a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z dyrektywą 2005/32/WE wymogi dotyczące ekoprojektu są określane przez Komisję dla produktów wykorzystujących energię, których wielkość sprzedaży we Wspólnocie jest znacząca, które mają znaczący wpływ na środowisko naturalne i które posiadają znaczący potencjał w zakresie poprawy ich ekologiczności bez pociągania za sobą nadmiernych kosztów.
(2) Artykuł 16 ust. 2 tiret drugie dyrektywy 2005/32/WE stanowi, że Komisja odpowiednio wprowadza środek wykonawczy dotyczący produktów oświetleniowych przeznaczonych dla sektora usług, zgodnie z procedurą określoną w art. 19 ust. 3 i z uwzględnieniem kryteriów określonych w art. 15 ust. 2 oraz po konsultacji z Forum Konsultacyjnym ds. Ekoprojektu.
(3) Komisja wykonała dwa badania przygotowawcze, w których ramach przeanalizowano techniczne, ekologiczne i ekonomiczne aspekty produktów oświetleniowych stosowanych zwykle w sektorze usług (oświetlenie biur i oświetlenie dróg publicznych). Badania przeprowadzono przy udziale zainteresowanych stron ze Wspólnoty i z krajów trzecich, a ich wyniki zostały podane do publicznej wiadomości na stronach Komisji Europejskiej na portalu EUROPA.
(4) Ponieważ obowiązkowe wymogi dotyczące ekoprojektu mają zastosowanie do produktów wprowadzanych na rynek niezależnie od miejsca ich zainstalowania, wymogi te nie mogą być uzależnione od zastosowania danego produktu (np. oświetlenie biurowe lub oświetlenie dróg publicznych). Niniejsze rozporządzenie powinno zatem dotyczyć określonych produktów, takich jak lampy fluorescencyjne bez wbudowanego statecznika, lampy wyładowcze dużej intensywności oraz stateczniki i oprawy oświetleniowe służące do zasilania takich lamp. W dobraniu najlepszych dostępnych rozwiązań technicznych do konkretnych zastosowań (np. oświetlenie biurowe lub oświetlenie dróg publicznych) pomocne mogą być dla użytkowników orientacyjne kryteria referencyjne.
(5) Produkty podlegające niniejszemu rozporządzeniu przeznaczone są przede wszystkim na potrzeby oświetlenia ogólnego, co oznacza, że dostarczają one światła sztucznego zastępującego światło naturalne celem zapewnienia normalnego widzenia przez człowieka. Lampy do celów specjalnych (np. lampy stosowane w monitorach komputerowych, fotokopiarkach, solariach, terrariach i innych podobnych zastosowaniach) nie powinny podlegać przepisom niniejszego rozporządzenia.
(6) Na potrzeby niniejszego rozporządzenia za istotne uważa się następujące aspekty ekologiczne objętych nim produktów wykorzystujących energię:
a) pobór energii w stanie użytkowania;
b) zawartość rtęci w lampach.
(7) Szacuje się, że w 2005 r. w całej Wspólnocie roczne zużycie energii elektrycznej związane z produktami, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, wyniosło 200 TWh, co odpowiada emisji 80 mln ton CO2. Przewiduje się, że jeżeli nie zostaną podjęte konkretne działania, zużycie energii z tego tytułu wzrośnie do 260 TWh w 2020 r. Z przeprowadzonych badań przygotowawczych wynika, że zużycie energii elektrycznej przez produkty, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, można znacznie zmniejszyć.
(8) Szacuje się, że w 2005 r. zawartość rtęci w zainstalowanych lampach wynosiła 12,6 tony. Przewiduje się, że jeżeli nie zostaną podjęte konkretne działania, zawartość rtęci w zainstalowanych lampach wzrośnie do 18,6 tony w 2020 r.; jednocześnie wykazano, że zawartość tę można znacznie zmniejszyć.
(9) Wobec braku uznanych na forum międzynarodowym naukowych metod pomiaru skutków środowiskowych "zanieczyszczenia świetlnego", nie można oszacować jego znaczenia. Uznaje się jednak, że środki służące poprawie skuteczności świetlnej urządzeń oświetleniowych w sektorze usług mogą mieć pozytywny wpływ na "zanieczyszczenie świetlne".
(10) Zmniejszenie zużycia energii elektrycznej przez produkty, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, należy osiągnąć poprzez zastosowanie istniejących, niezastrzeżonych i oszczędnych rozwiązań technicznych, prowadzących do zmniejszenia łącznych wydatków na zakup i eksploatację urządzeń.
(11) Ustanawiając wymogi dotyczące ekoprojektu w odniesieniu do produktów, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, należy mieć na celu poprawę ich ekologiczności, co przyczyni się do funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz do realizacji wspólnotowego celu, jakim jest ograniczenie zużycia energii o 20 % do roku 2020.
(12) Niniejsze rozporządzenie powinno spowodować rozpowszechnienie na rynku rozwiązań technicznych służących poprawie energooszczędności objętych nim produktów, prowadząc do oszczędności energii rzędu 38 TWh w 2020 r. w porównaniu ze scenariuszem zakładającym niepodejmowanie żadnych działań.
(13) Ustalenie wymagań w zakresie energooszczędności dla lamp, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, doprowadzi do zmniejszenia łącznej zawartości rtęci w tych lampach.
(14) Wymogi dotyczące ekoprojektu nie powinny mieć negatywnego wpływu na funkcjonalność produktu i nie powinny nieść za sobą negatywnych skutków dla zdrowia, bezpieczeństwa oraz środowiska naturalnego. W szczególności korzyści płynące z ograniczenia zużycia energii elektrycznej podczas fazy użytkowania produktów, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, powinny wyrównywać z nadwyżką ewentualne dodatkowe negatywne oddziaływanie na środowisko w fazie ich produkcji.
(15) Wymogi dotyczące ekoprojektu wchodzą w życie etapowo, dzięki czemu producenci powinni mieć wystarczająco dużo czasu na odpowiednie zmodyfikowanie konstrukcji produktów, których dotyczy niniejsze rozporządzenie. Harmonogram tych etapów należy określić tak, aby uniknąć negatywnych skutków dla funkcjonalności urządzeń znajdujących się na rynku oraz uwzględnić wpływ na koszty ponoszone przez użytkowników i producentów (w szczególności małe i średnie przedsiębiorstwa), przy jednoczesnym zapewnieniu terminowego osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia. W ramach przeglądu, o którym mowa w art. 8, należy między innymi zweryfikować, czy określone w załączniku III pkt 2.1.C wymagania w zakresie sprawności stateczników do lamp wyładowczych dużej intensywności będą osiągalne w terminie ośmiu lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
(16) Wycofywanie lamp zamiennych z rynku należy zaplanować z uwzględnieniem skutków tej operacji dla użytkowników. Państwa członkowskie mogą narzucić bardziej rygorystyczne wymagania dotyczące instalacji oświetleniowych.
(17) Pomiary odpowiednich parametrów produktów należy przeprowadzać przy uwzględnieniu powszechnie uznanych najnowocześniejszych metod; producenci mogą stosować zharmonizowane normy ustanowione zgodnie z art. 10 dyrektywy 2005/32/WE.
(18) Zgodnie z art. 8 dyrektywy 2005/32/WE niniejsze rozporządzenie powinno stanowić, że mające zastosowanie procedury oceny zgodności to wewnętrzna kontrola projektu określona w załączniku IV do dyrektywy 2005/32/WE oraz system zarządzania do celów oceny zgodności określony w załączniku V do dyrektywy 2005/32/WE.
(19) Aby ułatwić przeprowadzanie kontroli zgodności, producenci powinni przedstawiać informacje w postaci dokumentacji technicznej określonej w załącznikach V i VI do dyrektywy 2005/32/WE, w zakresie, w jakim dotyczą one wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.
(20) W uzupełnieniu obowiązujących zgodnie z prawem wymogów, określenie orientacyjnych kryteriów referencyjnych dotyczących najlepszych dostępnych rozwiązań technicznych dla produktów, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, powinno przyczynić się do zapewnienia szerokiej dostępności informacji i łatwego dostępu do nich. Jest to szczególnie przydatne dla małych i średnich przedsiębiorstw oraz mikrofirm, ułatwiając im zastosowanie najlepszych rozwiązań konstrukcyjnych celem poprawy ekologiczności produktów, których dotyczy niniejsze rozporządzenie, podczas całego cyklu życia.
(21) Zawartość rtęci w lampach fluorescencyjnych i lampach wyładowczych dużej intensywności uważa się wprawdzie za istotny aspekt środowiskowy, jednak kwestię tę należy uregulować na podstawie dyrektywy 2002/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 2 , która obejmuje również lampy wyłączone z zakresu niniejszego rozporządzenia.
(22) Dyrektywa 2000/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 września 2000 r. w sprawie wymogów efektywności energetycznej stateczników do oświetlenia fluorescencyjnego 3 stanowi środek wykonawczy do dyrektywy 2005/32/WE i ze względu na długi okres eksploatacji opraw oświetleniowych i stateczników magnetycznych nadal obowiązuje w odniesieniu do zainstalowanych obecnie stateczników. Istnieje jednak potencjał dalszej poprawy, wobec czego wskazane byłoby przyjęcie bardziej restrykcyjnych wymagań w zakresie minimalnej energooszczędności niż określone w dyrektywie 2000/55/WE. Dyrektywę 2000/55/WE należy zatem zastąpić niniejszym rozporządzeniem.
(23) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu powołanego na podstawie art. 19 ust. 1 dyrektywy 2005/32/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 191 z 22.7.2005, s. 29.
2 Dz.U. L 37 z 13.2.2003, s. 19.
3 Dz.U. L 279 z 1.11.2000, s. 33.
4 Załącznik I zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 347/2010 z dnia 21 kwietnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.104.20) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2010 r.
5 Dz.U. L 100 z 19.4.1994, s. 1.
6 Dz.U. L 23 z 28.1.2000, s. 57.
7 Dz.U. L 374 z 27.12.2006, s. 10.
8 Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 24.
9 Dz.U. L 169 z 12.7.1993, s. 1.
10 Dz.U. L 187 z 16.7.1988, s. 1.
11 Załącznik II zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 347/2010 z dnia 21 kwietnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.104.20) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2010 r.
12 Załącznik III:-zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 347/2010 z dnia 21 kwietnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.104.20) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2010 r.
- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr (UE) 2015/1428 z dnia 25 sierpnia 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.224.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 lutego 2016 r.
13 Załącznik IV zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 347/2010 z dnia 21 kwietnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.104.20) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2010 r.