(druga izba)z dnia 10 czerwca 2004 r.
w sprawie C-168/02 (wniosek Oberster Gerichtshof o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): Rudolf Kronhofer przeciwko Marianne Maier, Christian Möller, Wirich Hofius, Zeki Karan(1)
(Konwencja brukselska - Art. 5 pkt 3 - Jurysdykcja w przypadku odpowiedzialności z tytułu popełnienia czynu niedozwolonego lub czynu podobnego do czynu niedozwolonego - Miejsce, gdzie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę - Szkoda majątkowa poniesiona w związku z inwestycją kapitałową w innym Umawiającym się Państwie)
(2004/C 190/03)
(Język postępowania: niemiecki)
(Tłumaczenie robocze; tłumaczenie ostateczne zostanie opublikowane
w "Zbiorze Orzeczeń Trybunału")
(Dz.U.UE C z dnia 24 lipca 2004 r.)
W sprawie C-168/02, której przedmiotem był skierowany na mocy protokołu z dnia 3 czerwca 1971 r. w sprawie wykładni przez Trybunał Sprawiedliwości Konwencji z dnia 27 września 1968 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych przez Oberster Gerichtshof (Austria) wniosek o wydanie, w ramach zawisłego przed tym sądem sporu między Rudolfem Kronhoferem a Marianne Maier, Christianem Möllerem, Wirichem Hofiusem, Zeki Karanem, orzeczenia w trybie prejudycjalnym w przedmiocie wykładni art. 5 pkt 3 Konwencji z dnia 27 września 1968 r., powoływanej powyżej (Dz.U. L 299 z 1972 r., str. 32), zmienionej przez Konwencję z dnia 9 października 1978 r. w sprawie przystąpienia Królestwa Danii, Irlandii oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (Dz.U. L 304, str. 1, i - tekst zmieniony - str. 77), Konwencję z dnia 25 października 1982 r. w sprawie przystąpienia Republiki Greckiej (Dz.U. L 388, str. 1), Konwencję z dnia 26 maja 1989 r. w sprawie przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalii (Dz.U. L 285, str. 1) oraz przez Konwencję z dnia 29 listopada 1996 r. w sprawie przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji (Dz.U. C 15, str. 1), Trybunał (druga izba) w składzie: C. W. A. Timmermans, prezes izby, J.-P. Puissochet, J. N. Cunha Rodrigues (sprawozdawca) i R. Schintgen oraz N. Colneric, sędziowie, rzecznik generalny: P. Léger, sekretarz: H. von Holstein, zastępca sekretarza, wydał w dniu 10 czerwca 2004 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:
Art. 5 pkt 3, Konwencji z dnia 27 września 1968 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych, zmienionej przez Konwencję z dnia 9 października 1978 r. w sprawie przystąpienia Królestwa Danii, Irlandii, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Konwencję z dnia 25 października 1982 r. w sprawie przystąpienia Republiki Greckiej, Konwencję z dnia 26 maja 1989 r. w sprawie przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalii oraz przez Konwencję z dnia 29 listopada 1996 r. w sprawie przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji należy interpretować w ten sposób, że wyrażenie "miejsce, gdzie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę" nie oznacza miejsca zamieszkania powoda, w którym znajduje się "centralne miejsce położenia jego majątku" wyłącznie z tego powodu, że poniósł on szkodę finansową będącą konsekwencją utraty składników jego majątku, która powstała w innym Umawiającym się Państwie.
______
(1) Dz.U. C 169 z 13.7.2002 r.
