Obniżki i ulgi w podatku gruntowym.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 8 czerwca 1955 r.

w sprawie obniżek i ulg w podatku gruntowym.

Na podstawie art. 10 i art. 11 dekretu z dnia 30 czerwca 1951 r. o podatku gruntowym (Dz. U. z 1955 r. Nr 23, poz. 143) i art. 9 ust. 1 dekretu z dnia 6 września 1951 r. o szczególnych uprawnieniach i ulgach dla żołnierzy zasadniczej służby wojskowej i ich rodzin (Dz. U. z 1954 r. Nr 55, poz. 277) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Obniża się o 10% podatek obliczony według ruchomych stawek podatkowych dla indywidualnych gospodarstw rolnych, położonych na obszarze województw: koszalińskiego, olsztyńskiego, zielonogórskiego i szczecińskiego z wyjątkiem powiatu szczecińskiego i m. Szczecina oraz na obszarze powiatów: ełckiego, gołdapskiego i oleckiego województwa białostockiego, powiatów: elbląskiego z m. Elblągiem, kwidzyńskiego, lęborskiego, malborskiego i sztumskiego województwa gdańskiego, powiatów: brzeskiego z m. Brzegiem, grodkowskiego, namysłowskiego, niemodlińskiego i nyskiego z m. Nysą województwa opolskiego, powiatów: bolesławieckiego, bystrzyckiego, jeleniogórskiego z m. Jelenią Górą, kamiennogórskiego, kłodzkiego, lubańskiego, lubińskiego, lwóweckiego, noworudzkiego, wołowskiego i zgorzeleckiego województwa wrocławskiego oraz powiatów leskiego i ustrzyckiego województwa rzeszowskiego.

2. 1 Obniżkę podatku o 10% stosuje się także dla indywidualnych gospodarstw rolnych, które na skutek zmian podziału administracyjnego Państwa, dokonanych po wymiarze podatku gruntowego za rok 1954, przeszły bądź przejdą z powiatów wymienionych w ust. 1 do powiatów, w których obniżka ta nie ma zastosowania.

§ 2. 2

1. Upoważnia się prezydia powiatowych rad narodowych do obniżenia wymiaru podatku gruntowego od gospodarstw rolnych, położonych na obszarach wsi, w których z powodu szczególnie trudnych warunków produkcyjnych osiągane są wyniki gospodarcze znacznie niższe od przeciętnych w danym powiecie. Obniżki te stosuje się do wszystkich indywidualnych gospodarstw rolnych w danej wsi.

2. Obniżka podatku gruntowego nie może przekraczać 20% wymiaru podatku od wszystkich indywidualnych gospodarstw rolnych położonych na obszarze danej wsi.

3. Ogólną kwotę obniżek dla poszczególnych województw określa Minister Finansów.

4. Prezydia wojewódzkich rad narodowych dokonują rozdziału kwoty obniżek (ust. 3) między poszczególne powiaty, a prezydia powiatowych rad narodowych ustalają wykazy wsi, w których obniżki mają być zastosowane, oraz ich wysokość.

5. Korzystanie z obniżki z tytułu rażąco wyższej klasyfikacji gruntów od faktycznej jakości gleby nie stoi na przeszkodzie do przyznania obniżki, o której mowa w ust. 1.

§ 2a. 3 (skreślony).

§ 3. 4

1. Upoważnia się prezydia powiatowych rad narodowych do obniżenia wymiaru podatku gruntowego od indywidualnych gospodarstw rolnych o podstawie opodatkowania określonej w ust. 2 we wsiach położonych na terenach, gdzie nie ma w zasadzie możliwości zarobkowania poza gospodarstwem rolnym.

2. Obniżka podatku dla gospodarstw rolnych o podstawie opodatkowania do 7.700 zł wynosi 40% wymiaru, a dla gospodarstw rolnych o podstawie opodatkowania ponad 7.700 zł do 13.200 zł - 20% wymiaru.

3. Ogólną kwotę obniżek dla poszczególnych województw określa Minister Finansów.

4. Prezydia wojewódzkich rad narodowych dokonują rozdziału kwoty obniżek (ust. 3) między powiaty, a prezydia powiatowych rad narodowych ustalają wykazy wsi, w których obniżki mają być zastosowane. Prezydia powiatowych rad narodowych mogą jednocześnie zarządzić wyłączenie z prawa korzystania z obniżek tych podatników, którzy sami bądź pozostający z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym członkowie rodziny oprócz gospodarstwa rolnego mają inne stałe źródła dochodów. Wykazy tych podatników ustalają prezydia gromadzkich rad narodowych.

5. 5 Prezydia powiatowych rad narodowych mogą uprawnienia, o których mowa w ust. 4, dotyczące wyłączenia z prawa korzystania z obniżek, przekazać wydziałom finansowym, które w tym zakresie działają w porozumieniu z wydziałami rolnictwa i leśnictwa. Prezydia gromadzkich rad narodowych mogą zlecić biurom gromadzkich rad narodowych ustalanie wykazów podatników, o których mowa w ust. 4.

§ 3a. 6

1. Podatnikom trwale niezdolnym do pracy z powodu inwalidztwa lub długotrwałej choroby oraz wdowom, które same prowadzą gospodarstwa rolne i posiadają na utrzymaniu dzieci w wieku do lat 14, obniża się wymiar podatku gruntowego o 40%, jeżeli podstawa opodatkowania z gospodarstwa rolnego nie przekracza 7.700 zł, a o 20%, jeżeli podstawa opodatkowania wynosi ponad 7.700 zł do 13.200 zł.

2. Obniżkę podatku (ust. 1) stosuje się, jeżeli oprócz podatnika nie ma w gospodarstwie zdolnych do pracy członków rodziny podatnika. Obniżki nie stosuje się, jeżeli pozostający z podatnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym członek rodziny pracuje stale poza gospodarstwem rolnym.

3. 7 Obniżkę podatku stosuje się na podstawie wykazów podatników, sporządzonych przez właściwe biura gromadzkich rad narodowych, popartych odpowiednimi zaświadczeniami, uzasadniającymi przyznanie obniżki.

4. Przepisy niniejszego paragrafu nie maja zastosowania we wsiach, w których przyznano obniżki określone w § 3.

§ 4. Członkom zrzeszenia uprawy ziemi oraz członkom sąsiedzkich grup uprawowych, opłacającym podatek według ruchomych stawek podatkowych, obniża się o 30% tę część podatku, która przypada z gruntów włączonych do wspólnej uprawy. Warunkiem przyznania ulgi dla członków sąsiedzkich grup uprawowych jest sporządzenie aktu zdawczo-odbiorczego z usług wykonanych przez państwowe ośrodki maszynowe na gruntach objętych wspólną uprawą.

§  5.

1. Jeżeli podatnik ma na utrzymaniu pięcioro lub sześcioro dzieci, korzysta z ulgi w wysokości 25% podatku gruntowego, jeżeli ma na utrzymaniu siedmioro lub ośmioro dzieci - w wysokości 50% podatku. Całkowite zwolnienie od podatku następuje wówczas, gdy podatnik ma na utrzymaniu dziewięcioro i więcej dzieci.

2. 8 Ulgę, o której mowa w ust. 1, stosuje się tylko do podatników, dla których łączna podstawa opodatkowania za rok przyznania ulgi nie przekracza 34.650 zł.

3. Wymieniona w ust. 1 i 2 ulga przysługuje na dzieci do lat 14: własne, przysposobione i pasierbów, jeżeli nie posiadają własnych źródeł przychodów.

4. Ta sama ulga przysługuje również na dzieci starsze do ukończenia przez nie 24 lat życia, jeżeli pobierają naukę lub odbywają praktykę zawodową i jeżeli nie posiadają własnych źródeł przychodów.

5. Przy stosowaniu ulgi (ust. 1 - 4) nie bierze się pod uwagę dzieci oddanych na naukę rzemiosła na podstawie pisemnej umowy, zawartej w myśl przepisów art. 116 prawa przemysłowego (Dz. U. z 1927 r. Nr 53, poz. 468 z późniejszymi zmianami), jeżeli podatnik nie łoży na ich utrzymanie.

6. Dla zastosowania ulgi (ust. 1 - 5) decydujący jest stan rodzinny oraz wiek dzieci podatnika w ostatnim dniu roku poprzedzającego rok podatkowy.

7. Jeżeli podatnikiem jest kobieta, która sama prowadzi gospodarstwo rolne, ulgę, o której mowa w ustępach poprzedzających, stosuje się w rozmiarze 25% podatku, gdy ma na utrzymaniu troje lub czworo dzieci, w rozmiarze 50%, gdy ma na utrzymaniu pięcioro lub sześcioro dzieci. Całkowite zwolnienie następuje, gdy ma na utrzymaniu siedmioro lub więcej dzieci.

§  6.

1. 9 Członkowi rodziny prowadzącemu gospodarstwo rolne żołnierza, odbywającego zasadniczą służbę wojskową, przyznaje się ulgi w następujących wysokościach:

1) jeżeli w gospodarstwie tym nie ma w roku przyznania ulgi oprócz tego członka rodziny innego zdolnego do pracy krewnego lub powinowatego:

a) 50% podatku przypadającego za rok przyznania ulgi, jeżeli łączna podstawa opodatkowania za ten rok nie przekracza 32.000 złotych,

b) 30% podatku przypadającego za rok przyznania ulgi, jeżeli łączna podstawa opodatkowania za ten rok wynosi ponad 32.000 złotych do 61.270 złotych,

c) 20% podatku przypadającego za rok przyznania ulgi, jeżeli łączna podstawa opodatkowania za ten rok wynosi ponad 61.270 złotych,

2) jeżeli w gospodarstwie tym w roku przyznania ulgi oprócz tego członka rodziny jest jeden krewny lub powinowaty zdolny do pracy:

a) 30% podatku przypadającego za rok przyznania ulgi, jeżeli łączna podstawa opodatkowania za ten rok nie przekracza 32.000 złotych,

b) 20% podatku przypadającego za rok przyznania ulgi, jeżeli łączna podstawa opodatkowania za ten rok wynosi ponad 32.000 złotych do 61.270 złotych,

c) 10% podatku przypadającego za rok przyznania ulgi, jeżeli łączna podstawa opodatkowania za ten rok wynosi ponad 61.270 złotych.

2. 10 Ulga określona w ust. 1 nie może przekraczać 1.950 złotych rocznie dla jednego podatnika.

3. Za członków rodziny żołnierza w rozumieniu ust. 1 uważa się osoby określone w art. 2 ust. 1 dekretu z dnia 6 września 1951 r. o szczególnych uprawnieniach i ulgach dla żołnierzy zasadniczej służby wojskowej i ich rodzin (Dz. U. z 1954 r. Nr 55, poz. 277).

4. Za krewnych i powinowatych w rozumieniu ust. 1 uważa się rodziców, rodzeństwo i małżonków rodzeństwa żołnierza lub jego żony, dzieci żołnierza - także dzieci przysposobione i pasierbów, jeśli krewni ci i powinowaci mają: mężczyźni od 18 do 60 lat, kobiety od 18 do 50 lat; do tych krewnych i powinowatych nie wlicza się kobiety prowadzącej gospodarstwo domowe członka rodziny żołnierza oraz osób trwale niezdolnych do pracy.

5. Ulgi w wysokości i na warunkach, określonych w poprzedzających ustępach, stosuje się również do gospodarstwa rolnego członka rodziny żołnierza, jeżeli prowadzenie tego gospodarstwa i utrzymanie rodziny zależne było w przeważającej mierze od pracy żołnierza.

6. Ulgi, określone w ustępach poprzedzających, stosuje się za ten rok, w którym żołnierz odbywa zasadniczą służbę wojskową, i tylko w przypadkach, jeżeli zasadnicza służba wojskowa trwa co najmniej 9 miesięcy, licząc od dnia powołania.

7. Ulgi stosuje się na podstawie zaświadczenia dowódcy jednostki wojskowej, stwierdzającego odbywanie przez żołnierza zasadniczej służby wojskowej i datę, od której służbę odbywa, oraz na podstawie danych zebranych przez prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej co do okoliczności uzasadniających przyznanie ulgi.

§  7.

1. Osobom określonym w art. 1 i art. 2 dekretu z dnia 13 listopada 1945 r. o zasiłkach i pomocy dla ofiar wrogów demokratycznego ustroju Polski (Dz. U. z 1953 r. Nr 28, poz. 112) przysługują ulgi w tym roku podatkowym, w którym trwała całkowita lub częściowa ich niezdolność do pracy zarobkowej.

2. Ulgi te stosuje się na podstawie pisemnego stwierdzenia prezydium wojewódzkiej rady narodowej, że podatnik posiada prawo do zasiłku i pomocy na podstawie dekretu, o którym mowa w ust. 1, chociażby prawo to uległo zawieszeniu.

3. 11 Podatnikom, o których mowa w ust. 1, przyznaje się ulgi w następujących wysokościach:

1) jeżeli w gospodarstwie rolnym podatnika nie ma w roku przyznania ulgi zdolnego do pracy krewnego lub powinowatego:

a) 50% podatku przypadającego za rok przyznania ulgi, jeżeli łączna podstawa opodatkowania za ten rok nie przekracza 32.000 złotych,

b) 25% podatku przypadającego za rok przyznania ulgi, jeżeli łączna podstawa opodatkowania za ten rok wynosi ponad 32.000 złotych,

2) jeżeli w gospodarstwie rolnym podatnika jest w roku przyznania ulgi jeden krewny lub powinowaty zdolny do pracy:

a) 30% podatku przypadającego za rok przyznania ulgi, jeżeli łączna podstawa opodatkowania za ten rok nie przekracza 32.000 złotych,

b) 15% podatku przypadającego za rok przyznania ulgi, jeżeli łączna podstawa opodatkowania za ten rok wynosi ponad 32.000 złotych.

4. Przepisy § 6 ust. 2 i 4 stosuje się odpowiednio.

§ 8. 12

1. Klęski żywiołowe o charakterze masowym, tj. obejmujące całe gromady (wsie), osiedla lub miasta albo znaczne ich części, mogą stanowić podstawę do zastosowania ulgi w podatku gruntowym z urzędu lub na wniosek podatnika w granicach do 50% podatku za ten rok podatkowy, w którym klęska miała miejsce. W wyjątkowych gospodarczo uzasadnionych przypadkach może nastąpić całkowite zwolnienie od podatku.

2. Przyznanie ulgi może nastąpić wówczas, gdy klęska żywiołowa spowodowała istotne szkody w budynkach, ziemiopłodach, inwentarzu żywym lub martwym bądź w drzewostanie i jeżeli szkody te nie zostały pokryte przez ubezpieczenie.

3. Ulgę przyznaje się przy wymiarze lub po wymiarze podatku gruntowego w tym roku, w którym klęska miała miejsce. Jeżeli klęska miała miejsce w miesiącu grudniu danego roku, ulga może być udzielona również w miesiącu styczniu roku następnego, najpóźniej jednak przy zaliczce na podatek gruntowy za rok następny.

4. Jeżeli klęska żywiołowa nie posiada charakteru masowego, tj. dotknęła tylko pojedyncze gospodarstwa rolne, a także w razie wypadków losowych (np. długotrwała choroba lub śmierć podatnika albo będącego na jego utrzymaniu członka rodziny, padnięcie bydła itp.), wówczas na wniosek podatnika może być przyznana ulga w spłacie podatku w formie odroczenia lub rozłożenia na raty, a w wyjątkowych przypadkach podatek może być częściowo lub całkowicie umorzony.

5. Tryb stosowania ulg, o których mowa w ust. 1-3, określa Minister Finansów.

§  9.

1. Obniżki i ulgi określone w niniejszym rozporządzeniu w przypadku ich zbiegu przyznaje się niezależnie jedna od drugiej.

2. Obniżki i ulgi oblicza się od kwoty podatku, ustalonej za dany rok, a w przypadkach obniżenia podatku o 10% (§ 1) od kwoty podatku pomniejszonej o 10%.

§ 10. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1952 r. w sprawie ulg dla członków rodzin żołnierzy kadrowej służby wojskowej w podatku gruntowym oraz w wykonywaniu świadczeń w naturze na niektóre cele publiczne (Dz. U. z 1952 r. Nr 11, poz. 70 i z 1953 r. Nr 49, poz. 240) w części dotyczącej ulg w podatku gruntowym.

§ 11. Wykonanie rozporządzenia porucza się Ministrowi Finansów.

§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do wymiaru podatku gruntowego, poczynając od roku 1955.

1 § 1 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 14 maja 1956 r. (Dz.U.56.14.71) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1956 r.

2 § 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 11 kwietnia 1962 r. (Dz.U.62.24.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 kwietnia 1962 r.

3 § 2a skreślony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 11 kwietnia 1962 r. (Dz.U.62.24.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 kwietnia 1962 r.

4 § 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 11 kwietnia 1962 r. (Dz.U.62.24.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 kwietnia 1962 r.

5 § 3 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 20 marca 1970 r. w sprawie zmian w zakresie działania prezydiów rad narodowych i ich wydziałów (Dz.U.70.7.57) z dniem 8 lipca 1970 r.

6 § 3a dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 11 kwietnia 1962 r. (Dz.U.62.24.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 kwietnia 1962 r.

7 § 3a ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 20 marca 1970 r. w sprawie zmian w zakresie działania prezydiów rad narodowych i ich wydziałów (Dz.U.70.7.57) z dniem 8 lipca 1970 r.

8 § 5 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 11 kwietnia 1962 r. (Dz.U.62.24.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 kwietnia 1962 r.

9 § 6 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia z dnia 11 kwietnia 1962 r. (Dz.U.62.24.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 kwietnia 1962 r.

10 § 6 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia z dnia 11 kwietnia 1962 r. (Dz.U.62.24.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 kwietnia 1962 r.

11 § 7 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 11 kwietnia 1962 r. (Dz.U.62.24.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 kwietnia 1962 r.

12 § 8 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 11 kwietnia 1962 r. (Dz.U.62.24.107) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 kwietnia 1962 r.

• Identyfikator: Dz.U.1955.23.145
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Obniżki i ulgi w podatku gruntowym.
• Data aktu: 08/06/1955
• Data ogłoszenia: 23/06/1955
• Data wejścia w życie: 23/06/1955