KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 oraz (WE) nr 2529/2001(1), w szczególności jego art. 145 lit. c), d), f) i j),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Artykuł 3 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1973/2004(2) przewiduje obowiązek przekazywania Komisji niektórych danych dotyczących określonych powierzchni objętych pomocą na uprawę roślin energetycznych. Artykuł 4 rozporządzenia (WE) nr 1973/2004 przewiduje, że współczynnik redukcji określonych powierzchni ustala się na podstawie danych przekazanych zgodnie z art. 3 ust. 1 tego rozporządzenia. Odniesienie do niektórych postanowień art. 3 ust. 1 jest błędne i w związku z tym powinno zostać odpowiednio sprostowane.
(2) Artykuł 32 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1973/2004 określa wymagania pochodne dotyczące odbiorców i pierwszych jednostek przetwórczych. Złożenie zabezpieczenia powinno również stanowić wymaganie pochodne w stosunku do odbiorców surowców przeznaczonych do wykorzystania w produkcji produktów energetycznych.
(3) W celu umożliwienia gospodarstwom uprawy i przetwarzania nowych upraw na potrzeby produkcji energii właściwym jest, aby państwa członkowskie otrzymały możliwość aktualizowania listy surowców, które kwalifikują się do produkcji na gruntach odłogowanych oraz do otrzymania pomocy na rośliny energetyczne.
(4) Konieczne jest sprecyzowanie zasad fakultatywnego systemu zatwierdzania oraz przepisów mających zastosowanie w przypadku obrotu surowcami do celów energetycznych pomiędzy państwami członkowskimi, z których jedno nie zdecydowało się na stosowanie fakultatywnego systemu zatwierdzania zgodnie z art. 37 rozporządzenia (WE) nr 1973/2004.
(5) Artykuł 39 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1973/2004 zawiera błędne odniesienie do art. 32 ust. 2 zamiast do całości art. 32. Pomyłka ta powinna zatem zostać sprostowana.
(6) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 270/2007 z dnia 13 marca 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1973/2004 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 w odniesieniu do systemów wsparcia przewidzianych w tytułach IV i IVa tego rozporządzenia oraz wykorzystania gruntów odłogowanych do produkcji surowców(3) zmieniło art. 136 rozporządzenia (WE) nr 1973/2004. Na skutek pomyłki w późniejszym zastąpieniu tego artykułu na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 381/2007(4) nie uwzględniono zmiany wprowadzonej rozporządzeniem (WE) nr 270/2007. Artykuł 136 rozporządzenia (WE) nr 1973/2004 należy zatem odpowiednio dostosować, ze skutkiem od daty wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 270/2007.
(7) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 972/2007(5) zmieniło art. 53 rozporządzenia (WE) nr 796/2004(6), aby uniknąć zmniejszania płatności w przypadku celowego zawyżenia deklarowanej powierzchni, gdy zawyżenie to dotyczy bardzo nieznacznej powierzchni. Postanowienie to dotyczy również wniosków dotyczących jednolitej płatności obszarowej. Należy zatem odpowiednio dostosować art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1973/2004.
(8) Zmiany wprowadzone przez rozporządzenie (WE) nr 270/2007 uprościły zasady pomocy na uprawę roślin energetycznych ustanowione w rozdziale 8 rozporządzenia (WE) nr 1973/2004. Właściwe jest wprowadzenie pewnych nowych elementów do zasad wykorzystania gruntów odłogowanych do produkcji surowców, określonych w rozdziale 16 rozporządzenia (WE) nr 1973/2004.
(9) Artykuł 146 rozporządzenia (WE) nr 1973/2004 wyraźnie wymaga, aby zboża i nasiona oleiste wykorzystywane w gospodarstwie były denaturowane. Biorąc pod uwagę prawdopodobną ograniczoną wielkość takiej produkcji i trudności techniczne związane z tym procesem, konieczne jest pozostawienie państwom członkowskim możliwości zezwalania wnioskodawcom na wykorzystywanie zdefiniowanych surowców rolniczych innych niż przewidziane, pod warunkiem że takie państwa członkowskie wprowadzą odpowiednie mechanizmy kontrolne. Podejście to należy również rozszerzyć na określanie ilości zbieranych surowców.
(10) Aby uprościć zarządzanie systemem wykorzystywania gruntów odłogowanych do produkcji surowców, wystarczy ustanowić, że egzemplarz umowy zawartej pomiędzy wnioskodawcą a odbiorcą lub pierwszą jednostką przetwórczą składa we właściwym organie władzy tylko wnioskodawca.
(11) W przypadku pomocy na rośliny energetyczne podmioty gospodarcze mają obowiązek złożyć zabezpieczenie we właściwych organach do dnia upływu terminu zmian wniosków o dopłatę. Właściwe jest, aby takie samo rozwiązanie znalazło się w zasadach wykorzystania gruntów odłogowanych do produkcji surowców.
(12) System zabezpieczeń gwarantuje, że surowiec uprawiany na areałach korzystających z pomocy na grunt odłogowany udzielanej odbiorcom lub pierwszym jednostkom przetwórczym jest ostatecznie przetwarzany na surowce, które nie są bezpośrednio przeznaczone do spożycia przez ludzi lub zwierzęta. Wydaje się jednak zasadne, aby pozwolić państwom członkowskim na zastąpienie systemu zabezpieczeń fakultatywnym systemem zatwierdzania podmiotów gospodarczych mającym zagwarantować ten sam stopień skuteczności. Zatwierdzone w ten sposób podmioty gospodarcze musiałyby spełniać minimalne wymogi i byłyby karane w przypadku niewypełniania zobowiązań zgodnie ze szczegółowymi krajowymi zasadami, które zostaną ustanowione przez właściwe organy.
(13) Zgodnie z art. 145 ust. 3 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 1973/2004 pierwsze jednostki przetwórcze i odbiorcy decydujący się na zastąpienie surowców i produktów pośrednich lub ubocznych ich równoważnymi ilościami informują o tym właściwe organy. Wspomniany artykuł przewiduje ponadto wymianę informacji między władzami krajowymi państw członkowskich w przypadku gdy transakcje dotyczą różnych państw członkowskich, tak aby władze te posiadały wystarczające informacje na temat przedmiotowych transakcji. W związku z tym zobowiązanie do stosowania formularza kontrolnego T5, o którym mowa w art. 160 i 161 tego rozporządzenia, jest niepotrzebne i powinno zostać zniesione.
(14) Zgodnie z art. 143b ust. 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 Bułgaria i Rumunia złożyły wniosek o upoważnienie do wyznaczania minimalnej powierzchni zakwalifikowanego obszaru na gospodarstwo, za który można wnioskować jednolite płatności obszarowe, na poziomie wyższym od 0,3 ha. W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii powierzchnię tę określono na poziomie 1 ha(7). Jednakże w przypadku Bułgarii o płatności mogą wnioskować gospodarstwa, które mają co najmniej 0,5 ha upraw stałych. Powyższa wartość powinna być także być wskazana w załączniku XX do rozporządzenia (WE) nr 1973/2004.
(15) Załącznik XXI do rozporządzenia (WE) nr 1973/2004 określa powierzchnię użytków rolnych objętych systemem jednolitej płatności obszarowej dla Węgier w wysokości 4.355 tys. hektarów. Jednak zgodnie z kolejną węgierską weryfikacją szacowanej powierzchni użytków rolnych objętych systemem jednolitej płatności obszarowej, zgodnie z art. 143b ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, prawidłowa powierzchnia do uwzględnienia wynosi 4.829 tys. hektarów. Taka powierzchnia powinna być także wskazana w załączniku XXI do rozporządzenia (WE) nr 1973/2004.
(16) Bułgaria i Rumunia oszacowały swoje łączne użytkowane areały rolne, które są utrzymane według zasad dobrej kultury rolnej, i zaproponowały regulację na podstawie minimalnych rozmiarów areału kwalifikującego się na gospodarstwo. Przedmiotowe areały rolne zostały ustalone na poziomie 3.805.638 ha w przypadku Bułgarii i 8.716.370 ha w przypadku Rumunii(8). Wartości te należy ująć w załączniku XXI do rozporządzenia (WE) nr 1973/2004.
(17) Rozporządzenie (WE) nr 1973/2004 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione i poprawione.
(18) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komisji Zarządzającej Płatnościami Bezpośrednimi,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 27 sierpnia 2007 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Mariann FISCHER BOEL |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 552/2007 (Dz.U. L 131 z 23.5.2007, str. 10).
(2) Dz.U. L 345 z 20.11.2004, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 381/2007 (Dz.U. L 95 z 5.4.2007, str. 8).
(3) Dz.U. L 75 z 15.3.2007, str. 8.
(4) Dz.U. L 95 z 5.4.2007, str. 8.
(5) Dz.U. L 216 z 21.7.2007, str. 3.
(6) Dz.U. L 141 z 30.4.2004, str. 18.
(7) Decyzja Komisji C(2007) 2241 z dnia 31 maja 2007 r. i decyzja Komisji C(2007) 3161 z dnia 2 lipca 2007 r.
(8) Decyzja Komisji C(2007) 2241 z dnia 31 maja 2007 r. i decyzja Komisji C(2007) 3161 z dnia 2 lipca 2007 r.