a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów w unijnych połowach poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym.
(2) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1395/2014 2 ustalono plan w zakresie odrzutów w celu wykonania obowiązku wyładunku w odniesieniu do niektórych połowów małych gatunków pelagicznych i połowów do celów przemysłowych na Morzu Północnym.
(3) Zgodnie z art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w związku z jego art. 15 ust. 5 lit. a), plany w zakresie odrzutów mogą obejmować środki techniczne mające na celu ograniczenie lub, w jak największym stopniu, wyeliminowanie przypadkowych połowów.
(4) Belgia, Dania, Niemcy, Francja, Niderlandy, Szwecja i Zjednoczone Królestwo mają bezpośredni interes w zarządzaniu rybołówstwem w Morzu Północnym. Po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Morza Północnego i Komitetem Doradczym ds. Zasobów Pelagicznych, te państwa członkowskie przedstawiły w dniu 7 lutego 2017 r. wspólną rekomendację dotyczącą środka technicznego.
(5) We wspólnej rekomendacji sugeruje się w szczególności, że należy zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 1395/2014 w celu uwzględnienia odstępstwa od art. 21 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 850/98 3 , w którym wprowadza się zakaz stosowania niektórych narzędzi połowowych w strefie wzdłuż duńskiego wybrzeża Morza Północnego.
(6) Zakaz ustanowiony w art. 21 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 850/98 wprowadzono w celu ochrony śledzia, który jest przyławiany w trakcie połowów szprota.
(7) Zgodnie konsultacjami przeprowadzonymi przez zainteresowane państwa członkowskie udział śledzia w próbkach z połowu pobranych na danym obszarze jest obecnie niższy niż udział śledzia w próbkach z połowu pobranych poza tym obszarem. Konsultacje te wykazały, że zakaz ustanowiony w art. 21 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 850/98 nie pozwala obecnie na elastyczność, która jest konieczna, aby umożliwić statkom dokonywanie połowów w miejscach, w których mogą w możliwie największym stopniu zmniejszyć przypadkowe przyłowy.
(8) Wkład naukowy, który uzyskano od odpowiednich instytucji naukowych, został zweryfikowany przez Międzynarodową Radę Badań Morza (ICES). W dniu 28 lutego 2017 r. odbyło się posiedzenie grupy ekspertów ds. rybołówstwa i akwakultury, w trakcie którego omówiono odnośne środki.
(9) ICES stwierdziła 4 , że udział śledzia złowionego w trakcie eksperymentalnego połowu szprota w przeliczeniu na masę był wyższy poza strefą szprota niż w obrębie tej strefy, ale nie było różnicy w liczbie. W związku z tym należałoby oczekiwać, że połowy szprota w strefie szprota spowodują ograniczenie przypadkowych połowów śledzia (w przeliczeniu na masę) w porównaniu do połowów poza tą strefą; ICES wskazuje, że jest mało prawdopodobne, aby zniesienie strefy szprota miało jakikolwiek wpływ na stada śledzia lub szprota. ICES uważa, że nie ma potrzeby objęcia strefy szprota dalszym przeglądem, ponieważ inne środki zarządzania są wystarczające do kontroli przyłowów śledzia.
(10) Środki zaproponowane we wspólnej rekomendacji są zgodne z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i można je włączyć do rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1395/2014.
(11) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 1395/2014.
(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu wywierają bezpośredni wpływ na planowanie okresu połowowego dla statków Unii i powiązaną z nim działalność gospodarczą, dlatego powinno ono wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
