Decyzja 1999/191 zmieniająca załączniki VIII (Prawo przedsiębiorczości) i V (Swobodny przepływ pracowników) do Porozumienia EOG

DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG NR 191/1999

z dnia 17 grudnia 1999 r.

zmieniająca załączniki VIII (Prawo przedsiębiorczości) i V (Swobodny przepływ pracowników) do Porozumienia EOG

WSPÓLNY KOMITET EOG,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym dostosowane Protokołem dostosowującym Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zwane dalej Porozumieniem, w szczególności jego art. 98,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rada EOG z 10 marca 1995 r. uchwaliła Deklarację w sprawie swobodnego przepływu osób⁽¹⁾.

(2) W wyniku wspólnego przeglądu, który został przeprowadzony zgodnie z art. 9 ust. 2 Protokołu 15 na koniec okresu przejściowego, postawiono wniosek, że specyficzne położenie geograficzne Liechtensteinu uzasadnia utrzymywanie niektórych warunków otrzymania prawa do obrania miejsca zamieszkania w tym kraju. Niniejsza decyzja oparta jest na wynikach i wnioskach zebranych z tego przeglądu.

(3) Załączniki VIII i V do Porozumienia zostały zmienione decyzją nr 7/94 Wspólnego Komitetu EOG z dnia 21 marca 1994 r. zmieniającą Protokół 47 i niektóre załączniki do Porozumienia EOG⁽²⁾,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Do części "DOSTOSOWANIA SEKTOROWE" załącznika VIII do Porozumienia dodaje się następujący tekst:

"Następujące dostosowania stosuje się do Liechtensteinu do dnia 31 grudnia 2006 r. Przed tą datą, Wspólny Komitet przeprowadzi przegląd, na podstawie którego ma prawo zadecydować o utrzymaniu takich środków, jakie uzna za odpowiednie, należycie uwzględniając specyficzne położenie geograficzne Liechtensteinu i w ściśle określonym niezbędnym zakresie.

I

Obywatele Islandii, Norwegii i Państw Członkowskich UE mogą obrać miejsce zamieszkania w Liechtensteinie jedynie po otrzymaniu zezwolenia władz Liechtensteinu. Obywatele ci mają prawo do uzyskania takiego zezwolenia, jedynie z zastrzeżeniem ograniczeń wyszczególnionych poniżej. Nie wymaga się zezwolenia na pobyt na okres krótszy niż trzy miesiące w roku, pod warunkiem że cudzoziemiec nie podejmie zatrudnienia ani innej działalności gospodarczej. Z obowiązku uzyskania zezwolenia na pobyt zwolnione są także osoby świadczące w Liechtensteinie usługi przez granicę.

Warunki dotyczące obywateli Islandii, Norwegii i Państw Członkowskich UE nie mogą być bardziej restrykcyjne, niż te, które stosuje się wobec obywateli państw trzecich.

II

1) Liczba dokumentów pobytowych przyznawanych corocznie obywatelom Islandii, Norwegii lub Państwu Członkowskiemu UE prowadzących działalność gospodarczą w Liechtensteinie ustala się w taki sposób, aby roczny przyrost netto liczby aktywnych gosopdarczo zamieszkałych w Liechtensteinie obywateli tych krajów w stosunku do ubiegłego roku wynosił nie mniej niż 1,75 % ich liczby w dniu 1 stycznia 1998 r. Liczbę dokumnetów pobytowych wydanych osobom, które otrzymały obywatelstwo w ciągu roku odejmuje się od podstawy kalkulacji wzrostu na rok następny. Ilości dokumentów pobytowych przyznanych powyżej liczby minimalnej nie liczy się w stosunku do wzrostu wymagalnego w następnym roku.

2) Władze Liechtensteinu przyznają dokumenty pobytowe w sposób pozbawiony dyskryminacji i nie zakłócający konkurencji. Połowa wzrostu netto dostępnych dokumentów pobytowych jest przyznawana zgodnie z procedurą, która zapewnia równe szanse wszystkim wnioskodawcom.

3) Rezydenci posiadający krótkoterminowy dokument pobytowy i prowadzący działalność gospodarczą są włączeni do kwoty. Osoby takie mogą pozostać w Liechtensteinie zgodnie z warunkami określonymi w Porozumieniu po wygaśnięciu dokumentu pobytowego, w kwoty osób, które w danym czasie wjechały do tego kraju. Dokument pobytowy przyznany w ramach kontyngentu należy przyznać ponownie w przypadku, jeśli osoba, która go otrzymała zmieni swoje miejsce zamieszkania na inny kraj. Liczba krótkoterminowych dokumentów pobytowych dostępnych w celach prowadzenia działalności gospodarczej nie może odbiegać od poziomu z 1997 r. o więcej niż 10 %.

III

Członkowie rodzin obywateli Islandii, Norwegii i Państw Członkowskich UE legalnie zamieszkujący w Liechtensteinie mają prawo do otrzymania dokumentu pobytowego o takim samym okresie ważności, jak osoba, na której utrzymaniu pozostają. Mają oni prawo podjąć działalność gospodarczą. W takim przypadku zostaną oni włączeni do liczby dokumentów przyznanych osobom aktywnym gospodarczo. Jednakże nie należy powoływać się na warunki określone w pkt II w celu odmówienia im dokumentu w przypadku gdy roczna liczba dokumentów dostępnych dla osób gospodarczo aktywnych została już wyczerpana.

Osoby, które zaprzestały prowadzenia działalności gospodarczej mogą pozostać w Liechtensteinie na warunkach określonych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 1251/70 z dnia 29 czerwca 1970 r. dotyczącym prawa pracowników do pozostawania na terytorium Państwa Członkowskiego po ustaniu zatrudnienia w tym państwie⁽³⁾ oraz w dyrektywie Rady 75/34/EWG z dnia 17 grudnia 1974 r. dotyczącej prawa obywateli Państwa Członkowskiego do pozostawania na terytorium innego Państwa Członkowskiego po zakończeniu prowadzenia na tym terytorium działalności na własny rachunek⁽⁴⁾: nie będą oni dłużej zaliczani do liczby dokumentów dostępnych dla osób aktywnych gospodarczo, ani do kwoty określonej o w pkt IV.

IV

Dodatkowa kwota roczna w wysokości 0,5 % podstawy określonej w pkt II jest dostępna dla osób, które chcą obrać miejsce zamieszkania na podstawie praw określonych w dyrektywie Rady 90/364/EWG z dnia 28 czerwca 1990 r. w sprawie prawa pobytu⁽⁵⁾, dyrektywie Rady 90/365/EWG z dnia 28 czerwca 1990 r. w sprawie prawa pobytu pracowników i osób prowadzących działalność na własny rachunek, które zakończyły działalności zawodowąj⁽⁶⁾ oraz w dyrektywie Rady 93/96/EWG z dnia 29 października 1993 r. w sprawie prawa pobytu studentów⁽⁷⁾.

Punkt II stosuje się mutatis mutandis.

V

1) Liechtenstein może utrzymać w mocy przez pięć lat przepisy prawa krajowego zobowiązujące pracowników sezonowych i członków ich rodzin do opuszczenia terytorium Liechtensteinu na co najmniej trzy miesiące po wygaśnięciu ich sezonowego dokumentu pobytowego. Osoby takie nie podlegają żadnym innym ograniczeniom. Sezonowe dokumenty pobytowe są automatycznie odnawiane w przypadku pracowników sezonowych posiadających umowy o pracę z chwilą ich powrotu do Liechtensteinu. Liczba dokumentów dostępnych dla pracowników sezonowych posiadających obywatelstwo Islandii, Norwegii lub Państwa Członkowskiego UE nie może być mniejsza niż liczba dokumentów przyznanych w 1997 r. minus liczba dokumentów dla osób korzystających z liberalizacji zgodnie z następnym ustępem.

2) Liczbę osób zwolnionych z obowiązku corocznego opuszczania terytorium Liechtensteinu zostanie ustalona jako liczba pozostających do wydania dokumentów podzielona przez liczbę lat pozostałych do końca okresu przejściowego dla pracowników sezonowych. Kolejność osób, które skorzystają z liberalizacji zostanie ustalona w zależności od liczby kolejno odnawianych sezonowych dokumentów pobytowych i od daty emisji pierwszego takiego dokumentu w ramach tego porządku.

3) Osoby, które skorzystały z liberalizacji zgodnie z poprzednim ustępem nie będą zajmowały miejsca w kwocie zgodnie z pkt II i IV. Osoby takie, jednakże będą liczone w przypadku członków rodziny podejmujących działalność gospodarczą zgodnie z pkt III.

VI

Osoby składające wniosek o dokument pobytowy otrzymają pisemną odpowiedź do końca trzeciego miesiąca od daty wniosku. Wnioskodawcy, którym odmówiono dokumentu mają prawo do uzasadnienia odmowy na piśmie. W przypadku decyzji administracyjnych przysługują im takie same środki prawne jak obywatelom Liechtensteinu.

VII

Osoby zatrudnione w Liechtensteinie, których miejscem zamieszkania nie jest Liechtenstein (pracownik przygraniczny) mają obowiązek codziennie powracać do swego państwa zamieszkania.

VIII

Liechtenstein dostarcza innym Umawiającym się Stronom i Urządowi Nadzoru EFTA wszelkie informacje, jakie mogą być wymagane do kontroli zgodności z niniejszym załącznikiem."

Artykuł  2

Do dostosowań sektorowych załącznika V do Porozumienia dodaje się tekst następujący:

"Postanowienia zawarte w dostosowaniach sektorowych w załączniku VIII dotyczące Liechtensteinu stosuje się, we właściwych przypadkach, do niniejszego załącznika.".

Artykuł  3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r., pod warunkiem że wszystkie notyfikacje na mocy art. 103 ust. 1 Porozumienia zostały dokonane wobec Wspólnego Komitetu EOG.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Sekcji EOG i w Dodatku EOG do Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 grudnia 1999 r.

	W imieniu Wspólnego Komitetu EOG
	N. v. LIECHTENSTEIN
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 86 z 20.4.1995, str. 80.

⁽²⁾ Dz.U. L 160 z 28.6.1994, str. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 142 z 30.6.1970, str. 24.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 14 z 20.1.1975, str. 10.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 180 z 13.7.1990, str. 26.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 180 z 13.7.1990, str. 28.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 317 z 18.12.1993, str. 59.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2001.74.29
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 1999/191 zmieniająca załączniki VIII (Prawo przedsiębiorczości) i V (Swobodny przepływ pracowników) do Porozumienia EOG
• Data aktu: 17/12/1999
• Data ogłoszenia: 15/03/2001
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 01/07/2000