EUROPEJSKI INSPEKTOR OCHRONY DANYCH,uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych 1 ("rozporządzenie"), w szczególności jego art. 54 ust. 4 i art. 57 ust. 1 lit. q),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 54 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2018/1725 Europejski Inspektor Ochrony Danych ma otrzymać pomoc sekretariatu, którego urzędnicy i inni pracownicy są przez niego wyznaczani. Regulamin wewnętrzny EIOD z dnia 15 maja 2020 r. 2 przyjęty zgodnie z art. 57 ust. 1 lit. q) rozporządzenia zawiera w rozdziale III niektóre przepisy niezbędne do organizacji pracy sekretariatu. Należy jednak wyraźnie odróżnić zasadnicze przepisy proceduralne regulujące wykonywanie zadań EIOD od przepisów dotyczących struktury organizacyjnej jego sekretariatu; te ostatnie nie powinny znaleźć się w regulaminie wewnętrznym.
(2) W szczególności następujące przepisy nie muszą być uwzględnione w regulaminie wewnętrznym, ponieważ nie dotyczą procedur, które mają być stosowane przez EIOD: szczegółowe określenie stanowisk obejmujących funkcje kierownicze, w szczególności w odniesieniu do roli i funkcji dyrektora; wyznaczenie organu powołującego w rozumieniu regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej ustanowionego rozporządzeniem Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 3 ; wyznaczenie osoby uprawnionej do wykonywania uprawnień do zawierania umów o pracę w rozumieniu art. 6 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej ustanowionych rozporządzeniem (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68.
(3) Każda osoba, której dane dotyczą, ma prawo wnieść skargę do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, jeżeli uzna, że przetwarzanie dotyczących jej danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii nie jest zgodne z rozporządzeniem (UE) 2018/1725 i innymi obowiązującymi aktami prawnymi. Art. 57 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) 2018/1725 stanowi, że EIOD powinien rozpatrywać takie skargi i w odpowiednim zakresie prowadzić postępowania dotyczące tych skarg. EIOD powinien przy tym uwzględnić m.in. dokładną datę, w której miały miejsce dane zdarzenia, czy dane zachowanie przestało wywoływać skutki, czy skutki zostały usunięte lub czy zapewniono odpowiednią gwarancję takiego usunięcia. Biorąc pod uwagę, że prawdopodobieństwo stwierdzenia, że doszło do naruszenia, a także znaczenie jego skutków dla osób, których dane dotyczą, zwykle maleje wraz z upływem czasu, należy ustanowić termin składania skarg do EIOD. EIOD powinien zatem uznać za niedopuszczalną i nie rozpatrywać skargi złożonej ponad dwa lata po tym, jak skarżący dowiedział się o domniemanym naruszeniu, z wyjątkiem należycie uzasadnionych i wyjątkowych okoliczności, np. jeżeli istniały uzasadnione powody, dla których skarżący nie podjął działań w odpowiednim czasie.
(4) Po konsultacji z Komitetem Pracowniczym,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: