Jugosławia-Polska. Umowa o komunikacji lotniczej. Belgrad.1947.08.22.

UMOWA

o komunikacji lotniczej między Polską a Jugosławią,

podpisana w Belgradzie dnia 22 sierpnia 1947 r.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

BOLESŁAW BIERUT

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu dwudziestym drugim sierpnia tysiąc dziewięćset czterdziestego siódmego roku podpisana została w Belgradzie Umowa o komunikacji lotniczej między Polską a Jugosławią.

UMOWA

O KOMUNIKACJI LOTNICZEJ MIĘDZY RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ I FEDERACYJNĄ LUDOWĄ REPUBLIKĄ JUGOSŁAWIĄ.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii, pragnąc pogłębić i zacieśnić stosunki między obu Krajami, zadecydowały zawrzeć Umowę o komunikacji lotniczej i w tym celu mianowały jako swoich Pełnomocników:

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej:

Jana Karola Wendego

Ambasadora Nadzwyczajnego i Pełnomocnego;

Rząd Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii:

Vukana Dešića

Wiceministra Komunikacji,

którzy, po wymianie swoich pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące artykuły:

Artykuł  1.

Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnie praw wyszczególnionych w Załączniku do niniejszej Umowy, w celu założenia i eksploatacji linii komunikacji lotniczej w tymże Załączniku określonych.

Komunikacja na wymienionych liniach może być otwarta natychmiast lub w czasie późniejszym, według uznania jednej z Umawiających się Stron, której te prawa zostały udzielone.

Artykuł  2.

1) Komunikacja na każdej z wymienionych w Załączniku linii lotniczych może być otwarta z chwilą, gdy jedna Umawiająca się Strona, której przyznane zostały prawa wyszczególnione w tymże Załączniku, wyznaczy przedsiębiorstwo komunikacji lotniczej dla obsługi danej linii, a druga Umawiająca się Strona przyzna te prawa i udzieli temu przedsiębiorstwu stosownego zezwolenia na jego działalność. Ta druga Umawiająca się Strona zobowiązana jest udzielić takiego zezwolenia bez zwłoki, z uwzględnieniem postanowień Artykułu 8 niniejszej Umowy.

2) Właściwa władza lotnictwa cywilnego każdej z Umawiających się Stron może przenieść prawo eksploatacji poszczególnych linii z poprzednio wyznaczonego przedsiębiorstwa na inne. Przeniesienie eksploatacji linii na drugie przedsiębiorstwo będzie przedmiotem specjalnego porozumienia pomiędzy władzami lotnictwa cywilnego Umawiających się Stron i odnośnych przedsiębiorstw.

3) Właściwa władza lotnictwa cywilnego Umawiającej się Strony, która udziela zezwolenia na eksploatację linii, może zażądać, aby przedsiębiorstwo komunikacji lotniczej, któremu zezwolenie ma być udzielone, udowodniło możliwości spełnienia warunków, które, stosownie do obowiązujących ustaw i rozporządzeń tej Umawiającej się Strony, są wymagane dla udzielenia tego zezwolenia.

Artykuł  3.

1) Opłaty, które każda z Umawiających się Stron może nałożyć na wyznaczone przedsiębiorstwo komunikacji lotniczej drugiej Umawiającej się Strony za korzystanie z portów lotniczych i innych urządzeń i usług, nie mogą być wyższe od tych, jakie płacą za korzystanie z portów lotniczych i innych urządzeń i usług jej własne samoloty, używane w komunikacji międzynarodowej.

2) Paliwo i smary, sprowadzone na terytorium jednej z Umawiających się Stron przez przedsiębiorstwo wyznaczone przez drugą Umawiającą się Stronę, a przeznaczone jedynie do użytku samolotów tego przedsiębiorstwa, będą korzystały pod względem opłat celnych, opłat inspekcyjnych i innych opłaty wewnętrznych, nakładanych przez Umawiającą się Stronę, na której obszar zostały one wwiezione:

a) w Rzeczypospolitej Polskiej - z takich samych przywilejów, jak przedsiębiorstwo Państwa najbardziej uprzywilejowanego;

b) w Federacyjnej Ludowej Republice Jugosławii - z takich samych przywilejów, z jakich korzysta własne przedsiębiorstwo państwowe w międzynarodowej komunikacji lotniczej.

3) Samoloty używane w wymienionej komunikacji lotniczej oraz paliwo, smary i części zamienne, zwykłe wyposażenie i zapasy żywności, znajdujące się na pokładzie samolotu wyznaczonego przedsiębiorstwa komunikacji lotniczej jednej z Umawiających się Stron, będą na terytorium drugiej Umawiającej się Strony zwolnione od opłat celnych, kontrolnych i podobnych, nawet w wypadku, gdy zapasy te będą używane lub zostaną zużyte przez te samoloty podczas lotów nad wspomnianym terytorium.

Artykuł  4.

1) Przedsiębiorstwo lub przedsiębiorstwa, wyznaczone przez jedną z Umawiających się Stron dla utrzymywania komunikacji na liniach powietrznych wymienionych w Załączniku, są upoważnione do sprowadzania i do przechowywania w składach na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, bez ponoszenia opłat celnych lub innych opłat państwowych, niezbędnych ilości części zapasowych przeznaczonych dla samolotów używanych do tej komunikacji, pod warunkiem jednak, że ogólna wartość tych części zapasowych według katalogu cen nie przekroczy 5% wartości jednego samolotu każdego typu, używanego na wymienionych liniach.

2) Wymienione przedsiębiorstwa mogą również sprowadzać bez cła i innych opłat państwowych na terytorium drugiej Umawiającej się Strony wszystkie części zapasowe niezbędne do naprawy uszkodzonego samolotu, który znajduje się na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  5.

1) Świadectwa sprawności technicznej, świadectwa uzdolnienia i upoważnienia, wydane lub potwierdzone przez jedną z Umawiających się Stron, będą uznane za ważne dla celów eksploatacji linii, wymienionych w Załączniku, także przez drugą Umawiającą się Stronę.

2) Każda z Umawiających się Stron zastrzega sobie prawo odmowy uznania dla lotów nad swoim terytorium ważności świadectw uzdolnienia i upoważnień, wydanych jej współziomkom przez drugą Umawiającą się Stronę lub inne Państwo.

Artykuł  6.

1) Załogi samolotów przeznaczonych dla komunikacji na liniach lotniczych wymienionych w Załączniku do niniejszej Umowy muszą być stale i wyłącznie w służbie cywilnej komunikacji lotniczej.

2) Ilość załóg, z których usług korzystać będzie przedsiębiorstwo komunikacji lotniczej na liniach ustalonych w niniejszej Umowie, nie powinna przekraczać pięciu załóg dla każdej linii.

3) Przedsiębiorstwa przeznaczone dla utrzymywania komunikacji lotniczej dostarczą za pośrednictwem swych władz lotnictwa cywilnego drugiej Umawiającej się Stronie imienny spis załóg samolotów.

4) Każda z Umawiających się Stron zastrzega sobie prawo niezgodzenia się na jedną lub więcej osób z przedłożonego spisu załóg samolotu.

Artykuł  7.

1) Ustawy i przepisy jednej z Umawiających się Stron, dotyczące wejścia na jej terytorium i opuszczenia go przez samolot, używany w międzynarodowej komunikacji lotniczej, lub też dotyczące eksploatacji i lotów takiego samolotu podczas pobytu na jej terytorium, są obowiązujące również dla samolotów przedsiębiorstwa komunikacji lotniczej wyznaczonego przez drugą Umawiającą się Stronę.

2) Ustawy i przepisy jednej z Umawiających się Stron dotyczące pobytu, wejścia na jej terytorium lub opuszczenia go przez pasażerów, załogę i ładunek samolotu (jak przepisy regulujące wjazd, wyjazd, cła, imigrację, sprawy paszportowe, kwarantanny) - będą stosowane do pasażerów, załóg i ładunków samolotu wyznaczonego przedsiębiorstwa komunikacji lotniczej drugiej Umawiającej się Strony w czasie pobytu, przelotu i odlotu z terytorium pierwszej Umawiającej się Strony.

Dotyczy to również nadawców ładunków osobiście albo osób trzecich ich zastępujących, bądź pracujących na ich rachunek.

Artykuł  8.

Każda z Umawiających się Stron zastrzega sobie prawo odmówienia lub odwołania upoważnienia czy też pozwolenia na eksploatowanie linii lotniczych nad swym terytorium przez przedsiębiorstwo komunikacji lotniczej drugiej Umawiającej się Strony, w wypadku, gdy nie jest przekonana, że istotna część własności i rzeczywista kontrola przedsiębiorstwa, wyznaczonego przez drugą Umawiającą się Stronę, znajduje się w rękach obywateli jednej z Umawiających się Stron, albo też w wypadku, gdy wyznaczone przedsiębiorstwo komunikacji lotniczej przestało przestrzegać ustaw i rozporządzeń wymienionych w art. 7 niniejszej Umowy lub też nie spełnia zobowiązań, wynikających z niniejszej Umowy.

Artykuł  9.

1) Podczas przymusowego lądowania polskich samolotów na terytorium Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii, jak również jugosłowiańskich samolotów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Umawiające się Strony okażą tym samolotom, jak i ich pasażerom i obsłudze właściwą pomoc i poparcie.

2) O ile samolot jednej z Umawiających się Stron ulegnie na terytorium drugiej Umawiającej się Strony wypadkowi, w konsekwencji którego powstaną ofiary w ludziach lub ciężkie obrażenia cielesne albo nastąpi poważne techniczne uszkodzenie samolotu lub przyrządów, to druga Umawiająca się Strona, na której terytorium zdarzył się wypadek, przeprowadzi dochodzenie, dotyczące przyczyn i okoliczności wypadku, zawiadamiając natychmiast o powyższym drugą Umawiającą się Stronę i umożliwiając wyznaczonym przez nią przedstawicielom, jej obywatelom, uczestnictwo w dochodzeniu. Umawiająca się Strona, przeprowadzająca dochodzenie, poda drugiej Umawiającej się Stronie wyniki dochodzenia.

Artykuł  10.

Jeżeli jedna z Umawiających się Stron uzna za pożądane zmienić treść Załącznika do niniejszej Umowy oraz Wykazów do niego dołączonych, to zmiana taka może być przeprowadzona w drodze bezpośredniego porozumienia pomiędzy właściwymi Władzami lotnictwa cywilnego obydwu Umawiających się Stron.

Artykuł  11.

1) Umowa niniejsza unieważnia oraz zastępuje wszystkie poprzednie polsko-jugosłowiańskie porozumienia, dotyczące komunikacji lotniczej.

2) W wypadku przystąpienia bądź ratyfikacji przez obie Umawiające się Strony wielostronnej konwencji, Umowa lub jej Załącznik winny ulec odpowiedniej zmianie w ten sposób, aby odpowiadały postanowieniom tej konwencji w chwili wejścia jej w życie dla Umawiających się Stron.

Artykuł  12.

1) Wszelkie ewentualne spory, jakie by wynikły na tle wykonywania niniejszej Umowy, bądź nieporozumienia odnośnie interpretacji jej postanowień - rozstrzyga Sąd Arbitrażowy, w skład którego wchodzą: po jednej osobie wyznaczonej przez każdą Umawiającą się Stronę oraz przewodniczący, wybrany wspólnie przez obie Strony.

2) Tak ustanowiony Sąd Arbitrażowy zasiada na zmianę w Belgradzie i w Warszawie z tym, że pierwsze nieporozumienie, jakie by ewentualnie wynikło rozpatrywane będzie w Belgradzie. O ile Umawiające się Strony nie mogłyby uzgodnić osoby przewodniczącego Sądu Arbitrażowego, będzie on wyznaczony każdorazowo na zmianę przez Ministerstwo Komunikacji Rzeczypospolitej Polskiej i Ministerstwo Komunikacji Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii z tym, że pierwszego mianowania dokona Ministerstwo Komunikacji Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii.

3) Każda z Umawiających się Stron winna wyznaczyć członka Sądu Arbitrażowego najdalej w ciągu jednego miesiąca, licząc od dnia otrzymania pisemnego zażądania arbitrażu przez drugą Umawiającą się Stronę.

4) O ile jedna z Umawiających się Stron nie wyznaczyłaby w tym terminie swego członka Sądu Arbitrażowego, to uważać się będzie, że zgodziła się ze stanowiskiem drugiej Umawiającej się Strony i że arbitraż jest zbędny.

5) Każda z Umawiających się Stron ponosi koszty wyznaczonego przez siebie członka Sądu Arbitrażowego, a koszty przewodniczącego Sądu ponosi strona przegrywająca spór.

6) Decyzja Sądu Arbitrażowego jest ostateczna i obowiązuje obie Strony.

Artykuł  13.

Umowa niniejsza wchodzi w życie z dniem wymiany not między Rządami obu Umawiających się Stron, potwierdzających zawarcie Umowy.

Artykuł  14.

Każda z Umawiających się Stron może w każdym czasie notyfikować drugiej Umawiającej się Stronie wypowiedzenie niniejszej Umowy.

Wypowiedzenie Umowy wchodzi w życie po sześciu miesiącach od dnia przyjęcia przez jedną z Umawiających się Stron od drugiej Umawiającej się Strony noty wypowiadającej Umowę, o ile nie jest inaczej umówione.

Na dowód czego pełnomocnicy obu Umawiających się Stron Umowę podpisali i wycisnęli na niej swoje pieczęcie.

Sporządzono w Belgradzie, dnia dwudziestego drugiego sierpnia tysiąc dziewięćset czterdziestego siódmego roku, w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, każdy w języku polskim i serbsko-chorwackim, przy czym oba teksty uważa się za autentyczne.

ZAŁĄCZNIK 

§ 1.

1) Zezwolenie, o którym mowa w art. 2 niniejszej Umowy, będzie udzielone przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstwu komunikacji lotniczej, wyznaczonemu przez Rząd Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii, dla celów eksploatacji linii lotniczych, wyszczególnionych w Wykazie I do niniejszego Załącznika.

2) Zezwolenie, o którym mowa w art. 2 niniejszej Umowy, będzie udzielone przez Rząd Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii przedsiębiorstwu komunikacji lotniczej wyznaczonemu przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej, dla celów eksploatacji linii lotniczych, wyszczególnionych w Wykazie II do niniejszego Załącznika.

§  2.

1) Przedsiębiorstwem Komunikacji lotniczej, wyznaczonym przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej w celu eksploatacji linii lotniczych, wyszczególnionych w Wykazie II do niniejszego Załącznika, są Polskie Linie Lotnicze "LOT".

2) Przedsiębiorstwem komunikacji lotniczej, wyznaczonym przez Rząd Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii w celu eksploatacji linii lotniczych, wyszczególnionych w Wykazie I do niniejszego Załącznika, będzie przedsiębiorstwo wskazane w późniejszym terminie.

§  3.

1) Dla celów eksploatacji linii lotniczej, wyszczególnionej w Wykazie I punkt 1 niniejszego Załącznika, przyznaje się jugosłowiańskiemu przedsiębiorstwu komunikacji lotniczej, które będzie wyznaczone w późniejszym terminie, prawo zabierania w Polsce pasażerów, towarów i poczty, przeznaczonych na terytorium Jugosławii lub innego państwa oraz prawo wyładowania w Polsce pasażerów, towarów i poczty, zabranych z Jugosławii lub z innego państwa.

Na linii, wymienionej w Wykazie I punkt 2 niniejszego Załącznika, jugosłowiańskie przedsiębiorstwo komunikacji lotniczej, które będzie wyznaczone w późniejszym terminie, ma prawo przelotu nad terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z technicznym lądowaniem w Warszawie, bez prawa wyładowania bądź załadowania pasażerów poczty i towarów.

2) Dla celów eksploatacji linii lotniczej, wyszczególnionej w Wykazie II punkt 1 niniejszego Załącznika, przyznaje się polskiemu przedsiębiorstwu komunikacji lotniczej Polskie Linie Lotnicze "LOT" prawo zabierania w Jugosławii pasażerów, towarów i poczty, przeznaczonych na terytorium Polski lub do innego państwa oraz prawo wyładowania w Jugosławii pasażerów, towarów i poczty, zabranych z Polski lub innego państwa. Na linii, wymienionej w Wykazie II punkt 2 niniejszego Załącznika, polskie przedsiębiorstwo komunikacji lotniczej - Polskie Linie Lotnicze "LOT" ma prawo przelotu nad terytorium Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii z technicznym lądowaniem w Belgradzie, bez prawa wyładowania bądź załadowania pasażerów, poczty i towarów.

3) Prócz tego obie Umawiające się Strony ustaliły:

a) Na linii Warszawa - Budapest - Beograd - przelot na południowy zachód granicy Jugosławii w kierunku Italii - samoloty przedsiębiorstwa wyznaczonego przez odpowiednie władze lotnictwa cywilnego Rzeczypospolitej Polskiej mogą lądować, zamiast w Beogradzie na innym lotnisku celnym Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii, po uprzednim porozumieniu się z władzami lotnictwa cywilnego Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii.

b) Władze lotnictwa cywilnego Rzeczypospolitej Polskiej zawiadomią władze lotnictwa cywilnego Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii na 14 dni przed przedłużeniem linii z Beogradu lub innego lotniska zgodnie z punktem 3 (a) niniejszego paragrafu na południowy zachód w kierunku Italii o zamierzonym lotnisku lądowania poza granicami Jugosławii.

c) W wypadku, gdy przedsiębiorstwo wyznaczone przez władze lotnictwa cywilnego Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii będzie chciało odbywać loty do Warszawy przez Budapest zamiast przez Prahę, zawiadomi ono o tym na 14 dni przedtem za pośrednictwem władz lotnictwa cywilnego Federacyjnej Ludowej Republiki Jugosławii władze lotnictwa cywilnego Rzeczypospolitej Polskiej i otrzyma automatycznie potrzebne zezwolenie na tę relację. Równocześnie z rozpoczęciem lotów przez Budapest wymienione przedsiębiorstwo zaniecha lotów do Warszawy przez Prahę.

§ 4. Taryfy, które będą stosowane przez przedsiębiorstwa komunikacji lotniczej, wymienione w niniejszym Załączniku, będą uzgodnione między nimi odnośnie odcinków eksploatowanych wspólnie oraz na odcinku między Polską i Jugosławią i odwrotnie, na którym oba przedsiębiorstwa dokonują przewozu. Wszelkie ustalone w ten sposób taryfy będą podlegały zgodnemu zatwierdzeniu władz lotnictwa cywilnego obydwu Umawiających się Stron. Gdyby obydwie Umawiające się Strony nie mogły w tej sprawie dojść do porozumienia, przedmiot sporu będzie poddany postępowaniu arbitrażowemu, jak to jest przewidziane w art. 12 niniejszej Umowy.

§ 5. Przedsiębiorstwa komunikacji lotniczej, wyznaczone przez Umawiające się Strony zgodnie z § 3 niniejszego Załącznika, zawrą pomiędzy sobą Umowy co do technicznych oraz handlowych warunków utrzymywania komunikacji na liniach wyszczególnionych w niniejszym Załączniku. Wymienione Umowy podlegają zatwierdzeniu przez właściwe władze lotnictwa cywilnego Umawiających się Stron.

WYKAZ I

Linie jugosłowiańskiego przedsiębiorstwa komunikacji lotniczej:

1) Beograd-Praha-Warszawa-Stockholm.

2) Beograd-Warszawa-Moskwa.

WYKAZ II

Linie polskiego przedsiębiorstwa komunikacji lotniczej "Polskie Linie Lotnicze LOT":

1) Warszawa-Budapest-Beograd - z przelotem południowo-zachodniej granicy FLRI w kierunku Italii.

2) Warszawa-Beograd-Sofia.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową, uznana ona została za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza się, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona oraz że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

w Warszawie, dnia 31 października 1947 r.

• Identyfikator: Dz.U.1948.13.101
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Jugosławia-Polska. Umowa o komunikacji lotniczej. Belgrad.1947.08.22.
• Data aktu: 22/08/1947
• Data ogłoszenia: 19/03/1948
• Data wejścia w życie: 31/10/1947