Sposoby prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach śledczych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 14 sierpnia 2003 r.

w sprawie sposobów prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach śledczych

Na podstawie art. 249 § 3 pkt 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2024 r. poz. 706) zarządza się, co następuje:

§  1.  [Przedmiot regulacji; definicje]

1. Rozporządzenie określa sposoby prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w ramach wykonywania kary pozbawienia wolności w zakładach karnych i wyodrębnionych oddziałach zakładu karnego w aresztach śledczych, zwanych dalej "zakładami", wobec skazanych, tymczasowo aresztowanych, ukaranych i osób, wobec których został zastosowany środek przymusu skutkujący pozbawienie wolności, zwanych dalej "skazanymi".

2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) oddziaływania penitencjarne - zespół stosowanych w zakładzie środków i metod zmierzających do wzbudzenia w skazanym woli współdziałania w kształtowaniu jego społecznie pożądanych postaw;

2) grupa wychowawcza - wyodrębnioną poprzez miejsce zakwaterowania i wyznaczenie jej wychowawców grupę skazanych, wobec której są prowadzone oddziaływania penitencjarne;

3) podkultura przestępcza - występujące w środowisku przestępczym negatywne wzorce, normy i sposoby postępowania.

§  2.  [Forma i zakres oddziaływań penitencjarnych]

1. W zakładzie prowadzi się, w każdym systemie wykonywania kary pozbawienia wolności, oddziaływania penitencjarne zmierzające do realizacji celów wykonywania kary pozbawienia wolności, określonych w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy, zwanej dalej "Kodeksem karnym wykonawczym".

2. Oddziaływania penitencjarne prowadzi się w formie zindywidualizowanych działań dostosowanych do psychofizycznych właściwości skazanego, a także działań wobec grupy skazanych.

3. Zakres oddziaływań penitencjarnych wobec skazanych zależy od systemu wykonywania kary pozbawienia wolności oraz od rodzaju i typu zakładu.

§  3.  [Obowiązki osób zaangażowanych w organizowanie i prowadzenie oddziaływań penitencjarnych]

1. Dyrektor zakładu w ramach koordynowania oddziaływań penitencjarnych prowadzonych w zakładzie i sprawowanego nadzoru dba o jednolitość oddziaływań realizowanych w zakładzie.

2. Oddziaływania penitencjarne realizowane są w szczególności przez oddział penitencjarny oraz dział penitencjarny.

3. Kierujący oddziałem penitencjarnym odpowiada za realizację przez wychowawcę obowiązków służbowych związanych z prowadzeniem indywidualnego oddziaływania penitencjarnego wobec osadzonych należących do grup wychowawczych wchodzących w skład podległego mu oddziału oraz za organizację pracy wychowawcy w obrębie oddziału penitencjarnego.

4. Kierownik działu penitencjarnego organizuje prowadzenie przez funkcjonariuszy i pracowników działu oddziaływań penitencjarnych wobec osadzonych przebywających we wszystkich oddziałach penitencjarnych zakładu, wspierając merytorycznie wychowawców w realizacji prowadzonych przez nich indywidualnych oddziaływań penitencjarnych, w szczególności w zakresie:

1) realizacji programów resocjalizacji i przygotowania do readaptacji społecznej skazanych;

2) utrzymywania współpracy z podmiotami, o których mowa w art. 38 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego;

3) realizacji zadań związanych z opieką psychologiczną i oddziaływaniami psychokorekcyjnymi;

4) zatrudnienia skazanych, pracy kulturalno-oświatowej, działalności z zakresu kultury fizycznej i sportu, biblioteki oraz pomocy postpenitencjarnej.

5. Kierownik działu terapeutycznego organizuje i odpowiada za prowadzenie przez funkcjonariuszy i pracowników działu oddziaływań penitencjarnych wobec skazanych przebywających w oddziale terapeutycznym.

6. Wychowawca prowadzi oddziaływania penitencjarne w powierzonej mu grupie wychowawczej.

7. Psycholog prowadzi badania psychologiczne, udziela pomocy psychologicznej oraz obejmuje skazanych odpowiednimi oddziaływaniami psychokorekcyjnymi lub terapeutycznymi.

8. Pozostali funkcjonariusze i pracownicy zakładu prowadzą oddziaływania penitencjarne w zakresie wynikającym z powierzonych im zadań.

§ 4. [Elementy uwzględniane przy prowadzeniu oddziaływań penitencjarnych] Oddziaływania penitencjarne prowadzi się, uwzględniając w szczególności warunki socjalno-bytowe i edukacyjne istniejące w społeczeństwie, wzajemne oddziaływanie skazanego i społeczeństwa oraz odpowiedzialność skazanego za skutki własnego postępowania.

§  5.  [Kształtowanie odpowiednich relacji w celu realizacji oddziaływań penitencjarnych]

1. W celu realizacji oddziaływań penitencjarnych kształtuje się w zakładzie wzajemne właściwe relacje pomiędzy skazanymi oraz pomiędzy skazanymi a osobami prowadzącymi oddziaływania penitencjarne w sposób zapewniający bezpieczeństwo, a także efektywność prowadzenia oddziaływań penitencjarnych.

2. Kształtowanie relacji, o których mowa w ust. 1, odbywa się przede wszystkim poprzez:

1) poznawanie i kształtowanie środowiska skazanych;

2) tworzenie właściwych relacji pomiędzy funkcjonariuszami, pracownikami i innymi osobami prowadzącymi oddziaływania;

3) tworzenie właściwych relacji pomiędzy osobami, o których mowa w pkt 2, a skazanymi;

4) dobór środków i metod oddziaływania wobec skazanych, stosownie do ich właściwości psychofizycznych.

§ 6. [Poznanie środowiska skazanych] Środowisko skazanych poznaje się w szczególności poprzez określenie:

1) ról społecznych pełnionych przez skazanych w zakładzie;

2) struktur, procesów grupowych i ich przemian;

3) zagrożeń dla prawidłowego przebiegu oddziaływania penitencjarnego i bezpieczeństwa zakładu.

§  7.  [Katalog działań podejmowanych przy prowadzeniu oddziaływań penitencjarnych]

1. Prowadząc oddziaływania penitencjarne, należy podejmować działania zapobiegające w szczególności:

1) wzajemnej demoralizacji skazanych;

2) negatywnym przejawom podkultury przestępczej;

3) występowaniu zachowań agresywnych wśród skazanych;

4) samoagresji skazanych;

5) różnym rodzajom uzależnień.

2. Prowadzenie oddziaływań penitencjarnych polega zwłaszcza na:

1) kierowaniu skazanych do właściwego systemu wykonywania kary;

2) kierowaniu skazanych do właściwych zakładów, a także do odpowiednich oddziałów w zakładach;

3) odpowiednim rozmieszczaniu skazanych w miejscach zakwaterowania, pracy i nauki;

4) organizowaniu grup wychowawczych;

5) właściwym doborze grup wychowawczych do organizowanych zajęć;

6) (uchylony);

7) umożliwianiu tworzenia zespołów skazanych;

8) wizytacji cel mieszkalnych, miejsc pracy i nauki skazanych;

9) egzekwowaniu realizacji przez skazanych obowiązków, wynikających z Kodeksu karnego wykonawczego;

10) utrzymywaniu ze skazanymi stałych kontaktów wychowawczych i motywowaniu ich do realizacji zadań określonych w indywidualnym programie oddziaływania lub w indywidualnym programie terapeutycznym;

11) organizowaniu zajęć wzbudzających pożądaną aktywność skazanych;

12) wdrażaniu skazanych do kształtowania poczucia odpowiedzialności, samokontroli i samodyscypliny;

13) wspieraniu kontaktów skazanych z osobami najbliższymi;

14) podawaniu, w uzasadnionych przypadkach, do wiadomości innych skazanych, decyzji dyrektora lub decyzji albo opinii komisji penitencjarnej, w szczególności, gdy są one wynikiem szczególnych osiągnięć i społecznie pożądanych postaw lub rażąco negatywnych zachowań;

15) stwarzaniu warunków sprzyjających utrzymywaniu pozytywnych stosunków międzyludzkich;

16) stwarzaniu warunków sprzyjających zwracaniu się skazanych do przedstawicieli administracji zakładu z osobistymi prośbami, skargami, wnioskami i problemami;

17) wskazywaniu społecznie akceptowanych sposobów rozwiązywania sytuacji konfliktowych;

18) udzielaniu pomocy skazanym w sytuacjach konfliktowych;

19) łagodzeniu antagonizmów i zapobieganiu występowaniu wzajemnych szykan w środowisku skazanych.

§ 8. [Cele badań osobopoznawczych i psychologicznych] W celu umożliwienia oddziaływań penitencjarnych, a zwłaszcza ustalenia stosunku skazanego do popełnionego przestępstwa, przyczyn i przebiegu wykolejenia społecznego, podatności na projektowane oddziaływania penitencjarne, prognozy penitencjarnej i kryminologiczno-społecznej, prowadzi się badania osobopoznawcze, a w zależności od potrzeb badania psychologiczne.

§  9.  [Badania osobopoznawcze]

1. Badania osobopoznawcze polegają w szczególności na analizie:

1) danych osobowych skazanego;

2) informacji dotyczących życia rodzinnego skazanego;

3) kontaktów społecznych skazanego;

4) przyczyn i okoliczności popełnienia przez skazanego przestępstwa;

5) uprzedniej karalności;

6) stopnia podatności skazanego na wpływy podkultury przestępczej;

7) zachowań wskazujących na możliwość występowania zaburzeń psychicznych albo uzależnienia od substancji psychoaktywnych;

8) umiejętności przystosowania się skazanego do warunków i wymagań zakładu;

9) wyników badań psychologicznych, psychiatrycznych i seksuologicznych.

2. Badania osobopoznawcze realizuje się w szczególności poprzez:

1) wywiad ze skazanym;

2) rozmowy ze skazanym;

3) obserwację zachowań skazanego;

4) wykorzystanie wyników badań psychologicznych, psychiatrycznych i seksuologicznych;

5) analizę dokumentów dotyczących skazanego, w tym wywiadu środowiskowego, w przypadku zlecenia jego wykonania, oraz informacji dotyczących osoby skazanego przesłanych przez sąd;

6) rozmowy i korespondencję z rodziną i innymi osobami bliskimi skazanemu;

7) zapoznawanie się z treścią korespondencji skazanego, jeżeli podlega ona nadzorowi lub cenzurze.

3. Prowadzenie badań osobopoznawczych dokumentuje się poprzez wskazanie zastosowanych metod badania oraz zapis uzyskanych informacji dotyczących skazanego.

§  10.  [Badania psychologiczne]

1. Badanie psychologiczne polega w szczególności na poznawaniu osobowości skazanego, jego psychospołecznych mechanizmów zachowania oraz określeniu wskazań i zaleceń dotyczących sposobów oddziaływania.

2. Dobór metod badawczych i ich zakres ustala psycholog.

3. Badanie, o którym mowa w ust. 1, kończy się orzeczeniem psychologiczno-penitencjarnym lub opinią psychologiczną, której zakres będzie uzależniony od okoliczności skutkującej potrzebą badania.

§ 11. [Orzeczenia psychologiczno-penitencjarne] Orzeczenie psychologiczno-penitencjarne sporządza się w szczególności skazanemu:

1) młodocianemu, któremu pozostało co najmniej 6 miesięcy do nabycia prawa do ubiegania się o warunkowe zwolnienie;

2) sprawiającemu trudności wychowawcze, przede wszystkim takiemu, którego zachowanie wskazuje na poważny stopień demoralizacji, zaburzenia psychiczne albo szczególny brak umiejętności przystosowania się do warunków i wymagań zakładu;

3) co do którego zachodzi podejrzenie konieczności stosowania oddziaływań w warunkach oddziału terapeutycznego dla skazanych z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi lub upośledzonych umysłowo;

4) na karę dożywotniego pozbawienia wolności, a także na karę 25 lat pozbawienia wolności, po orzeczeniu prawomocnego wyroku;

5) za przestępstwo określone w art. 197-203 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 2024 r. poz. 17 i 1228), zwanej dalej "Kodeksem karnym", popełnione w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych;

6) odbywającemu karę za przestępstwo określone w art. 148 Kodeksu karnego przed udzieleniem pierwszej przepustki lub zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego bez dozoru.

§ 12. [Opinie psychologiczne o skazanym] Opinie psychologiczne sporządza się o skazanym:

1) przed sporządzeniem wniosku o zakwalifikowanie skazanego uzależnionego od substancji psychoaktywnych do odbywania kary w systemie terapeutycznym;

2) na karę dożywotniego pozbawienia wolności, a także na karę 25 lat pozbawienia wolności przed podjęciem decyzji przez komisję penitencjarną o skierowaniu do zakładu typu półotwartego;

3) przed podjęciem decyzji o złożeniu do sądu opiekuńczego wniosku o zgodę na oddzielenie dziecka od matki odbywającej karę, przebywającej z dzieckiem w domu dla matki i dziecka, lub o przedłużenie albo skrócenie okresu przebywania dziecka z matką;

4) przed podjęciem decyzji o złożeniu wniosku do sądu penitencjarnego o wydanie orzeczenia o obciążeniu skazanego kosztami związanymi z leczeniem spowodowanego u siebie uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia;

5) przed wymierzeniem skazanemu kary dyscyplinarnej umieszczenia w celi izolacyjnej oraz po dokonaniu przez psychologa kontroli, o której mowa w art. 148 § 3 Kodeksu karnego wykonawczego, w przypadku stwierdzenia przesłanek uniemożliwiających dalsze odbywanie tej kary;

6) w przypadku podejrzenia skłonności samobójczych;

7) w innym, uznanym przez psychologa, szczególnie uzasadnionym przypadku.

§  13.  [Ustalenie zakresu stosowanych oddziaływań penitencjarnych]

1. Oddziaływania penitencjarne prowadzone wobec skazanych w systemie programowanego oddziaływania są zawarte w opracowanych dla nich indywidualnych programach oddziaływania, w których określa się zakres tych oddziaływań.

2. Oddziaływania wobec skazanych w systemie terapeutycznym, prowadzone poza oddziałem terapeutycznym, są określone w opracowanych dla nich indywidualnych programach terapeutycznych, a w oddziale terapeutycznym ponadto w programie tego oddziału.

3. W systemie zwykłym zakres stosowanych oddziaływań wyznaczają podstawowe uprawnienia skazanego.

§  14.  [Indywidualny program oddziaływania]

1. Wychowawca w zakładzie przedkłada komisji penitencjarnej, opracowany przy udziale skazanego skierowanego do programowanego systemu odbywania kary, indywidualny program oddziaływania oparty w szczególności na:

1) wynikach badań osobopoznawczych, o których mowa w § 9;

2) analizie treści zapisów z rozmów przeprowadzonych ze skazanym oraz innych notatek dotyczących jego osoby;

3) opisie i wyjaśnieniu przyczyn nieprzestrzegania przez skazanego norm prawnych lub niedostosowania społecznego;

4) opisie funkcjonowania skazanego w kontaktach społecznych;

5) opisie podstawowych problemów skazanego.

2. Opracowując indywidualny program oddziaływania, należy określić zadania do realizacji przez skazanego i terminy ich realizacji.

3. W indywidualnym programie oddziaływań obowiązkowo określa się zadania mające na celu eliminację przyczyn popełnionego przez skazanego przestępstwa oraz związane z naprawą szkód wyrządzonych tym przestępstwem.

4. Indywidualny program oddziaływania opracowuje się niezwłocznie po zgromadzeniu materiałów określonych w ust. 1, jednak nie później niż w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji komisji penitencjarnej w przedmiocie klasyfikacji skazanego, na mocy której został on skierowany do odbywania kary pozbawienia wolności w systemie programowanego oddziaływania.

5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin, o którym mowa w ust. 4, może być wydłużony o 14 dni.

6. Indywidualny program oddziaływania aktualizuje się w zależności od potrzeb wynikających z oceny postępów skazanego w realizacji programu.

§  15.  [Umieszczenie skazanego w oddziale terapeutycznym]

1. Skazanego zakwalifikowanego do odbywania kary w systemie terapeutycznym, skierowanego do oddziału terapeutycznego, umieszcza się w oddziale terapeutycznym dla skazanych:

1) z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi lub upośledzonych umysłowo;

2) uzależnionych od alkoholu;

3) uzależnionych od innych niż alkohol substancji psychoaktywnych;

4) niepełnosprawnych fizycznie.

2. Skazanych za przestępstwo określone w art. 197-203 Kodeksu karnego, popełnione w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych, zakwalifikowanych do odbywania kary w systemie terapeutycznym, umieszcza się w wyznaczonych oddziałach, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

§ 16. [Wniosek o skierowanie skazanego do właściwego oddziału terapeutycznego] W razie stwierdzenia u skazanego:

1) o którym mowa w § 15 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, konieczności stosowania oddziaływania specjalistycznego - wniosek o skierowanie do właściwego oddziału terapeutycznego zawiera się w orzeczeniu psychologiczno-penitencjarnym;

2) uzależnienia od substancji psychoaktywnych oraz stwierdzenia potrzeby skierowania do odpowiedniego oddziału terapeutycznego - wniosek o skierowanie do właściwego oddziału terapeutycznego sporządza psycholog w opinii psychologicznej lub orzeczeniu psychologiczno-penitencjarnym;

3) niepełnosprawności fizycznej, wymagającej opieki lekarskiej lub rehabilitacyjnej - wniosek o skierowanie do odpowiedniego oddziału terapeutycznego sporządza lekarz.

§ 17. [Osoby realizujące oddziaływania specjalistyczne wobec skazanych] Oddziaływania specjalistyczne wobec skazanych zakwalifikowanych do systemu terapeutycznego w oddziale terapeutycznym realizuje zespół terapeutyczny, a poza oddziałem terapeutycznym specjalistycznie przygotowany personel.

§  18.  [Elementy uwzględniane przy prowadzeniu oddziaływań w systemie terapeutycznym]

1. Prowadząc oddziaływania w systemie terapeutycznym, uwzględnia się w szczególności:

1) indywidualne i grupowe metody oddziaływań terapeutycznych;

2) nadrzędność oddziaływań terapeutycznych nad pozostałymi oddziaływaniami penitencjarnymi;

3) integrację oddziaływań terapeutycznych z innymi oddziaływaniami prowadzonymi w zakładzie.

2. Zakres i sposób stosowania metod, o których mowa w ust. 1, ustala zespół terapeutyczny.

§  19.  [Programy oddziałów terapeutycznych]

1. Programy oddziałów terapeutycznych zawierają w szczególności:

1) założenia merytoryczne i organizacyjne oraz szczegółowe cele programu;

2) metody i techniki oddziaływania;

3) harmonogram realizacji i czas trwania programu;

4) określenie sposobów pomiaru efektów oraz kryteriów realizacji celów programu.

2. Programy, o których mowa w ust. 1, zatwierdza Dyrektor Generalny Służby Więziennej.

§  20.  [Indywidualny program terapeutyczny; grupowe oddziaływania terapeutyczne]

1. Skazany zakwalifikowany do odbywania kary pozbawienia wolności w systemie terapeutycznym jest poddawany zindywidualizowanym oddziaływaniom według opracowanego indywidualnego programu terapeutycznego.

2. W systemie terapeutycznym poza oddziałem terapeutycznym można dodatkowo prowadzić grupowe oddziaływania terapeutyczne.

§  21.  [Opracowanie indywidualnego programu terapeutycznego]

1. W przypadku skazanego uzależnionego, skierowanego do systemu terapeutycznego poza oddziałem terapeutycznym, indywidualny program terapeutyczny polega na:

1) zastosowaniu krótkiej interwencji;

2) określeniu, w miarę potrzeb, innych działań niezbędnych do rozwiązania problemów wynikających z uzależnienia.

2. Krótka interwencja obejmuje co najmniej 3 sesje. Program krótkiej interwencji zawiera co najmniej następujące elementy:

1) ocenę stopnia nasilenia problemów wynikających z uzależnienia;

2) przekazanie skazanemu informacji zwrotnej o wyniku oceny;

3) rozmowę motywującą skazanego do podjęcia terapii lub samodzielnej zmiany oraz przekazanie skazanemu odpowiednich wskazówek dotyczących zmiany zachowań wynikających z uzależnienia.

3. (uchylony).

4. W przypadku skazanego skierowanego do oddziału terapeutycznego, indywidualny program terapeutyczny poprzedza się opracowaniem diagnozy, która zawiera:

1) opis przyczyn zaburzeń skazanego;

2) opis zaburzeń w zakresie procesów poznawczych, emocjonalnych i w zachowaniu skazanego;

3) charakterystykę aktualnego stanu psychofizycznego skazanego;

4) opis problemu stanowiącego podstawę skierowania skazanego do systemu terapeutycznego;

5) opis indywidualnych problemów skazanego;

6) ocenę motywacji skazanego do uczestnictwa w realizacji indywidualnego programu terapeutycznego;

7) wskazanie pozytywnych cech osobowości i zachowania skazanego.

5. Opracowując indywidualny program terapeutyczny, należy określić:

1) zakres prowadzonych oddziaływań;

2) cele oddziaływań, możliwe do realizacji w warunkach oddziału terapeutycznego lub poza tym oddziałem, uwzględniające właściwości skazanego;

3) metody oddziaływań specjalistycznych;

4) kryteria realizacji.

6. Indywidualny program terapeutyczny opracowuje:

1) zespół terapeutyczny w oddziale terapeutycznym;

2) specjalistycznie przygotowany personel poza oddziałem terapeutycznym.

7. Opracowanie indywidualnego programu terapeutycznego następuje, w miarę możliwości, przy udziale skazanego.

8. Indywidualny program terapeutyczny aktualizuje się w zależności od potrzeb.

§  22.  [Skierowanie skazanego do odbywania kary w systemie terapeutycznym poza oddziałem terapeutycznym]

1. Do odbywania kary w systemie terapeutycznym poza oddziałem terapeutycznym kieruje się skazanego uzależnionego od substancji psychoaktywnych, w tym objętego programem leczenia substytucyjnego, wobec którego psycholog stwierdził w opinii lub w orzeczeniu psychologiczno-penitencjarnym możliwość realizacji oddziaływań specjalistycznych poza oddziałem terapeutycznym.

2. Jeżeli jest to uzasadnione zmianą sytuacji skazanego lub względami terapeutycznymi, skazanego uzależnionego po okresie pobytu w systemie terapeutycznym poza oddziałem można skierować do oddziału terapeutycznego.

§  23.  [Kontrola występowania aktów samoagresji]

1. Bezpośrednio po przyjęciu skazanego do zakładu ustala się występowanie aktów samoagresji w przeszłości.

2. Skazanych przejawiających skłonności do dokonywania aktów samoagresji obejmuje się oddziaływaniem profilaktycznym.

3. (uchylony).

§  24.  [Oddziaływania penitencjarne stosowane w przypadku wybranych skazanych osadzonych w zakładzie karnym typu zamkniętego]

1. Skazany, o którym mowa w art. 88 § 3 lub 4 Kodeksu karnego wykonawczego, poddawany jest oddziaływaniom penitencjarnym określonym w rozporządzeniu, z ograniczeniami wynikającymi z faktu stwarzania przez niego poważnego zagrożenia społecznego lub poważnego zagrożenia dla bezpieczeństwa zakładu.

2. Skazanego, o którym mowa w ust. 1, poddaje się ponadto oddziaływaniom służącym w szczególności zmniejszaniu napięć emocjonalnych, a także ograniczaniu tendencji do zachowań agresywnych i samoagresywnych.

§  25.  [Sporządzenie prognozy kryminologiczno-społecznej]

1. Prognoza kryminologiczno-społeczna, sporządzana na czas pobytu skazanego poza zakładem, polega na pisemnym uzasadnieniu przypuszczenia, że skazany w czasie tego pobytu będzie przestrzegał porządku prawnego.

2. Prognozę sporządza się:

1) przed zaopiniowaniem wniosku o udzielenie po raz pierwszy:

a) przepustki, o której mowa w art. 91 pkt 7 lub art. 92 pkt 9 Kodeksu karnego wykonawczego,

b) nagrody, o której mowa w art. 138 § 1 pkt 7 lub pkt 8 Kodeksu karnego wykonawczego;

2) przed udzieleniem skazanemu zezwolenia lub zgody, o których mowa w:

a) art. 141a § 1 Kodeksu karnego wykonawczego,

b) art. 131 lub 165 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego, jeżeli skazany uprzednio nie korzystał z przepustki lub nagród wymienionych w ust. 2 pkt 1.

3. Prognozę sporządza się także skazanemu, który nabył uprawnienia do warunkowego przedterminowego zwolnienia.

4. Prognoza podlega aktualizacji, jeśli:

1) skazany nadużył zaufania w trakcie korzystania z przepustek lub zezwoleń;

2) zaszły zmiany w zachowaniu skazanego, w jego sytuacji rodzinnej lub istotne zmiany w jego sytuacji prawnej.

§ 26. [Elementy prognozy kryminologiczno-społecznej] Prognoza kryminologiczno-społeczna powinna zawierać w szczególności analizę czynników charakteryzujących:

1) środowisko rodzinne;

2) cechy osobowości wraz z uwzględnieniem stopnia samodyscypliny oraz skłonności do używania przemocy;

3) problem alkoholowy albo związany z używaniem innych niż alkohol substancji psychoaktywnych;

4) przebyte leczenie uzależnień, a także motywację do zachowania abstynencji;

5) drogę wykolejenia społecznego wraz z określeniem stopnia demoralizacji;

6) rodzaj przestępstwa, za które skazany odbywa karę;

7) zachowanie podczas uprzednio odbywanych kar, ze szczególnym uwzględnieniem sposobu wykorzystywania zezwoleń na opuszczenia zakładu;

8) środowisko, w którym przebywać będzie skazany w trakcie korzystania z przepustki.

§  27.  [Dokumentowanie prowadzonych oddziaływań penitencjarnych]

1. Prowadzone oddziaływania penitencjarne dokumentowane są w teczce osobopoznawczej oraz w zbiorze danych zgromadzonych w systemie informatycznym. W teczce osobopoznawczej przechowuje się również dokumenty dotyczące skazanego.

2. Oddziaływania penitencjarne, których dokumentowanie nie wymaga umieszczania w teczce osobopoznawczej, mogą być dokumentowane wyłącznie w zbiorze danych zgromadzonych w systemie informatycznym.

3. Wzór formularza teczki osobopoznawczej określa załącznik do rozporządzenia.

§  28.  [Wyłączenie stosowania wybranych przepisów do tymczasowo skazanych i ukaranych]

1. W odniesieniu do tymczasowo aresztowanych nie stosuje się przepisów § 7 ust. 2 pkt 1 i 2, 9-11, § 15-22, § 25 ust. 2 i 3, o ile nie jest to tymczasowo aresztowany, o którym mowa w art. 139 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego.

2. W odniesieniu do ukaranych nie stosuje się przepisów § 11, § 12 pkt 1-3 i § 25 ust. 2.

§ 29. [Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 2003 r. ¹

ZAŁĄCZNIK

WZÓR

TECZKA OSOBOPOZNAWCZA

wzór

1 Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia utraciło moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 kwietnia 2002 r. w sprawie sposobów prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach śledczych (Dz. U. Nr 58, poz. 537).

• Identyfikator: Dz.U.2024.1344 t.j.
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Sposoby prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach śledczych.
• Data aktu: 14/08/2003
• Data ogłoszenia: 10/09/2024
• Data wejścia w życie: 01/09/2003