ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 519/2014
z dnia 16 maja 2014 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 401/2006 w odniesieniu do metody pobierania próbek z dużych partii, przypraw i suplementów żywnościowych, kryteriów skuteczności dla toksyn T-2, HT-2 i cytryniny oraz przesiewowych metod analizy
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt 1 , w szczególności jego art. 11 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1881/2006 2 ustanowiono maksymalne dopuszczalne poziomy niektórych mikotoksyn w niektórych środkach spożywczych.
(2) Pobieranie próbek ma istotne znaczenie dla precyzyjnego oznaczenia poziomów mikotoksyn, których rozmieszczenie w partii jest niejednorodne. Należy zatem określić kryteria, które powinny spełniać metody pobierania próbek.
(3) W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 401/2006 3 ustanowiono kryteria pobierania próbek do celów kontroli poziomów mikotoksyn.
(4) Konieczna jest zmiana zasad dotyczących pobierania próbek przypraw, aby uwzględnić zróżnicowanie w zakresie wielkości cząstek, które prowadzi do niejednorodnego rozmieszczenia zanieczyszczenia mikotoksynami w przyprawach. Ponadto należy ustanowić przepisy dotyczące pobierania próbek z dużych partii w celu zapewnienia jednolitego podejścia w zakresie egzekwowania w całej Unii. Należy również wyjaśnić, jaką metodę pobierania próbek należy stosować do celów pobierania próbek soku jabłkowego.
(5) Należy uaktualnić kryteria skuteczności dla toksyn T-2 i HT-2 w celu uwzględnienia postępu naukowego i technologicznego. Należy ustanowić kryteria skuteczności dla cytryniny, biorąc pod uwagę maksymalny poziom ustanowiony dla cytryniny w suplementach żywnościowych na bazie ryżu poddanego fermentacji grzybami Monascus purpureus.
(6) Do analizy mikotoksyn coraz częściej stosuje się metody badań przesiewowych. Do celów regulacyjnych należy ustanowić kryteria, z którymi muszą być zgodne metody przesiewowe.
(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 16 maja 2014 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
1 Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1.
2 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz.U. L 364 z 20.12.2006, s. 5).
3 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 401/2006 z dnia 23 lutego 2006 r. ustanawiające metody pobierania próbek i analizy do celów urzędowej kontroli poziomów mikotoksyn w środkach spożywczych (Dz.U. L 70 z 9.3.2006, s. 12).
***) Zob. M. Thompson i R. Wood, Accred. Qual. Assur., 2006, 10, s. 471-478.
4 Próbki uznaje się za wolne od analitu, jeśli ilość obecna w próbce nie przekracza 1/5 STC. Jeżeli poziom może zostać oznaczony ilościowo przy zastosowaniu metody potwierdzającej, poziom ten musi zostać uwzględniony przy ocenie walidacji.
5 Więcej informacji na temat szacowania niepewności pomiaru oraz procedur oceny odzysku można znaleźć w sprawozdaniu pod tytułem »Report on the relationship between analytical results, measurement uncertainty, recovery factors and the provisions of EU food and feed legislation« (»Raport na temat relacji między wynikami analiz, niepewnością pomiaru, współczynnikami odzysku a przepisami prawodawstwa UE dotyczącego żywności i paszy«) - http://ec.europa.eu/food/food/chemicalsafety/contaminants/report-sampling_analysis_2004_en.pdf
6 Decyzja Komisji 2002/657/WE z dnia 14 sierpnia 2002 r. wykonująca dyrektywę Rady 96/23/WE dotyczącą wyników metod analitycznych i ich interpretacji (Dz.U. L 221 z 17.8.2002, s. 8).