RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
artykuł 2 ust. 5 dyrektywy 88/344/EWG(4) stanowi, że w ciągu dwóch lat od dnia przyjęcia niniejszej dyrektywy Komisja, po konsultacji z Komitetem Naukowym ds. Żywności, ponownie zbada przepisy dotyczące rozpuszczalników, określonych w Załączniku, oraz metylopropano-2-olu i przedstawi propozycje niezbędnych zmian;
w ramach tych zmian Rada decyduje, czy pozostałości z rozpuszczalników do ekstrakcji, określonych w załączniku część III, odnoszą się do substancji aromatycznych czy do środków spożywczych;
w terminie trzech lat od przyjęcia dyrektywy 88/344/EWG Komisja przedłoży Radzie wszelkie właściwe propozycje dotyczące rozpuszczalników, określonych w art. 2 ust. 6, dotychczas regulowanych wyłącznie przepisami prawa krajowego;
Komitet Naukowy ds. Żywności ponownie zbadał wszystkie rozpuszczalniki do ekstrakcji określone w dyrektywie z 1990 i 1991 r. w celu zastąpienia tymczasowo dopuszczalnego dziennego spożycia substancji toksycznej (ADIs) ustalonego w 1981 r. stałym oszacowaniem; nie zawsze było to możliwe, gdyż właściwe informacje, chociaż wymagane, nie zostały dostarczone; na podstawie otrzymanych informacji Komitet Naukowy ds. Żywności podjął decyzję w celu potwierdzenia ich przyjęcia albo zachowania tymczasowego statusu, albo wycofania poprzedniego tymczasowego zatwierdzenia w zależności od rozpatrywanej substancji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 17 grudnia 1992 r.
|
W imieniu Rady |
|
R. NEEDHAM |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 11 z 17.1.1992, str. 5.
(2) Dz.U. C 94 z 13.4.1992, str. 158 oraz Dz.U. C 337 z 21.12.1992.
(3) Dz.U. C 223 z 31.8.1992, str. 23.
(4) Dz.U. L 157 z 24.6.1988, str. 28.