a także mając na uwadze, co następuje:(1) Biorąc pod uwagę różne miary wartości mające zastosowanie do pozycji portfela bankowego, konieczne jest określenie, czy instytucje powinny stosować wartość księgową czy wartość godziwą tych pozycji jako podstawę obliczania - zgodnie z alternatywną metodą standardową lub alternatywną metodą modeli wewnętrznych, o których mowa odpowiednio w części trzeciej tytuł IV rozdział 1a i rozdział 1b rozporządzenia (UE) nr 575/2013 - wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego mających zastosowanie do pozycji portfela bankowego obciążonych ryzykiem walutowym, ryzykiem cen towarów albo obydwoma tymi rodzajami ryzyka.
(2) Ponieważ wartość pozycji portfela bankowego nie zależy wyłącznie od czynników ryzyka rynkowego, instytucje nie powinny mieć obowiązku dokonywania codziennej wyceny tych pozycji w celu obliczenia wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka walutowego przy zastosowaniu alternatywnej metody standardowej. Zamiast tego instytucje powinny uwzględniać w wartości tych pozycji wykorzystywanej jako podstawa obliczeń tylko te zmiany, które wynikają z elementów tych pozycji związanych z ryzykiem walutowym.
(3) W celu zapewnienia spójności z praktykami księgowymi instytucje powinny stosować ostatnią dostępną wartość księgową pozycji portfela bankowego jako podstawę obliczenia wymogu w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka walutowego zgodnie z alternatywną metodą standardową. Za odpowiednią podstawę obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych uznaje się jednak również wartość godziwą tych pozycji. W związku z tym instytucje powinny mieć możliwość stosowania wartości godziwej zamiast ostatniej dostępnej wartości księgowej jako podstawy tych obliczeń, jeżeli co najmniej raz na kwartał wyceniają wszystkie swoje pozycje portfela bankowego według wartości godziwej.
(4) W celu zapobieżenia ewentualnym przypadkom przedstawiania błędnych informacji na temat ryzyka walutowego w portfelu bankowym instytucje powinny mieć obowiązek aktualizowania podstawy wykorzystywanej do odzwierciedlania zmian czynników ryzyka walutowego z częstotliwością miesięczną. Taka częstotliwość jest proporcjonalna, w szczególności w porównaniu z częstotliwością dzienną, z jaką instytucje mają obowiązek aktualizować czynniki ryzyka walutowego przy zastosowaniu alternatywnej metody modeli wewnętrznych.
(5) Biorąc pod uwagę, że niektóre pozycje walutowe w portfelu bankowym mogą wynikać z pozycji niepieniężnych, których wartość nie jest aktualizowana na każdy dzień sprawozdawczy w celu odzwierciedlenia zmian kursu walutowego, konieczne jest ustanowienie szczególnego sposobu postępowania w celu zapewnienia jednolitego podejścia do obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka walutowego mających zastosowanie do tych pozycji zgodnie z metodą opartą na wskaźnikach wrażliwości określoną w części trzeciej tytuł IV rozdział 1a sekcja 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
(6) Zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości instytucje są zasadniczo zobowiązane do wyceny swoich instrumentów finansowych obciążonych ryzykiem cen towarów według wartości godziwej na potrzeby obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych. Jeżeli jednak instytucja fizycznie posiada towar i nie stosuje wartości godziwej takiej pozycji do celów księgowych, jako podstawę obliczenia wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego należy przyjąć wartość godziwą tej pozycji, ponieważ zapewnia ona prawidłowe i łatwe zastosowanie alternatywnej metody standardowej. Zastosowanie wartości godziwej jako podstawy obliczeń pozwala ponadto instytucjom na dokładne ujęcie zabezpieczeń i efektów dywersyfikacji pomiędzy pozycjami utrzymywanymi w portfelu bankowym a pozycjami utrzymywanymi w portfelu handlowym. Podstawa ta powinna być aktualizowana co miesiąc, co zagwarantuje proporcjonalne podejście, zwłaszcza w porównaniu z częstotliwością dzienną, z jaką instytucje mają obowiązek aktualizować czynniki ryzyka cen towarów przy zastosowaniu alternatywnej metody modeli wewnętrznych.
(7) Nadrzędne ramy regulacyjne dotyczące wyceny pozycji portfela bankowego obciążonych ryzykiem walutowym lub ryzykiem cen towarów przy zastosowaniu alternatywnej metody modeli wewnętrznych powinny być dostosowane do ram regulacyjnych obowiązujących przy stosowaniu alternatywnej metody standardowej, ponieważ mogą istnieć jednostki odpowiadające za handel, których pozycje są kapitalizowane przy zastosowaniu alternatywnej metody standardowej w jednym kwartale, a przy zastosowaniu alternatywnej metody modeli wewnętrznych w innym kwartale. Konieczne jest jednak określenie, że w przeciwieństwie do alternatywnej metody standardowej, alternatywna metoda modeli wewnętrznych wymaga codziennego obliczania wartości.
(8) Na potrzeby wymogu dotyczącego weryfikacji historycznej oraz wymogu dotyczącego przypisania zysków i strat, o których mowa w art. 325bf i 325bg rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w ramach alternatywnej metody modeli wewnętrznych, konieczne jest określenie, w jaki sposób instytucje mają obliczać rzeczywiste i hipotetyczne zmiany wartości portfela, w szczególności w odniesieniu do wartości ich pozycji portfela bankowego. W związku z tym, aby uwzględnić specyficzne cechy pozycji portfela bankowego obciążonych ryzykiem walutowym lub ryzykiem cen towarów, należy określić sposób stosowania rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2022/2059 2 w odniesieniu do tych pozycji.
(9) W celu zapewnienia spójności z zakresem ryzyka ujmowanego w modelu pomiaru ryzyka rzeczywiste i hipotetyczne zmiany wartości portfela powinny zasadniczo odzwierciedlać jedynie zmiany związane z czynnikami ryzyka rynkowego. Ponieważ jednak wyodrębnienie zmian związanych z ryzykiem walutowym i ryzykiem cen towarów w przypadku pozycji portfela bankowego obciążonych ryzykiem cen towarów oraz pozycji portfela bankowego, które nie wykazują liniowych zmian w zależności od zmian kursu walutowego, może być trudne, instytucje powinny mieć możliwość odzwierciedlenia w rzeczywistych i hipotetycznych zmianach wartości portfela zmian związanych ze wszystkimi elementami kształtującymi wartość tych pozycji portfela bankowego.
(10) Przepisy niniejszego rozporządzenia są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ wszystkie dotyczą sposobu traktowania pozycji portfela bankowego obciążonych ryzykiem walutowym, ryzykiem cen towarów albo obydwoma tymi rodzajami ryzyka. Aby zapewnić spójność tych przepisów, które powinny wejść w życie w tym samym czasie, oraz aby ułatwić dostęp do tych przepisów osobom podlegającym określonym w nich obowiązkom i zapewnić im całościowy wgląd w te przepisy, konieczne jest włączenie wszystkich tych przepisów do jednego rozporządzenia.
(11) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowią projekty regulacyjnych standardów technicznych przedłożone Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.
(12) Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektów regulacyjnych standardów technicznych, które stanowią podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 3 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 20 kwietnia 2023 r.
