(notyfikowana jako dokument nr C(2016) 8419)(Jedynie teksty w językach fińskim i szwedzkim są autentyczne)
(Dz.U.UE L z dnia 3 maja 2018 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając Akt przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji do Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 142,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzją 95/196/WE 1 Komisja zatwierdziła krajowy program pomocy długoterminowej dla rolnictwa w północnych regionach Finlandii ("program pomocy nordyckiej") zgłoszony przez Finlandię zgodnie z art. 143 Aktu przystąpienia w celu uzyskania zezwolenia zgodnie z art. 142 Aktu przystąpienia. Decyzję 95/196/WE zastąpiono decyzją Komisji C(2009) 3067 z dnia 30 kwietnia 2009 r. 2 Decyzję tę zmieniono ostatnio decyzją Komisji C(2015) 2790 z dnia 30 kwietnia 2015 r.
(2) W dniu 12 października 2015 r. Finlandia wystąpiła z wnioskiem, aby Komisja zmieniła decyzję C(2009) 3067 w celu uproszczenia zarządzania programem i uwzględnienia zmian we wspólnej polityce rolnej, a także zmian sytuacji gospodarczej w rolnictwie w północnych regionach Finlandii. Pismem z dnia 8 czerwca 2016 r. Finlandia zmieniła wniosek i przekazała dodatkowe informacje dotyczące produkcji rolnej w regionach północnych.
(3) Biorąc pod uwagę wynikające z tego zmiany w decyzji C(2009) 3067 oraz szereg poprzednich zmian, należy zastąpić wspomnianą decyzję nową decyzją.
(4) Pomoc długoterminowa, o której mowa w art. 142 Aktu przystąpienia, ma na celu zapewnienie utrzymania działalności rolniczej w regionach północnych określonych przez Komisję.
(5) Uwzględniając czynniki, o których mowa w art. 142 ust. 1 i 2 Aktu przystąpienia, pomoc krajowa na mocy tego artykułu powinna być ograniczona do obszarów położonych na północ od 62. równoleżnika lub na obszarach przylegających do niego, na których występują porównywalne warunki klimatyczne, powodujące, że prowadzenie działalności rolniczej jest szczególnie utrudnione. Za odpowiednią jednostkę administracyjną należy uznać gminę (kunta), w tym gminy otoczone innymi w obrębie tych obszarów, nawet jeśli nie spełniają one tych samych wymogów.
(6) W celu ułatwienia zarządzania programem oraz skoordynowania go ze wsparciem udzielanym na podstawie rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 3 i (UE) nr 1307/2013 4 i z krajowymi programami pomocy na obszarach otrzymujących pomoc na podstawie niniejszej decyzji należy uwzględnić te same gminy co te, które należą do obszaru wyznaczonego na podstawie art. 32 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 w programie rozwoju obszarów wiejskich stałego lądu Finlandii na lata 2014-2020.
(7) Okres odniesienia, który należy uwzględnić podczas dokonywania oceny rozwoju produkcji rolnej i ogólnego poziomu wsparcia, powinien - na podstawie dostępnych statystyk krajowych - pozostać taki sam jak ten przewidziany w decyzji C(2009) 3067 oraz obejmować lata 1991, 1992 i 1993 w odniesieniu do produkcji rolnej.
(8) Zgodnie z art. 142 Aktu przystąpienia całkowita kwota przyznanej pomocy powinna być wystarczająca do utrzymania działalności rolniczej w północnych regionach Finlandii, ale nie może prowadzić do ogólnego wsparcia przekraczającego poziom wsparcia w przedakcesyjnym okresie odniesienia. W związku z tym konieczne jest uwzględnienie wsparcia dochodu w ramach wspólnej polityki rolnej przy określaniu maksymalnego dopuszczalnego poziomu pomocy na podstawie tego artykułu. Na podstawie danych z 2016 r. maksymalna kwota rocznej pomocy obliczona jako średnia w pięcioletnim okresie od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. powinna wynosić 563,9 mln EUR.
(9) W celu uproszczenia programu pomocy nordyckiej i umożliwienia Finlandii elastycznego kierowania pomocy do różnych sektorów produkcji, przy jednoczesnym zapewnieniu zrównoważonego podziału wsparcia pomiędzy sektorami, maksymalna średnia roczna kwota pomocy powinna zostać podzielona na kategorie pomocy w odniesieniu do hodowli zwierząt, produkcji roślinnej i innych rodzajów pomocy nordyckiej. W odniesieniu do produkcji mleka krowiego należy ustanowić odrębną maksymalną średnią roczną kwotę pomocy, która byłaby wystarczająca do utrzymania produkcji w północnych regionach Finlandii.
(10) Pomoc należy przyznawać corocznie na podstawie czynników produkcji (duże jednostki przeliczeniowe i hektary) w ramach całkowitych limitów określonych w niniejszej decyzji.
(11) Pomoc na rzecz reniferów należy przyznawać w przeliczeniu na zwierzę i należy ją ograniczyć do tradycyjnej liczby reniferów w północnych regionach Finlandii. W odniesieniu do przechowywania dzikich jagód i grzybów należy zezwolić na wypłacanie pomocy na kilogram oraz na wsparcie w zakresie transportu mleka i mięsa oraz usług niezbędnych dla hodowli zwierząt, w zależności od poniesionych kosztów, po odliczeniu wszelkich innych płatności ze środków publicznych odnośnie do tych samych kosztów.
(12) W odniesieniu do mleka krowiego należy zezwolić na wypłacanie pomocy na kilogram mleka w celu utrzymania zachęty do efektywnej produkcji.
(13) Dane z gospodarstw rolnych z Finlandii wskazują na znaczną roczną zmienność dochodów gospodarstw rolnych w regionach północnych, w szczególności od 2008 r. Aby umożliwić szybkie reagowanie na zmienność i utrzymanie działalności rolniczej w północnych regionach Finlandii, należy umożliwić Finlandii ustalenie na każdy rok kalendarzowy kwoty pomocy na sektor w ramach kategorii pomocy i na jednostkę produkcji.
(14) W odniesieniu do tej kwestii Finlandia powinna zróżnicować pomoc w swoich północnych regionach i ustalić roczne kwoty pomocy stosownie do stopnia nasilenia naturalnego utrudnienia oraz innych obiektywnych, przejrzystych i uzasadnionych kryteriów odnoszących się do celów określonych w art. 142 ust. 3 akapit trzeci Aktu przystąpienia, którymi są: zachowanie tradycyjnej produkcji produktów podstawowych i przetworzonych odpowiadających w szczególny sposób warunkom klimatycznym danych regionów, poprawa struktur produkcji, wprowadzania do obrotu i przetwarzania produktów rolnych, ułatwienie usuwania takich produktów oraz zapewnienie odpowiedniej ochrony środowiska i terenów wiejskich.
(15) W celu zapewnienia regularnych płatności w danym roku kalendarzowym Finlandia powinna mieć prawo do wypłaty pomocy w danym roku z wykorzystaniem zaliczek w oparciu o wstępne szacunki dotyczące liczby czynników produkcji i jednostek produkcyjnych oraz do wypłaty pomocy w odniesieniu do produkcji mleka w miesięcznych ratach w oparciu o rzeczywistą produkcję.
(16) Należy unikać nadmiernej rekompensaty dla producentów poprzez odzyskiwanie nienależnych płatności przed dniem 1 czerwca następnego roku.
(17) Zgodnie z art. 142 ust. 2 Aktu przystąpienia pomoc przyznana na podstawie niniejszej decyzji nie powinna prowadzić do zwiększenia całkowitej produkcji w stosunku do tradycyjnego poziomu produkcji na obszarze objętym programem pomocy nordyckiej.
(18) W związku z tym konieczne jest ustalenie rocznej maksymalnej liczby kwalifikujących się czynników produkcji w odniesieniu do każdej kategorii pomocy, w tym odrębnej maksymalnej liczby krów mlecznych, na poziomie równym lub niższym niż w okresach odniesienia.
(19) W odniesieniu do liczby krów mlecznych należy wziąć pod uwagę zmiany, które zaszły pod względem wielkości produkcji dla każdego czynnika produkcji od okresów odniesienia. Należy zatem ustalić maksymalną kwalifikującą się liczbę krów mlecznych na podstawie średniej produkcji na jedną krowę w latach 2004-2013.
(20) Należy przyznać pomoc w odniesieniu do hodowli, przetwarzania i wprowadzania do obrotu reniferów, unikając nadmiernych rekompensat w związku z pomocą przyznaną zgodnie z art. 213 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 5 .
(21) W odniesieniu do produkcji roślinnej, aby zapewnić elastyczność w zakresie użytkowania gruntów rolnych przez różne sektory produkcji, maksymalny dozwolony obszar powinien wynosić 944 300 ha, jak określono w załączniku II do decyzji C(2009) 3067 zmienionej decyzją C(2015) 2790, który to obszar może obejmować maksymalnie 481 200 ha użytków zielonych.
(22) W odniesieniu do upraw szklarniowych odrębny maksymalny dozwolony obszar należy ustanowić na 203 ha, co odpowiada tradycyjnemu obszarowi produkcji w północnych regionach Finlandii.
(23) W przypadku gdy liczba czynników produkcji w danej kategorii przekracza maksymalną liczbę w danym roku, liczbę kwalifikujących się czynników produkcji należy zmniejszyć o odpowiadającą liczbę czynników produkcji w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym przekroczono tę maksymalną liczbę.
(24) Zgodnie z art. 143 ust. 2 Aktu przystąpienia Finlandia powinna przekazać Komisji informacje na temat wdrażania i skutków pomocy. W celu lepszej oceny długoterminowych skutków pomocy oraz w celu ustalenia poziomów pomocy jako średnich pięcioletnich należy co pięć lat składać sprawozdania o społeczno-gospodarczych skutkach pomocy i przekazywać coroczne sprawozdania zawierające informacje finansowe i inne informacje dotyczące wdrażania, niezbędne do zapewnienia przestrzegania warunków ustanowionych w niniejszej decyzji.
(25) Finlandia powinna zapewnić podjęcie odpowiednich środków kontroli w stosunku do beneficjentów pomocy. W celu zapewnienia skuteczności tych środków i przejrzystości wdrażania programu pomocy wspomniane środki kontroli należy w jak największym stopniu dostosować do środków stosowanych w ramach wspólnej polityki rolnej.
(26) Należy zatem uchylić decyzję C(2009) 3067,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 15 grudnia 2016 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Phil HOGAN |
|
Członek Komisji |
