(89/117/EWG)(Dz.U.UE L z dnia 16 lutego 1989 r.)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 54,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
utworzenie wewnętrznego rynku europejskiego zakłada, że oddziały instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających siedzibę w innym Państwie Członkowskim podlegają takiemu samemu postępowaniu jak oddziały instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę w tym samym Państwie Członkowskim; w przypadku publikowania dokumentów dotyczących rocznych sprawozdań finansowych oznacza to, że wystarczy, żeby oddziały instytucji mających swoją siedzibę w innym Państwie Członkowskim publikowały całość dokumentów dotyczących rocznych sprawozdań finansowych ich instytucji;
w ramach koordynacji obowiązku jawności w odniesieniu do oddziałów przewiduje się pewne dokumenty i pewne informacje dotyczące oddziałów utworzonych w Państwie Członkowskim, które powinny być publikowane przez niektóre rodzaje spółek, w tym banki i inne instytucje finansowe, podlegające prawu innego Państwa Członkowskiego; w sprawach dotyczących jawności dokumentów księgowych przywołuje się specyficzne przepisy, jakie należy ustanowić w odniesieniu do banków i innych instytucji finansowych;
aktualna praktyka niektórych Państw Członkowskich polegająca na wymaganiu od oddziałów instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę poza tymi Państwami Członkowskimi publikowania rocznych sprawozdań finansowych odnoszących się do ich działalności straciła zasadność po przyjęciu dyrektywy Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych(4); ponadto publikowanie rocznych sprawozdań finansowych oddziałów nie pozwala na przedstawienie opinii publicznej, w szczególności wierzycielom, wystarczającego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, uwzględniając, że nie można rozpatrywać części w oderwaniu od całości;
ponadto ze wzglądu na aktualny poziom integracji nie można lekceważyć potrzeby pewnych informacji dotyczących działalności oddziałów utworzonych w Państwie Członkowskim, instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę poza tym Państwem Członkowskim; niemniej jednak należy ograniczyć zakres tych informacji, aby zapobiec zaburzeniu warunków konkurencji;
niniejsza dyrektywa dotyczy jednak jedynie obowiązków dotyczących jawności w przypadku rocznych sprawozdań finansowych i w niczym nie dotyczy obowiązków związanych z informowaniem, które mają oddziały instytucji kredytowych i instytucji finansowych z tytułu innych przepisów, na przykład wchodzących w zakres prawa pracy, w sferze dotyczącej prawa do informowania pracowników, prawa nadzoru bankowego, w przypadku instytucji kredytowych i instytucji finansowych kraju przyjmującego oraz prawa podatkowego, jak również do celów statystycznych;
w tym, co dotyczy oddziałów instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę w państwie trzecim, równość konkurencji oznacza, z jednej strony, że oddziały te powinny przestrzegać w dziedzinie publikowania dokumentów dotyczących rocznych sprawozdań finansowych poziomu identycznego lub równoważnego z tym, który obowiązuje we Wspólnocie, lecz również, z drugiej strony, że oddziały te nie powinny być zobowiązane do publikowania swoich rocznych sprawozdań finansowych odnoszących się do ich działalności, jeżeli spełniają warunek wymieniony powyżej;
wymagana w związku z niniejszą dyrektywą równoważność dokumentów dotyczących rocznych sprawozdań finansowych instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę w państwie trzecim może stwarzać problemy związane z oszacowaniem; skutkiem czego badanie tych problemów oraz innych problemów pojawiających się w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą, w szczególności w sferze dotyczącej jej stosowania, wymaga, aby przedstawiciele Państw Członkowskich oraz przedstawiciele Komisji współpracowali w ramach Komitetu Kontaktowego; w celu uniknięcia wzrostu liczby takich komitetów pożądane jest, aby współpraca ta miała miejsce w ramach komitetu, określonego w art. 52 dyrektywy Rady 78/660/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek(5), zmienionej ostatecznie przez dyrektywę 84/569/EWG(6); jeżeli badane mają być problemy instytucji kredytowych, trzeba, aby skład komitetu był właściwy,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 13 lutego 1989 r.
|
W imieniu Komisji |
|
C. SOLCHAGA CATALAN |
|
Przewodniczący |
_______
(1) Dz.U. C 230 z 11.9.1986, str. 4.
(2) Dz.U. C 319 z 30.11.1987, str. 64 oraz Dz.U. C 290 z 14.11.1988, str. 66.
(3) Dz.U. C 345 z 21.12.1987, str. 73.
(4) Dz.U. L 372 z 31.12.1986, str. 1.
(5) Dz.U. L 222 z 14.8.1978, str. 11.
(6) Dz.U. L 314 z 4.12.1984, str. 28.
(7) Dz.U. L 322 z 17.12.1977, str. 30.