ZSRR-Polska. Protokół zmieniający niektóre postanowienia konwencji o bezpośredniej osobowej i towarowej komunikacji kolejowej z dnia 24 kwietnia 1924 r. Moskwa.1934.07.26.

PROTOKÓŁ

między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad, zmieniający niektóre postanowienia Konwencji o bezpośredniej osobowej i towarowej komunikacji kolejowej z dnia 24 kwietnia 1924 r., podpisany w Moskwie dnia 26 lipca 1934 r.

(Ratyfikowany zgodnie z ustawą z dn. 2 marca 1935 r. - Dz. U. R. P. Nr. 24, poz. 159).

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

W dniu dwudziestym szóstym lipca tysiąc dziewięćset trzydziestego czwartego roku podpisany został w Moskwie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Rad Protokół wraz z dołączonemi do niego Protokółem Końcowym, Przepisami o przekraczaniu granicy przez pracowników kolejowych, pocztowych i innych oraz pobytu ich na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, oraz wzorami Nr. 1 i Nr. 2, w sprawie zmian niektórych postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad o bezpośredniej osobowej i towarowej komunikacji kolejowej, podpisanej w Warszawie dnia 24 kwietnia 1924 r.

Wymieniony wyżej Protokół z dnia 26 lipca 1934 r. i jego załączniki brzmią słowo w słowo jak następuje:

PROTOKÓŁ

zmieniający niektóre postanowienia Konwencji między Rzeczypospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad o bezpośredniej osobowej i towarowej komunikacji kolejowej, podpisanej w Warszawie

dnia 24 kwietnia 1924 roku.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej z jednej strony i

Centralny Komitet Wykonawczy Związku Socjalistycznych Republik Rad

z drugiej strony,

pragnąc zmienić niektóre postanowienia Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad o bezpośredniej osobowej i towarowej komunikacji kolejowej, podpisanej w Warszawie dnia 24 kwietnia 1924 roku, mianowali w tym celu Swymi Pełnomocnikami:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: Juljusza ŁUKASIEWICZA, Ambasadora Nadzwyczajnego i Pełnomocnego w Moskwie;

Centralny Komitet Wykonawczy Związku Socjalistycznych Republik Rad:

Maksyma LITWINOWA, Członka Centralnego Komitetu Wykonawczego Związku Socjalistycznych Republik Rad, Komisarza Ludowego Spraw Zagranicznych,

którzy, po okazaniu swych pełnomocnictw, uznanych za sporządzone w dobrej i należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1.

Do stacyj zdawczo-odbiorczych, wymienionych w artykule 1 Konwencji z dnia 24 kwietnia 1924 roku, dodaje się pod pozycją VI stację polską: Olechnowicze i stację sowiecką: Radoszkowiczy, przez które ruch kolejowy odbywa się od 1926 roku.

Artykuł  2.

Tekst artykułu 5 Konwencji z dnia 24 kwietnia 1924 r. otrzymuje następujące brzmienie:

"Centralne Zarządy Kolejowe obu Umawiających się Stron zawierają w rozwinięciu niniejszej Konwencji:

A) jedną Umowę graniczną (stacyjną) dla komunikacji kolejowej na wszystkich stacjach zdawczo-odbiorczych i na szlaku pomiędzy temi stacjami przy współudziale innych zainteresowanych resortów, która oprócz spraw, przekazanych jej przez inne artykuły niniejszej Konwencji, ma za zadanie ustalić:

1) sposób przesiadania się podróżnych, zdawania bagażu i ładunków oraz wykonywania formalności, połączonych z temi czynnościami, ze wskazaniem obowiązku dostarczania dokumentów kolejowo-celnych, wymaganych przez przepisy kolejowe i celne;

2) sposób i warunki wykonywania ruchu w obrębie stacyj zdawczo-odbiorczych i na łączących je szlakach, korzystania z taboru oraz jego technicznego zdawania i przyjmowania;

3) sposób korzystania z telegrafu i telefonu kolejowego dla potrzeb służbowych, przesyłania i tłumaczenia korespondencji służbowej, tudzież tłumaczenia dokumentów przewozowych oraz określania, w jakim języku ma się odbywać porozumiewanie się wzajemne stacyj granicznych i zdawczo-odbiorczych w sprawach służbowych;

4) sposób korzystania z budowli, pomieszczeń i urządzeń kolejowych na stacjach granicznych i zdawczo-odbiorczych (art. 1), wysokość opłat za korzystanie z nich w wypadkach, gdy niema kompensaty w naturze (art. 6), sposób dostarczania materjałów (wody, węgla, smarów i t. d.) i obrachunku za nie, tudzież sposób świadczenia i opłaty wzajemnych usług na wymienionych stacjach i szlakach (art. 2);

5) wysokość wynagrodzenia za prowadzenie pociągów parowozami jednej Umawiającej się Strony na szlaku między granicą państwową a stacją zdawczo-odbiorczą drugiej Umawiającej się Strony.

B) Umowy, mające za zadanie ustalenie warunków wzajemnego używania wagonów w komunikacji bezprzeładunkowej (przestawczej) ".

Przepisy o przekraczaniu granicy przez pracowników kolejowych, pocztowych i innych oraz pobytu ich na terytorium drugiej Umawiającej się Strony zawarte są w załączniku do niniejszego Protokółu, który to załącznik stanowi jego nierozdzielną część.

Artykuł  3.

Tekst artykułu 6 Konwencji z 24 kwietnia 1924 r. otrzymuje następujące brzmienie:

"Z niezbędnych dla wykonywania komunikacji sąsiedzkiej budowli, pomieszczeń i urządzeń kolejowych na stacjach granicznych i zdawczo-odbiorczych (art. 1) oraz na szlakach pogranicznych, obie Umawiające się Strony korzystają bezpłatnie, o ile nie zostały im udzielone do wyłącznego używania i jako takie nie mają kompensaty w naturze.

Za korzystanie z innych pomieszczeń służbowych oraz wypoczynkowych i mieszkalnych, które zostały oddane drugiej Umawiającej się Stronie do wyłącznego używania, należy się czynsz, uzgodnić się mający w Umowie granicznej (stacyjnej), (p. A art. 2), o ile niema kompensaty w naturze".

Artykuł  4.

Tekst artykułu 13 Konwencji z 24 kwietnia 1924 r. otrzymuje następujące brzmienie:

"Przewóz podróżnych, bagażu, w tem i przesyłek ekspresowych, odbywa się w niniejszej komunikacji na podstawie osobnych przepisów, ustalanych zgodnie przez Centralne Zarządy Kolejowe obu Umawiających się Stron.

Przewóz towarów odbywa się na podstawie przepisów Konwencji Międzynarodowej o przewozie towarów kolejami żelaznemi (K. M. T.) z dnia 23 października 1924 r., wraz z ujednostajnionemi postanowieniami dodatkowemi Międzynarodowego Komitetu Przewozów Kolejami Żelaznemi, oraz z odchyleniami, jakie ustalają Władze Komunikacyjne obu Umawiających się Stron we wzajemnem porozumieniu.

W razie zastąpienia wymienionej Konwencji Międzynarodowej inną międzynarodową umową, Władze Komunikacyjne obu Umawiających się Stron są uprawnione, po wzajemnem porozumieniu użyć tej ostatniej za podstawę prawną do uregulowania komunikacji, o jakiej mowa".

Artykuł  5.

Do ustępu 2 artykułu 16 Konwencji z 24 kwietnia 1924 r. dodaje się po zdaniu pierwszem nowe zdanie o następującem brzmieniu:

"Na zjazdach mogą być także rozważane sprawy dotyczące zmian i uzupełnień Umowy granicznej (stacyjnej), umów o używaniu wagonów w komunikacji bezprzeładunkowej (przestawczej) oraz uzgadniane projekty tych zmian i uzupełnień".

Artykuł  6.

Załącznik 1 do Konwencji z 24 kwietnia 1924 r. będzie obowiązywał do czasu uzgodnienia i wprowadzenia w życie przepisów wymienionych w art. 4 niniejszego Protokółu (ustęp 1 art. 13 Konwencji z 24 kwietnia 1924 r.), poczem traci swą moc obowiązującą.

Załącznik 2 do Konwencji z 24 kwietnia 1924 r. traci swą ważność z chwilą wejścia w życie postanowień niniejszego Protokółu.

Artykuł  7.

Rozdział I Protokółu Dodatkowego Konwencji z 24 kwietnia 1924 r. uzupełnia się nowym punktem "D", następującej treści:

"Każda z Umawiających się Stron będzie czuwała nad tem, aby na jej terytorjum w pobliżu granicy państwowej, w pasie stumetrowym, nie dokonywano żadnych poczynań, które mogłyby narazić na niebezpieczeństwo eksploatację kolei drugiej Umawiającej się Strony.

Tak samo każda z Umawiających się Stron wyda odpowiednie zarządzenia, w ramach własnych ustaw i rozporządzeń, niezbędne do ochrony szlaku i bezpieczeństwa ruchu".

Artykuł  8.

Niniejszy Protokół podlega ratyfikacji. Dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w Warszawie. Protokół wejdzie w życie trzydziestego dnia od daty wymiany dokumentów ratyfikacyjnych. Od chwili wejścia jego w życie Protokół niniejszy stanowić będzie nierozdzielną część Konwencji z dnia 24 kwietnia 1924 r.; obowiązywać będzie przez okres ważności tej Konwencji oraz podlegać będzie rewizji na tych samych, co i Konwencja zasadach.

Niniejszy Protokół sporządzono i podpisano w Moskwie dnia "26" lipca 1934 roku w dwóch egzemplarzach, każdy w języku polskim i rosyjskim, przyczem oba teksty uważa się za jednakowo obowiązujące.

ZAŁĄCZNIK 

PROTOKÓŁ KOŃCOWY.

Przy podpisaniu w dniu dzisiejszym Protokółu, zmieniającego niektóre postanowienia Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad o bezpośredniej osobowej i towarowej komunikacji kolejowej, podpisanej w Warszawie dnia 24 kwietnia 1924 roku, Pełnomocnicy Rzeczypospolitej Polskiej i Związku Socjalistycznych Republik Rad zgodzili się na następujące:

1) artykuł 4 Protokółu, podpisanego w dniu dzisiejszym (drugi ustęp art. 13 Konwencji z 24 kwietnia 1924 roku) uznać za obowiązujący od dnia 15 listopada 1929 roku;

2) projekty zmian i uzupełnień Umowy granicznej (stacyjnej) i umów o używaniu wagonów w komunikacji bezprzeładunkowej (przestawczej), o jakich mowa w artykule 5 Protokółu, podpisanego w dniu dzisiejszym (ustęp 2 art. 16 Konwencji z dnia 24 kwietnia 1924 roku), będą stanowiły osobne teksty, podlegające zatwierdzeniu Władz Komunikacyjnych Umawiających się Stron;

3) nazwa "Centralne Zarządy Kolejowe" w polskim tekście odpowiada nazwie "Ведoмствo Путей Сooбщения" w tekście rosyjskim;

4) pod określeniem "Umowy graniczne (stacyjne)", o ile to określenie znajduje się w Konwencji z dnia 24 kwietnia 1924 roku, należy rozumieć odtąd, zgodnie z artykułem 2 Protokółu, podpisanego w dniu dzisiejszym (ustęp A art. 5 Konwencji z dnia 24 kwietnia 1924 roku), jedną Umowę graniczną (stacyjną).

Niniejszy Protokół Końcowy stanowi nierozdzielną część podpisanego w dniu dzisiejszym Protokółu.

Sporządzono i podpisano w Moskwie dnia "26" lipca 1934 roku w dwóch egzemplarzach, każdy w języku polskim i rosyjskim, przyczem oba teksty uważa się za jednakowo obowiązujące.

Załącznik 

PRZEPISY

o przekraczaniu granicy przez pracowników kolejowych, pocztowych i innych oraz pobytu ich na terytorjum drugiej Umawiającej się Strony.

§ 1. Pracownikom każdej z Umawiających się Stron przysługuje przy wykonywaniu czynności służbowych w sąsiedzkiej komunikacji pomiędzy stacjami, wymienionemi w artykule 1 Konwencji z dnia 24 kwietnia 1924 roku oraz pomiędzy stacjami Olechnowicze i Radoszkowiczy, prawo do przekraczania granicy państwowej w trybie uproszczonym.

§ 2. Pracownikom każdej z Umawiających się Stron przysługuje prawo do przekraczania granicy państwowej na terytorjum drugiego Państwa, oraz powrotu na terytorjum swojego Państwa, na podstawie następujących dokumentów:

(1) obsługa pociągowa, parowozowa i personel ambulansu pocztowego przekracza granicę między stacjami zdawczo-odbiorczemi na podstawie swych dowodów osobistych oraz wspólnego wykazu imiennego według wzoru Nr. 1 sporządzanego przez stację zdawczo-odbiorczą wyjazdu dla personelu kolejowego, a dla personelu ambulansów pocztowych przez właściwe władze pocztowe;

(2) inny personel kolejowy i pocztowy, delegowany na terytorjum drugiej Umawiającej się Strony, przekracza granicę państwową pomiędzy stacjami zdawczo-odbiorczemi na podstawie paszportów i wiz, ważnych na jednorazowe lub wielokrotne przekraczanie granicy; wizy wielokrotne wydaje się na okres nie dłuższy ponad sześć miesięcy;

paszporty i wizy wydane, zgodnie z niniejszym paragrafem, uprawniają jedynie do przebywania w okresie ich ważności tylko na szlaku między granicą państwową a odnośną stacją zdawczo-odbiorczą drugiej Umawiającej się Strony oraz na tej stacji w granicach pasa wywłaszczenia; wyjątek od niniejszego postanowienia przewiduje ustęp 2 § 9 niniejszych Przepisów;

(3) personel pociągów ratowniczych i pługów odśnieżnych przekracza granicę państwową na podstawie osobnego wykazu imiennego, sporządzanego przez stację zdawczo-odbiorczą wyjazdu według wzoru Nr. 1 oraz zapisów w raporcie z jazdy pociągu; zapisy te upoważniają do przebywania tylko na szlaku między granicą państwową a odnośną stacją zdawczo-odbiorczą drugiej Umawiającej się Strony i na tej stacji w granicach pasa wywłaszczenia;

(4) prywatni pracownicy, zatrudnieni w wagonach sypialnych Międzynarodowego Towarzystwa Wagonów Sypialnych i Wielkich Ekspresów Europejskich, przekraczają granicę państwową na podstawie swych dowodów osobistych oraz zaświadczeń według wzoru Nr. 2, wystawianych przez Dyrekcję Okręgową Kolei Państwowych w Warszawie;

zaświadczenia według wzoru Nr. 2 wydawane są na okres nie dłuższy ponad sześć miesięcy; te zaświadczenia upoważniają w terminie swej ważności do przekraczania granicy jedynie w związku z pełnieniem służby w wagonie sypialnym;

dowody osobiste pracowników, o których mowa w niniejszym paragrafie powinny być zaopatrzone w fotografję i własnoręczny podpis właściciela.

§ 3. Dowody osobiste, zaświadczenia i wykazy imienne, wydawane zgodnie z paragrafami 2 i 11 niniejszych Przepisów, będą sporządzane w dwóch językach: polskim i rosyjskim.

§ 4. Personel kolejowy i pocztowy oraz wagonów sypialnych obowiązany jest natychmiast po przybyciu na terytorjum drugiej Umawiającej się Strony przedstawić władzom granicznym osobiście lub przez zawiadowcę stacji swoje dokumenty do rejestracji.

§ 5. Personel kolejowy powinien mieć w czasie pełnienia obowiązków służbowych na terytorjum drugiej Umawiającej się Strony na lewym rękawie widoczną opaskę z odpowiednią oznaką. Personel Polskich Kolei Państwowych będzie nosił opaskę koloru biało-czerwonego z napisem "P. K. P.", a personel kolejowy Związku Socjalistycznych Republik Rad opaskę koloru czerwonego ze znakiem kolejowym i z napisem "C. C. C. P."

Personel kolejowy, pocztowy oraz wagonów sypialnych może przekraczać granicę w swym mundurze służbowym.

§ 6. Personel wymieniony w paragrafie 2 niniejszych Przepisów uprawniony jest do wolnego od cła przewozu niezbędnych do osobistego użytku na czas trwania delegacji przedmiotów i produktów żywnościowych oraz przedmiotów, niezbędnych do wykonywania czynności służbowych. Przedmioty te i produkty podlegają jednak kontroli celnej.

§ 7. Osoby wymienione w paragrafie 2 niniejszych Przepisów podlegają, w wypadkach uzasadnionego podejrzenia o przemyt, rewizji osobistej, dokonywanej zgodnie z istniejącemi przepisami i w obecności przedstawiciela swojej kolei. Osoby, u których wykryto przemyt, jak również osoby, współdziałające w przemycie, niezależnie od pociągnięcia ich do odpowiedzialności sądowej za przemyt, zostają pozbawione prawa pełnienia obowiązków służbowych na linji granicznej. W takich wypadkach wykrycia przemytu spisuje się protokół w obecności i z podpisem przedstawiciela swojej kolei.

§ 8. Czasokres przebywania na terytorjum drugiego Państwa personelu jednej z Umawiających się Stron, delegowanego na stację zdawczo-odbiorczą drugiej Umawiającej się Strony ustala się jak następuje:

(1) dla osób, wymienionych w punktach (1), (3) i (4) § 2 niniejszych 'Przepisów, w zależności od czasu, niezbędnego do ukończenia prac służbowych;

(2) dla osób, wymienionych w punkcie (2) § 2 niniejszych Przepisów, do terminu ważności wizy.

§ 9. Personel kolejowy jednej z Umawiających się Stron, zatrudniony stale na stacji zdawczo-odbiorczej drugiej Umawiającej się Strony (art. 11 Konwencji z dnia 24 kwietnia 1924 roku), przekracza granicę państwową zgodnie z postanowieniami punktu (2) § 2 niniejszych Przepisów.

Osoby, o których mowa w niniejszym paragrafie, powinny, niezwłocznie po przybyciu na stację zdawczo-odbiorczą drugiej Umawiającej się Strony, przedstawić władzom granicznym osobiście lub przez zawiadowcę stacji swoje dokumenty do rejestracji; rejestracja ta ważna jest na miesiąc od dnia przybycia i powinna być dokonywana następnie co miesiąc. Osobom tym służy prawo swobodnego ruchu w granicach miasta (osady), przy którem położona jest stacja zdawczo-odbiorczą.

§ 10. Właściwa Dyrekcja (Zarząd) kolejowa lub pocztowa obowiązana jest na wniosek miejscowej władzy granicznej drugiej Umawiającej się Strony wycofać każdego swego pracownika ze służby w ruchu granicznym.

Wniosek o wycofanie pracownika władze graniczne przesyłają za pośrednictwem Dyrekcji (Zarządu) kolejowej lub pocztowej swego Państwa.

§ 11. Personel, wymieniony w punktach (1), (3) i (4) § 2 niniejszych Przepisów, po przybyciu na terytorjum drugiej Umawiającej się Strony nie ma prawa bez specjalnego zezwolenia władz granicznych wychodzić poza granicę pasa wywłaszczenia stacji zdawczo-odbiorczej, jak również opuszczać wagonów i parowozów na szlaku pomiędzy granicą państwową a odnośną stacją zdawczo-odbiorczą, jeżeli tego nie wymagają warunki bezpieczeństwa ruchu. Personel ten obowiązany jest wracać na własne terytorjum w pełnym składzie. Wyjątki mogą mieć miejsce tylko w wypadkach zasługujących na specjalne uwzględnienie i za każdorazowem zezwoleniem zawiadowcy stacji zdawczo-odbiorczej, po uzgodnieniu z władzami granicznemi. W takich wypadkach zawiadowca tej stacji wydaje nowy wykaz imienny, zaznaczając w nim, na jakiej podstawie odnośny personel przekracza granicę.

§ 12. Paszporty, dowody osobiste, wykazy imienne i zaświadczenia, o których mowa w niniejszych Przepisach, powinny być okazywane organom bezpieczeństwa lub ochrony granic, na ich żądanie.

§ 13. Paszporty, wykazy imienne i zaświadczenia, o których mowa w niniejszych Przepisach, upoważniają personel, czynny w komunikacji granicznej do bezpłatnych przejazdów pomiędzy stacjami zdawczo-odbiorczemi, otwartemi dla tej komunikacji.

§ 14. Przez władze graniczne, o których mowa w niniejszych Przepisach, należy rozumieć ze strony Rzeczypospolitej Polskiej właściwe powiatowe władze administracji ogólnej, a ze strony Związku Socjalistycznych Republik Rad straż graniczną.

Wzór Nr. 1.

Wykaz imienny Nr. .....

Obsługi (drużyny, personelu) .............. pociągu Nr. ......

wysłanego do stacji...........................................

dnia ................ o godz. ......

Nr. porz.	Imiona i nazwiska	Wiek	Charakter służbowy	Nr. dowodu osobistego i przez kogo wystawiony

....................... dnia .................

pieczęć

Zawiadowca stacji ....................

Naczelnik Urzędu Pocztowego

....................................

Wzór Nr. 2.

Zaświadczenie Nr. .....

Nazwisko .....................................................

Imię .........................................................

Obywatelstwo .................................................

Jest zatrudniony w Międzynarodowem Towarzystwie Wagonów

Sypialnych i Wielkich Ekspresów Europejskich w charakterze

..............................................................

Na szlaku ....................................................

Ważne do dnia ...................

Warszawa, dnia ...............................

Podpis Dyrekcji Okręgowej Kolei

Państwowych w Warszawie ....................

(pieczęć)

Zaznajomiwszy się z powyższym Protokółem i jego załącznikami, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości jak i każde z postanowień w nich zawartych; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 10 maja 1935 r.

• Identyfikator: Dz.U.1935.56.358
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: ZSRR-Polska. Protokół zmieniający niektóre postanowienia konwencji o bezpośredniej osobowej i towarowej komunikacji kolejowej z dnia 24 kwietnia 1924 r. Moskwa.1934.07.26.
• Data aktu: 26/07/1934
• Data ogłoszenia: 30/07/1935
• Data wejścia w życie: 21/07/1935