a także mając na uwadze, co następuje:(1) Spółki kapitałowe z różnych Państw Członkowskich odczuwają potrzebę współpracy i konsolidacji. Jednakże w odniesieniu do transgranicznych połączeń spółek kapitałowych napotykają one wewnątrz Wspólnoty liczne trudności natury prawnej i administracyjnej. W związku z tym, w celu zakończenia tworzenia i umożliwienia funkcjonowania jednolitego rynku, niezbędne jest ustanowienie przepisów wspólnotowych, aby ułatwić transgraniczne połączenia różnych typów spółek kapitałowych, podlegających prawu różnych Państw Członkowskich.
(2) Niniejsza dyrektywa ułatwia transgraniczne połączenia spółek kapitałowych określonych w niniejszej dyrektywie. Przepisy Państw Członkowskich powinny dopuszczać połączenie transgraniczne krajowej spółki kapitałowej ze spółką kapitałową z innego Państwa Członkowskiego, jeżeli prawo krajowe danych Państw Członkowskich dopuszcza łączenie się tego typu spółek.
(3) W celu ułatwienia połączeń transgranicznych powinno ustanowić się, że każda spółka uczestnicząca w połączeniu transgranicznym i każda osoba trzecia, której to dotyczy, pozostają objęte zakresem przepisów i formalności prawa krajowego, które miałyby zastosowanie w przypadku połączenia krajowego, o ile niniejsza dyrektywa nie stanowi inaczej. Żadne przepisy i formalności prawa krajowego, do których odwołuje się niniejsza dyrektywa, nie powinny wprowadzać ograniczeń swobody przedsiębiorczości lub swobodnego przepływu kapitału, chyba że tego rodzaju ograniczenia mogą być uzasadnione zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości, a w szczególności wymogami dobra ogólnego, i są one jednocześnie niezbędne i proporcjonalne do osiągnięcia tego rodzaju wymogów nadrzędnych.
(4) Wspólny plan połączenia transgranicznego będzie sporządzony na tych samych warunkach dla każdej ze spółek, których dotyczy połączenie w różnych Państwach Członkowskich. W związku z tym powinna zostać ustalona minimalna treść wspólnego planu połączenia, przy jednoczesnym pozostawieniu spółkom swobody uzgodnienia dalszych kwestii.
(5) W celu ochrony interesów wspólników i osób trzecich, dla każdej z łączących się spółek zostanie ujawniony we właściwym rejestrze publicznym zarówno wspólny plan połączenia transgranicznego, jak i ukończenie połączenia transgranicznego.
(6) Prawo wszystkich Państw Członkowskich powinno przewidywać sporządzenie na poziomie krajowym, przez jednego lub kilku biegłych w imieniu każdej z łączących się spółek, opinii na temat wspólnego planu połączenia transgranicznego. W celu ograniczenia kosztów biegłych, które są związane z połączeniem transgranicznym, powinna zostać przewidziana możliwość sporządzenia jednej opinii dla wszystkich wspólników spółek uczestniczących w połączeniu transgranicznym. Wspólny plan połączenia zostanie zatwierdzony przez zgromadzenie wspólników każdej ze spółek.
(7) W celu ułatwienia połączeń transgranicznych należy przewidzieć, że nadzór nad ukończeniem oraz zgodnością z prawem procedury podejmowania decyzji w każdej z łączących się spółek powinien być prowadzony przez właściwy dla każdej z tych spółek organ władz krajowych, podczas gdy nadzór nad ukończeniem oraz zgodnością z prawem połączenia transgranicznego powinien być prowadzony przez organ władz krajowych, właściwy dla spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego. Takim organem władzy krajowej może być sąd, notariusz lub jakikolwiek inny organ wyznaczony przez dane Państwo Członkowskie. Należy również ustalić, które prawo krajowe określa datę, w której połączenie transgraniczne staje się skuteczne - powinno to być prawo właściwe dla spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego.
(8) W celu ochrony interesów wspólników i osób trzecich należy określić skutki prawne połączenia transgranicznego, wprowadzając rozróżnienie, czy spółka powstająca w wyniku połączenia jest spółką przejmującą czy spółką nowo zawiązaną. W interesie bezpieczeństwa prawnego, nie powinno być możliwe ogłoszenie unieważnienia połączenia transgranicznego po dacie, w której połączenie transgraniczne staje się skuteczne.
(9) Niniejsza dyrektywa pozostaje bez uszczerbku dla stosowania przepisów prawnych dotyczących kontroli koncentracji przedsiębiorstw, zarówno na poziomie Wspólnoty w drodze rozporządzenia (WE) nr 139/2004 3 , jak i na poziomie Państw Członkowskich.
(10) Niniejsza dyrektywa nie narusza obowiązujących przepisów prawnych Wspólnoty ani wydanych na ich podstawie przepisów krajowych dotyczących instytucji pośrednictwa kredytowego i innych przedsiębiorstw finansowych.
(11) Niniejsza dyrektywa pozostaje bez uszczerbku dla przepisów prawnych Państw Członkowskich, zgodnie z którymi należy wskazać siedzibę zarządu głównego lub głównego zakładu spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego.
(12) Prawa pracowników inne niż prawo uczestnictwa powinny nadal podlegać przepisom krajowym, o których mowa w dyrektywie Rady 98/59/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do zwolnień grupowych 4 , dyrektywie Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów 5 , w dyrektywie 2002/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. ustanawiającej ogólne ramowe warunki informowania i przeprowadzania konsultacji z pracownikami we Wspólnocie Europejskiej 6 oraz w dyrektywie Rady 94/45WE z 22 września 1994 r. w sprawie ustanowienia Europejskiej Rady Zakładowej lub trybu informowania i konsultowania pracowników w przedsiębiorstwach lub w grupach przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym 7 .
(13) Jeżeli pracownicy jednej ze spółek biorących udział w połączeniu dysponują prawami uczestnictwa w okolicznościach określonych w niniejszej dyrektywie i jeżeli prawo krajowe Państwa Członkowskiego, na terenie którego spółka powstająca w wyniku połączenia transgranicznego ma swoją siedzibę statutową, nie przewiduje takiego samego poziomu uczestnictwa jak w pozostałych spółkach biorących udział w połączeniu, w tym uczestnictwa w komisjach organu nadzorczego mających uprawnienia decyzyjne, lub jeżeli prawo to nie przewiduje takiego samego uprawnienia do korzystania z prawa uczestnictwa pracowników zakładów powstających w wyniku połączenia transgranicznego, prawo uczestnictwa pracowników spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego i ich zaangażowanie w definiowaniu tych praw powinno zostać uregulowane. W tym celu jako podstawa zostaną przyjęte zasady i procedury określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) 8 i w dyrektywie Rady 2001/86/WE z dnia 8 października 2001 r. uzupełniającej statut spółki europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników 9 , z zastrzeżeniem jednakże zmian uznanych za niezbędne w związku z tym, że powstająca w wyniku połączenia spółka podlegać będzie prawu krajowemu Państwa Członkowskiego siedziby statutowej spółki. Zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2001/86/WE Państwa Członkowskie mogą zapewnić pilne podjęcie negocjacji przewidzianych niniejszą dyrektywą, aby niepotrzebnie nie opóźniać połączeń.
(14) 10 W celu ustalenia poziomu uczestnictwa pracowników w spółkach biorących udział w połączeniu powinna zostać uwzględniona także proporcja przedstawicieli pracowników w grupie zarządzającej, odpowiedzialnej za przynoszące zysk jednostki organizacyjne spółek, o ile istnieje system uczestnictwa pracowników.
(15) W związku z tym, że cel proponowanego działania, to znaczy ustanowienie przepisów zawierających wspólne aspekty, mających zastosowanie na poziomie transnarodowym, nie może być osiągnięty w wystarczającym stopniu przez Państwa Członkowskie, a z uwagi na zakres i skutki proponowanego działania możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podejmować środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(16) Zgodnie z ust. 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa 11 Państwa Członkowskie powinny być zachęcane do sporządzania, dla własnych celów i w interesie Wspólnoty własnych tabel, które w najszerszym możliwym zakresie odzwierciedlają korelację pomiędzy niniejszą dyrektywą a środkami transpozycji oraz do ich publikacji,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
1 Dz.U. C 117 z 30.4.2004, str. 43.
2 Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 10 maja 2005 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 19 września 2005 r.
3 Rozporządzenie (WE) nr 139/2004 Rady z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw ("rozporządzenie WE w sprawie połączeń") (Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1).
4 Dz.U. L 225 z 12.8.1998, str. 16.
5 Dz.U. L 82 z 22.3.2001, str. 16.
6 Dz.U. L 80 z 23.3.2002, str. 29.
7 Dz.U. L 254 z 30.9.1994, str. 64. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/74/WE (Dz.U. L 10 z 16.1.1998, str. 22).
9 Dz.U. L 294 z 10.11.2001, str. 22.
10 Motyw 14 zmieniony przez sprostowanie z dnia 27 stycznia 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.19.33).
11 Dz.U. C 321 z 31.12.2003, str. 1.
12 Pierwsza dyrektywa Rady 68/151/EWG z dnia 9 marca 1968 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w Państwach Członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności w całej Wspólnocie, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich (Dz.U. L 65 z 14.3.1968, str. 8). Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 2003 r.
13 Art. 3 ust. 4 dodany przez art. 120 dyrektywy nr 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.173.190) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 2 lipca 2014 r.
14 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).
15 Art. 6 ust. 1 zmieniony przez art. 4 pkt 1 dyrektywy nr 2009/109/WE z dnia 16 września 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.259.14) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 października 2009 r.
16 Dz.U. L 295 z 20.10.1978, str. 36. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 2003 r. Przypis: tytuł dyrektywy 2009/101/WE został dostosowany w celu uwzględnienia zmiany numeracji artykułów Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską zgodnie z art. 5 Traktatu z Lizbony; pierwotnie tytuł zawierał odniesienia do art. 48 akapit drugi Traktatu.
17 Art. 13 zmieniony przez art. 2 pkt 1 dyrektywy nr 2012/17/UE z dnia 13 czerwca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.156.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 6 lipca 2012 r.
18 Dz.U. L 258 z 1.10.2009, s. 11.
19 Art. 15 ust. 2 zmieniony przez art. 4 pkt 2 dyrektywy nr 2009/109/WE z dnia 16 września 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.259.14) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 22 października 2009 r.
20 Art. 16 ust. 2 lit. a) zmieniona przez sprostowanie z dnia 27 stycznia 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.19.33).
21 Art. 17a dodany przez art. 2 pkt 2 dyrektywy nr 2012/17/UE z dnia 13 czerwca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.156.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 6 lipca 2012 r.
22 Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.
23 Art. 19 zmieniony przez sprostowanie z dnia 1 lutego 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.28.40).