Państwowy podatek dochodowy.

USTAWA

o państwowym podatku dochodowym.

Dział  I.

Osoby obowiązane do opłacania podatku.

Art.  1.

Państwowy podatek dochodowy opłacają:

1) Osoby fizyczne, mające na obszarze Rzeczypospolitej miejsce zamieszkania lub przebywające na tym obszarze dłużej niż rok, od całego dochodu.

2) Osoby fizyczne, bez względu na ich miejsce zamieszkania lub pobytu, o ile na obszarze Rzeczypospolitej:

a) posiadają nieruchomości, wierzytelności zahipotekowane na nieruchomościach, majątki, przywiązane do tegoż obszaru fideikomisem lub innemi przepisami prawnemi;

b) wykonywają przedsiębiorstwa handlowe i przemysłowe, albo są spólnikami takich przedsiębiorstw, przyczem posiadania akcyj, udziałów i podobnych papierów wartościowych nie należy uważać za udział w przedsiębiorstwie;

c) pobierają płacę lub emeryturę, wypłacaną bądź przez służbodawców prywatnych, bądź z funduszów Państwa, związków samorządowych, oraz innych tego rodzaju funduszów publicznych - tylko od dochodu z tych źródeł (ustęp 2).

3) Osoby fizyczne, nie mające miejsca zamieszkania na obszarze Rzeczypospolitej, lecz przebywające na tym obszarze chociażby mniej niż rok dla zarobku albo wykonywania czynności handlowych lub przemysłowych, - od dochodu osiągniętego w tymże czasie na wspomnianym obszarze,

4) Spadki wakujące (nieobjęte),

5) Osoby prawne:

a) których zarząd znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej - od całego dochodu;

b) inne - od dochodu, osiągniętego na obszarze Rzeczypospolitej ze źródeł, wymienionych w ustępie 2 punkty a) i b).

Art.  2. ¹

 Opodatkowaniu podlegają wymienione w art. 1 osoby fizyczne, spadki wakujące (nieobjęte) i osoby prawne, z wyjątkiem wymienionych w ustępie 2 lit. C, których dochód roczny przekracza 1.500 zł.

Osoby wymienione art. 1 ust. 2 lit. C, podlegają opodatkowaniu o ile osiągają dochód roczny ponad 3.000 zł.

Przedmiot opodatkowania.

Art.  3.

Opodatkowaniu podlegają dochody:

1) z nieruchomości gruntowej własnej, posiadanej, użytkowanej lub dzierżawionej;

2) z budynków;

3) a) z przedsiębiorstw handlowych i przemysłowych;

b) z zajęć zawodowych i wszelkich innych zatrudnień w celach zarobkowych;

4) z kapitałów pieniężnych i spraw majątkowych;

5) z uposażeń, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę;

6) z wszelkiego rodzaju źródeł dochodu, niewymienionych w ust. 1 - 5 artykułu niniejszego.

Wymienione dochody, z wyjątkiem dochodów z uposażeń, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę, podlegają łącznemu opodatkowaniu na podstawie przepisów Działu I ustawy niniejszej.

Dochody z uposażeń, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę podlegają opodatkowaniu na podstawie przepisów Działu II ustawy niniejszej; dochody te, o ile wypłacane są na obszarze obcego Państwa, podlegają opodatkowaniu na podstawie przepisów Działu I ustawy, jednak według skali art. 43, przyczem do tych dochodów nie stosuje się odliczeń z art. 10, tudzież zwyżek i zniżek podatkowych z art. 26, 27 i 29.

Art.  4.

Dochód osób fizycznych (art. 1 ust. 1) z nieruchomości i stałych przedsiębiorstw, znajdujących się po za obszarem Rzeczypospolitej, jak również dochód z płac służbowych i emerytur z funduszów innego państwa, obcych związków samorządowych oraz innych tego rodzaju funduszów publicznych wyłącza się od opodatkowania, o ile będzie udowodnione, że podlega tam podatkowi tego samego rodzaju i jeżeli właściwe obce państwo postępuje według zasad wzajemności co do takich samych dochodów ze źródeł tutejszych.

Zwolnienia od podatku.

Art.  5. ²

 Od podatku dochodowego wolni są:

1) uwierzytelnieni przy Rządzie Rzeczypospolitej zastępcy obcych państw oraz przydani im urzędnicy i osoby, pozostający u nich w służbie, o ile są cudzoziemcami, z wyjątkiem podatku od dochodu ze źródeł, wymienionych w art. 1 ust. 2;

2) inne osoby, którym na podstawie układów międzypaństwowych lub wogóle według zasad prawa międzynarodowego służy prawo do zwolnienia od podatku dochodowego, z wyjątkiem podatku od dochodów ze źródeł, wymienionych w art. 1 ustęp 2;

3) weterani powstań 1831, 1848 i 1863 roku, co do pensyj, pobieranych na mocy obowiązujących ustaw;

4) osoby, pobierające ze Skarbu pensje i dodatki, przywiązane do odznaczeń za waleczność, za rany i t. p., co do tych pensyj i dodatków;

5) szeregowi Wojsk Polskich co do ich żołdu w służbie czynnej, łącznie ze wszystkiemi dodatkami;

6) oficerowie, duchowni i urzędnicy wojskowi w czasie wojny, należący do oddziałów, postawionych na stopie bojowej, co do uposażenia wypłacanego z etatu wojennego;

7) Państwo i związki samorządowe;

8) osoby prawne, których dochody są obracane w całości na cele ogólnej użyteczności, naukowe, oświatowe, kulturalne, wyznaniowe i dobroczynne;

9) kółka rolnicze, należące do związków rewizyjnych lub Związku Ekonomicznego kółek rolniczych, a mające charakter spółdzielni (ustawa z dnia 29 października 1920 r. - Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr 55, poz. 495), wolne są od podatku dochodowego do końca roku 1929. Po upływie tego terminu kółka te będą opodatkowane jak spółdzielnie, wymienione w art. 10 część pierwsza ustęp 6.

Wolne są również od podatku:

a) dywidendy od akcyj spółek akcyjnych oraz dochody z udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, spółdzielniach i w tych gwarectwach, które są osobami prawnymi - jeżeli siedziba spółki znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej;

b) przychody na pokrycie kosztów utrzymania, otrzymywane od zamieszkałych na obszarze Rzeczypospolitej osób fizycznych, których dochody nie podlegają opodatkowaniu na podstawie przepisów działu I ustawy niniejszej

Pojęcie dochodu.

Art.  6.

Za dochód uważa się sumę wszystkich przychodów w pieniądzach lub wartościach pieniężnych, otrzymanych z poszczególnych źródeł, wymienionych w art. 3, po strąceniu kosztów osiągnięcia, zachowania i zabezpieczenia tych przychodów, łącznie z corocznem prawidłowem odpisaniem na zużycie budynków, maszyn i wszelkiego rodzaju martwego inwentarza, oraz po potrąceniu strat częściowych lub całkowitych w przedmiotach, podlegających zużyciu i służących do osiągnięcia dochodu, o ile odpisań na zużycie oraz strat nie uwzględniono już w kosztach wyżej wymienionych.

Prowadzący prawidłowe księgi mogą jednorazowo odpisać całkowitą wartość przedmiotów, których zwykły okres zużycia nie przekracza lat pięciu.

Do kosztów osiągnięcia przychodów zalicza się koszty wyżywienia członków rodziny podatnika, stale pracujących w jego gospodarstwie rolnem lub leśnem, albo w jego przedsiębiorstwie handlowem lub przemysłowem.

W razie, gdy okaże się wątpliwość co do wysokości odpisań za zużycie, w niniejszym artykule wymienionych, należy odpowiednie sumy ustalić przez znawców (biegłych).

Art.  7.

Nie uważa się za dochód, podlegający opodatkowaniu:

1) nadzwyczajnych przychodów w postaci spadków, legatów, darowizn, posagów, kapitałów, wypłaconych za ubezpieczenie życia, o ile te przychody nie stanowią periodycznych wpływów;

2) wpływów wskutek częściowego lub całkowitego spieniężenia majątków;

3) zysków, wynikających ze sprzedaży przedmiotów majątkowych, o ile sprzedaż nie nastąpiła w wykonywaniu przedsiębiorstwa zarobkowego lub interesu spekulacyjnego;

4) wygranych loteryjnych i losowych;

5) wpłat z tytułu umarzania wierzytelności i

6) wogóle takich przychodów, które stanowią zwiększenie lub zwrot majątku, lecz nie stanowią dochodu.

Art.  8.

Z przychodów, osiągniętych z poszczególnych źródeł, nie mogą być potrącone:

1) wydatki na powiększenie lub ulepszenie źródła dochodu;

2) wydatki na umorzenie długów, kapitałów, włożonych w przedsiębiorstwo przez uczestników i na pokrycie strat za ubiegłe lata;

3) wydatki na prowadzenie gospodarstwa domowego podatnika i na utrzymanie członków jego rodziny;

4) procenty od własnego kapitału, włożonego w gospodarstwo lub przedsiębiorstwo podatnika;

5) wydatki na osiągnięcie dochodu ze źródeł, za granicą położonych, a na mocy tej ustawy nie podlegających opodatkowaniu;

6) inne wydatki i straty, nie związane z osiągnięciem dochodu.

Art.  9.

Jeżeli przy obliczaniu dochodu z różnych źródeł, wskazanych w art. 3, okaże się w jednem przewyżka wpływów nad wydatkami, a w drugiem straty, to w celu ustalenia wysokości dochodu oblicza się oddzielnie sumę przewyżek i sumę strat i tę ostatnią potrąca się z pierwszej.

Odliczenia.

Art.  10.

Od ogólnego dochodu należy odliczyć:

1) odsetki od długów;

2) wartość pieniężną rent i trwałych ciężarów, opartych na tytułach prawnych;

3) obowiązujące podatnika na mocy prawa lub umowy opłaty za siebie i za członków jego rodziny do kas zapomogowych, emerytalnych, ubezpieczalni społecznych, ubezpieczeń od nieszczęśliwych wypadków i pogrzebowych, o ile te opłaty łącznie nie przekraczają 300 zł rocznie za każdą ubezpieczoną osobę;

4) premje, wypłacane przez podatnika od ubezpieczeń na wypadek śmierci lub na dożycie, o ile nie przekraczają:

a) na rachunek samego podatnika 300 zł rocznie;

b) na rachunek zaś podatnika i członków rodziny, będących na jego utrzymaniu, łącznie 600 zł rocznie;

5) bezpośrednie podatki państwowe i samorządowe, przymusowe lub ustawowe świadczenia pieniężne oraz bezpłatne świadczenia przymusowe innego rodzaju na cele publiczne, z wyjątkiem podstawowego podatku dochodowego, podatku specjalnego od tantjem, tudzież nadzwyczajnej daniny państwowej (ustawa z dnia 16 grudnia 1921 r. - Dz. U. R. P. z 1922 r. Nr 1, poz. 1) i podatku od wzbogacenia się, które ujawniło się przez nabycie nieruchomości i przez spłatę długów hipotecznych (ustawa z dnia 31 marca 1922 r. - Dz. U. R. P. Nr 30, poz. 238), oraz daniny lasowej (ustawa z dnia 6 lipca 1923 r. - Dz. U. R. P. Nr 87, poz. 676) i podatku majątkowego (ustawa z dnia 11 sierpnia 1923 r. - Dz. U. R. P. Nr 94, poz. 746);

6) w spółdzielniach, działających na zasadzie ustawy z dnia 29 października 1920 r. (Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr 55, poz. 495), które należą do związków rewizyjnych, wymienionych w art. 66 i 70 tejże ustawy, posiadających na podstawie art. 68 tejże ustawy prawa rewizji, - sumy nadwyżek bilansowych (zyski bilansowe), pochodzące z obrotów z członkami, o ile spółdzielnie te faktycznie i statutowo działają wśród swych członków, lub jeżeli rozszerzają wprawdzie działalność swoją i na osoby, nie będące członkami, ale przelewają przypadające na nieczłonków nadpłaty i zwroty w całości do funduszów, niepodlegających podług statutu podziałowi między członków.

Wszystkie powyżej wymienione odliczenia mogą być dokonane o tyle, o ile wydatki na nie faktycznie poniesione zostały. Wydatki, wspomniane w ustępach 1 i 2 niniejszego artykułu, odlicza się tylko o tyle, o ile ciążą na źródłach dochodu, podlegającego podatkowi i pozostają w związku gospodarczym z temi źródłami.

Procenty i perjodyczne świadczenia podatnika na korzyść członków rodziny mogą być uwzględnione tylko pod warunkiem, jeżeli otrzymujący te procenty lub świadczenia członek rodziny jest opodatkowany odrębnie podatkiem dochodowym.

Opodatkowanie członków rodziny i wspólnych dochodów.

Art.  11.

Do dochodów głowy rodziny dolicza się dochody jej małżonka sądownie nierozłącznego oraz dochody krewnych zstępnych, o ile głowie rodziny służy prawo rozporządzania dochodami ze źródeł, należących do krewnych zstępnych, lub też prawo użytkowania tych dochodów.

Jeżeli jednak dochód wymienionych członków rodziny osiągnięty został ze źródeł, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt. b) i ust. 5 ustawy niniejszej, wówczas co do tego dochodu członkowie rodziny podlegają oddzielnemu opodatkowaniu.

Art.  12.

Dochody z udziałów we wspólnej własności, wspólnem posiadaniu lub użytkowaniu opodatkowuje się osobno dla każdego uczestnika, w stosunku do jego udziału. Przy udziałach, których wysokości nie można określić, uczestnictwo przyjmuje się w równych częściach.

Podstawa opodatkowania.

Art.  13.

Opodatkowaniu podlegają dochody, osiągnięte w ostatnim roku kalendarzowym lub w ostatnim roku operacyjnym, względnie gospodarczym, poprzedzającym rok podatkowy.

Art.  14.

Wartość pieniężną dochodów w naturze oblicza się według przeciętnych cen z roku ubiegłego w miejscu, gdzie znajduje się źródło tych dochodów.

Dochody z poszczególnych źródeł.

Art.  15.

Za dochód z gruntów, pozostających we własnym zarządzie, uważa się rzeczywiście osiągnięty czysty przychód z całego rolnego i leśnego gospodarstwa, jako też z produkcji i uprawnień, mających związek gospodarczy z posiadłością gruntową, łącznie z wartością pieniężną produktów, użytych w gospodarstwie domowem podatnika. Przy wydzierżawionych posiadłościach gruntowych lub prawach, z temi posiadłościami związanych, za dochód uważa się rzeczywiście otrzymany czynsz dzierżawny wraz z wartością pieniężną wszelkich świadczeń ze strony dzierżawcy i korzyści, zastrzeżonych na rzecz właściciela, po uwzględnieniu potrąceń, które wpływają na zmniejszenie czynszu dzierżawnego. Dochód z gruntów dzierżawionych ustala się w sposób, wskazany dla gruntów we własnym zarządzie, po potrąceniu jednak z tego dochodu czynszu dzierżawnego oraz innych świadczeń w pieniądzach i w naturze, obciążających dzierżawcę na korzyść właściciela.

Przy obliczaniu ogólnego dochodu z gospodarstw rolnych poniżej 15 ha użytkowego gruntu, położonych w odległości ponad 5 km od granicy miast z ludnością wyżej 100.000 mieszkańców, przyjmuje się dochód w wysokości, nieprzekraczającej wartości 4 centnarów metrycznych żyta z 1 ha gruntu po cenach przeciętnych w roku osiągnięcia dochodu, służącego za podstawę do opodatkowania w myśl art. 13 ustawy niniejszej.

Za dochód z lasu uważa się czysty przychód, uzyskany z wyrębów i wszelkich użytków leśnych oraz wynagrodzenia, otrzymane za odstąpione osobom trzecim prawa użytkowania lasu.

Jeżeli wyręby uskutecznia się w ilości, przewyższającej plan prawidłowego gospodarstwa lub naturalny przyrost lasu, to do ogólnego dochodu podatnika dolicza się tylko sumę, osiągniętą z wyrębu tej części lasu, która była przeznaczona do wyrębu według planu lub odpowiada naturalnemu przyrostowi.

Dochód, osiągnięty z wyrębu, przekraczającego ilość, określoną w planie gospodarstwa leśnego lub ilość, odpowiadającą naturalnemu przyrostowi, podlega oddzielnemu opodatkowaniu w następujący sposób:

cały czysty dochód, uzyskany z nadzwyczajnego wyrębu, dzieli się na 6 równych części: 1/6 część dolicza się do ogólnego dochodu, zaś od dochodu z pozostałych 5/6 części wymierza się podatek w stosunku procentowym, odpowiadającym podatkowi od ogólnego dochodu. Gdyby jednak ogólny dochód był mniejszy od dochodu, podlegającego podatkowi według skali art. 23, wówczas od tych 5/6 części dochodu wyznacza się stawkę podatkową w stosunku procentowym według 1 stopnia tejże skali.

Art.  16.

Za dochód z budynków wynajętych uważa się rzeczywiście osiągnięty całoroczny czysty czynsz za domy, lokale, place, ogrody przy domach i t. p.

Za dochód z budynków, zajmowanych w całości lub w części przez samego właściciela lub członków jego rodziny, tudzież z wszelkich bezpłatnych użytkowań budynków, uważa się czystą wartość użytkowania, jaką budynek lub części tegoż stanowią ze względu na ich jakość i położenie oraz miejscowe stosunki najmu.

O ile posiadacz używa swego budynku lub części tegoż wyłącznie do celów własnego gospodarstwa rolnego, leśnego lub do celów przemysłowych, nie należy brać w rachubę wartości użytkowania ani przy obliczaniu dochodu, ani przy obliczaniu odnośnych kosztów produkcji.

Art.  17. ³

 Za dochód z przedsiębiorstw handlowych i przemysłowych oraz z wszelkiego rodzaju zajęć zawodowych i innych zatrudnień w celach zarobkowych uważa się różnicę między sumą przychodu, a sumą potrąceń stosownie do postanowień, zawartych w art. 6.

Przy ustalaniu dochodu z przedsiębiorstw stosuje się odpowiednio przepisy art. 21 ust. 5, 6 i 7.

Art.  18.

(uchylony).

Art.  19. ⁴

 Za dochód z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych uważa się: procenty od pożyczek, wkładów lub rachunków bieżących i od innych lokat pieniężnych; procenty od procentów i innych nie otrzymanych w terminie sum; kary konwencjonalne za niezwrócony w terminie kapitał lub niezapłacony w terminie procent; procenty z interesów wekslowych oraz z innych zobowiązań pieniężnych, według których kapitał ma być zwrócony po upływie oznaczonego terminu w kwocie, przewyższającej pierwotną sumę tego kapitału; procenty od wszelkiego rodzaju papierów wartościowych; dywidendy od akcyj i udziałów z wyjątkiem wymienionych w art. 5 ustępie drugim lit. a); wpływy pieniężne lub mające wartość pieniężną z wszelkiego rodzaju lokat kapitałów; wreszcie renty i dochody z innych praw majątkowych.

Dochody z kapitałów podatnika, które są ulokowane na jego nieruchomościach lub w jego handlu i przemyśle, uważa się za dochody, osiągnięte z nieruchomości lub z przemysłu i handlu.

Przy ustalaniu dochodu z papierów wartościowych nie bierze się pod uwagę zmiany ich wartości kursowej z wyjątkiem papierów, będących w posiadaniu tych przedsiębiorstw, których obroty papierami wartościowemi są przedmiotem interesu handlowego.

Art.  20. ⁵

 (uchylony).

Art.  21.

  ⁶  Za podlegający opodatkowaniu dochód osób prawnych, zarówno obowiązanych, jak i nieobowiązanych do publicznego składania rachunków, lecz prowadzących prawidłowe księgi handlowe, uważa się zyski bilansowe, wykazane w zatwierdzonem zamknięciu rachunkowem, sporządzonem zgodnie z postanowieniami art. 6, 8, 10 i 13, nie wyłączając kwot, rozdzielonych pomiędzy członków, wspólników, udziałowców itp. tytułem udziału w zyskach w postaci dywidend lub procentów.

Za zyski bilansowe uważa się również sumy, przeznaczone na umorzenie długów lub kapitału zakładowego, na ulepszenie lub rozszerzenie przedsiębiorstwa, jak również na utworzenie wszelkiego rodzaju funduszów rezerwowych, z wyjątkiem kwot odkładanych przez towarzystwa ubezpieczeniowe na wypłatę sum ubezpieczonych, a ponadto w towarzystwach na wzajemności opartych na zwroty premij dla członków ubezpieczonych.

Za zyski bilansowe uważa się wreszcie te kwoty pensyj i wszelkiego rodzaju wynagrodzenia osób, biorących czynny udział w zarządzie przedsiębiorstwa i zarazem wchodzących do składu zarządu, rad nadzorczych, komitetów dyskontowych i komisyj rewizyjnych w charakterze członków lub ich zastępców, oraz osób upełnomocnionych do samodzielnego prowadzenia całego przedsiębiorstwa, które przekraczają sumarycznie 10 % od kapitału zakładowego, a przy kapitale zakładowym do 500.000 zł - 15 % od kapitału zakładowego. Przy kapitale zakładowym od 500.000 zł do 750.000 zł dopuszczalne jest potrącenie z tego tytułu do kwoty 75.000 zł.

W wypadkach, szczegółowo uzasadnionych, władny będzie Minister Skarbu granice powyższe rozszerzyć.

Jeśli osoba prawna, pozostająca w bezpośrednim lub pośrednim związku gospodarczym z osobą, mającą siedzibę lub miejsce zamieszkania zagranicą, tak układa bieg swych interesów, że dzięki temu związkowi, uzależniającemu jedną z tych osób od drugiej, lub będącemu szczególnie korzystnym dla osoby, mającej siedzibę lub miejsce zamieszkania zagranicą, wcale nie wykazuje zysków, albo też wykazuje zyski mniejsze od tych, jakichby należało oczekiwać, gdyby wspomniany związek nie istniał, wówczas dochód podatkowy danej osoby prawnej należy ustalić bez uwzględnienia obciążeń szczególnych, wynikających z powyższego związku.

Jeżeli w przewidziane w ustępie piątym ustalenie kwoty dochodu na podstawie ksiąg handlowych natrafia na trudności, wówczas dochód będzie ustalony na podstawie obrotu przy zastosowaniu norm średniej zyskowności dla przedsiębiorstw takiego samego lub podobnego rodzaju.

Ustalenie dochodu w sposób określony w ustępach piątym i szóstym stosować należy również wtedy, gdy osoba prawna wykorzystując swój związek gospodarczy z osobą, której przysługują specjalne ulgi w podatku dochodowym w postaci prawa potrącenia kosztów inwestycji od dochodu podatkowego albo całkowitego lub częścowego zwolnienia od podatku - przerzuca całość lub część swego dochodu na osobę korzystając z ulg, nie wykazując wskutek tego zysków w takiej wysokości, jakiej należałoby oczekiwać, gdyby wspomniany związek nie istniał.

Art.  22.

Spółki firmowe i firmowo-komandytowe (jawne spółki handlowe i komandytowe) nie podlegają obciążeniu podatkiem dochodowym.

Dochód z tego rodzaju spółek opodatkowuje się odrębnie jako dochód poszczególnych uczestników.

Skala podatkowa.

Art.  23. ⁷

 Podatek dochodowy wymierza się według następującej skali:

Stopień dochodu	Wysokość dochodu w złotych			Podatek w złotych
1	1.500	do	1.550	44
2	1.550	"	1.600	47
3	1.600	"	1.700	52
4	1.700	"	1.800	57
5	1.800	"	1.900	63
6	1.900	"	2.000	70
7	2.000	"	2.100	76
8	2.100	"	2.200	83
9	2.200	"	2.400	94
10	2.400	"	2.600	105
11	2.600	"	2.800	118
12	2.800	"	3.000	130
13	3.000	"	3.200	143
14	3.200	"	3.400	157
15	3.400	"	3.600	171
16	3.600	"	3.800	187
17	3.800	"	4.000	202
18	4.000	"	4.400	227
19	4.400	"	4.800	255
20	4.800	"	5.200	283
21	5.200	"	5.600	314
22	5.600	"	6.000	345
23	6.000	"	6.600	397
24	6.600	"	7.200	454
25	7.200	"	7.800	513
26	7.800	"	8.400	576
27	8.400	"	9.200	657
28	9.200	"	10.000	742
29	10.000	"	11.000	847
30	11.000	"	12.000	958
31	12.000	"	13.000	1.074
32	13.000	"	14.000	1.196
33	14.000	"	15.000	1.323
34	15.000	"	16.000	1.456
35	16.000	"	17.000	1.619
36	17.000	"	18.000	1.790
37	18.000	"	19.000	1.970
38	19.000	"	20.000	2.156
39	20.000	"	22.000	2.464
40	22.000	"	24.000	2.789
41	24.000	"	26.000	3.131
42	26.000	"	28.000	3.489
43	28.000	"	30.000	3.864
44	30.000	"	32.000	4.256
45	32.000	"	34.000	4.713
46	34.000	"	36.000	5.192
47	36.000	"	38.000	5.693
48	38.000	"	40.000	6.216
49	40.000	"	44.000	7.084
50	44.000	"	48.000	7.997
51	48.000	"	52.000	8.955
52	52.000	"	56.000	9.957
53	56.000	"	60.000	11.004
54	60.000	"	64.000	12.186
55	64.000	"	68.000	13.424
56	68.000	"	72.000	14.717
57	72.000	"	76.000	16.067
58	76.000	"	80.000	17.472
59	80.000	"	88.000	19.836
60	88.000	"	96.000	22.311
61	96.000	"	104.000	25.044
62	104.000	"	112.000	27.911
63	112.000	"	120.000	30.912
64	120.000	"	128.000	34.048
65	128.000	"	136.000	37.319
66	136.000	"	144.000	40.724
67	144.000	"	152.000	44.263
68	152.000	"	160.000	48.160
69	160.000	"	168.000	52.215
70	168.000	"	176.000	56.426
71	176.000	"	184.000	60.794
72	184.000	"	192.000	65.319
73	192.000	"	200.000	70.000

Przy dochodzie ponad 200.000 zł podatek wynosi 70.000 zł i oprócz tego 3.500 zł od każdych pełnych 10.000 zł ponad 200.000 zł.

Do podatku dolicza się ponadto:

ponad 200.000.- zł. do 300.000.- zł.	3%
" 300.000.- zł. do 400.000.- "	5%
" 400.000.- zł. do 500.000.- "	8%
" 500.000.- zł. do 600.000.- "	11%
" 600.000.- zł. do 800.000.- "	14%
" 800.000.- zł. do 1.100.000.- "	18%
" 1.100.000.- zł. do 1.500.000.- "	22%
" 1.500.000.- zł. do 2.000.000.- "	26%
" 2.000.000.-zł	30%

od całego podlegającego podatkowi dochodu.

Podatek należy jednak wymierzać w ten sposób, aby z dochodu wyższego stopnia po potrąceniu podatku nie pozostało nigdy mniej, niż zostaje z najwyższego dochodu bezpośrednio niższego stopnia po potrąceniu podatku, na ten stopień przypadającego.

O ile z dochodu, ustalonego do wymiaru podatku po potrąceniu przypadającej kwoty podatkowej pozostaje mniej, niż wynosi najwyższy dochód wolny od podatku, należy podatek wymierzyć i pobrać tylko w wysokości nadwyżki dochodu ponad tę najniższą granicę.

Art.  23-a. ⁸

 Minister Skarbu może zarządzać pobór podatku dochodowego od drobnych płatników w formie ryczałtu, w drodze ugody, bez ustalania sum dochodu w każdym poszczególnym przypadku.

Rozporządzenie Ministra Skarbu określi zasady zryczałtowania podatku, prawa i obowiązki władz skarbowych i płatników oraz postępowanie.

Przepisy ustępu pierwszego i drugiego stosuje się do dodatku na rzecz związków samorządowych, pobieranego na podstawie art. 24 ustawy niniejszej.

Art.  24. ⁹

 Do stawek państwowego podatku dochodowego nie mogą być ustanawiane dodatki na rzecz związków samorządowych.

Na obszarze jednak województw: poznańskiego, pomorskiego i górnośląskiej części województwa śląskiego gminy i powiatowe związki samorządowe mogą pobierać, na podstawie uchwał organów stanowiących, dodatki do państwowego podatku dochodowego.

A. Dodatki te nie mogą przekraczać przy dochodzie podatkowym według skali art. 23:

ponad	1.500 zł	do 24.000	4 % dochodu
"	24. 000 "	" 88.000	4,5 % "
"	88. 000 "		5 % "

Przy zastosowaniu ulg, przewidzianych w art. 27 i 29, dodatek pobiera się od przeciętnego dochodu tego stopnia, który odpowiada podatkowi, wymierzonemu po zastosowaniu ulgi; jeżeli po zastosowaniu ulgi wypadnie zmniejszyć stopę podatkową poniżej pierwszego stopnia, następuje zupełne zwolnienie od dodatku.

B. Dodatki te wynoszą:

według skali art. 43 - 3 % dochodu, poczynając od 25 stopnia tejże skali.

Dochody z uposażeń, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę, wypłacanych z funduszów Państwa oraz samorządów, nie podlegają dodatkowi na rzecz związków samorządowych.

Art.  25.

(uchylony).

Zwyżki i zniżki podatkowe.

Art.  26. ¹⁰

 Stopę podatkową, podaną w art. 23, podwyższa się:

1) o 20% dla podatników nieżonatych lub niezamężnych, nie mających na utrzymaniu żadnego członka rodziny, a osiągających dochód ponad 3.600 zł;

2) o 10% dla podatników żonatych lub zamężnych od lat przeszło dwóch, lecz nie mających na utrzymaniu dzieci ani też innych członków rodziny oraz dla podatników nieżonatych lub niezamężnych, a mających na utrzymaniu nie więcej niż jednego członka rodziny - jeżeli podatnicy ci osiągają dochód ponad 4.800 zł.

Art.  27. ¹¹

 Jeżeli na utrzymaniu głowy rodziny, której dochód podlegający opodatkowaniu nie przekracza 7.200 zł, znajduje się więcej niż dwóch członków rodziny, przypadającą stopę podatkową obniża się o trzy stopnie na każdego następnego członka rodziny.

Gdyby na podstawie ulgi, przyznanej w niniejszym artykule, wypadło zmniejszyć stopę podatkową poniżej pierwszego stopnia, następuje zupełne zwolnienie od podatku.

Art.  28.

Za członków rodziny w myśl artykułów 26 i 27 uważa się: małżonków, dzieci ślubne, nieślubne i przysposobione, krewnych męża i żony w linji wstępnej i zstępnej, rodzeństwo męża i żony, oraz dzieci rodzeństwa tychże.

Art.  29.

Nadzwyczajne okoliczności, istotnie osłabiają siłę podatkową płatników, których roczny dochód, podlegający opodatkowaniu, nie przekracza 12.000 złotych, mogą być podstawą do zmniejszenia podatku, najwyżej o trzy stopnie. Okoliczności te mogą być uwzględnione przez władzę wymiarową z urzędu lub na prośbę płatnika.

Przyznanie takiej ulgi może nastąpić niezależnie od zniżenia podatku na zasadach artykułu 27.

Początek i koniec obowiązku podatkowego.

Zmiany w ciągu roku podatkowego.

Art.  30.

Obowiązek podatkowy dla osób fizycznych i prawnych rozpoczyna się z reguły od najbliższego roku po nastaniu stosunków, uzasadniających obowiązek podatkowy.

Natomiast osoby fizyczne i prawne, które mieszkały lub miały siedzibę poza obszarem Rzeczypospolitej i nie pobierały żadnych dochodów ze źródeł, na obszarze tym się znajdujących, a otworzyły w Polsce przedsiębiorstwo, obrały sobie w Polsce miejsce zamieszkania lub siedzibę, albo przybyły do Polski dla zarobku i osiągają dochody, podlegające opodatkowaniu, podlegają obowiązkowi podatkowemu z początkiem najbliższego miesiąca po zajściu wyżej wymienionych wydarzeń.

Art.  31.

Przy wymiarze podatku za rok pierwszy dla wymienionych w części drugiej art. 30 osób fizycznych i prawnych, z wyjątkiem obowiązanych do publicznego składania rachunków, przyjmuje się za podstawę dochód, spodziewany w ciągu pełnych miesięcy, pozostałych do końca tego roku.

Z dochodu, obliczonego w stosunku do całego roku, określa się odpowiednią stawkę podatkową. Podatek wynosi tyle 12-tych części tej stawki, ile pełnych miesięcy pozostało do końca roku, wymiar zaś podatku w roku następnym uskutecznia się od dochodu, obliczonego w ten sposób na cały rok.

Art.  32.

Nowopowstające na obszarze Rzeczypospolitej towarzystwa i zakłady, obowiązane do publicznego składania rachunków, podlegają opodatkowaniu po złożeniu pierwszego sprawozdania, na mocy którego wymierza się podatek zarówno za pierwszy, jak za drugi rok podatkowy od czasu ich powstania.

Podatek oblicza się w sposób, wskazany w art. 31.

Art.  33.

Osoby, wymienione w części drugiej art. 30, powinny w ciągu dni czternastu po zajściu wydarzenia, uzasadniającego ich obowiązek podatkowy, złożyć pierwsze zeznanie, w którem należy podać dochód, spodziewany do końca roku.

Nowopowstające zaś towarzystwa i zakłady, obowiązane do publicznego składania rachunków (art. 32), powinny w terminie miesięcznym po zatwierdzeniu pierwszego zamknięcia rachunkowego złożyć zeznanie w sposób, ustalony przez Ministra Skarbu.

Art.  34.

Dla osób, wymienionych w części drugiej art. 30, gaśnie obowiązek podatkowy z powodu śmierci, wyprowadzenia się z obszaru Rzeczypospolitej i utraty dochodów na tym obszarze z końcem tego miesiąca, w którym wydarzenia te zaszły.

W tych wypadkach należy umorzyć podatek, począwszy od bezpośrednio następującego miesiąca kalendarzowego.

Jeżeli jednak wskutek śmierci podatnika osiągany przez niego dochód nie gaśnie całkiem, wówczas masa spadkowa odpowiada za wymierzony temuż podatek, po umorzeniu kwoty, przypadającej za pozostałą część roku podatkowego, a ciążącej na dochodzie ze źródeł wygasłych wraz ze śmiercią podatnika, z uwzględnieniem odliczeń w stosunku pozostałego dochodu do wygasłej części tegoż dochodu.

Art.  35.

W razie zaniechania działalności w ciągu roku podatkowego przez towarzystwa i zakłady, wspomniane w art. 32, następuje umorzenie podatku, począwszy od następnego miesiąca po zaniechaniu.

Art.  36.

Zastosowanie przepisów części pierwszej art. 34 i art. 35 w wypadkach tam omówionych, z wyjątkiem śmierci, może nastąpić tylko na prośbę, wniesioną do władzy skarbowej w przeciągu dni 14 od nastąpienia tych wypadków.

W razie śmierci podatnika powinni spadkobiercy wnieść doniesienie w przeciągu 3 miesięcy wówczas, gdy domagają się zniżenia podatku w myśl części drugiej art. 34.

Art.  37.

Wymiary podatku dla osób, wymienionych w części drugiej art. 30, z wyjątkiem towarzystw i zakładów, obowiązanych do publicznego składania rachunków, jako też umorzenie lub zniżenie podatku w myśl art. 34 uskutecznia urząd skarbowy; wymiary dla nowopowstałych towarzystw i zakładów, obowiązanych do publicznego składania rachunków, uskuteczniają właściwe władze skarbowe.

Art.  38.

Zmiany, jakie zachodzą w ciągu roku podatkowego w wysokości dochodu lub we wszystkich innych stosunkach podatnika, nie wpływają na zmianę podatku za odnośny rok podatkowy z wyjątkiem wypadków, przewidzianych w art. 34 i 35.

Jeżeli jednak wskutek nieszczęśliwych okoliczności lub nadzwyczajnych wydarzeń zdolność płatnicza osoby fizycznej znacznie osłabła, urząd skarbowy może na prośbę podatnika, wniesioną najpóźniej do końca roku podatkowego, umorzyć odpowiednią część wymierzonego podatku, gdy uzna, że podatnik tej ulgi potrzebuje.

Art.  39. ¹²

 Termin płatności podatku dochodowego ustanawia się na dzień 1 listopada roku podatkowego.

W ciągu roku kalendarzowego płatnicy obowiązani są do uiszczenia miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy w terminie do dnia 25-go każdego miesiąca.

Za podstawę do obliczania wysokości zaliczki służy prowizorycznie obliczony dochód za miesiąc ubiegły.

Płatnicy są obowiązani obliczać i wpłacać zaliczki, bez wezwania do urzędu skarbowego, urzędom skarbowym przysługuje jednak prawo podwyższenia kwot miesięcznych zaliczek, o ile według danych posiadanych przez urząd, wpłacona zaliczka nie odpowiada faktycznie osiągniętemu dochodowi w miesiącu za który została wpłacona.

Art.  40.

Podatnicy, wymienieni w części drugiej art. 30 i art. 32, powinni zapłacić wymierzony podatek w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu płatniczego.

Dział  II.

Opodatkowanie dochodów i uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę.

Art.  41. ¹³

 (uchylony).

Art.  42.

  ¹⁴  (uchylony).

Art.  43.

  ¹⁵  (uchylony).

Art.  44.

  ¹⁶  (uchylony).

Art.  45.

  ¹⁷  (uchylony).

Dział  III.

Art.  46.

 Upoważnia się izby skarbowe do zezwolenia związkom rewizyjnym, wymienionym w art. 66 i 70 ustawy z dnia 29 października 1920 r. o spółdzielniach (Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr 55, poz. 495), posiadającym na mocy art. 68 tejże ustawy prawa rewizji, na składanie zeznań o dochodzie, wyjaśnień i odwołań w imieniu spółdzielni, do tych związków należących, oraz na uiszczanie podatku dochodowego, przypadającego od spółdzielni związkowych.

Art.  46-a.

Minister Skarbu może obniżać skale podatku, ustalone w art. 23 i 43 ustawy niniejszej.

Art.  47.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu.

Art.  48.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od 1 stycznia 1925 r. na całym obszarze Rzeczypospolitej.

1 Art. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 23 października 1944 r. (Dz.U.44.9.46) zmieniającego nin. ustawę z dniem 1 października 1944 r.

2 Art. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.26.226) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 1938 r.

3 Art. 17 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 września 1939 r. (Dz.U.39.89.566) zmieniającego nin. ustawę z dniem 3 września 1939 r.

4 Art. 19 zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.26.226) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 1938 r.

5 Art. 20 uchylony przez art. 20 ust. 2 dekretu z dnia 18 sierpnia 1945 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz.U.45.38.220) z dniem 1 września 1945 r.

6 Art. 21 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 września 1939 r. (Dz.U.39.89.566) zmieniającego nin. ustawę z dniem 3 września 1939 r.

7 Art. 23 zmieniony przez art. 1 dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 22 grudnia 1944 r. (Dz.U.44.15.87) zmieniającego nin. ustawę z dniem 27 grudnia 1944 r.

8 Art. 23a dodany przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.26.226) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 1938 r.

9 Art. 24:

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. (Dz.U.38.26.226) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 1938 r.

Z dniem 15 kwietnia 1945 r. zawiesza się moc obowiązującą art. 24 do dnia 31 grudnia 1945 r., zgodnie z art. 10 pkt 3 dekretu z dnia 13 kwietnia 1945 r. o reformie samorządowego systemu podatkowego (Dz.U.45.13.73).

Z dniem 1 stycznia 1946 r. przywraca się moc obowiązującą art. 24, zgodnie z art. 10 pkt 3 dekretu z dnia 13 kwietnia 1945 r. o reformie samorządowego systemu podatkowego (Dz.U.45.13.73).

10 Art. 26 zmieniony przez art. 1 pkt 4 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 września 1939 r. (Dz.U.39.89.566) zmieniającego nin. ustawę z dniem 3 września 1939 r.

11 Art. 27 zmieniony przez art. 1 pkt 5 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 września 1939 r. (Dz.U.39.89.566) zmieniającego nin. ustawę z dniem 3 września 1939 r.

12 Art. 39 zmieniony przez art. 2 dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 22 grudnia 1944 r. (Dz.U.44.15.87) zmieniającego nin. ustawę z dniem 27 grudnia 1944 r.

13 Art. 41 uchylony przez art. 20 ust. 2 dekretu z dnia 18 sierpnia 1945 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz.U.45.38.220) z dniem 1 września 1945 r.

14 Art. 42 uchylony przez art. 20 ust. 2 dekretu z dnia 18 sierpnia 1945 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz.U.45.38.220) z dniem 1 września 1945 r.

15 Art. 43 uchylony przez art. 20 ust. 2 dekretu z dnia 18 sierpnia 1945 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz.U.45.38.220) z dniem 1 września 1945 r.

16 Art. 44 uchylony przez art. 20 ust. 2 dekretu z dnia 18 sierpnia 1945 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz.U.45.38.220) z dniem 1 września 1945 r.

17 Art. 45 uchylony przez art. 20 ust. 2 dekretu z dnia 18 sierpnia 1945 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz.U.45.38.220) z dniem 1 września 1945 r.

• Identyfikator: Dz.U.1936.2.6 t.j.
• Rodzaj: Ustawa
• Tytuł: Państwowy podatek dochodowy.
• Data aktu: 16/07/1920
• Data ogłoszenia: 07/01/1936
• Data wejścia w życie: 01/01/1921, 01/01/1920