(78/176/EWG)(Dz.U.UE L z dnia 25 lutego 1978 r.)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100 i 235,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),
uwzględniając opinię Komitetu Społeczno-Ekonomicznego(2), a także mając na uwadze, co następuje:
odpady pochodzące z przemysłu ditlenku tytanu mogą być szkodliwe dla zdrowia ludzi i dla środowiska; dlatego niezbędnie jest zapobieganie powstawaniu i stopniowe zmniejszanie zanieczyszczeń powodowanych przez te odpady, w celu ich całkowitej eliminacji;
programy działania Wspólnot Europejskich na rzecz ochrony środowiska z lat 1973(3) i 1977(4) wskazują na potrzebę podjęcia wspólnotowych działań skierowanych przeciwko odpadom pochodzącym z produkcji ditlenku tytanu;
wszelkie rozbieżności między przepisami dotyczącymi odpadów pochodzących z przemysłu ditlenku tytanu, zarówno już stosowanymi, jak i przygotowywanymi w różnych Państwach Członkowskich, mogą stworzyć nierówne warunki konkurencji i bezpośrednio wpłynąć na funkcjonowanie wspólnego rynku; dlatego niezbędne jest zbliżenie ustawodawstw w tym zakresie, jak przewidziano w art. 100 Traktatu;
wydaje się konieczne, aby takiemu zbliżeniu ustawodawstw towarzyszyły działania wspólnotowe, tak aby jeden z celów Wspólnoty w dziedzinie ochrony środowiska i poprawy jakości życia mógł być osiągnięty przy pomocy szerzej ujętych norm; dlatego w tym celu zostaną ustanowione pewne przepisy szczególne;
należy odwołać się do art. 235 Traktatu, ponieważ kompetencje wymagane dla osiągnięcia tego celu nie zostały przewidziane w Traktacie;
dyrektywa 75/442/EWG(5) dotyczy ogólnych zasad unieszkodliwiania odpadów; w odniesieniu do odpadów pochodzących z przemysłu ditlenku tytanu zaleca się ustanowienie specjalnego systemu, który zapewni ochronę zdrowia ludzi i środowiska przed szkodliwymi skutkami niekontrolowanego odprowadzania, usuwania lub zwałowania tych odpadów;
do osiągnięcia tych celów powinien istnieć system uprzednio udzielanych zezwoleń na odprowadzanie, zatapianie, składowanie, zwałowanie bądź wtryskiwanie odpadów; wydanie takiego zezwolenia powinno być uzależnione od spełnienia specjalnych warunków;
odprowadzaniu, zatapianiu, składowaniu, zwałowaniu oraz wtryskiwaniu odpadów do środowiska musi towarzyszyć monitorowanie odpadów oraz monitorowanie i nadzór tego środowiska;
dla istniejących zakładów przemysłowych Państwa Członkowskie muszą sporządzić do dnia 1 lipca 1980 r. programy stopniowego zmniejszania zanieczyszczeń spowodowanych przez te odpady w celu ich całkowitej eliminacji; programy te muszą ustalić cele całkowitego zmniejszenia, które mają zostać osiągnięte najpóźniej do dnia 1 lipca 1987 r. i wskazać środki podejmowane względem zakładu;
nowe zakłady przemysłowe muszą otrzymać uprzednie zezwolenie od Państwa Członkowskiego; wydanie zezwolenia musi być poprzedzone przeprowadzeniem oceny wpływu na środowisko i można je wydać tylko zakładom, które zobowiązują się stosować tylko najmniej szkodliwe dla środowiska materiały, procesy i techniki dostępne na rynku,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 20 lutego 1978 r.
|
W imieniu Rady |
|
Per HÆKKERUP |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 28 z 9.2.1976, str. 16.
(2) Dz.U. C 131 z 12.6.1976, str. 18.
(3) Dz.U. C 112 z 20.12.1973, str. 3.
(4) Dz.U. C 139 z 13.6.1977, str. 3.
(5) Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 39.
(6) Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48.
ZAŁĄCZNIKI