Skarga wniesiona w dniu 17 czerwca 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Austrii(Sprawa C-257/05)
(2005/C 217/53)
(Język postępowania: niemiecki)
(Dz.U.UE C z dnia 3 września 2005 r.)
W dniu 17 czerwca 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Komisji Wspólnot Europejskich, reprezentowanej przez Enrico Traversa i Wolfganga Bogensbergera, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, przeciwko Republice Austrii.
Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:
1) stwierdzenie, że ustanawiając w § 21 ust. 4 Kesselgesetz(1), że jedynie wnioskodawcy mający siedzibę w Austrii mogą zostać upoważnieni do wykonywania zadań inspekcji kotłów (Kesselprüfstelle) Republika Austrii uchybiła swoim zobowiązaniom wynikającym z art. 49 WE;
2) obciążenie Republiki Austrii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W myśl art. 49 WE ograniczenia w swobodnym świadczeniu usług wewnątrz Wspólnoty są zakazane w odniesieniu do obywateli Państw Członkowskich mających swe przedsiębiorstwo w państwie Wspólnoty innym niż Państwo odbiorcy świadczenia.
Paragraf 21 Kesselgesetz Republiki Austrii reguluje warunki udzielenia upoważnienia do wykonywania zadań inspekcji kotłów. Zgodnie z ustępem 4 tego paragrafu upoważnienie może zostać udzielone tylko tym wnioskodawcom, którzy mają siedzibę w Austrii. Inspekcja urządzeń ciśnieniowych mająca siedzibę w innym Państwie Członkowskim, która chciałoby oferować swoje usługi w Austrii musi w związku z tym po pierwsze utworzyć oddział w Austrii.
Uregulowanie to stanowi zdaniem Komisji ograniczenie swobodnego świadczenia usług w rozumieniu art. 49 WE. Komisja argumentuje, że również z orzecznictwa Trybunału wynika, iż wymóg posiadania siedziby w danym Państwie Członkowskim jest bezpośrednio sprzeczny ze swobodnym świadczeniem usług, ponieważ czyni niemożliwym świadczenie usług przez przedsiębiorstwa mające siedzibę w innych Państwach Członkowskich.
Zdaniem Komisji podniesione przez Republikę Austrii zarzuty - jak np. ochrona bezpieczeństwa publicznego lub ochrona pracowników i konsumentów - nie mogą usprawiedliwić tego ograniczenia swobodnego świadczenia usług. W myśl orzecznictwa Trybunału ograniczenie swobodnego świadczenia usług może bowiem zostać usprawiedliwione jedynie, o ile interes ogólny nie jest już chroniony przez przepisy, które znajdują zastosowanie do usługodawcy w Państwie Członkowskim, w którym ma on swoją siedzibę. Wymóg posiadania siedziby w danym państwie jest zważywszy interesy, które miałby chronić nieproporcjonalny do zagwarantowania jakości nadzoru, ponieważ ochrona bezpieczeństwa publicznego, względnie ochrona pracowników i konsumentów może zostać zrealizowana już za pomocą przewidzianego w Kesselgesetz systemu udzielania inspekcjom upoważnień i nadzoru nad nimi, bez konieczności wprowadzania wymogu posiadania przez przedsiębiorstwo siedziby w danym Państwie Członkowskim.
______
(1) BGBl. nr 211/1992
