PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W trakcie stosowania rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 czerwca 2000 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową(4) pojawiło się szereg zagadnień, które powinny zostać poruszone we wspomnianym rozporządzeniu poprzez wprowadzenie w nim zmian. Te zagadnienia, które odnoszą się do skutecznego i bezpiecznego wykonania rozporządzenia, zostały przedyskutowane z Państwami Członkowskimi w komitecie zarządzającym na mocy tego rozporządzenia. Niniejsze rozporządzenie dotyczy dokonania czterech zmian w rozporządzeniu (WE) nr 2037/2000.
(2) Na mocy art. 4 ust. 4 pkt iv) rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 Komisja została upoważniona do dokonywania corocznego przeglądu zastosowań krytycznych halonu, wymienionych w załączniku VII do tego rozporządzenia. Jednakże wspomniane rozporządzenie nie przewiduje, w kontekście tych przeglądów, ustanowienia ram czasowych na ostateczne wycofanie zastosowań krytycznych w świetle zidentyfikowania odpowiednich substancji alternatywnych i ich wykorzystywania. Pierwsza zmiana do tego rozporządzenia przewiduje możliwość ustanowienia ram czasowych na ograniczenie wykorzystywania halonu do zastosowań krytycznych, z uwzględnieniem, podczas przeglądu załącznika VII do wspomnianego rozporządzenia, dostępności substancji alternatywnych lub technologii możliwych do wprowadzenia z punktu widzenia technicznego i ekonomicznego oraz akceptowalnych ze względu na ochronę środowiska i zdrowia. Należy zapewnić osiąganie postępu w ograniczaniu ilości halonu wykorzystywanego do zastosowań krytycznych i w ten sposób przyspieszenie regeneracji warstwy ozonowej.
(3) Druga zmiana dotyczy wywozu halonu przeznaczonego do zastosowań krytycznych wymienionych w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 2037/2000. Od dnia 1 stycznia 2004 r. to rozporządzenie będzie zezwalać na zastosowanie halonu wyłącznie do celów wymienionych w załączniku VII i jego obecność w urządzeniach przeciwpożarowych na terenie Wspólnoty Europejskiej. Zastosowania te są uznawane za "krytyczne", jako że obecnie nie istnieją substancje alternatywne możliwe do wykorzystania z punktu widzenia technicznego i ekonomicznego. Każde urządzenie zawierające halon, a niewymienione w załączniku VII, jest zatem uważane za niekrytyczne. Wszystkie instalacje niekrytyczne zawierające halon powinny zostać wycofane z eksploatacji do dnia 31 grudnia 2003 r. Należy umożliwić przechowywanie wycofanego halonu z przeznaczeniem do zastosowań krytycznych, jego wywiezienie z miejsca składowania do zastosowań krytycznych lub zniszczenie.
(4) Artykuł 11 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 zezwala na wywóz "produktów i urządzeń zawierających halon w celu zaspokojenia potrzeb związanych z zastosowaniami krytycznymi wymienionymi w załączniku VII". Wspomniany artykuł powinien zostać zmieniony, by zezwolić na wywóz przeznaczonego do zastosowań krytycznych halonu luzem do dnia 31 grudnia 2009 r., o ile pochodzi on z odzysku, recyklingu i regeneracji halonu przechowywanego w pomieszczeniach do magazynowania zatwierdzonych przez właściwe organy lub przez nie eksploatowanych. Stosownie do potrzeb należy zażądać przeglądu wywozu halonu luzem, mając na uwadze wcześniejszy zakaz wywozu niż od dnia 31 grudnia 2009 r. Wywóz halonu przeznaczonego do zastosowań krytycznych powinien być zabroniony po dniu 31 grudnia 2003 r., jeżeli halon nie pochodzi z pomieszczeń zatwierdzonych przez właściwe organy lub przez nie eksploatowanych w celu przechowywania halonu przeznaczonego do zastosowań krytycznych.
(5) Komisja powinna być odpowiedzialna za udzielanie zezwoleń na wywóz halonu zawartego w produktach lub sprzęcie przeznaczonym do zastosowań krytycznych. Komisja powinna udzielać zezwoleń wyłącznie wtedy, gdy właściwe organy Państwa Członkowskiego sprawdzą, że towary są wywożone z przeznaczeniem dla jednego lub kilku szczególnych zastosowań krytycznych wymienionych w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 2037/2000. Ponadto od eksportera należy wymagać złożenia na koniec roku sprawozdania na temat wielkości rzeczywistego wywozu.
(6) Corocznie Państwa Członkowskie powinny złożyć sprawozdanie w sprawie substancji kontrolowanych, w tym również halonu, odzyskanych, po recyklingu lub regeneracji bądź zniszczonych. Obecnie rozporządzenie (WE) nr 2037/2000 nakazuje złożenie sprawozdania do dnia 31 grudnia 2001 r., a nie corocznie, choć roczne sprawozdania będą istotne w przyszłości w celu stwierdzenia, czy osiągnięto postęp, w szczególności w zakresie niszczenia halonu, stanowiącego element dodatkowy do wymagań związanych z zastosowaniami krytycznymi.
(7) Trzecia zmiana dotyczy wywozu substancji kontrolowanych lub produktów je zawierających. Należy zabronić wywozu substancji kontrolowanych lub produktów zawierających substancje kontrolowane. Ten zakaz zachęci do odzyskiwania i niszczenia substancji kontrolowanych zgodnie z art. 16 rozporządzenia (WE) nr 2037/2000. Głównym celem jest zatrzymanie wzrostu handlu eksportowego do krajów rozwijających się używanymi urządzeniami chłodniczymi i klimatyzacyjnymi, w szczególności lodówkami do użytku domowego, zamrażarkami i pianką izolacyjną dla budownictwa, zawierającymi chlorofluorowęglowodory. Z braku instalacji do niszczenia w krajach rozwijających się, chlorofluorowęglowodory będą ostatecznie wyciekać do atmosfery i uszkadzać warstwę ozonową. Ponadto kraje rozwijające zaczynają obecnie wycofywać chlorofluorowęglowodory i wiele z nich nie życzy sobie być odbiorcami używanych produktów i urządzeń zawierających chlorofluorowęglowodory.
(8) Rozporządzenie (WE) nr 2037/2000 stosuje się nie tylko do urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych, lecz również do wszystkich produktów i urządzeń zawierających piankę integralną wyprodukowaną przy użyciu chlorofluorowęglowodorów. Może to oznaczać, że, na przykład, używane statki powietrzne i pojazdy zawierające sztywną piankę izolacyjną lub piankę integralną spienioną przy pomocy chlorofluorowęglowodorów nie mogłyby być wywożone ze Wspólnoty Europejskiej. Ponieważ intencją tego rozporządzenia było zakazanie wywozu używanych urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych zawierających chlorofluorowęglowodory, a nie innych produktów i urządzeń zawierających piankę spienioną za pomocą chlorofluorowęglowodorów, należy zatem zmienić wspomniane rozporządzenie w celu wyłączenia produktów, których włączenie nie było zamierzone, zawierających te związki.
(9) Czwarta zmiana dotyczy przepisów w sprawie nowych substancji określonych w art. 22 i załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2037/2000. Wspomniane rozporządzenie nie przewiduje takiego samego poziomu kontroli w stosunku do nowej substancji wskazanej w załączniku II, czyli bromochlorometanu, jaka ma zastosowanie wobec innych substancji kontrolowanych i tym samym Wspólnota Europejska nie w pełni wywiązuje się ze swoich zobowiązań Protokołu montrealskiego. W celu zmiany tej sytuacji konieczne jest zastosowanie przepisów stosowanych w odniesieniu do substancji kontrolowanych także do bromochlorometanu.
(10) Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 2037/2000 są w pełni zgodne z jego celami ochrony środowiska, które obejmują w miarę możliwości rozszerzenie ochrony warstwy ozonowej, ograniczenie światowej produkcji substancji zubażających ozon, wspieranie bezpiecznych praktyk transportu tych substancji, zapewnienie obowiązkowego monitorowania wywozu i w razie konieczności wyjaśnienie kwestii prawnych,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 22 września 2003 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
P. COX |
R. BUTTIGLIONE |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 45 E z 25.2.2003, str. 297.
(2) Dz.U. C 95 z 23.4.2003, str. 27.
(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 5 czerwca 2003 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 26 czerwca 2003 r.
(4) Dz.U. L 244 z 29.9.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione decyzją Komisji 2003/160/WE (Dz.U. L 65 z 8.3.2003, str. 29).