KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/818 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie ustanowienia ram interoperacyjności systemów informacyjnych UE w obszarze współpracy policyjnej i sądowej, azylu i migracji oraz zmieniające rozporządzenia (UE) 2018/1726, (UE) 2018/1862 i (UE) 2019/816 1 , w szczególności jego art. 28 ust. 5, a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (UE) 2019/818 wraz z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/817 2 ustanawia ramy zapewniające interoperacyjność systemów informacyjnych UE w obszarze granic, wiz, współpracy policyjnej i sądowej, azylu i migracji.
(2) Ramy te obejmują szereg elementów interoperacyjności, w tym detektor wielokrotnych tożsamości. Detektor wielokrotnych tożsamości tworzy i przechowuje powiązania między danymi w różnych systemach informacyjnych UE, aby wykrywać wielokrotne tożsamości, co służy podwójnemu celowi ułatwienia kontroli tożsamości osób podróżujących w dobrej wierze i zwalczania oszustw dotyczących tożsamości. Tworzenie powiązań między danymi ma zasadnicze znaczenie dla realizacji celów detektora wielokrotnych tożsamości.
(3) Proces wykrywania wielokrotnych tożsamości prowadzi do automatycznego utworzenia automatycznych białych i żółtych powiązań. Powiązanie białe wskazuje, że dane dotyczące tożsamości zawarte w powiązanych ze sobą rekordach są tożsame lub zbliżone, natomiast powiązanie żółte wskazuje, że danych dotyczących tożsamości zawartych w powiązanych ze sobą rekordach nie można uznać za tożsame i że należy przeprowadzić ręczną weryfikację różniących się tożsamości.
(4) Biorąc pod uwagę obciążenie osób, których dane są zarejestrowane w systemach informacyjnych UE, oraz organów krajowych i agencji unijnych, niezbędne jest ograniczenie liczby przypadków, w których powiązania żółte są generowane przez detektor wielokrotnych tożsamości, a zatem wymagają ręcznej weryfikacji.
(5) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/818 Agencja Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), ustanowiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1077/2011 3 , powinna być odpowiedzialna za przygotowanie i opracowanie elementów interoperacyjności, w tym detektora wielokrotnych tożsamości, oraz zarządzanie operacyjne tymi elementami.
(6) Przed opracowaniem detektora wielokrotnych tożsamości konieczne jest określenie procedur ustalania przypadków, w których dane dotyczące tożsamości, odnoszące się do danej osoby, przechowywane w kilku różnych systemach, uznaje się za tożsame lub zbliżone do celów wykrywania wielokrotnych tożsamości.
(7) Zważywszy na fakt, że rozporządzenie (UE) 2019/818 powstało w oparciu o dorobek Schengen, zgodnie z art. 4 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania powiadomiła o wdrożeniu rozporządzenia (UE) 2019/818 do swojego prawa krajowego. Jest ona zatem związana niniejszym rozporządzeniem.
(8) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii 4 . Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jego przyjęciu i nie jest nim związana ani go nie stosuje.
(9) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 5 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE 6 .
(10) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 7 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE 8 .
(11) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 9 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE 10 .
(12) W odniesieniu do Cypru, Bułgarii i Rumunii oraz Chorwacji niniejsze rozporządzenie stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany odpowiednio w rozumieniu art. 3 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2003 r., art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2005 r. oraz art. 4 ust. 1 Aktu przystąpienia z 2011 r.
(13) Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 11 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych; swoją opinię wydał on w dniu 27 kwietnia 2021 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.Sporządzono w Brukseli dnia 11 lipca 2022 r.
