Wykonanie niektórych przepisów dekretu o zobowiązaniach podatkowych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 2 czerwca 1969 r.

w sprawie wykonania niektórych przepisów dekretu o zobowiązaniach podatkowych.

Na podstawie art. 12 ust. 3, 13 ust. 4, 25 ust. 3, 29 ust. 2 i art. 36 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1950 r. Nr 49, poz. 452 z późniejszymi zmianami) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1.

Terminy płatności niektórych zobowiązań podatkowych.

§  1.

1. Jednostki gospodarki uspołecznionej pobierają z banku na wypłatę wynagrodzeń sumy wynikające z list płacy, zmniejszone o należny podatek od wynagrodzeń oraz o składkę na cele emerytalne. Jednostki te są obowiązane wpłacać (przelewać) potrącony podatek od wynagrodzeń na rachunek właściwego organu finansowego raz w miesiącu, a mianowicie w dniu, w którym rozliczają się z pracownikami z tytułu wypłat dokonanych w danym miesiącu i pobierają środki na wypłatę wynagrodzeń.

2. W terminie, o którym mowa w ust. 1, jednostki gospodarki uspołecznionej są obowiązane złożyć bankowi deklarację podatkową według przepisanego wzoru na należny i potrącony podatek od wynagrodzeń oraz polecenie przelewu. Ponadto jednostki gospodarki uspołecznionej, z wyjątkiem jednostek budżetowych, są obowiązane złożyć bankowi miesięczną zbiorczą listę płacy. Lista ta powinna obejmować w jednostkach, w których wynagrodzenia są płatne z dołu, ogólne sumy wynagrodzeń i dokonanych potrąceń z poszczególnych list płacy wystawionych w danym okresie miesięcznym, a w jednostkach, w których wynagrodzenia są płatne z góry, ogólne sumy wynagrodzeń wypłaconych z góry i dokonanych od nich potrąceń oraz sumy wszystkich wynagrodzeń i potrąceń z wypłat dokonanych po złożeniu w banku zbiorczej listy płacy za okres poprzedni.

3. Bank wypłaca jednostce gospodarki uspołecznionej środki na wypłatę wynagrodzeń przypadających do wypłaty w danym miesiącu po stwierdzeniu, że kwota podatku od wynagrodzeń wymieniona w deklaracji podatkowej i w poleceniu przelewu jest zgodna z kwotą podatku wynikającą ze zbiorczej listy płacy. Bank czyni o tym adnotację na deklaracji podatkowej, realizuje polecenie przelewu w ciągu 5 dni od daty złożenia polecenia przelewu i równocześnie przesyła deklarację podatkową i zbiorczą listę płacy organowi finansowemu. Polecenia przelewu złożone w grudniu powinny być zrealizowane do dnia 31 grudnia.

§ 2. Płatnicy gospodarki nie uspołecznionej obowiązani są wpłacać potrącony lub poniesiony z własnych funduszów podatek od wynagrodzeń do dnia 12 następnego miesiąca po miesiącu, w którym dokonali wypłaty wynagrodzeń.

§ 3. Podatnicy obowiązani do uiszczenia podatku od wynagrodzeń bez udziału płatników powinni sami obliczać i wpłacać należny podatek w terminie 7 dni po upływie miesiąca, w którym nastąpiła wypłata wynagrodzenia.

§ 4. Jeżeli obowiązek obliczenia i wpłacenia podatku od nabycia praw majątkowych ciąży na podatniku bez wezwania organu finansowego podatek jest płatny w ciągu dwóch tygodni od dnia powstania obowiązku podatkowego.

§ 5. Płatnicy podatku od nabycia praw majątkowych obowiązani są wpłacać pobierane kwoty podatku na rachunek właściwego organu finansowego w następujących terminach:

1) notariusze - w terminach obowiązujących ich w myśl przepisów o przekazywaniu należności budżetowych przez kasy poborowe w państwowych biurach notarialnych;

2) sekretarze sądu - w terminach obowiązujących ich w myśl przepisów o zamknięciach kasowych w sądach;

3) poborcy skarbowi w postępowaniu egzekucyjnym w administracji - w terminach wpłacania kwot ściągniętych w drodze egzekucji;

4) pozostali płatnicy - do dnia 20 danego miesiąca, jeżeli chodzi o kwoty podatku pobranego od dnia 1 do dnia 15 każdego miesiąca, oraz do dnia 5 następnego miesiąca, jeżeli chodzi o kwoty podatku pobrane od dnia 16 do końca poprzedniego miesiąca.

§ 6. Opłata skarbowa jest płatna w dniu powstania obowiązku jej uiszczenia.

§ 7. Płatnicy opłaty skarbowej obowiązani są wpłacać kwoty pobranej opłaty w następujących terminach:

1) notariusze - w terminach określonych do wpłacania podatku od nabycia praw majątkowych (§ 5 pkt 1);

2) państwowe przedsiębiorstwa komunikacyjne - w ciągu 3 miesięcy po miesiącu, w którym pobrano opłatę;

3) pozostali płatnicy - w terminach określonych w § 5 pkt 4.

§ 8. Podatek od lokali jest płatny w ratach miesięcznych do dnia dziesiątego każdego miesiąca za miesiąc bieżący.

Rozdział  2.

Dodatek za zwłokę.

§  9.

1. Od zaległości należnych od podatników (płatników) gospodarki nie uspołecznionej pobiera się dodatek za zwłokę, począwszy od dnia następnego po upływie terminu płatności.

2. Dodatek za zwłokę od zaległości we wszystkich podatkach z wyjątkiem podatków obrotowego i dochodowego oraz od zaległości w innych należnościach, do których stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych, wynosi:

1) przy zwłoce nie dłuższej niż 1 miesiąc - 5% od zaległości,

2) przy zwłoce ponad 1 miesiąc do 2 miesięcy - 10% od zaległości,

3) przy zwłoce ponad 2 miesiące do 3 miesięcy - 15% od zaległości,

4) przy zwłoce ponad 3 miesiące - 20% od zaległości.

3. Dodatek za zwłokę od zaległości w podatkach obrotowym i dochodowym przy zwłoce do 3 miesięcy oblicza się według przepisów ust. 2, przy zwłoce zaś ponad 3 miesiące dodatek za zwłokę wynosi:

1) przy zwłoce ponad 3 miesiące do 4 miesięcy - 20%;

2) przy zwłoce ponad 4 miesiące - 25%.

§  10.

1. W razie nie wpłacenia zaliczki lub przedpłaty na zaliczkę w przepisanym terminie albo obliczenia i wpłacenia tytułem tych należności sumy niższej, niż została następnie ustalona przez właściwy organ finansowy, dodatek za zwłokę liczy się od dnia następnego po upływie ustawowego terminu płatności.

2. Jeżeli obowiązek uiszczenia należności jest uzależniony od obowiązku złożenia deklaracji podatkowej (zeznania), dodatek za zwłokę pobiera się od dnia następnego po upływie ustawowego terminu płatności. Jeżeli jednak termin złożenia deklaracji podatkowej (zeznania) został przesunięty decyzją organu finansowego, dodatek za zwlokę liczy się od dnia następnego po upływie nowego terminu.

§ 11. Dodatek za zwłokę pobiera się niezależnie od tego, czy prawo łączy z nieuiszczeniem świadczenia pieniężnego w terminie inne skutki.

§  12.

1. Od zaległości odroczonych lub rozłożonych na raty pobiera się dodatek za zwłokę tylko do dnia wniesienia podania o odroczenie lub rozłożenie na raty.

2. W razie niedotrzymania terminu, do którego zapłata została odroczona, dodatek za zwłokę pobiera się za czas od upływu terminu płatności do dnia zapłaty.

3. Zarządzone na wniosek dłużnika ograniczenie lub całkowite wstrzymanie wykonania zobowiązania podatkowego w związku z wniesionym przez dłużnika środkiem odwoławczym jest równoznaczne z odroczeniem płatności w granicach zarządzonego ograniczenia lub wstrzymania.

4. Przy częściowych wpłatach na poczet zaległości dodatek za zwłokę pobiera się od kwot wpłaconych.

§  13.

1. Nie pobiera się dodatku za zwłokę, jeżeli suma zaległości, na której pokrycie dokonano wpłaty, nie przekracza 10 zł.

2. W podatku od lokali dodatku za zwłokę nie pobiera się bez względu na sumę, chyba że podatek ten wchodzi w skład zobowiązania pieniężnego w rozumieniu ustawy z dnia 11 listopada 1965 r. o rozszerzeniu uprawnień gromadzkich rad narodowych w zakresie podatkowym oraz o usprawnieniu w gromadach wymiaru i poboru podatków i innych należności pieniężnych (Dz. U. Nr 46, poz. 288.

Rozdział 3.

Przedmioty wchodzące w skład majątku przedsiębiorstwa.

§  14.

1. Za przedmioty wchodzące w skład majątku przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 25 ust. 3 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz. 452 z późniejszymi zmianami) uważa się wszelkie rzeczy nieruchome i ruchome, nie wyłączając wierzytelności i innych praw majątkowych, związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. W szczególności uważa się za wchodzące w skład przedsiębiorstwa:

a) nieruchomości oraz ich części składowe i przynależności, jak: place, budynki fabryczne, magazyny, składy i ich urządzenia,

b) towary, surowce, półfabrykaty i wyroby gotowe,

c) rzeczy najęte lub dzierżawione od osób trzecich albo na mocy jakiegokolwiek innego tytułu oddane do przedsiębiorstwa w celu stałego lub czasowego ich używania albo użytkowania,

d) wierzytelności z tytułu świadczeń przedsiębiorstwa.

2. Nie uważa się za majątek ruchomy, związany z prowadzeniem przedsiębiorstwa, jedynie następujących rzeczy lub praw majątkowych:

1) rzeczy:

a) przyjętych do przesłania przez przedsiębiorstwo spedycyjne,

b) przyjętych do przewiezienia przez przedsiębiorstwo przewozowe,

c) przyjętych do przechowania na mocy umowy o przechowanie, jak również na mocy umowy składu, jeżeli przedsiębiorca składowy nie nabył prawa własności na rzeczach złożonych,

d) przyjętych do naprawy lub przerobu,

e) przyjętych do sprzedaży przez przedsiębiorstwo komisowe;

2) wierzytelności przedsiębiorstwa komisowego z tytułu ceny rzeczy przyjętych do sprzedaży oraz wierzytelności, co do których danemu przedsiębiorstwu zlecono inkaso lub inną realizację.

Rozdział  4.

Niepieniężny sposób zapłaty.

§  15.

1. Znaczkami skarbowymi uiszcza się:

1) podatek od nabycia praw majątkowych, jeżeli kwota podatku przypadająca od odpłatnego nabycia stwierdzonego jednym pismem nie przekracza 500 zł,

2) opłatę skarbową, jeżeli kwota opłaty przypadająca od każdego przedmiotu opłaty nie przekracza 500 zł,

3) opłatę skarbową od weksla, jeżeli nie użyto urzędowego blankietu wekslowego lub gdy chodzi o uzupełnienie urzędowego blankietu wekslowego w niedostatecznej wartości, a kwota opłaty nie przekracza 500 zł.

2. Notariusze, jako płatnicy podatku od nabycia praw majątkowych i opłaty skarbowej, mogą pobierać wymienione należności w gotówce również w wypadkach, gdy kwota tych należności nie przewyższa 500 zł.

3. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio do jednostek budżetowych i miejskich zarządów budynków mieszkalnych, jako płatników podatku od nabycia praw majątkowych z najmu lokali; co do sposobu poboru i przelewu (wpłaty) podatku stosuje się odpowiednio przepisy § 35-43 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 marca 1963 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów dekretu o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1963 r. Nr 12, poz. 67 i z 1968 r. Nr 46, poz. 337).

4. Jeżeli jedno pismo obejmuje jedną lub kilka czynności prawnych podlegających podatkowi od nabycia praw majątkowych pod tytułem odpłatnym lub opłacie skarbowej, a kwota tych należności przewyższa zł 500, albo jeżeli uiszczenie podatku od nabycia praw majątkowych lub opłaty skarbowej następuje w drodze egzekucji, należności te uiszcza się wyłącznie gotówką.

§ 16. Opłatę skarbową od weksla uiszcza się, z wyjątkiem wypadków wymienionych w § 15 ust. 1 pkt 3, przez użycie urzędowego blankietu wekslowego.

§ 17. Uiszczenie znaczkami skarbowymi podatku od nabycia praw majątkowych pod tytułem odpłatnym lub opłaty skarbowej od pełnomocnictw i przekazów następuje przez naklejenie znaczków na piśmie podlegającym podatkowi lub opłacie i skasowaniu tych znaczków.

§ 18. Uiszczenie znaczkami skarbowymi podatku od nabycia praw majątkowych lub opłaty skarbowej od pisma stwierdzającego zawarcie umowy następuje przez naklejenie znaczka skarbowego i skasowanie początkowymi lub końcowymi wyrazami pisma albo stwierdzającymi zawarcie umowy podpisami stron, na pełnomocnictwie także przez przepisanie znaczków datą skasowania oraz nazwiskiem lub firmą mocodawcy lub pełnomocnika.

§ 19. Uiszczenie znaczkami skarbowymi podatku od nabycia praw majątkowych pod tytułem odpłatnym, stwierdzonego rachunkiem lub pokwitowaniem, następuje w sposób określony dla uiszczenia opłaty skarbowej od rachunków.

§ 20. Jeżeli poboru podatku od nabycia praw majątkowych znaczkami skarbowymi dokonuje płatnik, znaczki skarbowe nakleja się poniżej treści aktu na tych egzemplarzach pism, które pozostają u płatnika, i kasuje znaczki datą oraz pieczęcią urzędową. Płatnik nie wpisuje pobranego podatku lub opłaty do rejestru, lecz na oryginałach, wtóropisach lub odpisach pism wydanych stronom umieszcza odpowiedniej treści zaświadczenie przewidziane w przepisach o podatku od nabycia praw majątkowych z zaznaczeniem, że znaczki skarbowe naklejono i skasowano na pismach pozostających u niego.

§  21.

1. Wymiana znaczków skarbowych i urzędowych blankietów wekslowych, jeżeli nie zachodzi podejrzenie co do ich autentyczności, jest dopuszczalne tylko w razie technicznego uszkodzenia znaczka lub blankietu, np. rozdarcia, poplamienia lub zlepienia. Jeżeli uszkodzony blankiet wekslowy zawiera zaświadczenie organu finansowego o uiszczeniu opłaty skarbowej gotówką, identyczne zaświadczenie umieszcza się na wymienionym blankiecie.

2. Nieprawidłowego wypełnienia urzędowego blankietu wekslowego nie uważa się za techniczne uszkodzenie. Blankietu wekslowego nie wymienia się, jeżeli zostały na nim napisane jakiekolwiek wyrazy lub cyfry. Nie podlegają wymianie znaczki skarbowe zdjęte z papieru, na którym były naklejone, części znaczka lub blankietu wekslowego, jak również znaczki skarbowe lub blankiety wekslowe sporządzone według wzorów wycofanych z obiegu.

Rozdział  5.

Przepisy końcowe.

§ 22. Przepisy art. 9, 13-25, 27-33 i 38 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz. 452 z późniejszymi zmianami) stosuje się odpowiednio do należności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i składek na cele emerytalne.

§ 23. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7 września 1951 r. w sprawie wykonania dekretu o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1951 r. Nr 50, poz. 362, z 1952 r. Nr 32, poz. 225, z 1953 r. Nr 30, poz. 116, z 1954 r. Nr 15, poz. 57 i Nr 27, poz. 108, z 1955 r. Nr 5, poz. 29 i Nr 32, poz. 193, z 1956 r. Nr 57, poz. 265, z 1957 r. Nr 39, poz. 177, z 1963 r. Nr 1, poz. 5, z 1964 r. Nr 12, poz. 72 i z 1966 r. Nr 31, poz. 186).

§ 24. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

• Identyfikator: Dz.U.1969.18.137
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Wykonanie niektórych przepisów dekretu o zobowiązaniach podatkowych.
• Data aktu: 02/06/1969
• Data ogłoszenia: 27/06/1969
• Data wejścia w życie: 27/06/1969