodnych z normą ISO 7637-2, jak opisano w załączniku 10, przy użyciu poziomów probierczych podanych w tabeli 17.
Tabela 17
Maksymalna dozwolona amplituda impulsu
| (V) |
|
Maksymalna dozwolona amplituda impulsu dla |
| Biegunowość amplitudy impulsu |
Pojazdów z instalacjami 12 V |
Pojazdów z instalacjami 24 V |
| Dodatnia |
+ 75 |
+ 150 |
| Ujemna |
- 100 |
- 450 |
7.18. Specyfikacje w zakresie odporności PZE na promieniowanie elektromagnetyczne.
7.18.1. Metody badania
Badanie odporności reprezentatywnego egzemplarza typu PZE na promieniowanie elektromagnetyczne przeprowadza się metodą wybraną spośród metod opisanych w załączniku 9.
7.18.2. Wartości graniczne homologacji typu w odniesieniu do odporności PZE
7.18.2.1. Jeżeli badania wykonywane są metodą określoną w załączniku 9, to poziomy probiercze odporności wynoszą 60 V/m rms dla metody badania z linią paskową 150 mm, 15 V/m rms dla metody linii paskowej 800 mm, 75 V/m rms dla metody komory TEM, 60 mA rms dla metody wstrzykiwania prądu objętościowego (BCI) oraz 30 V/m rms dla metody badania w polu swobodnym w ponad 90 % pasma częstotliwości 20- 2 000 MHz oraz co najmniej 50 V/m rms dla metody badania z linią paskową 150 mm, 12,5 V/m rms dla metody badania z zastosowaniem linii paskowej 800 mm, 62,5 V/m rms dla metody badania z zastosowaniem komory TEM, 50 mA rms dla metody wstrzykiwania prądu objętościowego (BCI) oraz 25 V/m rms dla metody badania w polu swobodnym w całym paśmie częstotliwości 20-2 000 MHz.
7.18.2.2. Reprezentatywny egzemplarz typu PZE uznaje się za spełniający wymogi odporności, jeżeli w czasie badań wykonywanych zgodnie z załącznikiem 9 nie nastąpi zakłócenie (degradacja) "funkcji związanych z odpornością".
7.19. Specyfikacje w zakresie odporności PZE na zaburzenia przejściowe przewodzone wzdłuż przewodów zasilających 12/24 V.
7.19.1 Metoda badania
Badanie odporności reprezentatywnego egzemplarza typu PZE przeprowadza się za pomocą metod zgodnych z normą ISO 7637-2, jak opisano w załączniku 10, przy użyciu poziomów probierczych podanych w tabeli 18.
Tabela 18
Odporność PZE
| Numer impulsu probierczego |
Poziom probierczy odporności |
Status funkcyjny układów: |
| Istotne dla funkcji związanych z odpornością |
Nieistotne dla funkcji związanych z odpornością |
| 1 |
III |
C |
D |
| 2a |
III |
B |
D |
| 2b |
III |
C |
D |
| 3a/3b |
III |
A |
D |
| 4 |
III |
B (w przypadku PZE, które muszą pracować podczas etapu rozruchu silnika)
C
(dla pozostałych PZE)
|
D |
7.20. Wyjątki
7.20.1. Jeżeli brak jest bezpośredniego połączenia z siecią telekomunikacyjną obejmującą usługę telekomunikacyjną oprócz usługi ładowania, załączniki 14 i 20 nie mają zastosowania.
7.20.2. Jeżeli dostęp do sieci i połączeń telekomunikacyjnych w pojeździe uzyskuje się przy wykorzystaniu transmisji przez sieć elektroenergetyczną (PLT - Power Line Transmission) przez przewody prądu stałego/przemiennego, załącznik 14 nie ma zastosowania.
7.20.3. Jeżeli dostęp do sieci i połączeń telekomunikacyjnych w PZE uzyskuje się przy wykorzystaniu transmisji przez sieć elektroenergetyczną (PLT - Power Line Transmission) przez przewody prądu stałego/przemiennego, załącznik 20 nie ma zastosowania.
7.20.4. Pojazdy lub PZE, które mają być użytkowane w "trybie ładowania REESS podłączonego do sieci elektroenergetycznej" w konfiguracji połączonej ze stacją ładującą prądu stałego o długości kabla sieci prądu stałego mniejszej niż 30 m nie muszą spełniać wymagań załącznika 13, załącznika 15, załącznika 16, załącznika 19, załącznika 21 ani załącznika 22.
W takim przypadku producent przedstawia oświadczenie, zgodnie z którym pojazd lub PZE może być użytkowany w "trybie ładowania REESS podłączonego do sieci elektroenergetycznej" jedynie z kablami krótszymi niż 30 m. Po udzieleniu homologacji typu informacje takie udostępnia się publicznie.
7.20.5. Pojazdy lub PZE, które mają być użytkowane w "trybie ładowania REESS podłączonego do sieci elektroenergetycznej" w konfiguracji połączonej z lokalną/prywatną stacją ładującą prądu stałego bez dodatkowych uczestników nie muszą spełniać wymagań załączników 13, 15, 16, 19, 21 ani 22.
W takim przypadku producent przedstawia oświadczenie, zgodnie z którym pojazd lub PZE może być użytkowany w "trybie ładowania REESS podłączonego do sieci elektroenergetycznej" jedynie z lokalną/ prywatną stacją ładującą prądu stałego bez dodatkowych uczestników. Po udzieleniu homologacji typu informacje takie udostępnia się publicznie.
8. ZMIANA LUB ROZSZERZENIE HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU PO WYMIANIE LUB MONTAŻU NOWEGO PODZESPOŁU ELEKTRYCZNEGO/ELEKTRONICZNEGO (PZE)
8.1. W przypadku, w którym producent pojazdu uzyskał homologację typu dla instalacji pojazdu i zamierza zainstalować dodatkowy lub zamienny układ lub podzespół elektryczny/elektroniczny, który posiada już homologację na podstawie niniejszego regulaminu i który zostanie zamontowany zgodnie z wszelkimi określonymi w nim warunkami, homologacja pojazdu może zostać rozszerzona bez konieczności dodatkowych badań. Do celów zgodności produkcji dodatkowy lub zamienny układ lub podzespół elektryczny/elektroniczny uznaje się za część pojazdu.
8.2. W przypadku gdy dodatkowe lub zamienne części nie uzyskały homologacji na podstawie niniejszego regulaminu, oraz gdy uznaje się, że konieczne jest przeprowadzenie badań, cały pojazd uznaje się za spełniający wymagania, o ile zostanie wykazane, że nowe lub zmienione części spełniają odpowiednie wymagania pkt 6 oraz, w stosownych przypadkach, pkt 7, albo jeżeli badania porównawcze wykażą, że nowa część nie powinna mieć negatywnego wpływu na zgodność typu pojazdu.
8.3. Wyposażenie homologowanego pojazdu w standardowe urządzenia domowe lub biurowe przez producenta pojazdu, z wyjątkiem przenośnych urządzeń telekomunikacyjnych spełniających wymagania innych regulaminów, a których montaż, wymiana lub wymontowanie są zgodne z zaleceniami producentów urządzeń i pojazdu, nie powoduje unieważnienia homologacji pojazdu. Powyższe nie wyklucza możliwości montażu urządzeń telekomunikacyjnych przez producentów pojazdów zgodnie ze stosownymi instrukcjami montażu opracowanymi przez producenta pojazdu lub producentów takich urządzeń telekomunikacyjnych. Producent pojazdu przedstawia (na żądanie organu odpowiedzialnego za badania) dowody na to, że nadajniki takie nie wpływają negatywnie na działanie pojazdu. Mogą one mieć formę oświadczenia, że poziomy mocy i sposób montażu są takie, że określone w niniejszym regulaminie poziomy odporności zapewniają wystarczającą ochronę w przypadku samego tylko nadawania, tzn. z wyłączeniem nadawania w związku z badaniami określonymi w pkt 6. Niniejszy regulamin nie upoważnia do stosowania nadajnika telekomunikacyjnego w przypadku, w którym w odniesieniu do takiego urządzenia lub jego stosowania mają zastosowanie dodatkowe wymagania.
9. ZGODNOŚĆ PRODUKCJI
Procedury zgodności produkcji muszą być zgodne z procedurami określonymi w dodatku 2 do Porozumienia (E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Rev.2) oraz następującymi wymaganiami:
9.1. Pojazdy lub części lub PZE homologowane na podstawie niniejszego regulaminu muszą być produkowane w sposób zapewniający ich zgodność z typem homologowanym, poprzez spełnienie wymagań określonych powyżej w pkt 6 oraz, w stosownych przypadkach, w pkt 7.
9.2. Zgodność produkcji pojazdu lub części lub oddzielnego zespołu technicznego sprawdza się na podstawie danych zawartych w formularzu zawiadomienia w sprawie homologacji typu, który zamieszczono w załączniku 3A lub 3B do niniejszego regulaminu.
9.3. Jeżeli procedura kontroli stosowana przez producenta nie zostanie uznana za zadowalającą przez organ udzielający homologacji typu, stosuje się wówczas poniższe pkt 9.3.1, 9.3.2 i 9.3.3.
9.3.1. Jeżeli weryfikuje się zgodność pojazdu, części lub PZE wybranych z serii, produkcję uznaje się za zgodną z wymaganiami niniejszego regulaminu odnośnie do zaburzeń elektromagnetycznych szerokopasmowych i zaburzeń elektromagnetycznych wąskopasmowych, jeżeli zmierzone poziomy nie przekraczają o więcej niż 4 dB (60 %) referencyjnych wartości granicznych określonych powyżej (odpowiednio) w pkt 6.2.2.1, 6.2.2.2, 6.3.2.1, 6.3.2.2 i, w stosownych przypadkach, 7.2.2.1 i 7.2.2.2 dla pojazdów oraz w pkt 6.5.2.1, 6.6.2.1 i, w stosownych przypadkach, 7.10.2.1 dla PZE.
9.3.2. Jeżeli weryfikuje się zgodność pojazdu, części lub PZE wybranych z serii, produkcję uznaje się za zgodną z wymaganiami niniejszego regulaminu odnośnie do odporności na promieniowanie elektromagnetyczne, jeżeli pojazd nie wykazuje żadnych oznak zakłócenia (degradacji) w odniesieniu do bezpośredniego kierowania pojazdem, które może zostać zauważone przez kierowcę lub innego użytkownika drogi w momencie, w którym pojazd znajduje się w stanie określonym w załączniku 6 pkt 4 oraz jest poddany oddziaływaniu natężenia pola, wyrażonego w V/m, wynoszącego do 80 % referencyjnych wartości granicznych określonych powyżej w pkt 6.4.2.1 i, w stosownych przypadkach, 7.7.2.1 dla pojazdów oraz w pkt 6.8.2.1 i, w stosownych przypadkach, 7.18.2.1 dla PZE.
9.3.3. Jeżeli weryfikuje się zgodność części lub oddzielnego zespołu technicznego wybranych z serii, produkcję uznaje się za zgodną z wymaganiami niniejszego regulaminu w odniesieniu do odporności na emisje i zaburzenia przewodzone, jeżeli część lub oddzielny zespół techniczny nie wykazują żadnych oznak zakłócenia (degradacji) działania "funkcji związanych z odpornością" do poziomów podanych powyżej w pkt 6.9.1 i, w stosownych przypadkach, 7.19.1 i nie przekraczają poziomów określonych powyżej w pkt 6.7.1 i, w stosownych przypadkach, 7.17.1.
10. SANKCJE Z TYTUŁU NIEZGODNOŚCI PRODUKCJI
10.1. Homologacja udzielona w odniesieniu do typu pojazdu, części lub oddzielnego zespołu technicznego na podstawie niniejszego regulaminu może zostać cofnięta w razie niespełnienia wymogów określonych powyżej w pkt 6 oraz, w stosownych przypadkach, w pkt 7 lub gdy wybrane pojazdy nie przeszły z wynikiem pozytywnym badań określonych powyżej w pkt 6 oraz, w stosownych przypadkach, w pkt 7.
10.2. Jeżeli Strona Porozumienia stosująca niniejszy regulamin postanowi o cofnięciu uprzednio przez siebie udzielonej homologacji, niezwłocznie powiadamia o tym fakcie, za pomocą formularza zawiadomienia zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 3A i 3B do niniejszego regulaminu, pozostałe Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin.
11. OSTATECZNE ZANIECHANIE PRODUKCJI
Jeżeli posiadacz homologacji zaprzestaje definitywnie produkcji typu pojazdu lub typu PZE homologowanego zgodnie z niniejszym regulaminem, powiadamia o tym fakcie organ, który udzielił homologacji typu, który z kolei powiadamia pozostałe Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin za pomocą formularza zawiadomienia zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 3A i 3B do niniejszego regulaminu.
12. ZMIANA I ROZSZERZENIE HOMOLOGACJI TYPU POJAZDU LUB TYPU PZE
12.1. O każdej zmianie typu pojazdu lub PZE powiadamia się organ udzielający homologacji typu, który udzielił homologacji danego typu pojazdu. Organ ten może:
12.1.1. uznać, że dokonane zmiany nie powinny mieć istotnych skutków negatywnych i że w każdym wypadku dany pojazd lub PZE w dalszym ciągu spełnia odpowiednie wymagania; lub
12.1.2. zażądać dodatkowego sprawozdania z badań od upoważnionej placówki technicznej odpowiedzialnej za przeprowadzenie badań.
12.2. Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin zawiadamia się o potwierdzeniu lub odmowie udzielenia homologacji, załączając opis zmian, w trybie określonym powyżej w pkt 4 niniejszego regulaminu.
12.3. Organ udzielający rozszerzenia homologacji typu przydziela numer seryjny dla danego rozszerzenia oraz powiadamia pozostałe Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin za pomocą formularza zawiadomienia zgodnego ze wzorem w załączniku 3A i 3B do niniejszego regulaminu.
13. PRZEPISY PRZEJŚCIOWE
13.1. Począwszy od oficjalnej daty wejścia w życie serii poprawek 03, żadna z Umawiających się Stron stosujących niniejszy regulamin nie może odmówić udzielenia homologacji na podstawie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.
13.2. Po upływie 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03 Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin udzielają homologacji tylko w przypadku, w którym homologowany typ pojazdu, część lub oddzielny zespół techniczny spełnia wymagania niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.
13.3. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin nie mogą odmówić udzielenia rozszerzenia homologacji udzielonych zgodnie z poprzednimi seriami poprawek do niniejszego regulaminu.
13.4. Począwszy od dnia upływu 48 miesięcy od daty wejścia w życie serii poprawek 03 do niniejszego regulaminu, Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić pierwszej rejestracji krajowej (pierwszego dopuszczenia do ruchu) pojazdu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, który nie spełnia wymagań serii 03 poprawek do niniejszego regulaminu.
13.5. Począwszy od oficjalnej daty wejścia w życie serii poprawek 04, żadna z Umawiających się Stron stosujących niniejszy regulamin nie może odmówić udzielenia homologacji EKG na podstawie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 04.
13.6. Po upływie 36 miesięcy od oficjalnej daty wejścia w życie niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 04, Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin udzielają homologacji tylko w przypadku, w którym homologowany typ pojazdu, część lub oddzielny zespół techniczny spełnia wymagania niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 04.
13.7. W ciągu 36 miesięcy od daty wejścia w życie serii poprawek 04 Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin nadal udzielają homologacji typom pojazdów, części lub oddzielnych zespołów technicznych, które spełniają wymagania niniejszego regulaminu zmienionego wcześniejszą serią poprawek.
13.8. Do dnia, w którym upływa 60 miesięcy od daty wejścia w życie serii poprawek 04, żadna z Umawiających się Stron nie może odmówić udzielenia krajowej ani regionalnej homologacji pojazdu, części lub oddzielnego zespołu technicznego homologowanych zgodnie z poprzednimi seriami poprawek do niniejszego regulaminu.
13.9. Po upływie 60 miesięcy od daty wejścia w życie serii poprawek 04 Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić udzielenia krajowej lub regionalnej homologacji typu i mogą odmówić udzielenia pierwszej rejestracji typu pojazdu lub pierwszego dopuszczenia części lub oddzielnego zespołu technicznego, które nie spełniają wymagań serii poprawek 04 do niniejszego regulaminu.
13.10. Niezależnie od powyższych przepisów pkt 13.8 i 13.9 homologacje udzielone zgodnie z poprzednimi seriami poprawek do niniejszego regulaminu i dotyczące typu pojazdów, które nie są wyposażone w układ do podłączania ładowania REESS, lub dotyczące części bądź oddzielnego zespołu technicznego, które nie zawierają elementu podłączeniowego do ładowania REESS, pozostają ważne i są nadal uznawane przez Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin.
13.11 Począwszy od dnia upływu 36 miesięcy od daty wejścia w życie serii poprawek 05, Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin udzielają homologacji typu tylko w przypadku, gdy homologowany typ pojazdu, część lub oddzielny zespół techniczny spełnia wymagania niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 05.
14. NAZWY I ADRESY UPOWAŻNIONYCH PLACÓWEK TECHNICZNYCH WYKONUJĄCYCH BADANIA HOMOLOGACYJNE ORAZ ORGANÓW UDZIELAJĄCYCH HOMOLOGACJI TYPU
Strony Porozumienia z 1958 r. stosujące niniejszy regulamin przekazują Sekretariatowi Organizacji Narodów Zjednoczonych nazwy i adresy upoważnionych placówek technicznych wykonujących badania homologacyjne oraz nazwy i adresy organów udzielających homologacji typu, którym należy przesyłać wydane w innych krajach formularze poświadczające udzielenie, rozszerzenie, odmowę udzielenia lub cofnięcie homologacji.
