a także mając na uwadze, co następuje:(1) Plan inwestycyjny dla Europy, przyjęty przez Komisję w listopadzie 2014 r., koncentruje się na usunięciu przeszkód dla inwestycji, zapewniając projektom inwestycyjnym widoczność i pomoc techniczną oraz inteligentniejsze wykorzystanie nowych i istniejących zasobów finansowych. W ramach tego planu w drodze rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1017 2 powstał Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS), mający na celu przezwyciężenie obecnej luki inwestycyjnej w UE poprzez pozyskiwanie prywatnych środków na inwestycje strategiczne, których nie może sfinansować sam rynek. Wesprze on inwestycje strategiczne w infrastrukturę, jak również finansowania ryzyka dla małych przedsiębiorstw. Jednocześnie prace nad ustanowieniem unii rynków kapitałowych pogłębią integrację finansową i pomogą zwiększyć wzrost gospodarczy i konkurencyjność w UE.
(2) Aby przyczynić się do osiągnięcia tych celów, jak również do realizacji unijnego celu długoterminowego zrównoważonego wzrostu, należy ułatwić inwestycje ubezpieczycieli, którzy są dużymi inwestorami instytucjonalnymi, w infrastrukturę lub za pośrednictwem EFIS. W celu ułatwienia takich inwestycji należy ustanowić nową grupę aktywów w inwestycje infrastrukturalne w ramach ustanowionych dyrektywą 2009/138/WE. Równoległe wdrażania tego typu inicjatywy wraz z EFIS powinno zwiększyć ogólne oddziaływanie na wzrost gospodarczy i zatrudnienie w Unii.
(3) Komisja zwróciła się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych o wydanie opinii technicznej na temat kryteriów i kalibracji nowej grupy aktywów dotyczących inwestycji infrastrukturalnych. Urząd wydał taką opinię.
(4) Zgodnie z celem planu inwestycyjnego dla Europy w zakresie wspierania inwestycji przyczyniających się do wzmocnienia infrastruktury w Europie, ze szczególnym uwzględnieniem budowania bardziej połączonego jednolitego rynku, nowa grupa aktywów infrastrukturalnych nie powinna być ograniczona do określonych sektorów lub struktur fizycznych, lecz powinna obejmować wszystkie systemy i sieci, które świadczą podstawowe usługi publiczne i wspierają ich świadczenie.
(5) Aby grupa aktywów infrastrukturalnych była faktycznie ograniczona do inwestycji infrastrukturalnych, kwalifikowalne aktywa związane z infrastrukturą powinny należeć do jednostki realizującej projekt infrastrukturalny, która nie wykonuje żadnej innej funkcji, bądź być przez nią finansowane, rozwijane lub zarządzane.
(6) Nową grupę aktywów infrastrukturalnych powinny wyznaczać kryteria zapewniające, by inwestycje infrastrukturalne wykazywały solidny profil ryzyka w odniesieniu do ich odporności na warunki skrajne, przewidywalności przepływów pieniężnych oraz ochrony zapewnianej przez ramy umowne. W przypadkach, w których można udowodnić, że inwestycje infrastrukturalne mają lepszy profil ryzyka niż inne inwestycje przedsiębiorstw, należy obniżyć narzuty z tytułu ryzyka w podmodułach formuły standardowej dotyczących spreadu i ryzyka cen akcji.
(7) Jednostka realizująca projekt infrastrukturalny powinna określać ramy umowne zapewniające wysoki stopień ochrony jej inwestorów, w tym postanowienia chroniące przed stratami wynikającymi z zakończenia projektu przez stronę, która wyraziła zgodę na nabycie towarów lub usług, które mogłyby powstać w wyniku rozwiązania umowy sprzedaży. Należy wprowadzić dostateczne mechanizmy finansowe, aby pokryć finansowanie awaryjne i wymogi dotyczące kapitału obrotowego.
(8) Aby zmniejszyć ryzyko dla kredytodawców, należy ustanowić dostateczny stopień kontroli nad jednostką realizującą projekt infrastrukturalny, w tym zabezpieczenie aktywów oraz udziałów i akcji, jak również ograniczenie zastosowania przepływów pieniężnych i działalności.
(9) Jeżeli kalibracja dotycząca inwestycji w obligacje i pożyczki jest zmniejszona w oparciu o założenie, że większość inwestycji infrastrukturalnych jest utrzymywane do upływu terminu zapadalności, zakład ubezpieczeń lub reasekuracji powinien być w stanie wykazać, że jest w stanie to uczynić.
(10) W celu stworzenia zachęt do inwestycji infrastrukturalnych o wysokiej stopie odzysku nowa grupa aktywów powinna być ograniczona do dłużnych papierów wartościowych posiadających rating inwestycyjny, a dług uprzywilejowany powinien być uwzględniany tylko w przypadkach, w których nie jest dostępna ocena zewnętrzna. Niemniej jednak, aby zachować spójność z ramami dotyczącymi udziałów i akcji ustanowionymi w dyrektywie 2009/138/WE, zaliczenie akcji infrastrukturalnych do tej nowej grupy aktywów nie powinno zależeć od istnienia lub poziomu jakiejkolwiek zewnętrznej oceny jednostki infrastrukturalnej.
(11) Jeżeli nie jest dostępna żadna zewnętrzna ocena inwestycji w kwalifikowalną infrastrukturę przeprowadzona przez wyznaczoną zewnętrzną instytucję oceny wiarygodności kredytowej (ECAI), należy stosować dodatkowe kryteria w celu zagwarantowania, że ryzyko wiążące się z inwestycją jest ograniczone. Kryteria te powinny obejmować profesjonalne zarządzanie projektem w fazie jego budowy, zapewniać odpowiednie łagodzenie ryzyka związanego z budową, ograniczeń technologicznych i ryzyka refinansowania oraz zakazywać zajmowania przez projekt spekulacyjnych pozycji w instrumentach pochodnych.
(12) Jeżeli nie jest dostępna żadna zewnętrzna ocena inwestycji w kwalifikowalną infrastrukturę przeprowadzona przez ECAI, należy zadbać o to, aby projekt infrastrukturalny miał stabilne otoczenie polityczne.
(13) Projekty oparte na innowacyjnych technologiach lub modelach powinny kwalifikować się do tej nowej grupy aktywów, aby zagwarantować, że UE będzie mogła nadal aspirować do czołówki technologicznej w miarę postępu w tej dziedzinie Aby zagwarantować, że projekty oparte na innowacjach są bezpieczne, ubezpieczyciele powinni przeprowadzać stosowny proces due diligence, by upewnić się, że technologia jest przetestowana. Może to obejmować badania prototypu, badania pilotażowe i inne formy testów, aby wykazać, że projekt opiera się na racjonalnych technologiach i modelach.
(14) Ogólnie rzecz biorąc, połączenie tych kryteriów w oparciu o opinię techniczną EIOPA gwarantuje, że mechanizm jest adekwatny pod względem ostrożnościowym, gdyż aktywa związane z infrastrukturą, które są objęte zmniejszonymi wymogami kapitałowymi, są bezpieczniejsze i stabilniejsze niż porównywalne inwestycje przedsiębiorstw.
(15) EIOPA przeanalizował wskaźniki dotyczące akcji infrastrukturalnych, akcje infrastrukturalne notowane na giełdzie oraz przedsiębiorstwa inicjatywy prywatnego finansowania. W rezultacie zalecono przedział 30-39 % w odniesieniu do warunków skrajnych dotyczących infrastruktury. Zgodnie z celem planu inwestycyjnego dla Europy polegającym na wspieraniu inwestycji w gospodarkę realną wybrano kalibrację 30 % dla nowej grupy aktywów, gdyż taka kalibracja stanowi najskuteczniejszy bodziec dla inwestycji w infrastrukturę.
(16) Zgodnie z opinią EIOPA należy proporcjonalnie zastosować symetryczne dostosowanie narzutu kapitałowego z tytułu udziałów lub akcji do czynnika skrajnego dotyczącego akcji infrastrukturalnych.
(17) Zmniejszenie narzutów z tytułu ryzyka w podmodule ryzyka spreadu powinno uwzględniać fakt, że według dostępnych informacji inwestycje infrastrukturalne wykazują lepsze stopy odzysku niż papiery dłużne przedsiębiorstw i są mniej wrażliwe na szersze czynniki gospodarcze. W związku z tym w odniesieniu do nowej grupy aktywów należy zmniejszyć warunki skrajne dotyczące spreadu w komponencie kredytowym zgodnie z kalibracją określoną przez EIOPA. W celu uwzględnienia kryterium kwalifikowalności, zgodnie z którym inwestycje mogą być utrzymywane do upływu terminu zapadalności, również warunki skrajne dotyczące spreadu w komponencie płynności powinny zostać zmniejszone.
(18) W przypadku gdy warunki skrajne dotyczące spreadu w komponencie płynności są zmniejszone w odniesieniu do kwalifikowalnych inwestycji infrastrukturalnych, zmniejszenie to powinno stosować się także do aktywów w portfelu objętym korektą dopasowującą, nie należy jednak podwójnie uwzględniać zmniejszonego ryzyka płynności. Z tego względu warunkami skrajnymi dotyczącymi spreadu mającymi zastosowanie do kwalifikowalnych aktywów związanych z infrastrukturą w portfelu objętym korektą dopasowującą powinny być zmniejszone warunki skrajne mające zastosowanie do aktywów w portfelu objętym korektą dopasowującą albo warunki skrajne dotyczące kwalifikowalnych aktywów związanych z infrastrukturą, w zależności od tego, które z nich są niższe.
(19) Należy zapewnić bardziej właściwe traktowanie inwestycji zakładów ubezpieczeń i reasekuracji w fundusze ustanowione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/760 3 , zgodnie z traktowaniem inwestycji w europejskie fundusze venture capital i europejskie fundusze na rzecz przedsiębiorczości społecznej uregulowanym w art. 168 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/35 4 .
(20) W ostatnich latach w coraz większym stopniu prowadzi się obrót instrumentami finansowymi na wielostronnych platformach obrotu (MTF). Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE 5 zapewnia, aby MTF podlegały podobnym wymogom co rynki regulowane określającym podmioty, w zależności od tego, kogo dopuszczają jako członków lub uczestników. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 6 nakłada również podobne wymogi w zakresie przejrzystości na MTF i rynki regulowane. Aby uwzględnić zwiększone znaczenie MTF i konwergencję przepisów mających zastosowanie zarówno do MTF, jak i do rynków regulowanych należy uznać ekspozycje będące przedmiotem obrotu na MTF za akcje typu 1 w podmodule ryzyka cen akcji.
(21) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/51/UE 7 ustanowiła środek przejściowy mający zastosowanie do inwestycji w udziały lub akcje nabytych przed dniem 1 stycznia 2016 r. Aby uniknąć wprowadzania zachęt dla znacznego wycofywania się z inwestycji w akcje nienotowane na rynku regulowanym przed rozpoczęciem stosowania ram ustanowionych w dyrektywie 2009/138/WE, nie należy ograniczać zakresu środka przejściowego do akcji notowanych na rynku regulowanym.
(22) Aby umożliwić proporcjonalne traktowanie udziałów lub akcji posiadanych w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania lub inwestycjach w formie funduszy w przypadku gdy zastosowanie metody opartej na ocenie ze względu na pierwotne ryzyko nie jest możliwe, w niniejszym rozporządzeniu przewiduje się, że środek przejściowy określony w art. 308b ust. 13 dyrektywy 2009/138/WE ma zastosowanie do części udziałów lub akcji posiadanych w przedsiębiorstwie zbiorowego inwestowania lub inwestycji w formie funduszy zgodnie z docelową alokacją aktywów bazowych w dniu 1 stycznia 2016 r., pod warunkiem że docelowa alokacja jest dostępna dla zakładu. Pozwala to zakładom na oszacowanie odsetka udziałów lub akcji nabytych przez podmiot zarządzający funduszem przed dniem 1 stycznia 2016 r., jeśli śledzenie tych zakupów jest niemożliwe z powodu ograniczeń nakładanych przez zasady ujawniania informacji lub było zbyt kosztowne. Następnie część udziałów lub akcji, do których zastosowanie ma środek przejściowy, zmniejsza się co roku proporcjonalnie do wskaźnika obrotów aktywów przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania lub inwestycji w formie funduszy.
(23) Rozporządzenie delegowane (UE) 2015/35 zawiera kilka drobnych błędów redakcyjnych, które należy odpowiednio poprawić.
(24) W szczególności w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/35 określono metody wyceny udziałów w jednostkach powiązanych, które są wyłączone z zakresu nadzoru grupowego lub odjęte od funduszy własnych kwalifikujących się do pokrycia wypłacalności grupy. Konsekwencje dla wyceny udziałów kapitałowych w jednostkach powiązanych powinny być takie same, niezależnie od przyczyny wyłączenia danej jednostki powiązanej z zakresu nadzoru grupowego. Należy więc przewidzieć wszystkie sytuacje, w których jednostka powiązana może zostać wyłączona z zakresu nadzoru nad grupą. W związku z tym należy zmienić art. 13.
(25) Jeżeli chodzi o strategiczne udziały kapitałowe w instytucjach finansowych i instytucjach kredytowych, w przypadku odesłania do metody 1 określonej w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/87/WE 8 , nie należy wyciągać wniosku, że grupa musi kwalifikować się także jako konglomerat finansowy i podlegać dodatkowemu nadzorowi zgodnie z tą dyrektywą. Do zastosowania wyłączenia wystarczy, że instytucja finansowa lub kredytowa jest uwzględniana przy obliczaniu wypłacalności grupy zgodnie z dyrektywą 2009/138/WE. Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (UE) nr 342/2014 metodę konsolidacji określoną w dyrektywie 2002/87/WE i metodę określoną w dyrektywie 2009/138/WE 9 uznaje się za równoważne. W związku z tym należy zmienić art. 68 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/35.
(26) Jeżeli chodzi o zagregowane dane statystyczne, terminy składania sprawozdań powinny zostać ujednolicone, zatem informacje ujawniane przed dniem 31 grudnia 2020 r. powinny obejmować dane ze wszystkich poprzednich lat, począwszy od dnia 1 stycznia 2016 r. W związku z tym należy zmienić art. 316 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/35.
(27) Rozporządzenie delegowane (UE) 2015/35 zawiera również pewne błędy typograficzne, takie jak błędne odesłania wewnętrzne, które należy poprawić.
(28) Przy stosowaniu wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu należy uwzględnić charakter, skalę i stopień złożoności ryzyk charakterystycznych dla działalności zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji. Obciążenie i stopień złożoności dla zakładów ubezpieczeń powinny być współmierne do ich profilu ryzyka. Przy stosowaniu wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu informację należy uznać za istotną, jeśli może ona wpłynąć na proces decyzyjny lub ocenę użytkowników, do których taka informacja jest skierowana.
(29) Aby zwiększyć pewność prawa w zakresie systemu nadzoru przed rozpoczęciem pełnego stosowania systemu Wypłacalność II z dniem 1 stycznia 2016 r., ważne jest, by niniejsze rozporządzenie weszło w życie możliwie jak najszybciej;
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: