Konwencja (nr 73) dotycząca badania lekarskiego marynarzy. Seattle.1946.06.29.

KONWENCJA (NR 73)

dotycząca badania lekarskiego marynarzy,

przyjęta w Seattle dnia 29 czerwca 1946 r. ^*

W Imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 29 czerwca 1946 r. Konferencja Ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy przejęła w Seattle Konwencję (nr 73) dotyczącą badania lekarskiego marynarzy.

Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 18 marca 1954 roku.

(Tekst konwencji znajduje się w załączniku do niniejszego numeru).

ZAŁĄCZNIK

KONWENCJA (NR 73) DOTYCZĄCA BADANIA LEKARSKIEGO MARYNARZY

Konferencja Ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy,

Zwołana do Seattle przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy i zebrana tam 6 czerwca 1946 r. na swej 28 sesji,

Zdecydowawszy przyjąć pewne propozycje, odnoszące się do badania lekarskiego marynarzy, która to sprawa objęta jest piątym punktem porządku obrad sesji, i

Postanowiwszy, że propozycje te powinny być ujęte w formę konwencji międzynarodowej,

przyjmuje dnia dwudziestego dziewiątego czerwca tysiąc dziewięćset czterdziestego szóstego roku następującą konwencję pod nazwą Konwencja o badaniu lekarskim marynarzy 1946 r.:

Artykuł  1.

1. Niniejsza konwencja stosuje się do każdego statku morskiego, stanowiącego własność publiczną lub prywatną, używanego w celach handlowych do przewozu towarów lub pasażerów i zarejestrowanego na terytorium, dla którego niniejsza konwencja jest w mocy.

2. Ustawodawstwo krajowe określi, kiedy statek ma być uważany za statek morski.

3. Niniejsza konwencja nie stosuje się do:

a) statków o pojemności poniżej 200 ton rejestrowych brutto,

b) statków drewnianych o prymitywnej budowie, jak "dhows" i dżonki,

c) statków rybackich,

d) jednostek pływających w ujściu rzek.

Artykuł  2.

Z zastrzeżeniem kroków, które powinny być przedsięwzięte celem upewnienia się, że osoby wymienione poniżej są zdrowe i nie przedstawiają żadnego niebezpieczeństwa dla zdrowia innych osób na statku, niniejsza konwencja stosuje się do każdej osoby, zatrudnionej w jakimkolwiek charakterze na statku z wyjątkiem:

a) pilota, który nie jest członkiem załogi,

b) osób zatrudnionych na statku przez pracodawcę innego niż armator, z wyjątkiem radio-oficerów lub radio-operatorów w służbie towarzystwa radiotelegraficznego,

c) podróżujących robotników portowych, którzy nie są członkami załogi,

d) osób zatrudnionych w portach, a które zazwyczaj nie są zatrudnione na morzu.

Artykuł  3.

1. Nie może być przyjęta do pracy na statku, do którego niniejsza konwencja się stosuje, żadna osoba, do której niniejsza konwencja się stosuje, jeżeli nie przedstawi świadectwa, stwierdzającego jej zdatność do pracy, przy której ma być zatrudniona na morzu, podpisanego przez praktykującego lekarza lub w przypadku świadectwa dotyczącego wyłącznie jej wzroku - przez osobę upoważnioną przez właściwą władzę do wystawiania takich świadectw.

2. Jednakże w okresie dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej konwencji dla danego terytorium może być taka osoba przyjęta do pracy, jeśli przedstawi dowód, że była zatrudniona przez dłuższy okres czasu w ciągu poprzedzających dwóch lat na statku morskim, do którego niniejsza konwencja się stosuje.

Artykuł  4.

1. Właściwa władza po zasięgnięciu opinii zainteresowanych organizacji armatorów i marynarzy ustali rodzaj badania lekarskiego, jakie ma być przeprowadzone, oraz dane które powinny być zawarte w świadectwie lekarskim.

2. Przy ustalaniu rodzaju badania należy wziąć pod uwagę wiek osoby, która ma być poddana badaniu, i rodzaj obowiązków, jakie ma spełniać.

3. W szczególności świadectwo lekarskie powinno stwierdzać:

a) że słuch i wzrok danej osoby i, jeśli chodzi o osobę, która ma być zatrudniona w służbie pokładowej (z wyjątkiem tego personelu wyspecjalizowanego, którego zdatność do pracy, jaką mu wykonywać, nie ulega zmniejszeniu wskutek daltonizmu), zdolność jej odróżniania kolorów - są zadawalające,

b) że osoba ta nie jest dotknięta żadnym stanem chorobowym, który mógłby ulec pogorszeniu wskutek służby na morzu lub spowodować niezdatność do tej służby, albo który zagraża zdrowiu innych osób na statku.

Artykuł  5.

1. Świadectwo lekarskie pozostaje w mocy przez okres nie przekraczający dwóch lat od daty jego wystawienia.

2. O ile świadectwo lekarskie odnosi się do odróżniania kolorów, pozostaje ono w mocy przez okres nie przekraczający sześciu lat od daty jego wystawienia.

3. Jeżeli okres ważności świadectwa upływa w ciągu podróży, pozostaje ono w mocy aż do końca tej podróży.

Artykuł  6.

1. W przypadkach nagłych właściwa władza może zezwolić na zatrudnienie na jednorazową podróż osoby nie odpowiadającej postanowieniom poprzednich artykułów.

2. Warunki zatrudnienia w takich przypadkach powinny być takie same, jak warunki przewidziane dla marynarzy tej samej kategorii, mających świadectwo lekarskie.

3. Zatrudnienie zgodnie z niniejszym artykułem nie może być następnie przy żadnej okazji uważane za poprzednie zatrudnienie odpowiadające postanowieniom art. 3.

Artykuł  7.

Właściwa władza może zezwolić na przyjęcie zamiast świadectwa lekarskiego dowodu w przepisanej formie, że wymagane świadectwo było wydane osobie zaintersowanej.

Artykuł  8.

Powinny być powzięte postanowienia, dające możność osobie, której po zbadaniu odmówiono świadectwa, zażądania nowego badania przez arbitra lub arbitrów lekarskich, którzy powinni być niezależni od jakiegokolwiek armatora lub jakiejkolwiek organizacji armatorów czy marynarzy.

Artykuł  9.

Właściwa władza może po zasięgnięciu opinii organizacji armatorów i marynarzy wypełnić którąkolwiek ze swych funkcji, przewidzianych niniejszą konwencją, przekazując sprawę w całości lub częściowo organizacji lub władzy wykonującej podobne funkcje w stosunku do ogółu marynarzy.

Artykuł  10.

Formalne ratyfikacje niniejszej konwencji zostaną przesłane Generalnemu Dyrektorowi Międzynarodowego Biura Pracy do zarejestrowania.

Artykuł  11.

1. Niniejsza konwencja będzie obowiązywała tylko tych Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy, których ratyfikacje zostały zarejestrowane przez Dyrektora Generalnego.

2. Nabierze ona mocy w sześć miesięcy od daty, w której zarejestrowano ratyfikacje siedmiu spośród następujących krajów: Stany Zjednoczone Ameryki, Argentyna, Australia, Belgia, Brazylia, Kanada, Chile, Chiny, Dania, Finlandia, Francja, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii, Grecja, Indie, Irlandia, Włochy, Norwegia, Holandia, Polska, Portugalia, Szwecja, Turcja i Jugosławia, przy czym w tej liczbie powinny znajdować się przynajmniej cztery kraje, z których każdy posiada marynarkę handlową o tonażu co najmniej 1 miliona rejestrowych ton brutto. Postanowienie to ma na celu ułatwienie i zachęcenie do szybkiej ratyfikacji konwencji przez Państwa Członków.

3. Następnie niniejsza konwencja wejdzie w życie dla każdego Członka w sześć miesięcy od daty zarejestrowania jej ratyfikacji.

Artykuł  12.

1. Członek, który ratyfikował niniejszą konwencję, może wypowiedzieć ją po upływie dziesięciu lat od daty, w której konwencja wejdzie w życie, aktem przesłanym Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy do rejestracji. Wypowiedzenie nabiera mocy dopiero po upływie roku od daty, w której zostało zarejestrowane.

2. Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą konwencję, a który w ciągu roku po upływie okresu dziesięciu lat, wymienionego w poprzednim paragrafie, nie skorzysta z prawa wypowiedzenia, przewidzianego w niniejszym artykule, będzie związany na następny okres dziesięciu lat, po czym może wypowiedzieć niniejszą konwencję po upływie każdego okresu dziesięciu lat w warunkach przewidzianych w niniejszym artykule.

Artykuł  13.

1. Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy zawiadomi wszystkich Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy o zarejestrowaniu wszystkich ratyfikacji i wypowiedzeń, przesłanych mu przez Członków Organizacji.

2. Zawiadamiając Członków Organizacji o rejestracji ostatniej ratyfikacji, wymaganej do wprowadzenia konwencji w życie, Dyrektor Generalny zwróci uwagę Członków Organizacji na datę, w której konwencja wejdzie w życie.

Artykuł  14.

Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy poda Sekretarzowi Generalnemu Narodów Zjednoczonych do zarejestrowania zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych dokładne informacje o wszystkich ratyfikacjach i aktach wypowiedzenia, zarejestrowanych przez niego zgodnie z postanowieniami poprzednich artykułów.

Artykuł  15.

Po upływie każdego okresu dziesięciu lat po wejściu w życie niniejszej konwencji Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy złoży Konferencji Ogólnej sprawozdanie ze stosowania niniejszej konwencji i zdecyduje, czy pożądane będzie umieszczenie na porządku obrad Konferencji sprawy jej rewizji w całości lub częściowo.

Artykuł  16.

1. Jeżeli Konferencja przyjmie nową konwencję stanowiącą rewizję konwencji niniejszej w całości lub częściowo, to o ile nowa konwencja nie postanowi inaczej:

a) ratyfikacja przez Członka nowej zrewidowanej konwencji oznaczać będzie ipso jure natychmiastowe wypowiedzenie konwencji niniejszej, pomimo postanowień artykułu 12 - jeżeli i gdy nowa zrewidowana konwencja wejdzie w życie,

b) od daty, w której nowa zrewidowana konwencja wejdzie w życie, konwencja niniejsza przestanie być otwarta dla ratyfikacji przez Członków.

2. Niniejsza konwencja pozostanie w każdym razie w mocy w swej obecnej formie i treści dla tych Członków, którzy ją ratyfikowali, a nie ratyfikowali konwencji zrewidowanej.

Artykuł  17.

Brzmienie francuskie i angielskie tekstu niniejszej konwencji jest jednakowo miarodajne.

* Z dniem 20 sierpnia 2013 r. nin. konwencja zostaje rewidowana przez Konwencję o pracy na morzu (Dz.U.13.845), zgodnie z art. 10 powołanej konwencji.

• Identyfikator: Dz.U.1954.44.198
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Konwencja (nr 73) dotycząca badania lekarskiego marynarzy. Seattle.1946.06.29.
• Data aktu: 29/06/1946
• Data ogłoszenia: 30/09/1954
• Data wejścia w życie: 13/04/1954