(tekst jednolity)(Dz.U.UE L z dnia 20 grudnia 2011 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) 1 , w szczególności jego art. 121 lit. a) i art. 194, w związku z art. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2257/94 z dnia 16 września 1994 r. ustanawiające normy jakości bananów 2 , rozporządzenie Komisji (WE) nr 2898/95 z dnia 15 grudnia 1995 r. dotyczące weryfikacji zgodności z normami jakości bananów 3 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 239/2007 z dnia 6 marca 2007 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 404/93 w odniesieniu do wymogów dotyczących powiadomień w sektorze bananów 4 zostały znacząco zmienione 5 . Dla zachowania przejrzystości i zrozumiałości należy je ujednolicić poprzez zebranie ich w jednym akcie.
(2) Rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 przewiduje ustanowienie norm handlowych dotyczących bananów. Celem tych norm jest zapewnienie jednolitości i zadowalającej jakości produktów dostarczonych na rynek, w szczególności w odniesieniu do bananów zebranych w Unii, których jakość należy poprawić.
(3) Uwzględniając różnorodność odmian wprowadzonych do obrotu w Unii, a także praktyki handlowe, należy ustalić minimalne normy niedojrzałych zielonych bananów, bez uszczerbku dla wprowadzonych później norm obowiązujących na różnych etapach obrotu. Właściwości bananów figowych oraz sposób, w jaki są sprzedawane, sprawiają, że nie powinny być objęte normami unijnymi.
(4) Uwzględniając postawione cele, wydaje się właściwe, aby zezwolić państwom członkowskim, które zajmują się produkcją bananów na stosowanie krajowych norm w obrębie ich terytorium w odniesieniu do produkcji własnej tych państw, ale jedynie na etapie następującym po etapie niedojrzałych bananów zielonych, pod warunkiem że przepisy te nie są sprzeczne z normami unijnymi i nie utrudniają swobodnego obrotu bananami w Unii.
(5) Należy wziąć pod uwagę fakt, że czynniki klimatyczne utrudniają warunki produkcji na Maderze, Azorach, w Algarve, na Krecie, w Lakonii i na Cyprze, w wyniku czego banany na tych obszarach nie osiągają ustalonej długości minimalnej. W wyżej wymienionych przypadkach banany powinny móc być wciąż wprowadzane na rynek, ale jedynie jako klasa II.
(6) Należy przyjąć środki w celu zapewnienia jednolitego stosowania przepisów określających normy handlowe dotyczące bananów, w szczególności w odniesieniu do kontroli zgodności.
(7) Uwzględniając dużą nietrwałość produktu i praktyki handlowe oraz procedury kontroli stosowane w handlu, należy przyjąć, że kontrole zgodności zasadniczo należy przeprowadzać na etapie, do którego stosuje się dane normy.
(8) Produkt, który przejdzie kontrolę na tym etapie jest uznawany za zgodny z normami. Ocena ta powinna pozostawać bez uszczerbku dla niezapowiedzianych kontroli przeprowadzanych na kolejnych etapach, aż do etapu dojrzewalni.
(9) Kontrola zgodności nie powinna być systematyczna, ale powinna być wyrywkowa i polegać na ocenie ogólnej próbki pobranej wyrywkowo z partii wybranej do kontroli przez właściwą instytucję i uznanej za reprezentatywną dla tej partii. W tym celu, stosuje się odpowiednie przepisy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw 6 .
(10) W handlu bananami istnieje duża konkurencja. Zainteresowane podmioty gospodarcze same wprowadziły rygorystyczne kontrole. W związku z tym kontrole nie powinny być przeprowadzane na etapie dotyczącym podmiotów gospodarczych, które przedstawiają odpowiednie gwarancje w odniesieniu do personelu i do urządzeń technicznych oraz które mogą zagwarantować, że banany, które wprowadzają one na unijny rynek, spełniają unijne normy. Wyłączenia takie powinny być przyznawane przez państwo członkowskie, na terytorium którego taka kontrola w zasadzie ma być przeprowadzana. Wyłączenia takie należy cofnąć w przypadku, gdy normy i odpowiadające im warunki nie są spełniane.
(11) W celu przeprowadzenia kontroli zainteresowane podmioty gospodarcze dostarczają informacje właściwym instytucjom.
(12) Świadectwo zgodności wydawane po zakończeniu kontroli nie powinno stanowić dokumentu towarzyszącego bananom do ostatniego etapu obrotu, lecz powinno być dowodem spełniania przez banany unijnych norm do etapu wejścia do dojrzewalni i zgodnie z zakresem tych norm, okazywanym na każde żądanie właściwych władz. Ponadto należy podkreślić, że banany niespełniające norm ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu nie mogą być przeznaczone do spożycia w stanie świeżym w Unii.
(13) W celu nadzorowania funkcjonowania rynku bananów konieczne jest, by Komisja otrzymywała informacje dotyczące produkcji i wprowadzenia do obrotu bananów w Unii. Należy ustanowić zasady dotyczące przekazywania takich informacji przez państwa członkowskie.
(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 19 grudnia 2011 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |