Język postępowania: francuski(2022/C 303/27)
(Dz.U.UE C z dnia 8 sierpnia 2022 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Air France SA (przedstawiciele: A. Wachsmann, M. Blayney, adwokaci)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
- Tytułem głównym,
- Uchylenie zaskarżonego wyroku w całości;
- W konsekwencji stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej nr C(2017) 1742 final z dnia 17 marca 2017 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFUE oraz art. 53 porozumienia EOG (Sprawa AT.39258 - Lotniczy przewóz towarów) w zakresie, w jakim decyzja ta dotyczy Air France SA, a także uzasadnienia jej rozstrzygnięcia w zakresie, w jakim w decyzji tej nałożono na Air France SA grzywnę; oraz
- Tytułem ewentualnym, obniżenie na podstawie art. 261 TFUE do odpowiedniej wysokości kwoty grzywny wynoszącej 182 920 000 EUR, nałożonej solidarnie na Air France-KLM i na Air France SA w art. 3 lit. b) decyzji Komisji Europejskiej nr C(2017) 1742 final z dnia 17 marca 2017 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFUE oraz art. 53 porozumienia EOG (Sprawa AT.39258 - Lotniczy przewóz towarów);
- w każdym wypadku obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania w całości, w tym kosztami poniesionymi przez Air France SA w postępowaniu przed Sądem.
Zarzuty i główne argumenty
Odwołanie opiera się, tytułem głównym, na jednym zarzucie nieważności i i na podniesionych, pomocniczo, dwóch zarzutach dotyczących zmiany.
Tytułem głównym, Air France SA utrzymuje w zarzucie pierwszym, że Sąd nie dokonał właściwej oceny kompetencji Komisji do stosowania art. 101 TFUE do usług w ramach połączeń przychodzących (inbound), to znaczy z państwa trzeciego do EOG. Air France SA utrzymuje, że oceny kwalifikowanych skutków dokonano z naruszeniem prawa i że Sąd naruszył spoczywający na nim obowiązek uzasadnienia.
Pomocniczo, Air France SA utrzymuje w zarzucie drugim, że Sąd naruszył spoczywający na nim obowiązek uzasadnienia i zasadę równego traktowania w odniesieniu do uwzględnienia systemów regulacyjnych.
W zarzucie trzecim i ostatnim Air France SA twierdzi, że Sąd naruszył prawo, gdy dokonał przeniesienia ciężaru dowodu poprzez uznanie nieprzerwanego uczestnictwa Air France SA w naruszeniu w okresie między 7 grudnia 1999 r. a 14 lutego 2006 r.
