RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej(1), w szczególności jego art. 9,
uwzględniając wniosek Komisji przedłożony po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
A. TYMCZASOWE ŚRODKI
(1) Komisja, rozporządzeniem (WE) nr 1827/2001(2) ("tymczasowe rozporządzenie"), wprowadziła tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych tlenków cynku pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL").
(2) W uzupełnieniu wizyt weryfikacyjnych podejmowanych w ChRL w odniesieniu do obiektów producentów eksportujących, wymienionych w akapicie 7 tymczasowego rozporządzenia, należy zwrócić uwagę, że wizyty weryfikacyjne przeprowadzono także w obiektach szeregu powiązanych spółek dokonujących wywozu, mianowicie:
Guangxi Liuzhou Nonferrous Metals Smelting Import & Export Co. Ltd, Liuzhou,
Rickeed Industries Ltd, Hong Kong,
Yinli Import and Export Co. Ltd, Liuzhou,
a także w powiązanej spółce krajowej:
Gredmann Guangzhou Ltd, Guangzhou.
B. DALSZA PROCEDURA
(3) W następstwie ujawnienia zasadniczych faktów i okoliczności, na podstawie których podjęto decyzję o wprowadzeniu tymczasowych środków antydumpingowych, kilka zainteresowanych stron zgłosiło w formie pisemnej uwagi. Zgodnie z przepisami art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 384/96 ("podstawowe rozporządzenie"), wszystkim zainteresowanym stronom, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie, umożliwiono przedstawienie swego stanowiska Komisji.
(4) Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację informacji uznanych za niezbędne dla dokonania ostatecznych ustaleń.
(5) Strony powiadomiono o zasadniczych faktach i okolicznościach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego i ostateczne pobranie kwot zabezpieczonych w postaci cła tymczasowego. Ponadto stronom przyznano okres, w którym mogły przedstawić uwagi związane z ogłoszeniem tych informacji.
(6) Rozpatrzono argumenty stron, przedstawione ustnie i w formie pisemnej i w przypadkach, w których uznano to za właściwe, odpowiednio skorygowano ustalenia.
(7) Po przeanalizowaniu wstępnych ustaleń, dokonanych na podstawie informacji zebranych od tego czasu, niniejszym rozporządzeniem potwierdza się główne ustalenia wymienione w tymczasowym rozporządzeniu.
C. TOWAR OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I TOWAR PODOBNY
1. Towar objęty postępowaniem
(8) W następstwie publikacji tymczasowego rozporządzenia, szereg zainteresowanych stron podniosło zarzut nieprawidłowej definicji towaru objętego postępowaniem. Strony wywodziły, że na rynku występują różne gatunki tlenków cynku o różnych, w zależności od czystości, właściwościach i zastosowaniach. Dlatego też różnych gatunków tlenku cynku nie można uważać za jednorodny towar. Ponadto podnoszono argument niedostatecznej wymienności różnych gatunków tlenku cynku. O ile gatunki o wyższej czystości teoretycznie nadają się do wszystkich zastosowań, o tyle nie odnosi się to do gatunków o niższej czystości, ze względu na poziom zawartych w nich zanieczyszczeń.
(9) Okoliczność, że wymienność niektórych gatunków może mieć wyłącznie jednostronny charakter ze względu występujące w poszczególnych gatunkach różne stopnie zanieczyszczeń, nie jest uznawana za dostateczny dowód sam w sobie, że te gatunki stanowią odmienne towary, wymagające odmiennego traktowania do celów prowadzonego badania. Przeciwnie, fakt, że gatunki o wysokiej czystości nadają się do wszystkich zastosowań tlenku cynku, pozwala uważać wszystkie gatunki za jeden towar. Akceptacja wyższej zawartości zanieczyszczeń przez niektórych użytkowników wynika głównie ze względów cenowych.
(10) Wobec powyższego uwagi, zgłoszone przez zainteresowane strony, w żadnym razie nie stanowią wystarczającej podstawy do zmiany wcześniejszych ustaleń wymienionych w akapicie 11 tymczasowego rozporządzenia, stanowiących, że wszystkie gatunki towaru objętego postępowaniem należy traktować jako jeden towar.
(11) Niniejszym potwierdza się ustalenia, wymienione w akapitach 9-11 tymczasowego rozporządzenia, w odniesieniu do towaru objętego postępowaniem.
2. Towar podobny
(12) Niektóre zainteresowane strony podnosiły, że producenci tlenku cynku we Wspólnocie i w ChRL stosują odmienne metody produkcji, dzięki którym tlenek cynku produkowany w ChRL ma znaczną przewagę cenową ze względu na koszt surowca i inne koszty. Sugerowano, że chińscy producenci stosują głównie metodę "bezpośrednią", czyli amerykańską, podczas gdy producenci we Wspólnocie stosują niemal wyłącznie metodę "pośrednią", czyli francuską. Metoda bezpośrednia, jak wskazuje jej nazwa, polega na produkcji tlenku cynku bezpośrednio z utlenionych materiałów cynkowych. Podnoszono, że te surowce są tańsze niż rafinowany metaliczny cynk i inne pozostałości cynku stosowane w metodzie pośredniej.
(13) W pierwszym przypadku, kwestia dotycząca odmiennych metod produkcji nie jest uznawana za istotną z punktu widzenia prowadzonego badania, ponieważ tlenki cynku wytwarzane obydwiema metodami mają takie same podstawowe cechy chemiczne (ZnO) i właściwości. Ponadto znaczna część sprzedaży dokonywanej we Wspólnocie dotyczy produkcji dokonywanej metodą bezpośrednią, a koszty odnoszące się do obu metod zostały wzięte pod uwagę w trakcie badań.
(14) Nie przedstawiono Komisji nowych elementów, które skłoniłyby ją do zmiany wniosków płynących z tymczasowego etapu, mianowicie wniosku, że tlenek cynku wytwarzany i sprzedawany przez producentów ze Wspólnoty i tlenek cynku wytwarzany w ChRL i wywożony do Wspólnoty są towarami podobnymi.
(15) Niniejszym potwierdza się wstępne ustalenia dotyczące towaru podobnego, wymienione w akapitach 12-14 tymczasowego rozporządzenia.
D. DUMPING
1. Traktowanie według zasad gospodarki rynkowej
(16) Niektórzy chińscy producenci podnosili brak spójności między przyznaniem traktowania według zasad gospodarki rynkowej ("MET") (akapit 18 tymczasowego rozporządzenia) a faktem, że Komisja następnie odmówiła stosowania cen, płaconych przez daną spółkę za surowiec cynkowy (akapit 47 tymczasowego rozporządzenia). Spółki te utrzymywały, że nie należało przyznawać traktowania według zasad gospodarki rynkowej skoro Komisja uznała, że ceny surowca cynkowego, będącego głównym składnikiem kosztu, nie odzwierciedlają wartości rynkowych w rozumieniu art. 2 ust. 7 lit. c) podstawowego rozporządzenia.
(17) Podczas drugiego i bardziej szczegółowego badania na miejscu, na podstawie którego dokonano weryfikacji odpowiedzi podanych w kwestionariuszu eksportera, oraz po przyznaniu traktowania według zasad gospodarki rynkowej, Komisja ustaliła, że niektóre składniki kosztu, tj. ceny płacone za surowiec cynkowy, są niewiarygodne. Wobec tego Komisja dostosowała koszty, biorąc za ich podstawę notowania cynku na Londyńskiej Giełdzie Metali ("LME"). Dostosowanie kosztów w przypadku uznania, że są nieprawdziwe, niewiarygodne lub niezgodne z normalnymi warunkami rynkowymi, stanowi zwykłą praktykę. Wobec tego odrzuca się roszczenie i niniejszym potwierdza się ustalenia, zawarte w akapitach 15-24 tymczasowego rozporządzenia.
2. Indywidualne traktowanie
(18) Wobec braku uwag do tej pozycji, niniejszym motywach się tymczasowe ustalenia wymienione w akapitach 25-27 tymczasowego rozporządzenia.
3. Wartość normalna
Ustalenie normalnej wartości dla producentów eksportujących, którym nie przyznano traktowania według zasad gospodarki rynkowej.
Wybór analogicznego kraju
(19) Użytkownicy tlenku cynku we Wspólnocie sprzeciwili się wyborowi Stanów Zjednoczonych Ameryki ("USA") jako właściwego analogicznego kraju do celów ustalenia normalnej wartości, argumentując, że koszty w ChRL i USA są różne. Ta konkretna kwestia została już szczegółowo uwzględniona w akapitach 28-36 tymczasowego rozporządzenia i niniejszym zostaje potwierdzona.
(20) Wobec braku nowych uwag dotyczących tej pozycji, niniejszym potwierdza się ustalenia wymienione w akapitach 37-39 tymczasowego rozporządzenia.
Ustalenie normalnej wartości dla producentów eksportujących, którym przyznano traktowanie według zasad gospodarki rynkowej.
(21) "Użytkownicy", a także niektórzy chińscy producenci, utrzymywali, że ceny surowca cynkowego zostały ustalane na chińskim rynku, wobec czego należy je uwzględnić z pominięciem dostosowania do notowań cynku na Londyńskiej Giełdzie Metali. Jak wyjaśniono w akapitach 46 i 47 tymczasowego rozporządzenia, w krajach o gospodarce rynkowej na całym świecie ceny podaży i ceny popytu cynku lub towarów z udziałem cynku bazują na notowaniach cynku na Londyńskiej Giełdzie Metali. Ponadto należy zauważyć, że chińskie spółki same stosują, przy sprzedaży lub kupnie koncentratu cynku na międzynarodowym rynku, Londyńską Giełdę Metali jako punkt odniesienia, podobnie jak wszystkie inne podmioty. Ze względu na wiarygodność danych dotyczących kosztów, chińskie ceny surowców cynkowych należało dostosować, ponieważ nie odzwierciedlają one w pełni wpływu notowań cynku na Londyńskiej Giełdzie Metali. Wobec tego roszczenia należy oddalić i potwierdzić metodologię dostosowania cen surowca cynkowego z wykorzystaniem notowań cynku na Londyńskiej Giełdzie Metali.
(22) Po opublikowaniu tymczasowego rozporządzenia, jeden z chińskich producentów wystąpił z wnioskiem, by wyżej wymienionego dostosowania do kosztów surowca cynkowego dokonywać w odniesieniu do ceny koncentratu cynku a nie do ceny kalcynowanego cynku, uzasadniając żądanie faktem, że koncentraty cynku stanowią punkt wyjścia dla jego procesu produkcji. Ponownie zbadano tę kwestię i ustalono, że dany producent istotnie nabywał koncentraty cynku, lecz podzlecał osobie trzeciej kolejny etap produkcji, tj. wytwarzanie cynku kalcynowanego z koncentratów cynku. Badanie ujawniło ponadto, że spółka stosowała jako wsad, przynajmniej w części produkcji, cynk kalcynowany nabywany na chińskim rynku, podlegający dostosowaniu w sposób opisany powyżej. Ze względu na potrzebę ustalenia wartości rynkowej surowców i wobec faktu, że własny proces produkcji przedmiotowej spółki faktycznie rozpoczynał się od kalcynowanego cynku, roszczenia spółki nie można było uznać i należało potwierdzić metodologię, przedstawioną w tymczasowym rozporządzeniu.
(23) Inny chiński producent utrzymywał, że przy konstruowaniu odnoszącej się do niego normalnej wartości uwzględniono błędną kwotę wydatków związanych ze sprzedażą, ogólnym zarządem i administracją ("SG & A") i przedłożył dane dokumentujące roszczenie. Ustalono, że roszczenie jest zasadne i skorygowano odpowiednie kwoty.
(24) Jedna ze spółek podnosiła, że należy stosować wielkość SG & A w odniesieniu do sprzedaży krajowej wszystkich towarów, zamiast konkretnej kwoty SG & A dla krajowej sprzedaży towaru objętego postępowaniem. Tego roszczenia nie można było uwzględnić. Konstruowanie normalnej wartości ma na celu wyliczenie surogatu krajowej ceny towaru podobnego. Wielkość SG & A stosowana w obliczaniu powinna zatem odnosić się do produkcji i sprzedaży podobnego towaru na rynku krajowym w kraju pochodzenia, zgodnie z art. 2 ust. 6 podstawowego rozporządzenia. Wobec powyższego roszczenie spółki należało odrzucić i potwierdzić wstępne ustalenia.
(25) Chińscy producenci, którym przyznano traktowanie według zasad gospodarki rynkowej, podnosili, że zysk osiągany na sprzedaży produktów ubocznych powstałych podczas wytwarzania cynku kalcynowanego i/lub tlenku cynku powinien być odliczony od kosztów produkcji kalcynowanego cynku i/lub tlenku cynku. Jednakże badanie wykazało, że w swej dokumentacji księgowej te spółki ujmowały produkty uboczne odrębnie. Zysk z produktów ubocznych podlegał znacznym fluktuacjom w czasie, a spółki wykazywały go w dokumentacji księgowej odrębnie, jako zyski nadzwyczajne. Spółki te nigdy nie uznawały zwrotu ze sprzedaży produktów ubocznych za składnik pomniejszający koszt tlenku cynku. Takie samo podejście przyjęto do celów wstępnych ustaleń. W konsekwencji roszczenie oddalono i niniejszym potwierdza się wstępne ustalenia.
(26) Ponadto spółki te podnosiły, że w celu ustalenia poziomu zysku dla wyliczenia konstruowanej normalnej wartości, Komisja powinna przyjąć za punkt odniesienia zysk producentów z Wspólnoty, a nie zysk zrealizowany przez producenta w analogicznym kraju. art. 2 ust. 7 lit. a) podstawowego rozporządzenia stanowi, że normalną wartość ustala się w oparciu o ceny lub konstruowaną wartość w państwie trzecim o gospodarce rynkowej, w tym przypadku w USA. Inne metody ustanawiające normalną wartość są brane pod uwagę jedynie w przypadku gdy odpowiednie dane dla analogicznego kraju są niedostępne. Należy zatem odrzucić wniosek o stosowanie marży zysku producentów we Wspólnocie.
(27) Jeden z chińskich producentów podnosił, że bezpośrednie wydatki z tytułu sprzedaży, odnoszące się wyłącznie do wywozu, zostały włączone do wydatków SG & A odnoszących się do krajowej sprzedaży. Roszczenie było udokumentowane i uznane za zasadne. W konsekwencji obliczenia skorygowano.
(28) W odniesieniu do metodologii opisanej w motywach 40-47 tymczasowego rozporządzenia, potwierdza się niniejszym dokonane ustalenia.
4. Ceny eksportowe
(29) Jeden z chińskich producentów podnosił, że przy obliczaniu cen eksportowych dwukrotnie odliczono niektóre wydatki. To roszczenie sprawdzono i uznano, po czym dokonano odpowiedniej poprawki.
(30) Wobec braku jakichkolwiek innych uwag do tej pozycji, niniejszym potwierdza się wstępne ustalenia wymienione w akapicie 48 tymczasowego rozporządzenia.
5. Porównanie
(31) Wobec braku uwag do tej pozycji, niniejszym potwierdza się ustalenia wymienione w motywach 49 i 50 tymczasowego rozporządzenia.
6. Marże dumpingowe
Dla współpracujących producentów eksportujących, którym przyznano traktowanie według zasad gospodarki rynkowej oraz indywidualne traktowanie ("IT")
(32) Jeden z chińskich producentów podnosił, że dotyczące go wyliczenia dumpingu powinny być oparte na sprzedaży i/lub kosztach własnej produkcji, zarówno w odniesieniu do normalnej wartości jak i wywozu, i że w kalkulacji kosztu nie należy uwzględniać ilości tlenku cynku nabywanego od innych producentów. Po bardziej szczegółowym sprawdzeniu tego roszczenia można było wyodrębnić przywołane transakcje. W związku z tym argumentację uznano i dokonano nowego wyliczenia, ograniczonego do sprzedaży i/lub kosztów tlenku cynku wytwarzanego przez samą spółkę.
(33) Ostateczne średnie ważone marże dumpingowe, wyrażone jako część procentowa wspólnotowej ceny cif (koszt, ubezpieczenie, fracht) bez opłaconego cła, dla towarów wytwarzanych przez podanych poniżej producentów, wynoszą:
| Liuzhou Nonferrous Metals Smelting Co. Ltd |
6,9 % |
| Liuzhou Fuxin Chemical Industry Co. Ltd |
11,0 % |
| Gredmann Guigang Chemical Ltd |
19,3 % |
| Liuzhou Longcheng Chemical General Plant |
64,5 % |
Dla pozostałych producentów eksportujących:
(34) Niniejszym potwierdza się poziom dumpingu tymczasowo ustalony na poziomie 69,8 % ceny cif granica Wspólnoty.
E. PRZEMYSŁ WSPÓLNOTOWY
(35) Niektóre strony podnosiły, że z akapitu 57 tymczasowego rozporządzenia wynika, iż 15 spośród 21 producentów tlenku we Wspólnocie nie współpracowało przy badaniu. Sugerowano w związku z tym, że zażalenie nie spełnia wymogów art. 5 ust. 4 podstawowego rozporządzenia. Należy przypomnieć, że na sześciu producentów, którzy współpracowali przy badaniu, przypada główna część produkcji tlenku cynku we Wspólnocie w okresie objętym badaniem, od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2000 r. ("IP"), w tym przypadku ponad 75 % produkcji 21 znanych spółek, wobec czego spełnione zostały wymogi art. 5 ust. 4. Wobec nieprzedstawienia nowych informacji odnoszących się do definicji przemysłu Wspólnoty, niniejszym potwierdza się ustalenia wymienione w motywach 57-59 tymczasowego rozporządzenia.
F. SZKODA
1. Uwagi wstępne
(36) Wobec braku uargumentowanego sprzeciwu, niniejszym potwierdza się metodologię stosowaną przy ustalaniu poziomu przywozu do Wspólnoty towaru objętego postępowaniem, określoną w motywie 60 tymczasowego rozporządzenia i metodologię stosowaną przy ustalaniu poziomu zużycia tlenku cynku we Wspólnocie (motywy 62 i 63).
2. Sytuacja przemysłu wspólnotowego
(37) Zgodnie z art. 3 ust. 5 podstawowego rozporządzenia, badanie wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł wspólnotowy zawierało ocenę wszelkich odpowiednich czynników i wskaźników, mających wpływ na stan przemysłu wspólnotowego.
(38) Niektóre zainteresowane strony zakwestionowały wnioski Komisji dotyczące szkody. Podnosiły, że niektóre informacje odnoszące się do wyników operacyjnych przemysłu wspólnotowego, takich jak poziomy produkcji, zdolność produkcyjna i poziomy wykorzystania, zawarte w jawnej wersji zażalenia i odpowiedziach na kwestionariusze Komisji, świadczą o wzrostowych i stabilnych trendach. Jedna z zainteresowanych stron podniosła także zarzut błędu w ustaleniach Komisji, powołując się na niekompletność danych wykorzystanych w motywie 82 tymczasowego rozporządzenia dotyczących przepływu środków pieniężnych. Te same zainteresowane strony wskazywały także, że niektóre spółki dominujące podmiotów, składających się na przemysł wspólnotowy, wykazały w okresie objętym badaniem znaczne zyski i że przemysł wspólnotowy jako taki nie poniósł szkody majątkowej w rozumieniu art. 3 podstawowego rozporządzenia.
(39) Tej argumentacji nie można było uznać. Po pierwsze, zainteresowane strony opierały swe roszczenia na częściowych informacjach, dotyczących zaledwie niektórych członków przemysłu wspólnotowego. Nie uwzględniły wyników przeprowadzonego przez Komisję badania, wymienionego w motywach 72-89 tymczasowego rozporządzenia, przedstawiających całokształt sytuacji w przemyśle wspólnotowym. Po wtóre, należy przypomnieć, że zakres obecnego badania jest ograniczony do towaru objętego postępowaniem, określonego w motywie 9 tymczasowego rozporządzenia. O ile prawdą jest, że spółki dominujące niektórych członków przemysłu wspólnotowego wykazały zyski w okresie objętym badaniem, o tyle tym samym okresie łączny poziom rentowności ich działalności w zakresie tlenku cynku we Wspólnocie był ujemny, co wykazano w motywie 77 tymczasowego rozporządzenia.
(40) W odniesieniu do danych dotyczących przepływów środków pieniężnych wyszczególnionych w akapicie 82 tymczasowego rozporządzenia, zostało potwierdzone, że niektóre jednostki tworzące przemysł wspólnotowy nie były w stanie przedłożyć szczegółowych danych na temat swej działalności w zakresie tlenku cynku. Jednakże jednostki, które były w stanie przedłożyć takie informacje i których zweryfikowane dane posłużyły Komisji do dokonania wstępnych ustaleń, reprezentowały w okresie objętym badaniem ponad 80 % produkcji przemysłu wspólnotowego. Wobec tego te zweryfikowane dane uznano za reprezentatywne dla sytuacji przemysłu wspólnotowego jako całości.
3. Wydarzenia zaistniałe przed i po okresie objętym badaniem
(41) Szereg zainteresowanych stron, w szczególności użytkownicy towaru objętego postępowaniem, zwróciło się do Komisji o rozszerzenie zakresu dotyczącej ich analizy i o uwzględnienie wydarzeń zaistniałych zarówno przed rozpoczęciem okresu objętego analizą (od dnia 1 stycznia 1996 r. do dnia 31 grudnia 2000 r.) jak i po zakończeniu okresu objętego badaniem. Wywodziły, że dla lepszej oceny rynku należy uwzględnić lata 1993, 1994 i 1995. Podnosiły także, że producenci we Wspólnocie wykorzystywali spadek cen metalicznego cynku po zakończeniu okresu objętego badaniem dla zwiększania swych marż i że wprowadzenie środków było nieuzasadnione.
(42) Należy przypomnieć, że art. 6 ust. 1 podstawowego rozporządzenia przewiduje, że w zwykłych warunkach nie należy uwzględniać danych odnoszących się do okresu po okresie objętym badaniem. Informacje przedstawiane przez zainteresowane strony dotyczące wydarzeń zaistniałych po okresie objętym badaniem, przywoływały głównie spadek notowań cynku na Londyńskiej Giełdzie Metali i nie dały podstaw do stwierdzenia, że ustalenia dokonane w trakcie badania stały się nieaktualne. W istocie badanie ustaliło, że w zwykłych warunkach rynkowych ceny na rynku tlenku cynku podążały za zmianami cen surowca, a głównie za notowaniami cynku na Londyńskiej Giełdzie Metali. Fluktuacje cen i kosztów w branży tlenku cynku wiązały się zatem z notowaniami cynku na Londyńskiej Giełdzie Metali, a wydarzenia zaistniałe po okresie objętym badaniem były po prostu przejawem normalnego funkcjonowania rynku i nie można uznać, że nastąpiła zmiana rynku o charakterze strukturalnym, wskutek której opieranie ustaleń na danych odnoszących się do okresu objętego badaniem stało się zasadniczo niewłaściwe. Wobec powyższego odrzuca się wniosek o uwzględnienie wydarzeń zaistniałych po okresie objętym badaniem.
(43) Podobnie, należy przypomnieć, że ustaleń dotyczących szkody dokonano w oparciu o dane dotyczące okresu objętego badaniem. Przedstawienie danych z poprzednich lat ma służyć lepszemu zrozumieniu okresu objętego badaniem i osadzeniu go w kontekście przez ukazanie rozwoju trendów. Prezentację danych dotyczących czterech lat poprzedzających okres objęty badaniem (1996 r. do 1999 r.) uznaje się za wystarczającą dla tego celu. Wobec tego odrzuca się wniosek o rozszerzenie okresu objętego analizą o lata 1993, 1994 i 1995.
4. Wnioski w sprawie szkody
(44) Wobec nieprzedstawienia innych argumentów dotyczących szkody doznanej przez przemysł Wspólnoty, niniejszym potwierdza się wniosek, że Wspólnota doznała szkody majątkowej w rozumieniu art. 3 podstawowego rozporządzenia, określonej w motywach 72-89 tymczasowego rozporządzenia.
G. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY
1. Ogólne uwagi w sprawie wniosków Komisji dotyczących związku przyczynowego
(45) Jedna z zainteresowanych stron podnosiła, że domniemana szkoda, doznana przez przemysł Wspólnoty, powstała wskutek czynników innych, niż przywóz towaru objętego postępowaniem, choć nie wskazała tych czynników. Strona utrzymywała, że w okresie objętym analizą przemysł Wspólnoty zdołał utrzymać poziomy produkcji i podnosić ceny pomimo przywozu towarów po cenach dumpingowych. Inna zainteresowana strona podnosiła, że tymczasowe rozporządzenie nie uwzględnia w dostatecznym stopniu deprecjacji euro wobec dolara USA w drugiej połowie okresu objętego analizą i że to ten czynnik, a nie przywóz z ChRL, spowodował szkody, doznane przez przemysł Wspólnoty.
(46) Wobec faktu, że pierwsza zainteresowana strona nie wskazała innych czynników, które jej zdaniem mogły być przyczyną szkód doznanych przez przemysł Wspólnoty, roszczenie to nie wnosi nowych elementów do badania i wobec tego należy je odrzucić.
(47) W odniesieniu do kwestii deprecjacji euro wobec dolara, podniesionej przez drugą z zainteresowanych stron, w motywie 61 tymczasowego rozporządzenia uznaje się, że taka okoliczność mogła podwyższyć wzrost kosztu cynku jako surowca. Mogło to wpłynąć niekorzystnie na finansowe wyniki niektórych producentów we Wspólnocie, ponieważ notowań cen na Londyńskiej Giełdzie Metali dokonuje się w dolarach, natomiast producenci, o których mowa, realizują większość sprzedaży w euro. Jednakże należy przypomnieć, że w tym samym czasie przemysł Wspólnoty był w stanie podnieść w pewnym stopniu swe ceny sprzedaży w ślad za wzrostem kosztów produkcji. Fakt, że ów wzrost nie odzwierciedlał w pełni wzrostu kosztów cynku według notowań na Londyńskiej Giełdzie Metali wskazuje, że w okresie objętym badaniem wystąpiło zjawisko dławienia cen sprzedaży przemysłu Wspólnoty w okresie objętym badaniem przez przywóz towarów po cenach dumpingowych. W istocie, w okresie objętym badaniem wartość przywozu z ChRL osiągnęła rekordowe poziomy, uzyskując, wskutek silnego zaniżenia cen przemysłu Wspólnoty, udział w rynku na poziomie 18,4 %. Zwraca się także uwagę na spadek przywozu z innych państw trzecich w okresie objętym analizą, do udziału w rynku na poziomie 7,3 % w okresie objętym badaniem. Nie jest pozbawione podstaw wnioskowanie, iż w przypadku niewystępowania przywozu towarów po cenach dumpingowych przemysł Wspólnoty mógł w całości lub prawie w całości przenieść wzrost kosztów przemysłu wspólnotowego na użytkowników. Wobec tego odrzuca się twierdzenie, że przywóz towarów po cenach dumpingowych nie był przyczyną szkody doznanej przez przemysł Wspólnoty.
(48) Mając powyższe na uwadze i wobec nieprzedstawienia innych istotnych argumentów dotyczących prawdopodobnej przyczyny szkody, jakiej doznał przemysł wspólnotowy, niniejszym potwierdza się, że przywóz tlenku cynku pochodzącego z ChRL po cenach dumpingowych wyrządził szkodę przemysłowi wspólnotowemu.
H. INTERES WSPÓLNOTY
(49) W następstwie publikacji tymczasowego rozporządzenia, Komisja otrzymała wiele pism zawierających identyczny tekst, od użytkowników tlenku cynku prowadzących działalność w branży płytek ceramicznych w Hiszpanii, głównie od producentów fryt, emalii i szkliw, oraz producentów płytek ceramicznych. Wiele z tych spółek nie przedstawiło się uprzednio Komisji ani nie współpracowało przy badaniu, choć należy przypomnieć, że ich odpowiednie zrzeszenia handlowe były reprezentowane.
(50) Użytkownicy ci podnieśli szereg kwestii dotyczących definicji towaru objętego postępowaniem, wyboru analogicznego kraju i wyników finansowych przemysłu wspólnotowego; wszystkie te kwestie zostały już omówione powyżej.
(51) Zgłoszone przez nich uwagi na temat badania w aspekcie interesu Wspólnoty można usytuować w dwóch obszarach. Pierwszy obszar dotyczy utraty konkurencyjności wskutek wzrostu kosztu tlenku cynku, rzutującego na wyniki finansowe tych spółek, a także płynących z tego konsekwencji dla dalszych inwestycji w produkcję fryt i płytek ceramicznych we Wspólnocie. Drugi obszar dotyczy sposobu, w jaki Komisja uwzględniła równowagę interesów poszczególnych zainteresowanych stron dokonując całościowej oceny interesu Wspólnoty. Użytkownicy ci podnosili, że Komisja w sposób niesprawiedliwy skoncentrowała się na kwestii utraty stosunkowo niewielkiej ilości miejsc pracy w przemyśle wspólnotowym w okresie objętym analizą i nie uwzględniła tysięcy miejsc pracy, jakie powstały w przemyśle ceramicznym w tym samym czasie. Jednakże nie przedstawiono żadnych dowodów na poparcie tych twierdzeń.
(52) Oświadczenia, otrzymane od tych zainteresowanych stron po opublikowaniu tymczasowego rozporządzenia na skutek ujawnienia zasadniczych faktów i okoliczności, które spowodowały przedłożenie wniosku o wprowadzenie ostatecznych ceł antydumpingowych, nie wniosły nowych, nieuwzględnionych uprzednio elementów ani dowodów. W konsekwencji niniejszym znajduje potwierdzenie konkluzja o braku szczególnie ważnych powodów do niewprowadzania środków wymienionych w akapicie 151 tymczasowego rozporządzenia.
I. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE
1. Poziom zniesienia szkody
(53) Niektóre z zainteresowanych stron utrzymywały, że Komisja nie dokonała sprawiedliwego porównania cenowego tlenku cynku pochodzącego z ChRL z tlenkiem cynku produkowanym przez przemysł wspólnotowy argumentując, że przeważająca część chińskiego tlenku została wyprodukowana metodą amerykańską i była niskiej jakości.
(54) Jest to błędna argumentacja. W rzeczywistości, porównanie cen sprzedaży na rynku wspólnotowym w okresie objętym badaniem dotyczyło cen przemysłu wspólnotowego i cen współpracujących producentów eksportujących, w oparciu o porównywalne stopnie i poziom handlu (ceny dla niezależnych pośredników/importerów). Takiego sprawiedliwego porównania dokonano zarówno w celu ustalenia marginesu szkody, jak i do celów wyliczenia zjawiska zaniżenia cen.
(55) Porównania między tlenkiem cynku wytwarzanym przez przemysł wspólnotowy a tlenkiem cynku, będącym przedmiotem wywozu do Wspólnoty przez chińskich producentów eksportujących, przeprowadzono w oparciu o jednakowy rodzaj tlenku cynku (tj. tlenku cynku wytwarzanego metodą bezpośrednią, o zawartości tlenku cynku między 95 % a 99,8 %).
(56) Wobec braku innych roszczeń niniejszym potwierdza się metodologię obliczania marginesu szkody, określoną w akapitach 154 i 155 tymczasowego rozporządzenia.
(57) W odniesieniu do oznaczania ceny niepowodującej szkody, stwierdzono, że niektóre towary jednego z producentów ze Wspólnoty zostały błędnie zakwalifikowane w tabeli kosztów produkcji do gatunku wysokiej jakości i dokonano odpowiedniej zmiany klasyfikacji. W wyniku tej zmiany nastąpiło nieznaczne obniżenie ustalonej uprzednio ceny niepowodującej szkody, oraz marginesu ustalonego powyżej.
2. Forma i poziom ceł
(58) Spośród czterech współpracujących producentów eksportujących w Chinach, trzech dokonywało wywozu swoich przetworzonych wyrobów albo bezpośrednio, albo za pośrednictwem odpowiednich powiązanych spółek handlowych. Jednakże badanie wykazało, że owe powiązane spółki handlowe dokonywały także wywozu tlenku cynku zakupionego od producentów, którzy nie współpracowali przy badaniu. Jedynie produkty tlenku cynku wytwarzane przez spółki produkcyjne mogą korzystać ze specjalnego marginesu dumpingu wyliczonego dla poszczególnych towarów. Czwarty producent sprzedawał część swej produkcji innemu producentowi uczestniczącemu w niniejszym postępowaniu. Ponadto, uwzględniając znaczny poziom producentów niewspółpracujących (35 %) i fakt, że niewspółpracujący producenci także dokonywali wywozu za pośrednictwem tych samych powiązanych podmiotów gospodarczych, uznaje się w drodze wyjątku, że w tym przypadku niezbędne są szczególne przepisy zapewniające prawidłowe stosowanie cła antydumpingowego.
(59) Szczególne przepisy obejmują przedstawienie organom celnym Państw Członkowskich ważnej faktury handlowej spełniającej wymogi wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Jedynie przywóz, któremu towarzyszy taka faktura, może być zgłoszony w ramach stosowanych dodatkowych kodów Taric w odniesieniu do danego producenta. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, podlega pozostałemu cłu antydumpingowemu mającemu zastosowanie do innych eksporterów. Zwrócono się także do zainteresowanych spółek o składanie Komisji okresowych sprawozdań, służących zapewnieniu odpowiednich działań następczych wobec sprzedaży przez nich tlenku cynku do Wspólnoty. W przypadkach gdy nie złożono sprawozdania, lub jeżeli ze sprawozdania wynika, że środki nie są wystarczające dla wyeliminowania skutków szkodliwego dumpingu, może wystąpić konieczność rozpoczęcia przejściowego przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 3 podstawowego rozporządzenia.
(60) Ponieważ dokonane poprawki marginesu dumpingu i szkody nie miały wpływu na stosowanie zasady niższego cła, niniejszym potwierdza się metodologię stosowaną przy ustalaniu stawek cła antydumpingowego, określoną w akapitach 156-159 tymczasowego rozporządzenia.
3. Ostateczny pobór ceł tymczasowych i pozostałe przepisy
(61) Wobec stwierdzonej skali dumpingu praktykowanego przez producentów eksportujących, oraz w świetle poważnych szkód wyrządzonych przemysłowi wspólnotowemu, uznaje się za niezbędne pobieranie kwot zabezpieczonych tymczasowymi cłami antydumpingowymi, według faktycznie zastosowanej stawki celnej. Ponieważ cła ostateczne są niższe od ceł tymczasowych, nadwyżki zabezpieczonych kwot ponad poziom cła antydumpingowego podlegają zwolnieniu.
(62) Roszczenia o zastosowanie stawek ceł antydumpingowych indywidualnie ustalonych dla spółek (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych jednostek produkcyjnych lub jednostek sprzedaży) należy kierować do Komisji bezzwłocznie, podając wszelkie istotne informacje, w szczególności o wszelkich zmianach w działalności spółki związanych z produkcją, sprzedażą krajową lub eksportową mającą związek na przykład ze zmianą nazwy lub ze zmianą jednostek produkcyjnych i jednostek sprzedaży. Komisja po konsultacji z Komitetem Doradczym uzupełni w miarę potrzeby odpowiednio rozporządzenie w drodze aktualizacji wykazu spółek korzystających z indywidualnych stawek celnych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
