Postępowanie przy udzielaniu kredytów celnych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 30 marca 1925 r.

w sprawie postępowania przy udzielaniu kredytów celnych.

Na podstawie § 11 rozporządzenia Ministrów: Skarbu, Przemysłu i Handlu oraz Rolnictwa i Dóbr Państwowych z dnia 26 lutego 1925 r. w sprawie kredytowania należności celnych (Dz. U. R. P. № 26 poz. 186) zarządza się co następuje:

§ 1. Przy opłacie cel przywozowych i innych należności celnych (wpływy uboczne), pobieranych przez urzędy celne, mogą być udzielane kredyty celne do wysokości ściśle ustalonej w każdym poszczególnym wypadku kwoty.

Uwaga: Nie należy uważać za kredyt celny odraczania cła władzom i instytucjom państwowym oraz dyrekcjom polskich kolei państwowych (ajencje celne).

Należności celne od przesyłek pocztowych zakredytowaniu nie podlegają.

§ 2. Do udzielania kredytów upoważnione są dyrekcje ceł, które w wypadkach nastręczających wątpliwości winny zwracać się do Ministerstwa Skarbu o decyzję.

§ 3. Ministerstwo Skarbu po ustaleniu budżetu określa ryczałtową sumę kredytów celnych i rozdziela ją co pół roku pomiędzy poszczególne dyrekcje ceł z prawem przyznawania kredytów w granicach wyznaczonych sum.

§ 4. Kredyt może być tylko wtedy udzielany, jeżeli importer będzie miał do zapłacenia przynajmniej 5.000 zł. tytułem cła, nie licząc innych opłat.

§ 5. Importer, ubiegający się o kredyt, winien w podaniu złożonem we właściwej dyrekcji ceł wyszczególnić wysokość kredytu, towary, które mają być sprowadzone do kraju, urząd celny, w którym będą oclone, oraz wskazać formę zabezpieczenia kredytu.

§ 6. O ile petent ubiega się o udzielenie kredytu celnego na podstawie gwarancji bankowej, do podania winno być dołączone zaświadczenie odnośnego banku, wyrażającego zgodę na wystawienie gwarancji.

O ile strona pragnie złożyć zabezpieczenie w państwowych papierach procentowych, winna w podaniu wyszczególnić jakie papiery będą złożone.

O ile strona deklaruje złożenie zabezpieczenia hipotecznego, winna do podania dołączyć wyciąg z księgi gruntowej (wykaz hipoteczny) nieruchomości, na której ma być udzielone zabezpieczenie, i o ile chodzi o tereny poza b. zaborem rosyjskim, protokół oszacowania sądowego tej nieruchomości.

O ile nieruchomość, położona na terytorjum b. zaboru rosyjskiego, nie była lub nie jest obciążona pożyczkami towarzystwa kredytowego miejskiego względnie ziemskiego, przed skierowaniem podania petenta do Prokuratorji Generalnej (§ 9), należy uskutecznić oszacowanie tej nieruchomości w drodze ekspertyzy, zarządzonej w każdym poszczególnym wypadku przez dyrekcje ceł na koszt petenta. Przed przystąpieniem do oszacowania należy zażądać od strony złożenia odpowiedniej zaliczki na koszta oszacowania.

§ 7. Państwowe papiery procentowe przyjmuje się na warunkach i według kursów ustalanych przez Ministerstwo Skarbu.

§ 8. Listy gwarancyjne, wydane przez banki, które nie uzyskały od departamentu obrotu pieniężnego ogólnego upoważnienia do udzielania gwarancyj bankowych, przyjmuje się po uprzedniem otrzymaniu opinji od tegoż departamentu. W tym celu dyrekcja ceł przesyła do departamentu obrotu pieniężnego zaświadczenie bankowe złożone przy podaniu strony.

§ 9. Zabezpieczenie hipoteczne może być przyjęte tylko po każdorazowem oświadczeniu się, co do jego wystarczalności Prokuratorji Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej względnie jej oddziału, właściwego terytorjalnie.

§ 10. Maksymalna wysokość kredytu, udzielanego za zabezpieczeniem hipotecznem, nie może przekraczać 75% obrotowej wartości nieruchomości, po potrąceniu wartości obciążeń hipotecznych, poprzedzających wpis zabezpieczający i przynajmniej 25% udzielić się mającego kredytu na odsetki i koszty egzekucji, przyczem aktualna wartość obciążeń hipotecznych winna być określaną na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. (załącznik do rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 25 marca 1925 r. - Dz. U. R. P. № 30 poz. 213).

§ 11. Zabezpieczenie winno być złożone na cały czas trwania kredytu i może być zwrócone względnie cofnięte tylko po wygaśnięciu wszelkich zobowiązań.

§ 12. O ile zadeklarowane zabezpieczenie uznanem zostanie za wystarczające, dyrekcja ceł, w razie przyznania kredytu, ustala sumę oraz termin przyznanego kredytu, o czem przesyła stronie zawiadomienie w 2 egzemplarzach (wzór № 1) z żądaniem złożenia odpowiedniego zabezpieczenia.

§ 13. Ubiegający się o kredyt winien złożyć żądane zabezpieczenie wraz ze swem zobowiązaniem do ścisłego przestrzegania podanych warunków, wystawionem na jednym egzemplarzu zawiadomienia otrzymanego od dyrekcji ceł.

Zobowiązanie to powinno być podpisane w sposób firmowy z zaświadczeniem notarjalnem podpisów.

§ 14. Zabezpieczenie w formie gwarancji bankowej winno być sporządzone ściśle według wzoru № 2.

§ 15. Przy zabezpieczeniach hipotecznych na terytorjum b. zaboru rosyjskiego petent winien zeznać odpowiedni zapis ewikcji hipotecznej, sporządzony drogą aktu notarjalnego we właściwej księdze hipotecznej. W zapisie tym należy zaznaczyć, iż ewikcja zapisuje się na zabezpieczenie kredytu celnego udzielonego przez dyrekcje ceł w sumie zł. ...... wraz z procentami, karami i kosztami w kwocie, którą należy liczebnie oznaczyć (25% wartości udzielonego kredytu) z tem, że ewikcja ulegnie wykreśleniu z wykazu hipotecznego na jednostronny wniosek zapisującego, po złożeniu zaświadczenia dyrekcji ceł, zezwalającego na to wykreślenie. Wreszcie w zapisie tym petent powinien upoważnić dyrekcję ceł do zmiany, na jednostronny jej wniosek, zapisanej ewikcji na czysty wpis ogólnej należności, przypadającej z tytułu udzielonego kredytu.

W wykazie hipotecznym odnośnej nieruchomości winna być wpisana klauzula według następującego wzoru:

"Suma zł. ...... w formie kaucji zapisaną została na rzecz Skarbu Państwa do rozporządzenia dyrekcji cel w ...... na pewność uiszczenia przez ....... opłat celnych, wymierzonych przez urząd celny w ...... wraz z procentami, karami i kosztami z tem, że do sumy powyższej odnoszą się rygory, zapisane w dziale III wykazu hipotecznego".

Uchwała hipoteczna wraz z uzupełnionym wyciągiem z księgi gruntowej (wykazem hipotecznym), wykazującym wpis ewikcji, winny być przez petenta złożone w dyrekcji ceł.

§ 16. Przy zabezpieczeniach hipotecznych poza terenem b. zaboru rosyjskiego petent winien wystawić w przepisanej formie dokument zastawu według wzoru № 3 oraz uskutecznić na koszt własny wpis hipoteczny prawa zastawu na rzecz Skarbu Państwa.

Uchwała hipoteczna wraz z uzupełnionym wyciągiem z księgi gruntowej, wykazującym wpis prawa zastawu oraz notarjalnie sporządzony dokument zastawu winny być przez petenta złożone w dyrekcji ceł.

§ 17. Zabezpieczenie hipoteczne może być również udzielone przez osobę trzecią, w tym jednak wypadku w dokumencie zastawu względnie w zapisie ewikcji hipotecznej należy wyraźnie zaznaczyć, iż osoba ta, niezależnie od odpowiedzialności hipotecznej przyjmuje na siebie osobistą odpowiedzialność solidarną z całego swego majątku za terminowe uiszczenie kredytowanej należności celnej.

§ 18. Jeżeli na realności, na której ustanowiono zastaw hipoteczny znajdują się zabudowania, winien petent dołączyć do wyciągu z księgi gruntowej dowód, że zabudowania te ubezpieczone zostały od ognia do kwoty, pokrywającej zupełnie skarbowe prawo zastawu, oraz przedstawić dyrekcji ceł najpóźniej w lutym każdego roku dowód uiszczenia rocznych rat asekuracyjnych,

§ 19. Po otrzymaniu zobowiązania strony oraz zabezpieczenia, dyrekcja ceł zawiadamia właściwy urząd celny o przyznaniu kredytu z wyszczególnieniem wszystkich danych, niezbędnych urzędowi do wykonywania czynności, wynikających z danego zakredytowania.

Odpis tego zarządzenia dyrekcja ceł przesyła stronie zainteresowanej do wiadomości.

§ 20. Złożone zabezpieczenie przechowuje się jako depozyt zgodnie z obowiązującemi przepisami.

§ 21. Odprawa celna z zakredytowaniem należności celnych odbywać się będzie w następujących urzędach celnych: w Warszawie, Łodzi, Sosnowcu, Grajewie, Poznaniu, Lesznie, Zbąszyniu, Bydgoszczy, Lwowie, Przemyślu, Krakowie, Lublińcu, Katowicach, Dziedzicach, Cieszynie, Bielsku, Wilnie.

§ 22. Importerowi może być udzielony kredyt na zasadzie jednego pozwolenia dyrekcji ceł w kilku urzędach celnych, przyczem w tym wypadku ogólna suma przyznanego kredytu rozdziela się pomiędzy poszczególne urzędy.

W granicach wyznaczonych sum każdy z poszczególnych urzędów prowadzi samodzielną ewidencję i ściąga zakredytowane należności.

§ 23. Kontrolę kredytów prowadzą urzędy celne w specjalnej "księdze zakredytowanych należności" (wzór № 4).

Księgę prowadzi się przez cały rok, rozpoczyna się przeniesieniem pozostałości z poprzedniego roku według poszczególnych nieuregulowanych pozycyj.

Księga dzieli się na imienne konta, oddzielne dla każdego dłużnika.

§ 24. Importer winien przy każdej odprawie celnej zgłosić swe życzenie korzystania z przyznanego kredytu bądź w formie adnotacji, uczynionej na deklaracji celnej, bądź w formie oddzielnego pisemnego zgłoszenia, które dołącza się do właściwej deklaracji.

§ 25. Po sprawdzeniu czy przyznany kredyt nie został wyczerpany oraz czy towary podlegające zakredytowaniu według danej deklaracji odpowiadają towarom wyszczególnionym w pozwoleniu, urząd celny zapisuje przypadającą sumę na właściwe konto do "księgi zakredytowanych należności" oraz do "rejestru opłat celnych" w przedziałce 33 "odroczone należności celne".

Na deklaracji celnej urząd robi adnotację zapomocą stempla "zakredytowano opłatę ...... zł. ...... gr. dnia ...... 192. r. urząd celny w ...... konto № ...... poz. ...... księgi zakredytowanych należności.

Rachmistrz ......

M. P."

§ 26. Oprocentowanie kredytu wynosić będzie o 2% od sta więcej niż każdoczesna stopa procentowa, pobierana przez Bank Polski od pożyczek terminowych.

Obecną stopę procentową kredytu celnego ustala się na 14% w stosunku rocznym. Stopa ta będzie regulowana oddzielnemi zarządzeniami Ministerstwa Skarbu.

W wypadku zmiany stopy procentowej podlegają nowemu oprocentowaniu tylko sumy zakredytowane po terminie zmiany.

§ 27. Dłużnik obowiązany jest wpłacić zakredytowaną należność wraz z procentami w terminie wskazanym w pozwoleniu, wydanem przez dyrekcję ceł.

Dopuszczalna jest jednakże i przedterminowa wpłata każdej poszczególnej zakredytowanej sumy, przyczem w tym wypadku procent oblicza się do dnia wpłaty.

Wszelkie kwestje sporne, powstałe na tle stosowania taryfy celnej, przyznawania ulg celnych, sprostowania omyłek rachunkowych i t. p., a nie rozstrzygnięte przed upływem terminów płatności przyznanych kredytów, nie przerywają biegu tychże terminów.

Wpłaty mogą być uskuteczniane do kasy urzędu celnego, do kas skarbowych względnie do oddziałów Banku Polskiego.

Przy wpłatach do kas skarbowych względnie do oddziałów Banku Polskiego płatnik winien podać: imię i nazwisko dłużnika, sumę, tytuł wpłaty oraz właściwy urząd celny, na którego rachunek wpłaca zakredytowaną sumę.

O dokonanej wpłacie do kasy skarbowej względnie do oddziału Banku Polskiego dłużnik winien bezzwłocznie zawiadomić właściwy urząd celny, dołączając do zawiadomienia pokwitowanie kasy skarbowej względnie oddziału Banku Polskiego w oryginale lub w uwierzytelnionym przez siebie odpisie.

§ 28. W razie niezapłacenia we wskazanym terminie zakredytowanej sumy, dłużnik obowiązany będzie, z samego prawa i bez potrzeby stawiania w zwłoce, uiścić tytułem kary konwencjonalnej, oprócz procentów, wskazanych w § 26, nadto procenty zwłoki od daty uchybienia terminu. Procenty zwłoki pobierane będą w wysokości 50% stopy procentowej, przewidzianej w § 26. Obecna stopa procentów zwłoki wynosi 7 od sta rocznie.

§ 29. Przy wpłacaniu zakredytowanych należności do kasy urzędu celnego urząd celny oblicza przypadające procenty (§ 26 i 28) do dnia wpłaty i odbiór należności wraz z procentami kwituje w sposób ustalony w instrukcji rachunkowo-kasowej.

§ 30. Wpłaconą do kasy urzędu celnego zakredytowaną należność wraz z procentami księguje się w rejestrze opłat celnych na poszczególne pozycje budżetowe i jednocześnie wykazuje się ją (bez procentów) w przedziałce 34 tegoż rejestru (wpłacono na poczet odroczonych należności). Niezależnie od tego wpłaconą sumą wraz z procentami zapisuje się do właściwych rubryk księgi zakredytowanych należności. Pobrane procenty zarachowuje się w oddzielnej pozycji na "wpływy uboczne".

§ 31. Przy wpłacaniu, należności do kas skarbowych względnie do oddziałów Banku Polskiego, urząd celny po otrzymaniu od kasy skarbowej względnie oddziału Banku Polskiego zawiadomienia o wpłacie i po porównaniu z zawiadomieniem, otrzymanem od dłużnika (§ 27), sprawdza, czy wysokość wpłaconej sumy odpowiada przypadającej należności z procentami, poczem księguje ją w sposób wskazany w § 30 z tem, że jednocześnie całą wpłaconą sumę księguje do sum obrotowych w sposób ustalony dla księgowania sum, wpłacanych do kas skarbowych na rachunek urzędów celnych.

Uwaga: Księgowanie zakredytowanych należności wpłacanych nie bezpośrednio do kasy urzędu celnego odbywa się tylko na podstawie zawiadomienia kasy skarbowej względnie oddziału Banku Polskiego, a nie płatnika.

Po otrzymaniu zawiadomienia od płatnika o uiszczeniu należności, urząd celny winien dopilnować, aby kasa skarbowa względnie oddział Banku Polskiego nadesłały jaknajprędzej zawiadomienie, celem zaksięgowania wpłaconej sumy.

§ 32. Urząd celny obowiązany jest czuwać nad tem, by zakredytowane należności wraz z procentami były wpłacane w określonych terminach.

Jeżeli termin wpłaty przypadnie na niedzielę lub święto przesuwa się go na dzień następny.

O ileby należności nie zostały zapłacone w kasie urzędu celnego w przepisanym terminie lub o ileby zawiadomienie dłużnika o dokonanej przezeń wpłacie do kasy skarbowej względnie do oddziału Banku Polskiego (§ 27) nie wpłynęło w przeciągu 5 dni, urząd celny przystępuje do przymusowego ściągnięcia zapadłej należności.

§ 33. W razie niewpłacenia długu w terminie urząd celny sporządza nakaz płatniczy (wzór № 5) na zasadzie zapisów w księdze zakredytowanych należności i przesyła go do odnośnej izby skarbowej względnie władzy policyjnej, celem przymusowego ściągnięcia zakredytowanej sumy jako należności bezspornej.

W nakazie płatniczym wystawia się tylko całkowitą sumę zakredytowanych należności celnych z wyłączeniem przypadających procentów.

Jednocześnie urząd celny przesyła odpis nakazu płatniczego dłużnikowi do wiadomości, zaznaczając równocześnie, iż oprócz wskazanej w nakazie sumy kapitalnej, dłużnik, obowiązany jest nadto do uiszczenia procentów, zastrzeżonych w § 26, oraz procentów zwłoki zastrzeżonych w § 28.

§ 34. O ile po upływie miesiąca od dnia wysłania nakazu płatniczego zaległe należności nie zostaną uregulowane, urząd celny zawiadamia o tem dyrekcję ceł, która zwraca się do izby skarbowej względnie władz policyjnych, celem przyspieszenia egzekucji.

§ 35. Niewpłacenie przez dłużnika zapadłych należności w ustalonym terminie stanowi powód upoważniający dyrekcje ceł do zamknięcia dalszych niewyczerpanych jeszcze kredytów.

§ 36. W razie konieczności poszukiwania przypadających Skarbowi zakredytowanych należności celnych wraz z procentami na zlożonem przez dłużnika zabezpieczeniu, dyrekcje ceł podejmują zdeponowane listy gwarancyjne, papiery procentowe względnie dokumenty hipoteczne i przesyłają je do Generalnej Prokuratorji Rzeczypospolitej Polskiej względnie jej oddziału właściwego terytorjalnie, celem wszczęcia kroków, zmierzających do zrealizowania pretensyj Skarbu wraz z procentami, karami i kosztami.

§ 37. Dla ścisłej ewidencji kredytów celnych urząd celny po miesięcznem zamknięciu księgi zakredytowanych należności przesyła dyrekcji ceł w terminie 5 dni "wykaz zakredytowanych należności" (wzór № 6).

W tymczasowych i ostatecznych wykazach miesięcznych przychodów i rozchodów (wzór № 34 instrukcji rachunkowo-kasowej), nadsyłanych do dyrekcji ceł, urząd celny podaje na odwrotnej stronie wykazu ogólną sumę zakredytowanych (niewpłaconych) w miesiącu sprawozdawczym ceł oraz wpływów ubocznych (każdą z tych pozycyj oddzielnie).

§ 38. Na podstawie otrzymanych od urzędów celnych miesięcznych wykazów (wzór № 6) dyrekcja cel sporządza i przesyła departamentowi ceł oraz właściwym izbom kontroli w terminie 10 dni "ogólny wykaz zakredytowanych należności" według tegoż wzoru, podając w rubryce 2 zamiast nazwiska właściciela konta nazwę urzędu celnego a w rubrykach pozostałych sumy ogólne z wykazu każdego urzędu.

W tymczasowych i ostatecznych wykazach miesięcznych przychodów i rozchodów (wzór № 34 instrukcji rachunkowo-kasowej), nadsyłanych departamentowi ceł, dyrekcja ceł podaje na odwrotnej stronie wykazu ogólną sumę zakredytowanych w miesiącu sprawozdawczym ceł oraz wpływów ubocznych.

§ 39. Dyrekcje ceł będą nadsyłały departamentowi ceł w dziesięciodniowych odstępach czasu krótkie sprawozdania z podaniem: komu, ile i na jaki termin przyznany został kredyt z sumy wyznaczonej do dyspozycji dyrekcji ceł (§ 3).

§ 40. Dyrekcje ceł obowiązane są do ścisłej kontroli czynności urzędów celnych, oraz do szybkiego i dokładnego sprawdzania nadsyłanych przez nie sprawozdań i dokumentów w sprawach kredytowania cła.

§ 41. W ostatnim dniu każdego miesiąca departament ceł przesyła Najwyższej Izbie Kontroli na schemacie wzór № 6 ogólny wykaz zakredytowanych należności celnych za miesiąc poprzedni, podając w rubryce 2 schematu zamiast nazwiska właściciela konta nazwę dyrekcji ceł a w rubrykach pozostałych sumy ogólne z wykazów poszczególnych dyrekcyj.

§ 42. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK 

grafika

• Identyfikator: Dz.U.1925.40.277
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Postępowanie przy udzielaniu kredytów celnych.
• Data aktu: 30/03/1925
• Data ogłoszenia: 22/04/1925
• Data wejścia w życie: 22/04/1925