a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2018/2066 2 ustanowiono zasady monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych z działań objętych dyrektywą 2003/87/WE. W szczególności w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/2066 ustanowiono przepisy dotyczące monitorowania emisji z biomasy, które są spójne z przepisami dotyczącymi wykorzystania biomasy określonymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE 3 . Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 4 uchyla dyrektywę 2009/ 28/WE ze skutkiem od dnia 1 lipca 2021 r. Należy zatem dostosować przepisy dotyczące monitorowania i raportowania w zakresie emisji z biomasy określone w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/2066 do przepisów określonych w dyrektywie (UE) 2018/2001, w szczególności w odniesieniu do odpowiednich definicji oraz kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do wykorzystania biomasy. Ponadto, ponieważ w dyrektywie (UE) 2018/2001 ustanowiono kryteria zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do paliw stosowanych do celów energetycznych, kryteria zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do biomasy określone w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/2066 powinny mieć zastosowanie wyłącznie w przypadku spalania biomasy w instalacji lub jej wykorzystania jako biopa- liwa dla lotnictwa. Ze względu na pewność prawa konieczne jest również wyjaśnienie, że w przypadku gdy biomasa wykorzystywana do spalania nie spełnia kryteriów zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych, jej zawartość węgla pierwiastkowego należy uznawać za węgiel kopalny.
(2) Zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2019/331 5 i rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/1842 6 prowadzący instalację ubiegający się o przydział bezpłatnych uprawnień zgodnie z art. 10a dyrektywy 2003/87/WE jest zobowiązany do uwzględnienia odpowiednich przepisów dotyczących monitorowania w planie metodyki monitorowania, z zastrzeżeniem zatwierdzenia przez właściwy organ. Plany monitorowania instalacji, którym przyznano bezpłatne uprawnienia, nie muszą zawierać żadnych dodatkowych elementów. W związku z tym nie jest już konieczne zapewnianie państwom członkowskim możliwości wymagania włączenia takich elementów.
(3) W okresie przejściowym między powiadomieniem o zmianie planu monitorowania a zatwierdzeniem nowego zmienionego planu monitorowania przez właściwy organ należy unikać wszelkich luk w monitorowaniu lub stosowania mniej precyzyjnej metodyki. Należy zatem wyjaśnić, że gromadzenie danych w tym okresie przejściowym powinno opierać się zarówno na pierwotnym, jak i zmienionym planie monitorowania, oraz że należy prowadzić zapis obu wyników monitorowania.
(4) W celu zapewnienia dokładnego monitorowania strumieni materiałów wsadowych obejmujących biogaz wprowadzany do sieci gazowej należy udoskonalić i wzmocnić zasady określania danych dotyczących działalności związanej z biogazem. W szczególności określenie frakcji biomasy powinno zależeć od faktycznego zakupu biogazu przez prowadzącego instalację i należy unikać wszelkiego potencjalnego podwójnego liczenia tego samego biogazu przez różnych użytkowników. Na podstawie doświadczeń zdobytych w trakcie stosowania metodyki określania frakcji biomasy gazu ziemnego z sieci gazowej Komisja oceni potrzebę dokonania przeglądu tej metodyki.
(5) Ze względu na typowe procedury administracyjne i praktyczne na lotniskach trudno jest ustalić, który statek powietrzny jest faktycznie w trakcie uzupełniania partii paliwa. Ponieważ paliwa lotnicze są jednolite pod względem specyfikacji technicznych, należy zezwolić na podejście polegające na monitorowaniu ilości uzupełnianego biopaliwa w oparciu o dane dotyczące zakupów, pod warunkiem że spełnione są odpowiednie wymogi określone w art. 29, 30 i 31 dyrektywy (UE) 2018/2001.
(6) Ze względu na spójność zaokrąglanie danych dotyczących emisji gazów cieplarnianych powinno być dostosowane do sposobu zaokrąglania zweryfikowanych emisji stosowanego na potrzeby rejestru Unii ustanowionego zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/87/WE.
(7) Aby zmniejszyć obciążenie administracyjne prowadzących instalacje stosujących niektóre mieszane wsady do procesu, należy w miarę możliwości unikać rozróżnienia między węglem nieorganicznym, głównie w postaci węglanów, a węglem organicznym. W celu dostosowania wspólnej praktyki laboratoryjnej do terminologii dotyczącej poszczególnych rodzajów strumieni materiałów wsadowych należy uwzględnić wszystkie formy węgla w tym samym podejściu do emisji z procesów technologicznych. W związku z tym w miarę możliwości należy zezwolić na analizę węgla całkowitego zawartego w materiale zamiast oddzielnie analizować całkowity węgiel nieorganiczny i całkowity węgiel organiczny. W związku z tym zamiast wyrażenia "węgiel organiczny" należy stosować wyrażenie "węgiel niewęglanowy" w odniesieniu do wszystkich form węgla z wyjątkiem węglanów.
(8) Piąte sprawozdanie oceniające Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu 7 zawiera nowe wartości współczynników ocieplenia globalnego gazów cieplarnianych. Współczynniki ocieplenia globalnego gazów cieplarnianych stosowane w unijnym systemie handlu uprawnieniami do emisji należy zatem dostosować do tych wartości i do innych aktów Unii.
(9) Po opublikowaniu rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 wykryto błąd we wzorze stosowanym do określenia emisji C2F6. Błąd ten należy poprawić.
(10) Państwa członkowskie mają obowiązek transponowania dyrektywy (UE) 2018/2001 do dnia 30 czerwca 2021 r. Ponieważ monitorowanie i raportowanie na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 odbywają się w oparciu o rok kalendarzowy, zmiany wprowadzone w celu dostosowania przepisów tego rozporządzenia do dyrektywy (UE) 2018/2001 powinny zacząć obowiązywać dopiero od początku kolejnego okresu sprawozdawczego, tj. od dnia 1 stycznia 2022 r. Data rozpoczęcia stosowania pozostałych zmian i korekty powinna być taka sama jak w przypadku rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, tj. od dnia 1 stycznia 2021 r. W związku z tym obowiązujące przepisy rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066 w sprawie monitorowania i raportowania w zakresie emisji CO2 z biomasy zgodnie z dyrektywą 2009/28/WE powinny nadal mieć zastosowanie do emisji występujących w 2021 r.
(11) W związku z tym należy odpowiednio zmienić i sprostować rozporządzenie wykonawcze (UE) 2018/2066.
(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32.
2 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2066 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz zmieniające rozporządzenie Komisji (UE) nr 601/2012 (Dz.U. L 334 z 31.12.2018, s. 1).
3 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 16).
4 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 82).
5 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 59 z 27.2.2019, s. 8).
6 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1842 z dnia 31 października 2019 r. ustanawiające zasady stosowania dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do dalszych ustaleń dotyczących dostosowań przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji ze względu na zmiany w poziomie działalności (Dz.U. L 282 z 4.11.2019, s. 20).
7 Kolumna "GWP 100-year" w tabeli 8.A.1 w dodatku 8.A do sprawozdania "Climate Change 2013: The Physical Science Basis. Contribution of Working Group I to the Fifth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change" ("Zmiana klimatu w 2013 r.: podstawa naukowa. Wkład I grupy roboczej w piąte sprawozdanie oceniające Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu"), s. 731; dostępnego pod adresem https://www.ipcc.ch/assessment-report/ar5/.