Międzynarodowa Konwencja o zwalczaniu handlu kobietami i dziećmi. Genewa.1921.09.30.

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA
o zwalczaniu handlu kobietami i dziećmi,
podpisana w Genewie dnia 30 września 1921 roku.

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 13 lutego 1924 r. - Dz. U. R. P. Nr 20 poz. 211).

W IMIENIU,

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY,

STANISŁAW WOJCIECHOWSKI,

PREZYDENT

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.

Wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

W dniu trzydziestym września tysiąc dziewięćset dwudziestego pierwszego roku podpisana została w Genewie Międzynarodowa Konwencja o zwalczaniu handlu kobietami i dziećmi o następującem brzmieniu dosłownem:

Międzynarodowa Konwencja o zwalczaniu handlu kobietami i dziećmi.

Otwarta do podpisu w Genewie od d. 30 września 1921 do dn. 31 marca 1922 r.

Albanja, Niemcy, Austrja, Belgja, Brazylja, Imperjum Brytyjskie (wraz z Kanadą, Commonwealth Australji, Związkiem Południowo-Afrykańskim, Nową-Zelandją i Indjami), Chili, Chiny, Kolumbja, Costarica, Kuba, Estonja, Grecja, Węgry, Włochy, Japonja, Łotwa, Litwa, Norwegja, Persja, Polska (z Gdańskiem), Portugalja, Rumunja, Siam, Szwecja, Szwajcarja i Czechosłowacja.

Pragnąc zapewnić w sposób bardziej kompletny zwalczanie handlu kobietami i dziećmi, wymienionego we wstępie do Porozumienia z dnia 18 maja 1904 r., i do Konwencji, z dnia 4 maja 1910 r., pod nazwą "Handel białemi".

Po zaznajomieniu się z zaleceniami umieszczonemi w Akcie końcowym Międzynarodowej Konwencji, która zgromadziła się w Genewie na wezwanie Rady Ligi Narodów w czasie od 30 czerwca do 5 lipca 1904 r. i

Postanowiwszy zawrzeć Konwencję dodatkową do Porozumienia i Konwencyj wyżej wymienionych,

Wyznaczyły w tym celu jako swych pełnomocników: (pominięto),

którzy po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i należyte co do formy, zgodzili się na następujące postanowienia:

Art.  1. 

Wysokie Układające się Strony, o ile nie są jeszcze członkami Porozumienia z dnia 18 maja 1904 r. i Konwencji z dn. 4 maja 1910 r., zgadzają się przesłać w najkrótszym terminie i w formie przewidzianej przez wyżej wymienione Porozumienie i Konwencję ratyfikacje powyższych aktów lub zgłosić przystąpienie do nich.

Art.  2. 

Wysokie układające się Strony zgadzają powziąć wszelkie środki w celu ścigania i karania osobników, zajmujących się handlem dziećmi obu płci, rozumiejąc przekroczenie to w znaczeniu art. 1-go Konwencji z dn. 4 maja 1910 r.

Art.  3. 

Wysokie układające się Strony zgadzają się powziąć środki niezbędne w celu karania usiłowań przekroczenia oraz, w granicach prawnych, czynów przgotowawczych do przekroczeń, przewidzianych w artykułach 1 i 2 Konwencji z dn. 4 maja 1910 r.

Art.  4. 

Wysokie układające się Strony zgadzają się, w razie gdyby nie było między niemi Konwencji co do wydawania przestępców, powziąć wszelkie w ich mocy będące środki w celu wydawania sobie osobników podejrzanych o przekroczenia, wskazane w artykułach 1 i 2 Konwencji z dn. 4 maja 1910 r. lub skazanych za takie przekroczenia.

Art.  5. 

W paragrafie B. protokółu końcowego Konwencji z r.1910 słowa "dwadzieścia lat skończonych" zastępuje się przez słowa "dwadzieścia jeden lat skończonych".

Art.  6. 

Wysokie układające się Strony zgadzają się w razie, gdyby dotąd jeszcze nie powzięły zarządzeń ustawodawczych lub administracyjnych, dotyczących pozwolenia na utrzymywanie ajencyj i biur pośrednictwa pracy i nadzoru nad nimi, wydać przepisy w tym przedmiocie w celu zapewnienia ochrony kobiet i dzieci, poszukujących pracy w innych krajach.

Art.  7. 

Wysokie układające się Strony zgadzają się, o ile dotyczy to ich urzędów imigracyjnych i emigracyjnych, powziąć zarządzenia administracyjne i ustawodawcze, celem zwalczania handlu kobietami i dziećmi.

Zgadzają się mianowicie wydać przepisy niezbędne dla ochrony kobiet i dzieci, podróżujących na okrętach, przewożących emigrantów, nie tylko przy odjeździe i przyjeździe, ale również podczas podróży, oraz zarządzenia w celu ogłaszania na stacjach kolejowych i w postaci ostrzeżeń dla kobiet i dzieci przed niebezpieczeństwem handlu ze wskazaniem miejsc, gdzie mogą otrzymać mieszkanie, pomoc i opiekę.

Art.  8. 

Konwencja niniejsza, której teksty francuski i angielski uznaje się za autentyczne nosić będzie datę dzisiejszą i może być podpisywana do dn. 31 marca 1922 r.

Art.  9.  1

Konwencja niniejsza podlega ratyfikacji, przy czym od 1 stycznia 1948 r. akty ratyfikacyjne winny być przesłane do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, który zawiadomi o ich złożeniu Członków Organizacji Narodów Zjednoczonych i Państwa nie będące Członkami, którym Sekretarz Generalny podał do wiadomości odpis Konwencji. Akty ratyfikacyjne będą złożone w archiwum Sekretariatu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Zgodnie z postanowieniami arrtykułu 18 Paktu Ligi Narodów, Sekretarz Generalny zarejestruje niniejszą Konwencję z chwilą dokonania złożenia pierwszego dokumentu ratyfikacyjnego.

Art.  10.  2

Członkowie Organizacji Narodów Zjednoczonych mogą przystąpić do niniejszej Konwencji. To samo odnosi się do Państw, które nie są członkami, a którym Rada Gospodarcza i Społeczna Organizacji Narodów Zjednoczonych zdecyduje oficjalnie podać do wiadomości niniejszą Konwencję.

Przystąpienie będzie notyfikowane Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, który da znać o tym wszystkim Członkom Organizacji Narodów Zjednoczonych jak również Państwom, które nie są członkami, a którym Sekretarz Generalny podał do wiadomości odpis Konwencji.

Art.  11. 

Konwencja niniejsza uzyska moc obowiązującą dla każdej Strony od dnia złożenia jej dokumentu ratyfikacyjnego lub aktu przystąpienia.

Art.  12.  3

Każde Państwo, które jest Stroną niniejszej Konwencji, może ją wypowiedzieć z tym, że o zamiarze wystąpienia zawiadomi na 12 miesięcy z góry.

Wypowiedzenie powinno nastąpić w drodze pisemnego zawiadomienia, które należy przesłać do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych. Odpisy takiego zawiadomienia winny być z kolei przesłane przez Sekretarza wszystkim członkom Organizacji Narodów Zjednoczonych i Państwom, które nie są członkami, a którym Sekretarz podał do wiadomości odpis Konwencji. Wypowiedzenie to wejdzie w życie po upływie roku od daty, w której zostało podane do wiadomości Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, i działa tylko w odniesieniu do Państwa, które o tym zawiadomiło.

Art.  13.  4

Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych będzie prowadził specjalny wykaz Stron, które niniejszą Konwencję podpisały, ratyfikowały, przystąpiły do niej lub ją wypowiedziały.

Wykaz ten winien być dostępny w każdym czasie każdemu członkowi Organizacji Narodów Zjednoczonych jak również każdemu Państwu, które nie jest członkiem, a któremu Sekretarz Generalny podał do wiadomości odpis Konwencji. Wykaz powinien być publikowany możliwie najczęściej odpowiednio do zaleceń Rady Gospodarczej i Społecznej Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Art.  14.  5

(skreślony).

Zaznajomiwszy się z powyższą Konwencją, uznaliśmy ją i uznajemy w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Wolnego Miasta Gdańska za słuszną zarówno w całości jak i każde z zawartych w niej postanowień, oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i zatwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

W Warszawie, dnia 28 sierpnia 1924 roku.

1 Art. 9 ust. 1 zmieniony przez Protokół z dnia 12 listopada 1947 r. (Dz.U.51.59.405) zmieniający nin. umowę z dniem 21 grudnia 1950 r.
2 Art. 10 zmieniony przez Protokół z dnia 12 listopada 1947 r. (Dz.U.51.59.405) zmieniający nin. umowę z dniem 21 grudnia 1950 r.
3 Art. 12 zmieniony przez Protokół z dnia 12 listopada 1947 r. (Dz.U.51.59.405) zmieniający nin. umowę z dniem 21 grudnia 1950 r.
4 Art. 13 zmieniony przez Protokół z dnia 12 listopada 1947 r. (Dz.U.51.59.405) zmieniający nin. umowę z dniem 21 grudnia 1950 r.
5 Art. 14 skreślony przez Protokół z dnia 12 listopada 1947 r. (Dz.U.51.59.405) zmieniający nin. umowę z dniem 21 grudnia 1950 r.

Zmiany w prawie

Sejm uchwalił rentę wdowią z poprawkami rządu

Współmałżonek zmarłej osoby będzie mógł pobierać równocześnie rentę rodzinną i inne świadczenie emerytalno-rentowe w wybranym przez siebie wariancie – tzw. rentę wdowią. Nie będzie już musiał, jak...

Beata Dązbłaż 26.07.2024
Przedłużenie ważności rozporządzenia o warunkach zabudowy z podpisem prezydenta

Podczas ostatniego posiedzenia Senat nie wniósł poprawek do noweli ustawy o dostępności wydłużającej o dwa lata ważność rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Ma ono wygasnąć 20 września br. Brak rozporządzenia sparaliżowałby realizację inwestycji. W piątek prezydent podpisał ustawę.

Renata Krupa-Dąbrowska 19.07.2024
Nieczytelna preskrypcja? Farmaceuta sam zadecyduje o dawkowaniu leku

Jeśli na recepcie w ogóle nie wypisano dawkowania leku albo jest ono niemożliwe do rozczytania, farmaceuta sam będzie mógł zadecydować, jaka dawka będzie odpowiednia dla pacjenta. Będzie mógł wydać też pacjentowi maksymalnie cztery opakowania leku, a nie jak do tej pory dwa. Te zasady nie będą jednak dotyczyły leków zawierających substancje psychotropowe lub środki odurzające.

Inga Stawicka 19.07.2024
Nowe podstawy programowe dla kilku zawodów szkolnictwa branżowego

Od września zmienią się podstawy programowe kształcenia w zawodach: elektromechanik pojazdów samochodowych oraz technik pojazdów samochodowych, operator obrabiarek skrawających i technik weterynarii. Określona też została podstawa programowa kształcenia w nowym zawodzie technik elektromobilności.

Agnieszka Matłacz 08.07.2024
Kary za wykroczenia i przestępstwa skarbowe rosną od lipca po raz drugi w tym roku

41 mln 281 tys. 920 złotych może od lipca wynieść maksymalna kara za przestępstwo skarbowe. Najniższa grzywna za wykroczenie wynosi natomiast 430 złotych. Wzrost kar ma związek z podwyższeniem wysokości minimalnego wynagrodzenia. Od lipca 2024 roku wynosi ono 4300 złotych.

Krzysztof Koślicki 01.07.2024
Przepisy o głosowaniu korespondencyjnym bez poprawek Senatu

W środę Senat nie zgłosił poprawek do noweli kodeksu wyborczego, która umożliwia głosowanie korespondencyjne wszystkim obywatelom zarówno w kraju, jak i za granicą. 54 senatorów było za, a 30 przeciw. Ustawa trafi teraz do prezydenta. Poprzedniego dnia takie rozwiązanie rekomendowały jednomyślnie senackie komisje Praw Człowieka i Praworządności, Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Ustawodawcza.

Grażyna J. Leśniak 26.06.2024