RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(1) ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 9 ust. 4 i art. 11 ust. 4,
uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję Europejską ("Komisję") po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
A. OBOWIĄZUJĄCE ŚRODKI
(1) W październiku 2003 r. Rada wprowadziła, rozporządzeniem (WE) nr 1905/2003(2), ostateczne środki antydumpingowe w formie cła specyficznego na przywóz alkoholu furfurylowego ("AF") pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL"). Stawki cła specyficznego wahały się od 84 EUR do 160 EUR za tonę w przypadku czterech współpracujących chińskich producentów, a ogólnokrajowe cło wynosiło 250 EUR za tonę.
(2) W grudniu 2009 r. w następstwie przeglądu wygaśnięcia Rada rozporządzeniem (UE) nr 1202/2009(3) przedłużyła o dalsze dwa lata termin obowiązywania środków antydumpingowych wprowadzonych rozporządzeniem (WE) nr 1905/2003 w odniesieniu do przywozu AF z ChRL.
B. OBECNA PROCEDURA
1. Wniosek o dokonanie przeglądu
(3) Po wprowadzeniu ostatecznych środków antydumpingowych Komisja otrzymała wniosek o przeprowadzenie przeglądu pod kątem nowego eksportera zgodnie z art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Podstawą wniosku było twierdzenie, że producent eksportujący Henan Hongye Chemical Company Ltd i powiązane z nim spółki Puyang Hongjian Resin Science & Technology Development Company Ltd i Puyang Hongye Imp. & Exp. Commerce Company Ltd ("wnioskodawca"):
(i) nie dokonywały wywozu AF wcześniej ani podczas okresu objętego pierwotnym dochodzeniem (od dnia 1 lipca 2001 r. do dnia 30 czerwca 2002 r.);
(ii) nie był powiązany z żadnym producentem eksportującym podlegającym środkom wprowadzonym rozporządzeniem (WE) nr 1905/2003;
(iii) rozpoczął wywóz AF do Unii po zakończeniu okresu objętego pierwotnym dochodzeniem;
(iv) prowadzi działalność w warunkach gospodarki rynkowej, jak określono w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, lub wnioskuje o indywidualne traktowanie zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.
2. Wszczęcie przeglądu pod kątem nowego eksportera
(4) Komisja zbadała dowody prima facie dostarczone przez wnioskodawcę i uznała je za wystarczające do uzasadnienia wszczęcia przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Po konsultacji z Komitetem Doradczym oraz po umożliwieniu przedstawienia uwag zainteresowanemu przemysłowi unijnemu Komisja wszczęła, rozporządzeniem (WE) nr 512/2009(4), przegląd rozporządzenia (WE) nr 1905/2003 w odniesieniu do wnioskodawcy.
(5) Zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 512/2009 zniesiono cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 1905/2003 na przywóz AF wyprodukowanego przez wnioskodawcę i sprzedawanego w celu wywozu do Wspólnoty. Równocześnie, zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, władzom celnym polecono podjęcie odpowiednich kroków celem zarejestrowania tego rodzaju przywozu.
3. Produkt objęty postępowaniem
(6) Produkt objęty postępowaniem jest taki sam jak opisany w rozporządzeniu pierwotnym, tzn. AF pochodzący z ChRL, klasyfikowany obecnie w ramach kodu CN ex 2932 13 00.
4. Zainteresowane strony
(7) Komisja oficjalnie powiadomiła wnioskodawcę, przemysł unijny oraz przedstawicieli kraju wywozu o wszczęciu przeglądu pod kątem nowego eksportera. Zainteresowanym stronom umożliwiono wyrażenie opinii na piśmie i ustnie. Przemysł unijny przedstawił swoją opinię na piśmie.
5. Okres objęty dochodzeniem przeglądowym
(8) Dochodzenie dotyczące dumpingu objęło okres od dnia 1 czerwca 2008 r. do dnia 31 maja 2009 r. ("okres objęty dochodzeniem przeglądowym").
C. WYNIKI DOCHODZENIA
1. Kwalifikacja "nowego eksportera"
(9) Dochodzenie potwierdziło, że wnioskodawca nie wywoził produktu objętego postępowaniem w pierwotnym okresie dochodzenia oraz że zaczął wywozić go do Wspólnoty po upływie tego okresu.
(10) Ponadto wnioskodawca potrafił wykazać, że nie posiada żadnych związków z żadnym z producentów eksportujących z ChRL podlegających obowiązującym środkom antydumpingowym w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem.
(11) W związku z tym zostało potwierdzone, że wnioskodawcę należy uznać za "nowego eksportera" zgodnie z art. 11 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
2. Traktowanie na zasadach rynkowych ("MET")
(12) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. b) rozporządzenia podstawowego w dochodzeniach antydumpingowych dotyczących przywozu pochodzącego z ChRL wartość normalną określa się zgodnie z ust. 1-6 wspomnianego artykułu dla producentów spełniających kryteria określone w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego, tj. w przypadkach gdy zostanie wykazane, że w odniesieniu do wytwarzania i sprzedaży produktu podobnego miały zastosowanie warunki gospodarki rynkowej. Wspomniane kryteria zostały streszczone poniżej:
1) decyzje gospodarcze i koszty są odpowiedzią na warunki panujące na rynku i brak jest znacznej ingerencji ze strony państwa; koszty nakładów w znacznym stopniu odzwierciedlają wartość rynkową;
2) przedsiębiorstwa posiadają jeden pełny zestaw podstawowej dokumentacji księgowej, która jest niezależnie kontrolowana zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości(5) oraz jest stosowana do wszystkich celów;
3) nie występują znaczne zniekształcenia przeniesione z poprzedniego systemu gospodarki nierynkowej;
4) prawo upadłościowe i prawo własności gwarantują stabilność i pewność prawną;
5) przeliczanie walut odbywa się po kursach rynkowych.
(13) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie niezbędne informacje dostarczone we wnioskach MET w siedzibie wnioskodawcy.
(14) Dochodzenie wykazało, że wnioskodawca spełnił wszystkie pięć kryteriów określonych w art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego. Uznano zatem, że wnioskodawcy należy przyznać MET.
3. Dumping
Wartość normalna
(15) Określając wartość normalną, Komisja najpierw ustaliła w odniesieniu do producenta eksportującego, czy jego łączna krajowa sprzedaż produktu objętego postępowaniem była reprezentatywna w porównaniu z jego łączną sprzedażą eksportową do Unii. Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego sprzedaż krajową uznaje się za reprezentatywną, gdy wielkość łącznej sprzedaży krajowej wynosi co najmniej 5 % wielkości łącznej sprzedaży eksportowej do Unii. Komisja ustaliła, że wnioskodawca sprzedawał AF na rynek krajowy w wielkościach reprezentatywnych.
(16) Przeprowadzono również dochodzenie mające na celu wykazanie, czy sprzedaż AF na rynek krajowy w ilościach reprezentatywnych można uznać za przeprowadzoną w zwykłym obrocie handlowym, poprzez ustalenie udziału przynoszącej zysk sprzedaży AF niezależnym klientom. Ponieważ ustalono, że w ramach zwykłego obrotu handlowego sprzedaż była wystarczająca, wartość normalną określono na podstawie rzeczywistej ceny krajowej stosowanej przy sprzedaży przynoszącej zysk.
Cena eksportowa
(17) Ponieważ produkt objęty postępowaniem był przedmiotem wywozu do niezależnego klienta w Unii, cena eksportowa została ustalona zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, tj. na podstawie cen eksportowych faktycznie zapłaconych lub należnych.
Porównanie
(18) Porównania wartości normalnej z ceną eksportową dokonano na podstawie ceny ex-works.
(19) Aby zapewnić prawidłowe porównanie między wartością normalną a ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie korekt, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Korekty dotyczące kosztów transportu, transportu morskiego i ubezpieczenia, opłat bankowych, kosztów pakowania i kosztów kredytów zostały dokonane w przypadkach, gdy koszty te uznano za uzasadnione, dokładne i wsparte zweryfikowanymi dowodami.
Margines dumpingu
(20) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego, a także uwzględniając fakt, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przeprowadzono tylko jedną transakcję wywozu do Unii, a cena surowca stanowiącego większość kosztów produkcji oraz ceny sprzedaży krajowej podlegały znacznym wahaniom w tym okresie, margines dumpingu ustalono na podstawie porównania w poszczególnych transakcjach odnośnej wartości normalnej z ceną eksportową.
(21) Obliczony w ten sposób margines dumpingu w przypadku wnioskodawcy wynosi 14,87 % ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem.
D. ZMIANA ŚRODKÓW PODDANYCH PRZEGLĄDOWI
(22) Uwzględniając ustalenia dochodzenia oraz zasadę niższego cła, stwierdza się, że na wnioskodawcę należy nałożyć ostateczny środek antydumpingowy na poziomie ustalonego marginesu dumpingu, który w tym przypadku jest niższy niż margines szkody w pierwotnym przypadku.
(23) Ze względu na formę środka uznano, że zmienione cło antydumpingowe powinno mieć taką samą formę jak cła nałożone rozporządzeniem (UE) nr 1202/2009, tj. formę określonej kwoty za tonę. A zatem cło antydumpingowe, obliczone na podstawie marginesu antydumpingowego wyrażonego jako odsetek ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, na przywóz AF pochodzącego od wnioskodawcy ustala się w wysokości 142 EUR za tonę.
E. NAŁOŻENIE CŁA ANTYDUMPINGOWEGO Z MOCĄ WSTECZNĄ
(24) W świetle powyższych ustaleń cło antydumpingowe mające zastosowanie do wnioskodawcy nakłada się z mocą wsteczną na przywóz produktu objętego postępowaniem, który poddano obowiązkowi rejestracji zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 512/2009.
F. UJAWNIANIE INFORMACJI
(25) Zainteresowane strony poinformowano o wszelkich zasadniczych faktach i okolicznościach, na podstawie których planowano nałożyć na przywóz AF od wnioskodawcy zmienione ostateczne cło antydumpingowe oraz nałożyć to cło z mocą wsteczną na przywóz podlegający rejestracji. Otrzymano uwagi od przemysłu unijnego, których charakter nie zmienił jednak powyższych wniosków.
(26) Niniejszy przegląd nie ma wpływu na datę wygaśnięcia środków wprowadzonych rozporządzeniem (WE) nr 1202/2009,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 1 marca 2010 r.
|
W imieniu Rady |
|
D. LÓPEZ GARRIDO |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.
(2) Dz.U. L 283 z 31.10.2003, s. 1.
(3) Dz.U. L 323 z 10.12.2009, s. 48.
(4) Dz.U. L 153 z 17.6.2009, s. 6.
(5) Międzynarodowe standardy rachunkowości odnoszą się do wszystkich głównych uznanych na skalę międzynarodową standardów rachunkowości włącznie z US GAAP i pracami Fundacji Międzynarodowego Komitetu Standardów Rachunkowości (IASCF) prowadzonymi przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (IASB) obejmującymi Ramy Rady Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (IASBF), Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości (IAS), Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz publikacje Komitetu ds. Interpretacji Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej (IFRIC).
