(wersja przekształcona)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 29 marca 2014 r.)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Do dyrektywy 2006/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do sprzętu elektrycznego przewidzianego do stosowania w określonych granicach napięcia 3 wprowadzonych ma być szereg zmian. W celu zapewnienia jasności dyrektywa ta powinna zostać przekształcona.
(2) Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiającym wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu 4 ustanowiono zasady akredytacji jednostek oceniających zgodność, ramy nadzoru rynku produktów i kontroli produktów pochodzących z państw trzecich, a także ogólne zasady dotyczące oznakowania CE.
(3) Decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/ 2008/WE z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu 5 ustanowiono wspólne zasady i przepisy odniesienia, które mają być stosowane w całym prawodawstwie branżowym, tak aby zapewnić spójne podstawy dla nowelizacji lub przekształcania tego prawodawstwa. Dyrektywę 2006/95/WE należy zatem dostosować do tej decyzji.
(4) Niniejsza dyrektywa obejmuje sprzęt elektryczny przewidziany do stosowania w określonych granicach napięcia, który jest nowy na rynku Unii w chwili wprowadzenia do obrotu; jest to nowy sprzęt elektryczny wyprodukowany przez producenta mającego siedzibę na terytorium Unii albo sprzęt elektryczny, bez względu na to czy jest on nowy czy używany, importowany z państwa trzeciego.
(5) Niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie do wszystkich rodzajów dostaw, w tym do sprzedaży wysyłkowej.
(6) Podmioty gospodarcze powinny być odpowiedzialne za zgodność sprzętu elektrycznego z niniejszą dyrektywą, stosownie do roli odgrywanej przez nie w łańcuchu dostaw, tak aby zapewnić wysoki poziom ochrony interesów publicznych, takich jak zdrowie i bezpieczeństwo osób, zwierząt domowych i mienie, a także zagwarantować uczciwą konkurencję na rynku Unii.
(7) Wszystkie podmioty gospodarcze uczestniczące w łańcuchu dostaw i dystrybucji powinny podjąć właściwe środki w celu zapewnienia udostępniania przez nie na rynku wyłącznie sprzętu elektrycznego zgodnego z niniejszą dyrektywą. Należy określić jasny i współmierny podział obowiązków stosownie do ról pełnionych przez poszczególne podmioty gospodarcze w łańcuchu dostaw i dystrybucji.
(8) Aby ułatwić komunikację między podmiotami gospodarczymi, organami nadzoru rynku i konsumentami, państwa członkowskie powinny zachęcać podmioty gospodarcze do podawania oprócz adresu pocztowego również adresu internetowego.
(9) Zważywszy, że producent posiada dokładną wiedzę o procesie projektowania i produkcji, jest on najbardziej kompetentny do przeprowadzenia procedury oceny zgodności. W związku z tym ocena zgodności powinna pozostać wyłącznie obowiązkiem producenta. Niniejsza dyrektywa nie zawiera procedury oceny zgodności wymagającej interwencji jednostki notyfikowanej.
(10) Niezbędne jest zapewnienie zgodności wprowadzanego na rynek Unii sprzętu elektrycznego z państw trzecich z niniejszą dyrektywą, w szczególności zapewnienie poddania tego sprzętu elektrycznego przez producentów odpowiednim procedurom oceny zgodności. Dlatego też należy wprowadzić przepis, zgodnie z którym importerzy upewniają się co do zgodności sprzętu elektrycznego wprowadzanego przez nich do obrotu z wymaganiami niniejszej dyrektywy i nie wprowadzają do obrotu sprzętu elektrycznego niespełniającego tych wymagań lub stwarzającego zagrożenie. Należy również wprowadzić przepis, zgodnie z którym importerzy upewniają się co do przeprowadzenia procedur oceny zgodności oraz dostępności oznakowania i dokumentacji sprzętu elektrycznego sporządzonej przez producentów do wglądu dla właściwych organów krajowych.
(11) Wprowadzając sprzęt elektryczny do obrotu, każdy importer powinien umieścić na nim swoje nazwisko lub nazwę, zarejestrowaną nazwę handlową lub zarejestrowany znak towarowy oraz kontaktowy adres pocztowy. Należy wprowadzić wyjątki od tej zasady, w przypadku gdy uniemożliwia to wielkość lub charakter sprzętu elektrycznego. Obejmuje to przypadki, gdy importer musiałby otworzyć opakowanie, aby umieścić na sprzęcie elektrycznym swoje nazwisko lub nazwę i adres.
(12) Dystrybutor udostępnia sprzęt elektryczny na rynku po wprowadzeniu go do obrotu przez producenta lub importera i powinien działać z należytą ostrożnością, obchodząc się ze sprzętem elektrycznym w taki sposób, by nie miało to negatywnego wpływu na jego zgodność.
(13) Każdy podmiot gospodarczy wprowadzający sprzęt elektryczny do obrotu pod własną nazwą lub znakiem towarowym albo modyfikujący sprzęt elektryczny w sposób, który może wpłynąć na jego zgodność z niniejszą dyrektywą, powinien być uznany za producenta i przejąć jego obowiązki.
(14) Z uwagi na ścisły związek dystrybutorów i importerów z rynkiem podmioty te powinny być zaangażowane w zadania związane z nadzorem rynku, realizowane przez właściwe organy krajowe, oraz powinny być przygotowane do aktywnego udziału w wykonywaniu tych zadań przez przedstawianie tym organom wszystkich koniecznych informacji dotyczących danego sprzętu elektrycznego.
(15) Zapewnienie identyfikowalności sprzętu elektrycznego w całym łańcuchu dostaw przyczynia się do uproszczenia nadzoru rynku i poprawy jego skuteczności. Skuteczny system identyfikowalności ułatwia organom nadzoru rynku realizację zadania identyfikacji podmiotów gospodarczych udostępniających na rynku sprzęt elektryczny niezgodny z wymaganiami. Podmioty gospodarcze przechowujące wymagane na mocy niniejszej dyrektywy informacje umożliwiające identyfikację innych podmiotów gospodarczych nie powinny być zobowiązane do aktualizowania takich informacji dotyczących innych podmiotów gospodarczych, które dostarczyły im sprzęt elektryczny lub którym one dostarczyły sprzęt elektryczny.
(16) Niniejsza dyrektywa powinna być ograniczona do określenia celów związanych z bezpieczeństwem. W celu ułatwienia oceny zgodności z tymi celami należy przewidzieć domniemanie zgodności sprzętu elektrycznego zgodnego z normami zharmonizowanymi przyjmowanymi zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1025/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie normalizacji europejskiej 6 w celu określenia szczegółowych specyfikacji technicznych związanych z tymi celami.
(17) Rozporządzenie (UE) nr 1025/2012 określa procedurę sprzeciwu wobec norm zharmonizowanych w przypadku, gdy normy takie nie spełniają w całości celów związanych z bezpieczeństwem określonych w niniejszej dyrektywie.
(18) W normach zharmonizowanych mających znaczenie dla niniejszej dyrektywy należy również uwzględnić Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych 7 .
(19) Swobodny przepływ sprzętu elektrycznego, dla którego nie zostały ustanowione normy zharmonizowane, należy osiągnąć stosując przepisy norm międzynarodowych dotyczące bezpieczeństwa, ustanowione przez Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną lub stosując normy krajowe.
(20) Aby podmioty gospodarcze mogły wykazać, a właściwe organy zapewnić spełnienie przez sprzęt elektryczny udostępniany na rynku celów związanych z bezpieczeństwem, należy ustanowić procedury oceny zgodności. Decyzją nr 768/2008/WE ustanowiono moduły procedur oceny zgodności, obejmujące procedury od najmniej do najbardziej surowej, proporcjonalnie do poziomu występującego zagrożenia oraz wymaganego poziomu bezpieczeństwa. W celu zapewnienia spójności między sektorami oraz uniknięcia wariantów doraźnych procedury oceny zgodności powinny być wybierane spośród tych modułów.
(21) Producenci powinni sporządzić deklarację zgodności UE, zawierającą wymagane na mocy niniejszej dyrektywy informacje na temat zgodności danego sprzętu elektrycznego z niniejszą dyrektywą i pozostałymi właściwymi przepisami unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego.
(22) Aby zapewnić skuteczny dostęp do informacji do celów nadzoru rynku, informacje niezbędne do zidentyfikowania wszystkich mających zastosowanie aktów Unii powinny być dostępne w pojedynczej deklaracji zgodności UE. W celu zmniejszenia obciążenia administracyjnego podmiotów gospodarczych wspomniana pojedyncza deklaracja zgodności UE może mieć formę pliku dokumentów, na który składają się odpowiednie poszczególne deklaracje zgodności.
(23) Oznakowanie CE, wskazujące na zgodność sprzętu elektrycznego, jest widoczną konsekwencją całego procesu obejmującego ocenę zgodności w szerokim znaczeniu. Ogólne zasady dotyczące oznakowania CE określono w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008. Zasady dotyczące umieszczania oznakowania CE należy określić w niniejszej dyrektywie.
(24) Aby zagwarantować pewność prawa, konieczne jest jasne określenie, iż zasady nadzoru rynku Unii i kontroli produktów wprowadzanych na rynek Unii, ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 765/2008, mają zastosowanie do sprzętu elektrycznego. Niniejsza dyrektywa nie powinna uniemożliwiać państwom członkowskim wyboru organów właściwych do wykonania tych zadań.
(25) Państwa członkowskie powinny przyjąć wszelkie odpowiednie środki w celu zapewnienia, aby sprzęt elektryczny mógł być wprowadzany do obrotu tylko wówczas, gdy odpowiednio przechowywany i używany zgodnie z przeznaczeniem lub w przewidywalnych warunkach nie będzie zagrażał zdrowiu i bezpieczeństwu osób. Sprzęt elektryczny należy uznawać za niespełniający celów związanych z bezpieczeństwem określonych w niniejszej dyrektywie tylko w odniesieniu do używania go w przewidywalnych warunkach, czyli wtedy, gdy takie używanie jest rezultatem zgodnego z prawem i łatwo przewidywalnego zachowania ludzkiego.
(26) W dyrektywie 2006/95/WE przewidziano już procedurę ochronną, którą stosuje się wyłącznie w przypadku braku zgody między państwami członkowskimi co do środków wprowadzanych przez państwo członkowskie. W celu zwiększenia przejrzystości oraz skrócenia czasu rozpatrywania konieczne jest udoskonalenie istniejącej procedury ochronnej, tak aby zwiększyć jej skuteczność oraz umożliwić wykorzystanie wiedzy specjalistycznej dostępnej w państwach członkowskich.
(27) Istniejący system powinien zostać uzupełniony o procedurę zapewniającą przekazywanie zainteresowanym stronom informacji na temat środków przewidzianych w odniesieniu do sprzętu elektrycznego stwarzającego zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa osób lub dla zwierząt domowych lub mienia. Powinien on również umożliwiać organom nadzoru rynku podejmowanie - we współpracy z zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi - działań na wcześniejszym etapie w odniesieniu do takiego sprzętu elektrycznego.
(28) W przypadku gdy państwa członkowskie i Komisja osiągną porozumienie co do zasadności określonego środka wprowadzonego przez dane państwo członkowskie, dalsze zaangażowanie Komisji nie powinno być wymagane, chyba że niezgodność można przypisać niedostatkom w normach zharmonizowanych.
(29) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszej dyrektywy należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję 8 .
(30) W przypadku przyjmowania aktów wykonawczych dotyczących sprzętu elektrycznego zgodnego z wymaganiami, lecz stwarzającego zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa osób lub dla innych kwestii związanych z ochroną interesów publicznych, należy stosować procedurę sprawdzającą.
(31) Komisja powinna przyjąć akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie, jeżeli w uzasadnionych przypadkach związanych ze sprzętem elektrycznym zgodnym z wymaganiami, lecz stwarzającym zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa osób lub dla zwierząt domowych lub mienia, jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą.
(32) Zgodnie z utrwaloną praktyką komitet powołany na mocy niniejszej dyrektywy może odegrać użyteczną rolę w badaniu problemów dotyczących stosowania niniejszej dyrektywy, zgłaszanych przez jego przewodniczącego lub przedstawiciela państwa członkowskiego zgodnie z regulaminem tego komitetu.
(33) W przypadku rozpatrywania kwestii dotyczących niniejszej dyrektywy, innych niż jej wdrażanie lub naruszenia, na przykład w ramach grup ekspertów Komisji, Parlament Europejski powinien otrzymywać, zgodnie z istniejącą praktyką, pełne informacje i dokumentację oraz, w stosownych przypadkach, zaproszenie do udziału w takich posiedzeniach.
(34) Komisja powinna, w drodze aktów wykonawczych oraz, z uwagi na ich specyficzny charakter, działając bez stosowania rozporządzenia (UE) nr 182/2011, stwierdzić, czy uzasadnione są środki podjęte przez państwa członkowskie w odniesieniu do sprzętu elektrycznego niezgodnego z wymaganiami.
(35) Państwa członkowskie powinny określić zasady dotyczące sankcji stosowanych w przypadku naruszeń przepisów krajowych przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy i zapewnić egzekwowanie tych zasad. Sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
(36) Należy przewidzieć rozsądne ustalenia przejściowe, umożliwiające udostępnianie na rynku, bez konieczności spełnienia kolejnych wymagań dotyczących produktu, sprzętu elektrycznego, który wprowadzono już do obrotu zgodnie z dyrektywą 2006/95/WE przed dniem rozpoczęcia stosowania krajowych środków transponujących niniejszą dyrektywę. Dystrybutorzy powinni w związku z tym mieć możliwość dostarczania sprzętu elektrycznego, który wprowadzono do obrotu, czyli zapasów, które już trafiły do łańcucha dystrybucji przed dniem rozpoczęcia stosowania krajowych środków transponujących niniejszą dyrektywę.
(37) Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie zapewnienie spełniania przez znajdujący się w obrocie sprzęt elektryczny celów związanych z bezpieczeństwem zapewniających wysoki poziom ochrony zdrowia i bezpieczeństwa osób i zwierząt domowych oraz mienia, przy jednoczesnym zagwarantowaniu funkcjonowania rynku wewnętrznego, nie może być osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest - ze względu na jego skalę i skutki - lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest niezbędne dla osiągnięcia tego celu.
(38) Zobowiązanie do transpozycji niniejszej dyrektywy powinno ograniczać się do tych przepisów, które stanowią zasadniczą zmianę w porównaniu z wcześniejszą dyrektywą. Zobowiązanie do transpozycji przepisów, które nie uległy zmianie, wynika z wcześniejszej dyrektywy.
(39) Niniejsza dyrektywa powinna pozostawać bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego i rozpoczęcia stosowania dyrektyw określonych w załączniku V,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: