Skarga wniesiona 15 października 2004 r. przeciwko Królestwu Belgii przez Komisję Wspólnot Europejskich(Sprawa C-437/04)
(2004/C 300/69)
(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2004 r.)
Dnia 15 października 2004 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga przeciwko Królestwu Belgii wniesiona przez Komisję Wspólnot Europejskich reprezentowaną przez J.-F. Pasquier, w charakterze pełnomocnika, z adresem do doręczeń w Luksemburgu.
Komisja Wspólnot Europejskich wnosi do Trybunału o:
– stwierdzenie, że ustanawiając podatek, który narusza immunitet podatkowy Wspólnot Europejskich, Królestwo Belgii uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 3 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich;
– obciążenie Królestwa Belgii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Ustanowienie zarządzeniem regionalnym z dnia 23 lipca 1992 r. podatku regionalnego obciążającego podmioty korzystające z nieruchomości i uprawnionych z tytułu praw rzeczowych dotyczących nieruchomości położonych na terenie Regionu Bruxelles-Capitale stanowi naruszenie immunitetu podatkowego Wspólnot przewidzianego w art. 3 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich z dnia 8 kwietnia 1964 r. W stosunku do poprzednio obowiązującej regulacji, zarządzenie to dodaje do obciążenia podmiotów korzystających z nieruchomości, podatek obciążający właścicieli w razie wykorzystania do celów zawodowych nieruchomości przekraczających ustalony próg powierzchni. Jak wskazują prace przygotowawcze do zarządzenia z dnia 23 lipca 1992 r., owo opodatkowanie właścicieli stanowi w rzeczywistości konstrukcję prawną mającą na celu obejście immunitetu podatkowego przysługującego niektórym osobom i instytucjom korzystającym z nieruchomości. W istocie to te osoby, a wśród nich Wspólnoty, ponoszą ciężar ekonomiczny podatku bądź z powodu zapisów zawartych w umowach najmu, w świetle których ponoszą one ciężar wszystkich podatków i opłat obciążających nieruchomość, chyba że uzyskają zwolnienie z nich na rzecz wynajmującego, bądź z powodu wpływu podatku na cenę najmu. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości, wszystkie przepisy prawne, które nie nakładając wyraźnie podatku na Wspólnotę, mają skutek i wyraźny cel w postaci obciążenia Wspólnoty podatkiem, w tym również pośrednio choć w sposób nieuchronny, naruszają zasadę immunitetu.