a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 7 sierpnia 2014 r. rząd rosyjski wprowadził zakaz przywozu niektórych produktów z Unii do Rosji, w tym owoców i warzyw. Zakaz ten spowodował poważne zagrożenie wystąpieniem zakłóceń na rynku wynikających ze znacznego spadku cen ze względu na fakt, że ważny rynek eksportowy stał się niedostępny. W dniu 24 czerwca 2015 r. zakaz ten został przedłużony do sierpnia 2016 r. W styczniu 2016 r. został on rozszerzony także na Turcję. Turcja wywoziła do Rosji znaczne ilości owoców i warzyw. Takie rozszerzenie zakazu powoduje ryzyko, że produkty pochodzące z Turcji zostaną przekierowane do Unii lub na rynki państw trzecich i będą konkurować z produktami unijnymi. Dotyczy to w szczególności niektórych państw członkowskich, gdzie istnieje niski stopień zorganizowania w sektorze. W takich okolicznościach występuje rzeczywiste zagrożenie, że na rynku Unii dojdzie do zakłóceń, a zatem - dopóki rosyjskie embargo nadal obowiązuje - należy przyjąć i wprowadzić odpowiednie środki.
(2) To zagrożenie wystąpieniem zakłóceń na rynku ma szczególne znaczenie w odniesieniu do sektora owoców i warzyw, w którym do Rosji wywożono duże ilości łatwo psujących się produktów. Przekierowanie produkcji w inne miejsca przeznaczenia okazało się trudne. Niepewność co do możliwości przedłużenia zakazu może w przypadku wielu produktów tego sektora wpłynąć niekorzystnie na początek sezonu.
(3) W związku z tym na rynku wciąż występuje sytuacja, której - jak się wydaje - zwykłe środki dostępne na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 nie mogą zaradzić.
(4) W celu zapobieżenia poważnym i przedłużającym się zakłóceniom na rynku, rozporządzenia delegowane Komisji (UE) nr 913/2014 2 , (UE) nr 932/2014 3 , (UE) nr 1031/2014 4 i (UE) 2015/1369 5 przewidują maksymalne kwoty wsparcia na operacje wycofania z rynku, niezbierania plonów i zielonych zbiorów, obliczone na podstawie dotychczasowego wywozu do Rosji. Ponieważ nadal istnieje zagrożenie wystąpienia zakłóceń na rynku, należy dostosować środki pierwotnie wprowadzone przez te rozporządzenia.
(5) Tymczasowe nadzwyczajne środki wsparcia powinny zatem zostać przedłużone o kolejny rok lub do momentu zmiany sytuacji w handlu między Unią a Rosją w odniesieniu do wszystkich produktów objętych rozporządzeniem delegowanym (UE) nr 1031/2014. Ponadto do wykazu produktów kwalifikujących się do wsparcia należy dodać czereśnie oraz owoce persymony, ponieważ produkty te były wywożone do Rosji przez niektóre państwa członkowskie.
(6) Pomoc finansową Unii należy przyznać w oparciu o szacunki ilości objętych zakazem. Obliczanie tych ilości powinno być wykonane dla każdego państwa członkowskiego zgodnie z poziomem ustalonym w załączniku I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/1369. Ponadto ilości te należy znacząco zredukować, aby uwzględnić fakt, że producenci mieli więcej czasu na dostosowanie się i znalezienie nowych rynków zbytu.
(7) Jeśli poziom wykorzystania tych nadzwyczajnych środków wsparcia w danym państwie członkowskim był bardzo niski w odniesieniu do określonego produktu, a koszty administracyjne udzielania wsparcia były w związku z tym nieproporcjonalnie wysokie, wówczas dane państwo członkowskie powinno mieć możliwość zdecydowania, że nie będzie wdrażać tych środków.
(8) Oczekuje się, że produkty objęte niniejszym rozporządzeniem, które byłyby wywiezione do Rosji, już zostały lub zostaną przekierowane na rynki innych państw członkowskich. Producenci tych samych produktów w tych państwach członkowskich, którzy nie wywozili dotychczas swoich produktów do Rosji, mogą zatem spotkać się ze znacznym zakłóceniem na rynku i spadkiem cen. Z tego względu, w celu stabilizacji rynku, tymczasowa pomoc finansowa Unii powinna być dostępna dla producentów we wszystkich państwach członkowskich w odniesieniu do jednego lub więcej produktów objętych niniejszym rozporządzeniem, ale przedmiotowe ilości nie mogą przekraczać 3 000 ton na państwo członkowskie.
(9) Państwa członkowskie powinny mieć swobodę w podjęciu decyzji dotyczącej wykorzystania lub niewykorzystania przedmiotowej ilości 3 000 ton. W tym ostatnim przypadku powinny one powiadomić Komisję w terminie pozwalającym jej zdecydować o ewentualnym ponownym przydziale niewykorzystanych ilości.
(10) Wycofanie z rynku, niezbieranie plonów i zielone zbiory stanowią skuteczne środki zarządzania kryzysowego w przypadku nadwyżki owoców i warzyw wynikającej z przejściowych i niemożliwych do przewidzenia okoliczności. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość przydzielenia udostępnionych im ilości do jednego lub kilku z tych środków w celu zapewnienia najbardziej efektywnego wykorzystania dostępnych kwot.
(11) Ograniczenie polegające na tym, że wsparcie może być udzielone na wycofanie z rynku 5 % produkcji wprowadzonej do obrotu, określone w rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 932/2014, należy tymczasowo uchylić. Pomoc finansowa Unii powinna zatem zostać przyznana nawet w przypadku, gdy wycofanie z rynku przekracza pułap 5 %.
(12) Tymczasowa pomoc finansowa Unii na wycofanie z rynku powinna opierać się na odpowiednich kwotach określonych w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 6 w odniesieniu do wycofania z rynku w celu bezpłatnej dystrybucji i w odniesieniu do wycofania z rynku do innych przeznaczeń. W odniesieniu do produktów, dla których w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 nie ustalono żadnej kwoty, maksymalne kwoty powinny zostać ustalone w niniejszym rozporządzeniu.
(13) Biorąc pod uwagę fakt, że kwoty dotyczące pomidorów, określone w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, odnoszą się do roku gospodarczego dla pomidorów przeznaczonych do przetworzenia i pomidorów do spożycia jako produkty świeże, należy sprecyzować, że maksymalna kwota mająca zastosowanie do pomidorów do spożycia jako produkty świeże do celów niniejszego rozporządzenia dotyczy okresu od dnia 1 listopada do dnia 31 maja.
(14) W świetle wyjątkowych zakłóceń na rynku i w celu zagwarantowania, że wszyscy producenci owoców i warzyw otrzymają unijne wsparcie, tymczasowa pomoc finansowa Unii na wycofanie z rynku powinna zostać również przyznana producentom owoców i warzyw, którzy nie są członkami uznanych organizacji producentów.
(15) W celu wspierania bezpłatnej dystrybucji wycofanych owoców i warzyw w niektórych organizacjach, takich jak organizacje charytatywne i szkoły, lub wszelkich innych równoznacznych przeznaczeń zatwierdzonych przez państwa członkowskie, zastosowanie powinno mieć również 100 % maksymalnych kwot ustalonych w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 w odniesieniu do producentów, którzy nie są członkami uznanych organizacji producentów. W przypadku operacji wycofania z rynku do przeznaczeń innych niż bezpłatna dystrybucja powinni oni otrzymać 50 % maksymalnych ustalonych kwot. W tym kontekście producenci, którzy nie są członkami uznanej organizacji producentów, powinni spełniać takie same lub podobne warunki jak organizacje producentów. Powinni oni zatem podlegać, podobnie jak uznane organizacje producentów, odpowiednim przepisom ustanowionym w rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013 i rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 543/2011.
(16) Organizacje producentów są głównymi podmiotami w sektorze owoców i warzyw, są więc najodpowiedniejszymi podmiotami, by zagwarantować, że tymczasowa pomoc finansowa Unii na wycofanie z rynku zostanie wypłacona producentom, którzy nie są członkami uznanych organizacji producentów. Powinny one zapewniać wypłatę tej pomocy producentom, którzy nie są członkami uznanych organizacji producentów, na podstawie zawartych z nimi umów. Jako że nie we wszystkich państwach członkowskich poziom zorganizowania rynku owoców i warzyw po stronie podaży jest jednakowy, w uzasadnionych przypadkach należy umożliwić właściwym organom państw członkowskich bezpośrednią wypłatę wsparcia dla producentów.
(17) Państwa członkowskie powinny ustalić kwotę wsparcia z tytułu niezbierania plonów lub zielonych zbiorów, w odniesieniu do hektara, na poziomie nieprzekraczającym 90 % maksymalnej kwoty wsparcia z tytułu wycofania z rynku, która ma zastosowanie do wycofania z rynku do przeznaczeń innych niż bezpłatna dystrybucja i została określona w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, lub w odniesieniu do produktów, dla których nie ustalono żadnej kwoty w wymienionym załączniku - maksymalnej kwoty określonej w niniejszym rozporządzeniu. W przypadku pomidorów przeznaczonych do spożycia jako produkty świeże kwotą braną pod uwagę przez państwa członkowskie powinna być kwota określona w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 na okres od dnia 1 listopada do dnia 31 maja. Niezbieranie plonów powinno uzyskać wsparcie nawet w przypadku, gdy z danego obszaru produkcji pozyskiwano produkcję w celach handlowych w trakcie normalnego cyklu produkcyjnego.
(18) Organizacje producentów mają wspólne zdolności w zakresie podaży i są w stanie działać szybciej niż producenci, którzy nie są członkami takich organizacji, w przypadku gdy mają do czynienia z większymi ilościami, a zatem wywierają bezpośredni wpływ na rynek. W związku z tym w celu zapewnienia bardziej efektywnego wdrożenia nadzwyczajnych środków wsparcia przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu oraz celem przyspieszenia stabilizacji rynku, w odniesieniu do producentów będących członkami uznanych organizacji producentów należy zwiększyć tymczasową pomoc finansową Unii na wycofania z rynku do przeznaczeń innych niż bezpłatna dystrybucja do 75 % odnośnych kwot maksymalnych ustalonych dla wsparcia na wycofanie z rynku do innych przeznaczeń.
(19) W odniesieniu do wycofania z rynku tymczasowa pomoc finansowa Unii na operacje niezbierania plonów i zielonych zbiorów powinna również zostać przyznana producentom, którzy nie są członkami uznanych organizacji producentów. Pomoc finansowa powinna wynieść 50 % maksymalnych kwot wsparcia ustalonych dla organizacji producentów.
(20) Biorąc pod uwagę dużą liczbę producentów, którzy nie są członkami organizacji producentów, i potrzebę przeprowadzania kontroli, które będą wiarygodne i wykonalne, tymczasowej pomocy finansowej Unii nie należy przyznawać producentom, którzy nie są członkami organizacji producentów, w odniesieniu do zielonych zbiorów owoców i warzyw, których normalne zbiory już się rozpoczęły, oraz w odniesieniu do niezbierania plonów, w przypadku gdy z danego obszaru produkcji pozyskiwano produkcję w celach handlowych w trakcie normalnego cyklu produkcyjnego. W związku z tym producenci, którzy nie są członkami uznanych organizacji producentów, powinni podlegać, podobnie jak uznane organizacje producentów, odpowiednim przepisom ustanowionym w rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013 i rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 543/2011.
(21) W odniesieniu do producentów, którzy nie są członkami organizacji producentów, wypłaty tymczasowej pomocy finansowej Unii na operacje niezbierania plonów i zielonych zbiorów powinien dokonywać bezpośrednio właściwy organ państwa członkowskiego. Ten właściwy organ powinien wypłacać odpowiednie kwoty producentom zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 543/2011 oraz z odpowiednimi przepisami i procedurami krajowymi.
(22) W celu zagwarantowania, że tymczasowa pomoc finansowa Unii dla producentów niektórych owoców i warzyw jest wykorzystywana na zamierzone cele i w celu zapewnienia skutecznego wykorzystania budżetu Unii, państwa członkowskie powinny wprowadzić rozsądny poziom kontroli. W szczególności należy przeprowadzać kontrole dokumentacji, kontrole identyfikacyjne, kontrole bezpośrednie oraz kontrole na miejscu, obejmujące rozsądną ilość produktów, obszarów, organizacji producentów i producentów, którzy nie są członkami uznanych organizacji producentów. Państwa członkowskie powinny zagwarantować, że operacje wycofania z rynku, zielonych zbiorów i niezbierania plonów w odniesieniu do pomidorów dotyczą jedynie odmian przeznaczonych do spożycia jako produkty świeże.
(23) Państwa członkowskie powinny w regularnych odstępach czasu powiadamiać Komisję o operacjach realizowanych przez organizacje producentów oraz przez producentów, którzy nie są członkami organizacji.
(24) W celu zapobieżenia poważnym i przedłużającym się zakłóceniom na rynku oraz dla zapewnienia skutecznej stabilizacji cen, niezbędna jest bezproblemowa kontynuacja obecnie obowiązujących środków, które wygasną dnia 30 czerwca 2016 r. Z tego względu niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w dniu jego opublikowania i obowiązywać od tego dnia lub od dnia 1 lipca 2016 r., w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
