a także mając na uwadze, co następuje:(1) W komunikacie Komisji z dnia 10 stycznia 2007 r. zatytułowanym "Europejska polityka energetyczna" zwrócono szczególną uwagę na zasadnicze znaczenie dokończenia budowy rynku wewnętrznego energii elektrycznej i gazu ziemnego. Jako podstawowy środek pozwalający osiągnąć ten cel została wskazana poprawa ram prawnych na poziomie wspólnotowym.
(2) Decyzją 2003/796/WE(4) Komisja ustanowiła niezależną grupę doradczą ds. energii elektrycznej i gazu pod nazwą "Europejska Grupa Organów Nadzoru ds. Energii Elektrycznej i Gazu" ("ERGEG"), w celu ułatwienia konsultacji, koordynacji i współpracy między krajowymi organami regulacyjnymi w państwach członkowskich oraz między tymi organami a Komisją, mających na celu umocnienie rynków wewnętrznych energii elektrycznej i gazu ziemnego. Grupa ta składa się z przedstawicieli organów regulacyjnych ustanowionych zgodnie z dyrektywą 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej(5) ora z dyrektywą 2003/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego(6).
(3) Działania podjęte przez ERGEG od czasu jej utworzenia wniosły pozytywny wkład w rozwój rynków wewnętrznych energii elektrycznej i gazu ziemnego. Jednakże w sektorze powszechnie uznaje się - oraz zostało to zaproponowane przez samą ERGEG - że dobrowolna współpraca między krajowymi organami regulacyjnymi powinna być teraz prowadzona w ramach struktury wspólnotowej o wyraźnych kompetencjach i uprawnionej do przyjmowania w określonych przypadkach indywidualnych decyzji regulacyjnych.
(4) W dniach 8 i 9 marca 2007 r. Rada Europejska wezwała Komisję do zaproponowania środków mających na celu utworzenie niezależnej struktury współpracy między krajowymi organami regulacyjnymi.
(5) Państwa członkowskie powinny ściśle współpracować, usuwając przeszkody w transgranicznej wymianie energii elektrycznej i gazu ziemnego z myślą o dążeniu do osiągnięcia celów wspólnotowej polityki energetycznej. Na podstawie oceny wpływu dotyczącej zasobów niezbędnych do działania jednostki centralnej stwierdzono, że - w porównaniu z innymi możliwościami - za wyborem niezależnej jednostki centralnej przemawia szereg długofalowych korzyści. Należy ustanowić Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki ("Agencja"), aby wypełnić lukę regulacyjną na poziomie wspólnotowym oraz przyczynić się do sprawnego funkcjonowania rynków wewnętrznych energii elektrycznej i gazu ziemnego. Agencja powinna również umożliwić krajowym organom regulacyjnym umacnianie ich współpracy na poziomie wspólnotowym i udział w wykonywaniu funkcji o wymiarze wspólnotowym na wspólnych podstawach.
(6) Agencja powinna zapewniać właściwą koordynację funkcji regulacyjnych wykonywanych przez krajowe organy regulacyjne zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej(7) i z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego(8) ora z, w razie potrzeby, zapewniać ich uzupełnienie na poziomie wspólnotowym. W tym celu konieczne jest zagwarantowanie Agencji i jej członkom niezależności wobec producentów energii elektrycznej i gazu, operatorów systemów przesyłowych i dystrybucyjnych - publicznych lub prywatnych - oraz konsumentów, a także zapewnienie zgodności jej działań z prawem wspólnotowym, zapewnienie możliwości technicznych i regulacyjnych oraz przejrzystości, podporządkowania się kontroli demokratycznej i skuteczności.
(7) Agencja powinna monitorować współpracę regionalną między operatorami systemów przesyłowych w sektorze energii elektrycznej i gazu, a także wykonywanie zadań europejskiej sieci operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej ("ENTSO energii elektrycznej") oraz europejskiej sieci operatorów systemów przesyłowych gazu ("ENTSO gazu"). Udział Agencji jest istotny w celu zapewnienia, aby współpraca między operatorami systemów przesyłowych przebiegała w sposób sprawny i przejrzysty oraz z korzyścią dla rynku wewnętrznego energii elektrycznej i gazu ziemnego.
(8) Agencja, we współpracy z Komisją, państwami członkowskimi i właściwymi organami krajowymi, powinna monitorować rynki wewnętrzne energii elektrycznej i gazu ziemnego oraz, w stosownych przypadkach, informować Parlament Europejski, Komisję i organy krajowe o swoich ustaleniach. Zadania Agencji polegające na monitorowaniu nie powinny pokrywać się z monitorowaniem prowadzonym przez Komisję lub organy krajowe, w szczególności przez organy ochrony konkurencji, ani nie powinny go utrudniać.
(9) Agencja ma ważną rolę do odegrania w opracowywaniu wytycznych ramowych, które są z natury niewiążące ("wytyczne ramowe"), z którymi muszą być zgodne kodeksy sieci. Uważa się również, że właściwe i zgodne z celem działania Agencji jest określenie jej roli w przeglądzie kodeksów sieci (zarówno przy ich opracowywaniu, jak i zmianie), aby zapewnić ich zgodność z wytycznymi ramowymi, zanim Agencja będzie mogła zalecić Komisji ich przyjęcie.
(10) Właściwe jest stworzenie zintegrowanych ram umożliwiających udział i współpracę krajowym organom regulacyjnym. Ramy takie powinny ułatwić jednolite stosowanie przepisów dotyczących rynku wewnętrznego energii elektrycznej i gazu ziemnego w całej Wspólnocie. Agencja powinna otrzymać uprawnienie do wydawania decyzji indywidualnych w sytuacjach dotyczących więcej niż jednego państwa członkowskiego. Uprawnienia te powinny pod pewnymi warunkami obejmować kwestie techniczne, system regulacyjny dla infrastruktury elektroenergetycznej i gazowej łączącej lub która mogłaby połączyć co najmniej dwa państwa członkowskie oraz, w ostateczności, zwolnienia z zasad rynku wewnętrznego w przypadku nowych elektrycznych połączeń wzajemnych i nowej infrastruktury gazowej, usytuowanych na terytorium więcej niż jednego państwa członkowskiego.
(11) Ponieważ Agencja ma ogólny obraz krajowych organów regulacyjnych, powinna pełnić rolę doradczą wobec Komisji, pozostałych instytucji Wspólnoty oraz krajowych organów regulacyjnych w odniesieniu do wszystkich kwestii związanych z celami, w jakich została ustanowiona. Agencja powinna mieć również obowiązek informowania Komisji, jeżeli stwierdzi, że współpraca pomiędzy operatorami systemów przesyłowych nie przynosi wymaganych wyników lub że krajowy organ regulacyjny, który wydał decyzję niezgodną z wytycznymi, nie wdraża - odpowiednio - opinii, zalecenia lub decyzji Agencji.
(12) Agencja powinna również móc wydawać zalecenia, aby pomóc organom regulacyjnym i uczestnikom rynku w dzieleniu się dobrymi praktykami.
(13) W stosownych przypadkach Agencja powinna konsultować się z zainteresowanymi stronami i stwarzać im rozsądną możliwość przedstawienia uwag na temat proponowanych środków, takich jak kodeksy sieci i zasady dotyczące sieci.
(14) Agencja powinna przyczyniać się do wdrażania wytycznych dotyczących transeuropejskich sieci energetycznych ustanowionych w decyzji nr 1364/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. ustanawiającej wytyczne dla transeuropejskich sieci energetycznych(9), w szczególności przy wydawaniu opinii w sprawie dziesięcioletnich niewiążących planów rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym ("plany rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym") zgodnie z art. 6 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.
(15) Agencja powinna włączać się do starań na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego.
(16) Strukturę Agencji należy dostosować do szczególnych potrzeb związanych z regulacją energetyki. W szczególności należy w pełni uwzględnić specyficzną rolę krajowych organów regulacyjnych oraz zagwarantować ich niezależność.
(17) Rada administracyjna powinna mieć niezbędne uprawnienia do uchwalania budżetu, kontrolowania jego wykonywania, sporządzania regulaminu wewnętrznego, przyjmowania przepisów finansowych oraz mianowania dyrektora. Przy odnawianiu kadencji członków rady administracyjnej powoływanych przez Radę należy stosować system rotacji, tak aby zapewnić zrównoważoną reprezentację państw członkowskich na przestrzeni czasu. Rada administracyjna powinna działać w niezależny i obiektywny sposób w interesie publicznym oraz nie powinna zwracać się o instrukcje polityczne ani ich przyjmować.
(18) Agencja powinna mieć niezbędne uprawnienia do wykonywania swoich funkcji regulacyjnych w sposób skuteczny, przejrzysty, racjonalny i przede wszystkim niezależny. Niezależność Agencji wobec producentów energii elektrycznej i gazu oraz operatorów systemów przesyłowych i dystrybucyjnych stanowi nie tylko kluczową zasadę dobrego zarządzania, ale jest również podstawowym warunkiem zapewniającym zaufanie rynku. Bez uszczerbku dla zasady, zgodnie z którą członkowie rady działają w imieniu swoich odpowiednich organów krajowych, rada organów regulacyjnych powinna zatem działać niezależnie od wszelkich interesów rynkowych, unikać konfliktów interesów i nie powinna zwracać się o instrukcje ani ich przyjmować, ani też przyjmować zaleceń od rządu państwa członkowskiego, Komisji lub innego podmiotu publicznego lub prywatnego. Decyzje rady organów regulacyjnych powinny być jednocześnie zgodne z przepisami wspólnotowymi dotyczącymi energii - takimi jak rynek wewnętrzny energii - środowiska oraz konkurencji. Rada organów regulacyjnych powinna przedkładać swoje opinie, zalecenia i decyzje instytucjom wspólnotowym.
(19) W przypadku gdy Agencji przysługują uprawnienia decyzyjne, z uwagi na szybkość postępowania zainteresowane strony powinny mieć prawo odwoływania się do komisji odwoławczej, która powinna stanowić część Agencji, zachowując jednak niezależność od jej struktury administracyjnej i regulacyjnej. Mając na uwadze zachowanie ciągłości działań, powoływanie lub odnawianie kadencji członków komisji odwoławczej powinno dopuszczać częściową wymianę jej członków. Decyzje komisji odwoławczej mogą być przedmiotem odwołania do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.
(20) Agencja powinna być finansowana głównie z budżetu ogólnego Unii Europejskiej, ze składek oraz z dobrowolnych wpłat. W szczególności środki gromadzone obecnie przez organy regulacyjne na cele współpracy na poziomie wspólnotowym powinny w dalszym ciągu być dostępne dla Agencji. Procedura budżetowa Wspólnoty powinna nadal mieć zastosowanie w zakresie wszelkich dotacji, którymi obciążany jest budżet ogólny Unii Europejskiej. Ponadto kontroli ksiąg rachunkowych powinien dokonywać Trybunał Obrachunkowy, zgodnie z art. 91 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 23 listopada 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w art. 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich(10).
(21) Po ustanowieniu Agencji jej budżet powinien podlegać bieżącej ocenie przez władzę budżetową, w oparciu o obciążenie Agencji pracą i jej wyniki. Władza budżetowa powinna zapewnić przestrzeganie najwyższych standardów skuteczności.
(22) Agencja powinna dysponować wysoko wykwalifikowanym personelem. W szczególności powinna korzystać z kompetencji i doświadczenia personelu oddelegowanego przez krajowe organy regulacyjne, Komisję i państwa członkowskie. Do pracowników Agencji powinny mieć zastosowanie regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich ("regulamin pracowniczy") i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich ("warunki zatrudnienia") ustanowione w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68(11) ora z zasady wspólnie przyjęte przez instytucje Wspólnot Europejskich w celu stosowania tych przepisów. Rada administracyjna, w porozumieniu z Komisją, powinna przyjąć odpowiednie przepisy wykonawcze.
(23) Agencja powinna stosować ogólne zasady dotyczące publicznego dostępu do dokumentów znajdujących się w posiadaniu organów Wspólnoty. Rada administracyjna powinna ustalić praktyczne środki ochrony informacji handlowych podlegających szczególnej ochronie oraz danych osobowych.
(24) Agencja powinna odpowiadać, w stosownych przypadkach, przed Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją.
(25) Kraje niebędące członkami Wspólnoty powinny mieć możliwość uczestniczenia w pracach Agencji, zgodnie z odpowiednimi umowami, które mają zostać zawarte przez Wspólnotę.
(26) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(12).
(27) W szczególności należy przyznać Komisji uprawnienia do przyjmowania wytycznych niezbędnych w sytuacjach, w których Agencja uzyskuje uprawnienia do decydowania o warunkach dostępu do infrastruktury transgranicznej oraz jej bezpieczeństwa eksploatacyjnego. Ponieważ środki te mają zasięg ogólny i mają na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, poprzez uzupełnienie go nowymi elementami innymi niż istotne, środki te muszą zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 5a decyzji 1999/468/WE.
(28) Przed upływem trzech lat po objęciu stanowiska przez pierwszego dyrektora, a następnie co cztery lata, Komisja powinna przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat określonych zadań Agencji i osiągniętych rezultatów, wraz ze wszelkimi stosownymi wnioskami. W sprawozdaniu tym Komisja powinna zawrzeć sugestie dotyczące dodatkowych zadań Agencji.
(29) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie udział i współpraca krajowych organów regulacyjnych na poziomie wspólnotowym, nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, a mogą być lepiej osiągnięte na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza środki niezbędne do osiągnięcia tych celów,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
______(1) Dz.U. C 211 z 19.8.2008, s. 23.
(2) Dz.U. C 172 z 5.7.2008, s. 55.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym), wspólne stanowisko Rady z dnia 9 stycznia 2009 r. (Dz.U. C 75 E z 31.3.2009, s. 1) oraz stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 22 kwietnia 2009 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym). Decyzja Rady z dnia 25 czerwca 2009 r.
(4) Dz.U. L 296 z 14.11.2003, s. 34.
(5) Dz.U. L 176 z 15.7.2003, s. 37.
(6) Dz.U. L 176 z 15.7.2003, s. 57.
(7) Zob. s. 55 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(8) Zob. s. 94 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(9) Dz.U. L 262 z 22.9.2006, s. 1.
(10) Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 72.
(11) Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1.
(12) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.
(13) Zob. s. 55 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(14) Zob. s. 94 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(15) Zob. s. 15 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(16) Zob. s. 36 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(17) Dz.U. L 115 z 25.4.2013, s. 39.
(18) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.
(19) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 1.
(20) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 15.
(21) Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.
(22) Dz.U. 17 z 6.10.1958, s. 385.