a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie nr 19/65/EWG upoważnia Komisję do stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu w drodze rozporządzenia do pewnych kategorii porozumień o transferze technologii i odpowiednich uzgodnionych praktyk objętych zakresem art. 101 ust. 1 Traktatu, których stronami są jedynie dwa przedsiębiorstwa.
(2) Na mocy rozporządzenia nr 19/65/EWG Komisja przyjęła w szczególności rozporządzenie (WE) nr 772/2004 2 . W rozporządzeniu (WE) nr 772/2004 określono kategorie porozumień o transferze technologii, które zdaniem Komisji zwykle spełniają warunki określone w art. 101 ust. 3 Traktatu. W związku z ogólnie pozytywnymi doświadczeniami zgromadzonymi podczas stosowania tego rozporządzenia, które wygasa dnia 30 kwietnia 2014 r., oraz w świetle dalszych doświadczeń nabytych od czasu jego przyjęcia właściwe jest przyjęcie nowego rozporządzenia w sprawie wyłączeń grupowych.
(3) Niniejsze rozporządzenie powinno spełnić dwa wymogi - zapewnić skuteczną ochronę konkurencji oraz zagwarantować przedsiębiorstwom odpowiedni poziom pewności prawa. W dążeniach do osiągnięcia tych celów należy uwzględnić potrzebę możliwie jak największego uproszczenia nadzoru administracyjnego i ram legislacyjnych.
(4) Porozumienia o transferze technologii dotyczą udzielania licencji na korzystanie z praw do technologii. Tego rodzaju porozumienia zazwyczaj prowadzą do poprawy efektywności gospodarczej i wspierają konkurencyjność, ponieważ mogą ograniczyć powielanie prac badawczo-rozwojowych, wzmacniać motywację przedsiębiorstw do podejmowania nowych prac badawczo-rozwojowych, pobudzać innowacje przyrostowe, ułatwiać upowszechnianie technologii oraz tworzyć konkurencję na rynku produktowym.
(5) Prawdopodobieństwo, że tego rodzaju skutki polegające na zwiększeniu efektywności i konkurencyjności przeważą nad wszelkimi skutkami antykonkurencyjnymi wynikającymi z ograniczeń zawartych w porozumieniach o transferze technologii, zależy od władzy rynkowej zainteresowanych przedsiębiorstw i w związku z tym od skali, w jakiej z przedsiębiorstwami tymi konkurują przedsiębiorstwa posiadające technologie substytucyjne lub przedsiębiorstwa wytwarzające produkty substytucyjne.
(6) Niniejsze rozporządzenie powinno obejmować jedynie porozumienia o transferze technologii między licencjodawcą a licencjobiorcą. Powinno obejmować tego rodzaju porozumienia nawet wówczas, gdy porozumienie zawiera warunki dotyczące więcej niż jednego poziomu obrotu, na przykład wymóg postawiony wobec licencjobiorcy, aby utworzył szczególny system dystrybucji, oraz określenie zobowiązań, jakie licencjobiorca musi lub może nałożyć na podmioty odsprzedające produkty wytworzone w oparciu o licencję. Jednakże przy tego rodzaju warunkach i zobowiązaniach należy przestrzegać zasad konkurencji mających zastosowanie do porozumień dotyczących dostaw i dystrybucji, określonych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 330/2010 3 . Na mocy niniejszego rozporządzenia nie powinno się wyłączać porozumień dotyczących dostaw i dystrybucji zawartych między licencjobiorcą a nabywcami jego produktów objętych umową.
(7) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie jedynie do porozumień, w których licencjodawca zezwala licencjobiorcy lub co najmniej jednemu z jego podwykonawców na korzystanie z praw do licencjonowanej technologii, w miarę możności po przeprowadzeniu przez licencjobiorcę lub jego podwykonawców dalszych prac badawczo-rozwojowych, na potrzeby wytwarzania towarów lub świadczenia usług. Nie powinno ono mieć zastosowania do udzielania licencji w kontekście porozumień badawczo-rozwojowych objętych przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 1217/2010 4 ani do udzielania licencji w kontekście porozumień specjalizacyjnych objętych zakresem przepisów rozporządzenia Komisji (UE) nr 1218/2010 5 . Nie powinno ponadto mieć zastosowania do porozumień, których celem jest wyłącznie powielanie i dystrybucja produktu, jakim jest oprogramowanie chronione prawem autorskim, ponieważ takie porozumienia nie dotyczą udzielania licencji na korzystanie z technologii w celu wytwarzania produktów, lecz są bliższe porozumieniom dystrybucyjnym. Niniejsze rozporządzenie nie powinno również mieć zastosowania do porozumień związanych z tworzeniem grup technologii, to znaczy porozumień dotyczących łączenia technologii w grupy w celu udzielania licencji na korzystanie z nich osobom trzecim, ani do porozumień, na podstawie których tym osobom trzecim udziela się licencji na korzystanie z technologii wchodzącej w skład grupy.
(8) W celu stosowania art. 101 ust. 3 Traktatu w drodze rozporządzenia nie jest konieczne zdefiniowanie tych porozumień o transferze technologii, które mogą być objęte zakresem art. 101 ust. 1 Traktatu. Przy indywidualnej ocenie porozumień na podstawie art. 101 ust. 1 należy uwzględnić kilka czynników, w szczególności strukturę i dynamikę właściwych rynków technologicznych i produktowych.
(9) Przywilej wyłączenia grupowego przewidziany w niniejszym rozporządzeniu powinien być ograniczony do tych porozumień, w przypadku których można z wystarczającą pewnością założyć, że spełniają one warunki określone w art. 101 ust. 3 Traktatu. Aby osiągnięcie korzyści i celów transferu technologii było możliwe, w zakres niniejszego rozporządzenia powinien wchodzić nie tylko transfer technologii jako taki, ale także inne postanowienia zawarte w porozumieniach o transferze technologii, jeżeli i o ile postanowienia te dotyczą bezpośrednio wytwarzania lub sprzedaży produktów objętych umową.
(10) W odniesieniu do porozumień o transferze technologii między konkurentami można założyć, że w przypadku gdy łączny udział, jaki strony posiadają w rynkach właściwych, nie przekracza 20 %, a porozumienia nie zawierają niektórych poważnych ograniczeń antykonkurencyjnych, porozumienia te na ogół prowadzą do usprawnienia produkcji lub dystrybucji oraz pozwalają konsumentom na godziwy udział w wynikających z tego korzyściach.
(11) W przypadku porozumień o transferze technologii między podmiotami niebędącymi konkurentami można założyć, że w przypadku gdy jednostkowy udział we właściwych rynkach, liczony dla każdej ze stron, nie przekracza 30 %, a porozumienia nie zawierają niektórych poważnych ograniczeń antykonkurencyjnych, porozumienia te na ogół prowadzą do usprawnienia produkcji lub dystrybucji oraz pozwalają konsumentom na godziwy udział w wynikających z tego korzyściach.
(12) Jeżeli obowiązujący próg udziału w rynku zostanie przekroczony na jednym rynku produktowym lub technologicznym bądź na kilku takich rynkach, wyłączenie grupowe nie powinno mieć zastosowania do porozumienia dla tych rynków właściwych.
(13) Nie może istnieć domniemanie, że w zakres art. 101 ust. 1 Traktatu wchodzą porozumienia o transferze technologii powyżej podanych progów udziału w rynku. Na przykład wyłączne porozumienia licencyjne między przedsiębiorstwami niekonkurującymi często nie wchodzą w zakres art. 101 ust. 1. Nie może również istnieć domniemanie, że powyżej podanych progów udziału w rynku porozumienia o transferze technologii objęte zakresem art. 101 ust. 1 nie będą spełniać warunków wyłączenia. Jednakże nie można również zakładać, że na ogół będą one źródłem powstawania obiektywnych korzyści o takim charakterze i zasięgu, które zrównoważą niekorzystne skutki, jakie wywołują dla konkurencji.
(14) Niniejsze rozporządzenie nie powinno wyłączać porozumień o transferze technologii zawierających ograniczenia, które nie są niezbędne w celu usprawnienia produkcji lub dystrybucji. W szczególności porozumienia o transferze technologii zawierające niektóre poważne ograniczenia antykonkurencyjne, takie jak ustalanie cen obowiązujących w stosunku do osób trzecich, powinny być wykluczone z przywileju wyłączenia grupowego ustanowionego niniejszym rozporządzeniem, niezależnie od udziałów zainteresowanych przedsiębiorstw w rynku. W przypadku tego rodzaju najpoważniejszych ograniczeń konkurencji całe porozumienie powinno zostać wykluczone z przywileju wyłączenia grupowego.
(15) Aby chronić motywację do działań innowacyjnych oraz w celu właściwego stosowania praw własności intelektualnej, niektóre ograniczenia powinny zostać wykluczone z korzystania z wyłączenia grupowego. W szczególności należy wykluczyć pewne zobowiązania do udzielania licencji zwrotnych i klauzule o niekwestionowaniu ważności praw. W przypadku gdy tego rodzaju ograniczenie zostaje włączone do porozumienia licencyjnego, jedynie ograniczenie, o którym mowa, powinno być wykluczone z przywileju wyłączenia grupowego.
(16) Progi udziału w rynku, nieobjęcie wyłączeniem porozumień o transferze technologii zawierających poważne ograniczenia antykonkurencyjne oraz wykluczone ograniczenia przewidziane w niniejszym rozporządzeniu na ogół zapewniają to, że porozumienia, do których stosuje się wyłączenie grupowe, nie umożliwiają uczestniczącym w nich przedsiębiorstwom eliminowania konkurencji w przypadku znacznej części przedmiotowych produktów.
(17) Na mocy art. 29 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 6 Komisja może wycofać przywilej wynikający z niniejszego rozporządzenia, jeżeli w konkretnym przypadku uzna, że porozumienie, do którego ma zastosowanie wyłączenie przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, wywołuje jednak skutki niezgodne z art. 101 ust. 3 Traktatu. Może to nastąpić w szczególności w przypadku, gdy motywacja do działań innowacyjnych zmniejsza się lub w przypadku, gdy dostęp do rynków jest utrudniony.
(18) Organ ds. konkurencji danego państwa członkowskiego - działając na podstawie art. 29 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 - może wycofać przywilej wynikający z niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do terytorium tego państwa lub jego części, jeżeli w konkretnym przypadku uzna, że porozumienie, do którego ma zastosowanie wyłączenie przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, wywołuje jednak skutki niezgodne z art. 101 ust. 3 Traktatu na terytorium tego państwa członkowskiego lub jego części i jeżeli terytorium to ma wszystkie cechy odrębnego rynku geograficznego.
(19) W celu wzmocnienia nadzoru nad równoległymi sieciami porozumień o transferze technologii, które wywołują podobne skutki ograniczające i obejmują więcej niż 50 % danego rynku, Komisja może w drodze rozporządzenia uznać, że niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do porozumień o transferze technologii zawierających określone ograniczenia dotyczące danego rynku, tym samym przywracając pełne zastosowanie art. 101 Traktatu do takich porozumień,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: