a także mając na uwadze, co następuje:(1) Europejska strategia bezpieczeństwa przyjęta przez szefów państw i rządów w dniu 12 grudnia 2003 r. przedstawia pięć kluczowych wyzwań, które stoją przed Unią w sytuacji panującej po zakończeniu zimnej wojny: terroryzm, rozprzestrzenianie broni masowego rażenia, konflikty regionalne, załamanie państwa i przestępczość zorganizowana. Skutki niekontrolowanego przepływu broni konwencjonalnej mają zasadnicze znaczenie w przypadku czterech z tych pięciu wyzwań. Strategia podkreśla, jak ważna jest kontrola wywozu w ograniczaniu proliferacji.
(2) W dniu 5 czerwca 1998 r. Unia przyjęła politycznie wiążący Kodeks postępowania UE w sprawie wywozu uzbrojenia, który określa kryteria regulujące legalny handel bronią konwencjonalną. Kodeks był regularnie uaktualniany.
(3) Zgodnie ze strategią UE w zakresie zwalczania nielegalnego gromadzenia broni strzeleckiej i lekkiej oraz amunicji do tych rodzajów broni oraz handlu nimi, przyjętą przez Radę Europejską obradującą w dniach 15 i 16 grudnia 2005 r., Unia powinna wspierać na szczeblu regionalnym i międzynarodowym wzmocnienie kontroli wywozu oraz propagowanie kryteriów kodeksu postępowania w sprawie wywozu uzbrojenia, m.in. pomagając państwom trzecim w sporządzaniu odpowiednich projektów ustawodawstwa krajowego oraz propagując środki zmierzające do zwiększenia przejrzystości.
(4) Kodeks postępowania w sprawie wywozu uzbrojenia został zastąpiony w dniu 8 grudnia 2008 r. prawnie wiążącym wspólnym stanowiskiem Rady 2008/944/WPZiB(1) określającym wspólne zasady kontroli wywozu technologii wojskowych i sprzętu wojskowego. Wspólne stanowisko 2008/944/WPZiB określa osiem kryteriów, zgodnie z którymi należy oceniać wnioski dotyczące wywozu broni konwencjonalnej. Zawiera również mechanizm powiadamiania i konsultacji w sprawie odmowy wywozu broni, jak również środki przejrzystości, takie jak coroczna publikacja rocznego sprawozdania UE w sprawie wywozu broni.
(5) Zgodnie z art. 7 wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB oraz w celu zmaksymalizowania skuteczności tego wspólnego stanowiska państwa członkowskie zgodziły się współdziałać w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB), aby wzmocnić współpracę i propagować zbieżność ich działań w dziedzinie wywozu technologii wojskowej i sprzętu wojskowego. Kilka państw trzecich wyraziło oficjalne wsparcie dla zasad i kryteriów sformułowanych we wspólnym stanowisku 2008/944/WPZiB.
(6) Art. 11 wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB stanowi, że państwa członkowskie dokładają wszelkich starań, aby zachęcić inne państwa wywożące broń do stosowania kryteriów zawartych w tym wspólnym stanowisku.
(7) Unię i jej państwa członkowskie obowiązuje poufność przy wymianie informacji w sprawie polityki wywozu broni, w szczególności w kontaktach z będącymi beneficjentami państwami trzecimi.
(8) W dniu 6 grudnia 2006 r. Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), wspierane przez wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej, przyjęło rezolucję nr 61/89 zatytułowaną "Ku traktatowi o handlu bronią: ustanowienie wspólnych międzynarodowych standardów przywozu, wywozu i przekazywania broni konwencjonalnej", co oficjalnie rozpoczęło działania ONZ podejmowane na rzecz wynegocjowania traktatu o handlu bronią.
(9) W dniu 12 stycznia 2010 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ, przy wsparciu wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej, przyjęło rezolucję nr 64/48 zatytułowaną "Traktat o handlu bronią", na mocy której zwołano konferencję ONZ w sprawie traktatu o handlu bronią, która miała obradować przez cztery kolejne tygodnie w roku 2012, aby opracować prawnie wiążący instrument obejmujący najwyższe możliwe standardy międzynarodowe dotyczące przekazywania broni konwencjonalnej.
(10) Na konferencji ONZ w sprawie traktatu o handlu bronią w lipcu 2012 r. nie uzgodniono ostatecznej wersji tekstu traktatu, ale osiągnięto znaczne postępy, co zostało odzwierciedlone w projekcie tekstu traktatu przedstawionym przez przewodniczącego konferencji dnia 26 lipca 2012 r. Unia w pełni wspiera szybkie zakończenie negocjacji na początku 2013 r. przez zwołanie końcowej krótszej konferencji ONZ w sprawie traktatu o handlu bronią, na tych samych zasadach, co obowiązujące podczas pierwszej konferencji, w celu zakończenia negocjacji w sprawie traktatu na podstawie projektu tekstu przewodniczącego z dnia 26 lipca 2012 r.
(11) Rada przyjęła w latach 2005, 2006, 2007, 2010 i 2012 konkluzje, w których wsparła negocjacje traktatu o handlu bronią, podkreślając znaczenie, jakie ma w tym procesie współpraca z innymi państwami i organizacjami regionalnymi.
(12) W dniu 17 marca 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/230/WPZiB w sprawie wspierania działań UE mających na celu propagowanie wśród państw trzecich kontroli wywozu uzbrojenia oraz zasad i kryteriów kodeksu postępowania UE w sprawie wywozu uzbrojenia(2). W ramach tego wspólnego działania zorganizowano serię czterech seminariów regionalnych dla państw w Europie Południowo-Wschodniej, Europie Wschodniej, na Zakaukaziu i w Afryce Północnej.
(13) W dniu 22 grudnia 2009 r. Rada przyjęła decyzję 2009/1012/WPZiB w sprawie wspierania działań UE mających na celu propagowanie wśród państw trzecich kontroli wywozu uzbrojenia oraz zasad i kryteriów wspólnego stanowiska 2008/944/WPZiB(3). W ramach decyzji 2009/1012/WPZiB zorganizowano serię pięciu seminariów regionalnych dla państw w Europie PołudniowoWschodniej, Europie Wschodniej, na Zakaukaziu i w Afryce Północnej. Decyzja 2009/1012/WPZiB umożliwiła również zorganizowanie czterech wizyt studyjnych - których gospodarzami były państwa członkowskie - przeznaczonych dla państw kandydujących do UE.
(14) W ciągu ostatnich lat Unia udzielała wsparcia, aby ulepszyć kontrolę wywozu towarów podwójnego zastosowania w państwach trzecich w ramach projektów podejmowanych z wykorzystaniem instrumentów finansowych UE innych niż budżet WPZiB.
(15) Rada powierzyła Niemieckiemu Federalnemu Biuru Gospodarki i Kontroli Wywozu (zwanemu dalej "BAFA") techniczną realizację decyzji 2009/1012/WPZiB i pomyślnie zakończyła organizowanie wszystkich działań tam przewidzianych w styczniu 2012 r. BAFA została również określona jako agencja wykonawcza finansowanych przez UE projektów dotyczących kontroli wywozu towarów podwójnego zastosowania w ramach Instrumentu na rzecz Stabilności. W związku z tym wybór BAFA jako agencji realizującej dalsze działania Unii w dziedzinie kontroli wywozu jest usprawiedliwiony jej udowodnionym doświadczeniem, kwalifikacjami i konieczną wiedzą fachową związaną z realizacją odnośnego dorobku prawnego Unii i jego propagowaniem wśród państw trzecich; wybór ten wzmocni też ciągłość i ogólną spójność unijnej pomocy w tej dziedzinie,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
______(1) Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 99.
(2) Dz.U. L 75 z 18.3.2008, s. 81.
(3) Dz.U. L 348 z 29.12.2009, s. 16.