PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego 1 ,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 2 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 3 ,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 24 lipca 2014 r. Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR) opublikowała Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) 9 Instrumenty finansowe (MSSF 9). MSSF 9 ma ulepszyć sprawozdawczość finansową w zakresie instrumentów finansowych, uwzględniając problemy, które wyłoniły się w tym obszarze podczas kryzysu finansowego. MSSF 9 stanowi w szczególności odpowiedź na apel sformułowany przez grupę G-20, by przejść na zorientowany w większym stopniu na przyszłość model ujmowania oczekiwanych strat kredytowych na aktywach finansowych. W odniesieniu do ujmowania oczekiwanych strat kredytowych na aktywach finansowych zastępuje on Międzynarodowy Standard Rachunkowości (MSR) 39.
(2) Komisja przyjęła MSSF 9 rozporządzeniem Komisji (UE) 2016/2067 4 . Zgodnie z tym rozporządzeniem instytucje kredytowe i firmy inwestycyjne (zwane dalej "instytucjami") korzystające z MSSF przy sporządzaniu sprawozdań finansowych są zobowiązane do stosowania MSSF 9 wraz z rozpoczęciem swojego pierwszego roku obrotowego rozpoczynającego się dnia 1 stycznia 2018 r. lub później.
(3) Stosowanie MSSF 9 może doprowadzić do nagłego znacznego zwiększenia rezerw na oczekiwane straty kredytowe, a co za tym idzie - do nagłego spadku kapitału podstawowego Tier I instytucji. Podczas gdy Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego analizuje obecnie regulacyjne podejście do rezerw na oczekiwane straty kredytowe w dłuższej perspektywie, w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 5 należy wprowadzić rozwiązania przejściowe łagodzące potencjalny znaczący negatywny wpływ na kapitał podstawowy Tier I, wynikający z rachunkowości uwzględniającej oczekiwane straty kredytowe.
(4) W rezolucji z dnia 6 października 2016 r. w sprawie Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej: MSSF 9 6 Parlament Europejski zaapelował o stopniowe wdrażanie, które zminimalizuje wpływ nowego modelu pomiaru utraty wartości w ramach MSSF 9.
(5) Jeżeli bilans otwarcia instytucji na dzień pierwszego zastosowania MSSF 9 odzwierciedla spadek kapitału podstawowego Tier I w wyniku zwiększonych rezerw na oczekiwane straty kredytowe, łącznie z odpisem na oczekiwane straty kredytowe w całym okresie życia z tytułu aktywów finansowych dotkniętych utratą wartości ze względu na ryzyko kredytowe, zgodnie z definicją w załączniku A do MSSF 9 jak określono w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1126/2008 7 (zwanym dalej "załącznikiem odnoszącym się do MSSF 9"), w porównaniu z bilansem zamknięcia na poprzedni dzień, w okresie przejściowym instytucja ta powinna mieć możliwość uwzględnienia w swoim kapitale podstawowym Tier I pewnej części zwiększonych rezerw na oczekiwane straty kredytowe. Ten okres przejściowy powinien trwać maksymalnie pięć lat i rozpoczynać się w 2018 r. Część rezerw na oczekiwane straty kredytowe, jaką można uwzględnić w kapitale podstawowym Tier I, powinna zmniejszać się z czasem do zera, tak by zapewnić pełne wdrożenie MSSF 9 w dniu następującym bezpośrednio po zakończeniu okresu przejściowego. Wpływ, jaki rezerwy na oczekiwane straty kredytowe wywierają na kapitał podstawowy Tier I, nie powinien być w pełni neutralizowany w okresie przejściowym.
(6) Instytucje powinny podjąć decyzję co do stosowania tych rozwiązań przejściowych i odpowiednio poinformować o tym właściwy organ. W okresie przejściowym instytucja powinna mieć możliwość jednorazowego cofnięcia swojej pierwotnej decyzji, pod warunkiem uprzedniego uzyskania zezwolenia właściwego organu, który powinien zapewnić, by decyzja taka nie była motywowana względami arbitrażu regulacyjnego.
(7) Ponieważ rezerwy na oczekiwane straty kredytowe powstałe po dniu, w którym instytucja po raz pierwszy zastosuje MSSF 9, mogą niespodziewanie wzrosnąć w wyniku pogorszenia się perspektyw makroekonomicznych, instytucjom należy w takim przypadku przyznać dodatkowe ulgi.
(8) Instytucje, które zdecydują się na stosowanie rozwiązań przejściowych, powinny być zobowiązane do dostosowania obliczenia regulacyjnych wymogów kapitałowych, na które rezerwy na oczekiwane straty kredytowe mają bezpośredni wpływ, aby zapewnić, by nie uzyskiwały one nienależnych ulg w kapitale. Na przykład korekty z tytułu szczególnego ryzyka kredytowego, za pomocą których obniżana jest wartość ekspozycji według metody standardowej w odniesieniu do ryzyka kredytowego, powinny być zmniejszane o współczynnik, który skutkuje zwiększeniem wartości ekspozycji. Pozwoliłoby to zapewnić, by instytucja nie korzystała zarówno ze wzrostu swojego kapitału podstawowego Tier I wynikającego z rozwiązań przejściowych, jak i z obniżonej wartości ekspozycji.
(9) Instytucje, które zdecydują się na stosowanie określonych w niniejszym rozporządzeniu rozwiązań przejściowych związanych z MSSF 9, powinny podawać do wiadomości publicznej swoje fundusze własne, współczynniki kapitałowe, jak również wskaźnik dźwigni, zarówno z zastosowaniem, jak i bez zastosowania tych rozwiązań, aby umożliwić wszystkim zainteresowanym ocenę wpływu tych rozwiązań.
(10) Należy również przewidzieć rozwiązania przejściowe do celów wyłączenia z limitu dużych ekspozycji, które można zastosować względem ekspozycji na dług niektórych podmiotów sektora publicznego państw członkowskich denominowany w walucie krajowej dowolnego państwa członkowskiego. Okres przejściowy powinien trwać trzy lata, począwszy od dnia 1 stycznia 2018 r., w odniesieniu do ekspozycji tego rodzaju powstałych w dniu 12 grudnia 2017 r. lub po tej dacie, podczas gdy tego rodzaju ekspozycje powstałe przed tym dniem powinny podlegać zasadzie ochrony praw nabytych i nadal korzystać z wyłączenia dotyczącego dużych ekspozycji.
(11) Aby umożliwić stosowanie rozwiązań przejściowych określonych w niniejszym rozporządzeniu od dnia 1 stycznia 2018 r., niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
(12) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 575/2013,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: