(notyfikowana jako dokument nr C(2022) 4289)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 29 czerwca 2022 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE 1 ,
w szczególności jej art. 11,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Po przedłożeniu przez państwa członkowskie krajowych środków wykonawczych Komisja przyjęła decyzję (UE) 2021/355 2 dotyczącą krajowych środków wykonawczych w odniesieniu do przejściowego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji gazów cieplarnianych. Decyzja ta odrzuca włączenie niektórych instalacji i odpowiadających im danych do wykazów instalacji objętych dyrektywą 2003/87/WE, wyłączając je tym samym z zakresu unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS).
(2) Instalacje wykorzystujące wyłącznie biomasę zostały wyłączone z EU ETS zgodnie z pkt 1 załącznika I do dyrektywy 2003/87/WE. Przepis ten został wprowadzony do dyrektywy w sprawie EU ETS dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE 3 , i od momentu jego wejścia w życie w dniu 1 stycznia 2013 r. określił nowy zakres stosowania EU ETS. W związku z tym należy odrzucić wpis instalacji, które wykorzystywały wyłącznie biomasę przez wszystkie lata okresu odniesienia, mimo że zostały umieszczone w wykazie zgodnie z art. 11 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE.
(3) Komisja została poinformowana, że Szwecja błędnie włączyła do swoich krajowych środków wykonawczych instalację SE-207651. Instalacja ta wykorzystuje wyłącznie biomasę i z tego powodu powinna była zostać wyłączona z zakresu EU ETS.
(4) W odpowiedzi na zapytanie Komisji Dania potwierdziła, że instalacje DK-65, DK-66 i DK-135 nie miały emisji z paliw kopalnych w okresie odniesienia 2014-2018. Instalacje te wykorzystują wyłącznie biomasę i powinny być również wyłączone z zakresu EU ETS.
(5) Należy zatem odrzucić wpis instalacji DK-65, DK-66, DK-135 i SE-207651 do wykazów instalacji objętych dyrektywą 2003/87/WE dla wszystkich lat okresu odniesienia, w tym w przypadku gdy zostały one wymienione zgodnie z art. 11 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE.
(6) W odpowiedzi na wniosek o wyjaśnienia przesłany przez Komisję Francja poinformowała Komisję, że dwie instalacje FR-206164 i FR-206032 produkują wyłącznie polimery. Obie instalacje mają zerową bezpośrednią emisję CO2, ponieważ importują ciepło potrzebne do produkcji z innej instalacji objętej EU ETS. W wyroku w sprawie C-577/16 4 Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że instalacja do produkcji polimerów, która pozyskuje ciepło potrzebne do tej produkcji z instalacji nieobjętej systemem unijnym, nie wchodzi w zakres EU ETS, ponieważ nie przyczynia się ona do powstawania bezpośrednich emisji CO2. Należy zatem odrzucić wpis tych instalacji do wykazów instalacji objętych dyrektywą 2003/87/WE.
(7) Należy w związku z tym odpowiednio zmienić decyzję (UE) 2021/355,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 27 czerwca 2022 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Frans TIMMERMANS |
|
Wiceprzewodniczący wykonawczy |