(89/336/EWG)(Dz.U.UE L z dnia 23 maja 1989 r.)
.................................................Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niektóre zmiany niniejszego aktu prawnego nie zostały bezpośrednio naniesione na tekst, ponieważ akty wprowadzające zmiany nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym. Jednostki redakcyjne tekstu zmienione przez te akty zostały wyróżnione kursywą.
.................................................
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
do 31 grudnia 1992 r. konieczne jest przyjęcie środków mających na celu stopniowe ustanawianie rynku wewnętrznego; rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału;
Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za zapewnienie właściwej ochrony radiokomunikacji oraz urządzeń, aparatury lub systemów, których działanie może ulec pogorszeniu na skutek zakłóceń elektromagnetycznych wytwarzanych przez aparaty elektryczne i elektroniczne, przed uszkodzeniem spowodowanym przez takie zakłócenia;
Państwa Członkowskie są również odpowiedzialne za zapewnienie, aby sieci dystrybucji energii elektrycznej były chronione przed zakłóceniami elektromagnetycznymi, które mogą na nie oddziaływać, a w konsekwencji także na zasilane przez nie urządzenia;
dyrektywa Rady 86/361/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie wstępnego etapu wzajemnego uznawania homologacji końcowych urządzeń telekomunikacyjnych(4) obejmuje w szczególności sygnały emitowane przez ten sprzęt w trakcie jego normalnego funkcjonowania, oraz ochronę publicznej sieci telekomunikacyjnej przed uszkodzeniem; dlatego nadal zachodzi konieczność zapewnienia właściwej ochrony tych sieci, wraz z przyłączonym do nich sprzętem, przed chwilowymi zakłóceniami powodowanymi przez sygnały o charakterze przypadkowym, które urządzenia te mogą emitować;
w niektórych Państwach Członkowskich postanowienia bezwzględnie wiążące określają w szczególności dopuszczalne poziomy zakłóceń elektromagnetycznych, jakie te urządzenia mogą powodować oraz stopień ich odporności na takie sygnały; te postanowienia bezwzględnie wiążące niekoniecznie muszą prowadzić do różnych poziomów ochrony w Państwach Członkowskich, lecz ich zróżnicowanie utrudnia wymianę handlową we Wspólnocie;
w celu zagwarantowania swobodnego przepływu urządzeń elektrycznych i elektronicznych konieczna jest harmonizacja przepisów prawa krajowego, zapewniających taką ochronę, bez obniżania istniejących i uzasadnionych poziomów ochrony w Państwach Członkowskich;
obecna legislacja wspólnotowa przewiduje, że bez względu na jedną z fundamentalnych zasad Wspólnoty, którą jest zasada swobodnego przepływu towarów, muszą być akceptowane bariery w wewnątrzwspólnotowym handlu, wynikające ze zróżnicowania przepisów prawa krajowego w sprawie obrotu produktami, w zakresie w jakim przepisy te można uznać za niezbędne do spełnienia zasadniczych wymogów; dlatego harmonizacja przepisów prawa w tym przypadku musi zostać ograniczona do przepisów potrzebnych do spełnienia wymogów w zakresie ochrony, odnoszących się do kompatybilności elektromagnetycznej; wymogi te muszą zastąpić odpowiednie przepisy prawa krajowego;
niniejsza dyrektywa dlatego określa tylko wymogi w zakresie ochrony odnoszące się do kompatybilności elektromagnetycznej; aby ułatwić dowód zgodności z tymi wymogami, ważne jest, żeby zharmonizować normy dotyczące kompatybilności elektromagnetycznej na poziomie europejskim, tak aby można było uznać, że wyroby je spełniające są zgodne z wymogami w zakresie ochrony; takie zharmonizowane normy zostały opracowane na szczeblu europejskim przez organizacje prywatne i nie mogą być wiążące; w tym celu za organ kompetentny w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą uznano Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki (CENELEC), któremu powierza się zadanie przyjęcia zharmonizowanych norm, zgodnie z ogólnymi wytycznymi dotyczącymi współpracy między Komisją a Europejskim Komitetem Normalizacyjnym (CEN) i CENELEC, podpisanymi 13 listopada 1984 r.; do celów niniejszej dyrektywy, zharmonizowana norma stanowi specyfikację techniczną (norma europejska lub dokument harmonizacyjny), przyjętą przez CENELEC po odesłaniu z Komisji zgodnie z przepisami dyrektywy Rady 83/189/EWG z dnia 28 marca 1983 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i uregulowań technicznych(5), ostatnio zmienionej dyrektywą 88/182/EWG(6), oraz na mocy wymienionych powyżej wytycznych ogólnych;
do czasu przyjęcia zharmonizowanych norm do celów niniejszej dyrektywy, swobodny przepływ towarów należy ułatwiać za pomocą środka przejściowego obowiązującego na szczeblu wspólnotowym, polegającego na zatwierdzeniu aparatury, która odpowiada przyjętym normom krajowym, zgodnie ze wspólnotową procedurą kontrolną, zapewniającą, że takie normy krajowe odpowiadają celom niniejszej dyrektywy w zakresie ochrony;
deklaracja zgodności WE dotycząca aparatury jest domniemaniem jej zgodności z niniejszą dyrektywą; forma takiej deklaracji musi być możliwie jak najmniej skomplikowana;
jednakże w przypadku aparatury objętej zakresem dyrektywy 86/361/EWG, w celu zapewnienia skutecznej ochrony w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, zgodność z przepisami niniejszej dyrektywy należy poświadczać za pomocą znaków i certyfikatów zgodności, wystawianych przez organy zgłoszone przez Państwa Członkowskie; aby ułatwić wzajemne uznawanie znaków i certyfikatów wystawianych przez te organy, należy zharmonizować kryteria ich wyznaczania;
niemniej jednak możliwe jest, że urządzenia spowodują zakłócenia w sieciach radiokomunikacyjnych i telekomunikacyjnych; dlatego należy ustanowić procedurę mającą na celu zmniejszenie takiego ryzyka;
niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do urządzeń i sprzętu objętych dyrektywami 76/889/EWG(7) i 76/890/EWG(8), które dotyczą zbliżenia ustawodawstwa Państw Członkowskich odnoszących się do nakładania się fal radiowych, powodowanego przez urządzenia gospodarstwa domowego, przenośne narzędzia i podobne sprzęty, oraz do zniesienia nakładania się fal radiowych w odniesieniu do lamp fluorescencyjnych wyposażonych w zapłonniki; dlatego dyrektywy te powinny zostać uchylone,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 3 maja 1989 r.
|
W imieniu Rady |
|
P. SOLBES |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 322 z 2.12.1987, str.4.
(2) Dz.U. C 262 z 10.10.1988, str. 82 oraz Dz.U. C 69 z 20.3.1989, str. 72.
(3) Dz.U. C 134 z 24.5.1988, str. 2.
(4) Dz.U. L 217 z 5.8.1986, str. 21.
(5) Dz.U. L 109 z 26.4.1983, str. 8.
(6) Dz.U. L 81 z 26.3.1988, str. 75.
(7) Dz.U. L 336 z 4.12.1976, str. 1.
(8) Dz.U. L 336 z 4.12.1976, str. 22.
ZAŁĄCZNIKI
* Z dniem 18 sierpnia 1997 r. niniejsza dyrektywa traci moc w stosunku do pojazdów objętych dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady nr 97/24/WE z dnia 17 czerwca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.226.1), zgodnie z art. 9 ust. 5 tejże dyrektywy.
1 Art. 3 zmieniony przez art. 5 pkt 2 dyrektywy nr 93/68/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.220.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 2 sierpnia 1993 r.
2 Art. 10 ust. 1 zmieniony przez art. 5 pkt 1 i 3 dyrektywy nr 93/68/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.220.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 2 sierpnia 1993 r.
3 Art. 10 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 92/31/EWG z dnia 28 kwietnia 1992 r. (Dz.U.UE.L.92.126.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 maja 1992 r.
4 Art. 10 ust. 4 skreślony przez art. 9 ust. 4 dyrektywy nr 91/263/EWG z dnia 29 kwietnia 1991 w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących końcowych urządzeń telekomunikacyjnych włączając wzajemne uznawanie ich zgodności (Dz.U.UE.L.91.128.1) z dniem 6 maja 1991 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst, gdyż przywoływany akt zmieniający nie został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym.
5 Art. 10 ust. 6 zmieniony przez art. 5 pkt 4 dyrektywy nr 93/68/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.220.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 2 sierpnia 1993 r.
6 Art. 10 ust. 7 dodany przez art. 5 pkt 5 dyrektywy nr 93/68/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.220.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 2 sierpnia 1993 r.
7 Art. 12 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 92/31/EWG z dnia 28 kwietnia 1992 r. (Dz.U.UE.L.92.126.11) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 maja 1992 r.
8 Załącznik I zmieniony przez art. 5 pkt 1i 6dyrektywy nr 93/68/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.220.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 2 sierpnia 1993 r.