(2013/112/UE)(Dz.U.UE L z dnia 2 marca 2013 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 292,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Poszanowanie ludzkiej godności jest podstawową wartością Unii Europejskiej, której jednym z celów jest promowanie dobrobytu jej obywateli; Unia musi stać na straży praw dziecka, walczyć z wykluczeniem społecznym oraz dyskryminacją, a także wspierać sprawiedliwość społeczną i ochronę socjalną;
(2) W zdecydowanej większości państw UE dzieci(1) są bardziej narażone na ubóstwo czy wykluczenie społeczne niż reszta społeczeństwa; w porównaniu z lepiej usytuowanymi rówieśnikami dzieci dorastające w ubóstwie lub skazane na wykluczenie społeczne słabiej radzą sobie w szkole, rzadziej cieszą się dobrym zdrowiem, a w dorosłym życiu trudniej jest im realizować w pełni swój potencjał;
(3) zapobieganie dziedziczeniu marginalizacji jest bardzo ważną inwestycją w przyszłość Europy oraz bezpośrednim wkładem w strategię "Europa 2020" na rzecz zatrudnienia i inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, z długotrwałymi korzyściami dla dzieci, gospodarki i ogółu społeczeństwa;
(4) wczesna interwencja oraz zapobieganie mają zasadnicze znaczenie dla tworzenia bardziej skutecznych i wydajnych strategii, bowiem wydatki publiczne na działania mające zaradzić konsekwencjom ubóstwa wśród dzieci i ich wykluczenia społecznego przekraczają z reguły wydatki na interwencje we wczesnym wieku;
(5) rozwiązanie problemu marginalizacji we wczesnych latach dzieciństwa stanowi istotny środek zwiększania wysiłków na rzecz walki z ogólnym zjawiskiem ubóstwa i wykluczenia społecznego. Zapobieganie odnosi największe skutki, gdy stosuje się zintegrowane strategie łączące wsparcie dla rodziców chcących wejść na rynek pracy oraz odpowiednie wsparcie dochodów oraz dostęp do usług, które odgrywają dużą rolę w osiągnięciach dzieci, takich jak edukacja (przedszkolna) dobrej jakości, opieka zdrowotna, mieszkalnictwo oraz usługi socjalne, a także możliwości poznania swoich praw i korzystania z nich, co pomaga dzieciom realizować w pełni swój potencjał oraz zwiększać odporność na niekorzystną sytuację;
(6) okazuje się, że najbardziej skuteczne strategie walki z ubóstwem wśród dzieci to takie, których podstawą jest polityka zmierzająca do poprawy dobrostanu wszystkich dzieci i mająca na względzie potrzeby dzieci będących w szczególnie trudnej sytuacji;
(7) szerzenie równości płci, uwzględnianie aspektu płci oraz wspieranie równych szans, a także walka z dyskryminacją, która dotyka dzieci i ich rodziny na wszystkich płaszczyznach (zwłaszcza tych związanych z płcią, pochodzeniem rasowym czy etnicznym, wyznaniem lub przekonaniami, niepełnosprawnością, wiekiem bądź orientacją seksualną) powinny być podstawą wszelkich starań w kierunku rozwiązania problemu ubóstwa i wykluczenia społecznego wśród dzieci;
(8) obecny kryzys finansowogospodarczy ma poważny wpływ na sytuację dzieci i rodzin: w wielu krajach rośnie odsetek osób żyjących w ubóstwie i skazanych na wykluczenie społeczne;
(9) podejmowane w wielu krajach działania w zakresie konsolidacji budżetowej związane z coraz większymi ograniczeniami fiskalnymi stanowią istotne wyzwanie, jakim jest dalsze zapewnienie skuteczności i adekwatności polityki socjalnej w perspektywie krótko- i długoterminowej;
(10) powszechne dziś zrozumienie czynników prowadzących do powstawania ubóstwa wśród dzieci jest efektem ponad dziesięcioletniej współpracy na szczeblu unijnym i znacznych wysiłków na rzecz opracowania właściwych wskaźników monitorowania, wskazania wspólnych problemów oraz obrania udanych strategii, dzięki czemu sprawa ta nabrała rozmachu na poziomie politycznym. W następstwie tego Komisja ogłosiła przyjęcie zalecenia w sprawie ubóstwa dzieci w komunikacie dotyczącym europejskiej platformy współpracy w zakresie walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym(2);
(11) strategia "Europa 2020" nadała nowy impuls wysiłkom na rzecz rozwiązania kwestii ubóstwa i wykluczenia społecznego w UE poprzez ustalenie wspólnego dla Europy celu polegającego na zredukowaniu do 2020 r. o co najmniej 20 mln liczby osób zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym, a także poprzez wzmożenie działań przeciwdziałających zjawisku przedwczesnego zakończenia nauki. Zwalczanie problemu ubóstwa wśród dzieci i zapobieganie mu stanowi zasadniczą część działań UE i państw członkowskich w tym zakresie, a także wchodzi w zakres europejskiej platformy współpracy na rzecz walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym;
(12) obecne zarządzanie w ramach Europejskiego Semestru ma na celu zapewnienie realizacji odnośnych zaleceń dla poszczególnych państw w zakresie walki z ubóstwem wśród dzieci i poprawy ich dobrostanu;
(13) Wszystkie państwa członkowskie UE ratyfikowały Konwencję o prawach dziecka Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Zapisane w niej normy i zasady powinny nadal być kierunkowskazem w przypadku tych strategii i działań unijnych, które mają wpływ na prawa dziecka;
(14) państwa członkowskie potwierdziły swoje zaangażowanie oraz pozytywnie ustosunkowały się do inicjatywy Komisji dotyczącej przyjęcia zalecenia w tej sprawie w drodze sprawozdania doradczego Komisji Ochrony Socjalnej z czerwca 2012 r.(3) oraz głównego przesłania, a także konkluzji Rady EPSCO z października 2012 r. "Zapobieganie ubóstwu i wykluczeniu społecznemu dzieci, radzenie sobie z tymi zjawiskami oraz propagowanie dobrostanu dzieci"(4);
(15) Unia Europejska realizuje różne polityki dotyczące kwestii związanych z ubóstwem wśród dzieci oraz przenoszeniem zjawiska marginalizacji z pokolenia na pokolenie, zwłaszcza w dziedzinie edukacji oraz kształcenia zawodowego, zdrowia, praw dziecka i równości płci(5);
(16) polityki mające na celu rozwiązanie problemu ubóstwa wśród dzieci leżą przede wszystkim w kompetencjach państw członkowskich, natomiast wspólne ramy europejskie pozwalają zwiększyć efekt synergii między odnośnymi obszarami polityki, pomagają państwom członkowskim zweryfikować swoją politykę oraz umożliwiają wymianę doświadczeń, zwiększając skuteczność polityki poprzez zastosowanie nowatorskiego podejścia, biorąc jednocześnie pod uwagę różne uwarunkowania i potrzeby na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym;
(17) w kontekście kolejnych wieloletnich ram finansowych takie wytyczne mogą również stanowić podstawę dalszej współpracy oraz pozwolić skoncentrować się na stosowaniu właściwych instrumentów finansowych, w szczególności funduszy strukturalnych, by osiągnąć zaproponowany cel, jakim jest "promowanie włączenia społecznego i walka z ubóstwem".
ZALECA, ABY PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE: przygotowały i wprowadziły w życie strategie polityczne, których celem jest rozwiązanie problemu ubóstwa wśród dzieci oraz ich społecznego wykluczenia, promowanie dobrostanu dzieci poprzez wielowymiarowe strategie zgodnie z następującymi wytycznymi:
______(1) Zgodnie z Konwencją o prawach dziecka Narodów Zjednoczonych przez pojęcie dzieci należy w tym kontekście rozumieć osoby poniżej 18 lat.
(2) COM(2010) 758 final.
(3) Komitet Ochrony Socjalnej, sprawozdanie doradcze Komitetu Ochrony Socjalnej dla Komisji Europejskiej w sprawie zapobiegania ubóstwu i wykluczeniu społecznemu dzieci, radzenia sobie z tymi zjawiskami oraz propagowania dobrostanu dzieci z dnia 27 czerwca 2012 r.
(4) Zapobieganie ubóstwu i wykluczeniu społecznemu dzieci, radzenie sobie z tymi zjawiskami oraz propagowanie dobrostanu dzieci - Konkluzje Rady EPSCO z dnia 4 października 2012 r., 14437/12.
(5) Zob. zwłaszcza: Aktualizacja strategicznych ram współpracy europejskiej w dziedzinie kształcenia i szkolenia COM(2008) 865 final, Solidarność w zdrowiu: zmniejszanie nierówności zdrowotnych w UE COM(2009) 567 final, Agenda UE na rzecz praw dziecka COM(2011) 60 final oraz Strategia na rzecz równości kobiet i mężczyzn 2010-2015 COM(2010) 491 final.
(6)Zalecenie Komisji 2008/867/WE z dnia 3 października 2008 r. w sprawie aktywnej integracji osób wykluczonych z rynku pracy.
(7) Konkluzje prezydencji, Rada Europejska w Barcelonie, dnia 15-16 marca 2002 r., dokument SN 100/1/02 REV 1.