(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 8802)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 21 grudnia 2020 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii 1 , w szczególności jego art. 4 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 ustanowiono zasady dotyczące zapobiegania pasażowalnym gąbczastym encefalopatiom (TSE) oraz kontroli i zwalczania tychże encefalopatii w Unii. Rozporządzenie to ma zastosowanie do produkcji oraz wprowadzania do obrotu żywych zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego, a w pewnych określonych przypadkach - do ich wywozu. Przewiduje ono również m.in. wprowadzenie środków ochronnych w przypadku wystąpienia ognisk TSE.
(2) Decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2016/1918 2 ustanowiono tymczasowe środki ochronne w odniesieniu do przewlekłej choroby wyniszczającej (CWD). Została ona przyjęta po wykryciu sześciu przypadków CWD u jeleniowatych w Norwegii w 2016 r.: czterech u reniferów i dwa u łosi. Był to pierwszy przypadek wykrycia CWD w Europie i pierwszy na świecie przypadek wystąpienia tej choroby u renifera w środowisku naturalnym.
(3) W okresie od stycznia 2017 r. do września 2020 r. Norwegia poinformowała Komisję i państwa członkowskie o szesnastu dodatkowych przypadkach CWD u dzikich reniferów, pięciu dodatkowych przypadkach CWD u dzikich łosi i jednym przypadku CWD u jelenia szlachetnego. W 2018 r. Finlandia wykryła pierwszy przypadek CWD w Unii, a kolejny przypadek wykryła w listopadzie 2020 r. Szwecja wykryła trzy przypadki w 2019 r., a kolejny we wrześniu 2020 r. Wszystkie przypadki CWD wykryte w Finlandii i Szwecji stwierdzono u dzikich łosi.
(4) W rozdziale A część III pkt A załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 przewidziano trzyletni program monitorowania CWD obejmujący okres od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Gromadzenie danych będzie jednak częściowo kontynuowane przez cały 2021 r., zgodnie ze specyfikacjami technicznymi programu monitorowania, z myślą o ostatecznym zgromadzeniu większego zbioru danych. W związku z tym oczekuje się, że ocena naukowa wyników programu monitorowania, która będzie niezbędna do opracowania przyszłych wariantów strategicznych dotyczących CWD, będzie dostępna dopiero w 2022 r.
(5) W dniu 11 listopada 2019 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności opublikował opinię naukową na temat aktualnych danych dotyczących przewlekłej choroby wyniszczającej (Update on Chronic Wasting Disease (CWD) III) 3 (opinia EFSA). Potrzeba jednak więcej czasu na rozważenie, jak wnioski i zalecenia zawarte w opinii EFSA należy odzwierciedlić w przepisach unijnych.
(6) Biorąc pod uwagę wykrycie nowych przypadków CWD w Norwegii, Finlandii i Szwecji oraz w oczekiwaniu na wyniki trzyletniego programu monitorowania CWD i na naukową ocenę wyników tego programu monitorowania, która jest spodziewana w 2022 r., a także biorąc pod uwagę, że potrzeba dodatkowego czasu na przeanalizowanie opinii EFSA, okres stosowania decyzji wykonawczej (UE) 2016/1918 należy przedłużyć do dnia 31 grudnia 2022 r.
(7) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2016/1918.
(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2020 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Stella KYRIAKIDES |
|
Członek Komisji |
