KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji 1 , w szczególności jego art. 1 ust. 6,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Wykonywanie zadań z zakresu polityki pieniężnej oraz zarządzanie długiem publicznym mają łącznie wpływ na funkcjonowanie rynków stóp procentowych i powinny być koordynowane, aby zapewnić skuteczne wypełnianie tych dwóch funkcji. Ponieważ rozporządzenie (UE) nr 648/2012 nie ma zastosowania do unijnych banków centralnych ani innych unijnych organów publicznych, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym, aby nie utrudniać wykonywania przez nie zadań leżących we wspólnym interesie, stosowanie odmiennych przepisów do tego rodzaju funkcji pełnionych przez podmioty z państw trzecich miałoby negatywny wpływ na ich skuteczność. Aby zagwarantować, by banki centralne oraz inne organy publiczne z państw trzecich, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, były nadal w stanie wykonywać swoje zadania w odpowiedni sposób, rozporządzenie (UE) nr 648/2012 nie powinno mieć zastosowania również do organów publicznych z państw trzecich, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu,
(2) Komisja Europejska dokonała oceny traktowania w kontekście przepisów krajowych niektórych państw trzecich organów publicznych, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, i banków centralnych, oraz przedstawiła swoje wnioski Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Komisja przeprowadziła w szczególności analizę porównawczą tego traktowania, a także standardów zarządzania ryzykiem mających zastosowanie do transakcji na instrumentach pochodnych przeprowadzanych przez te organy oraz banki centralne w tych jurysdykcjach.
(3) W wyniku tej analizy Komisja stwierdziła, że banki centralne i organy publiczne z Australii, Kanady, Hongkongu, Meksyku, Singapuru i Szwajcarii, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, powinny zostać zwolnione z wymogów dotyczących rozliczania i sprawozdawczości ustanowionych w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012.
(4) Banki centralne i organy publiczne z Australii, Kanady, Hongkongu, Meksyku, Singapuru i Szwajcarii, którym powierzono zarządzanie długiem publicznym lub które uczestniczą w takim zarządzaniu, powinny zatem zostać dodane do wykazu zwolnionych podmiotów ustanowionego w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012.
(5) Komisja kontynuuje stałe monitorowanie traktowania wspomnianych banków centralnych i organów publicznych, które zostały zwolnione z wymogów dotyczących rozliczania i sprawozdawczości ustanowionych w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012. Wykaz może zostać uzupełniony w świetle rozwoju rozwiązań regulacyjnych w tych państwach trzecich oraz z uwzględnieniem wszelkich istotnych nowych źródeł informacji. Taka ponowna ocena może doprowadzić do usunięcia niektórych państw trzecich z wykazu zwolnionych podmiotów,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: