29 czerwca 2023 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wydał wyrok w belgijskiej sprawie Cabot Plastics Belgium SA (C‑232/22).

Sprawa ta dotyczyła jednej z najbardziej gorących ostatnio kwestii w VAT - stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (fixed establishment, FE). Wyrok ten jest również bardzo istotny dla polskich podatników. W szczególności sprawą powinny być zainteresowane spółki świadczące usługi typu tool manufacturing na rzecz podmiotów zagranicznych. Niemniej tezy wyroku można również przełożyć na inne typy biznesów prowadzonych w ramach współpracy z podmiotami zagranicznymi, w szczególności w strukturze powiązań kapitałowych i na wyłączność.

Czytaj też: Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oddanych do używania innemu przedsiębiorcy w ramach tool manufacturingu stanowią koszty uzyskania przychodu - wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 października 2013 r., III SA/Wa 354/13 >>

Czego dotyczyła sprawa?

Cabot Plastics Belgium SA (CPB) świadczyła usługi produkcyjne dla podmiotu ze Szwajcarii Cabot Switzerland GmbH (CSG), a więc z siedzibą poza obszarem UE – była tzw. producentem kontraktowym (przetwarzała pod kierownictwem surowce w produkty). CSG był zidentyfikowany na VAT w Belgii w związku ze sprzedażą gotowych produktów. CPB i CSG były podmiotami powiązanymi, jednak CPB nie był podmiotem bezpośrednio zależnym od CSG. Prawnie były to podmioty odrębne, miały jedynie wspólnego udziałowca (CPB pośrednio).

Zobacz też: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour d'appel de Liège (Belgia) w dniu 1 kwietnia 2022 r. - Cabot Plastics Belgium SA/État belge >>

Dodatkowo CPB zapewniała CSG szereg świadczeń pomocniczych lub uzupełniających do samej pracy kontraktowej.

Jednym słowem, „interweniowała w operacjach logistycznych” związanych ze sprzedażą prowadzoną przez CSG (na linii przechowywanie, pakowanie, załadunek ciężarówek). CPB wskazywała potrzeby operacyjne swoich zakładów produkcyjnych, ułatwiała formalności celne, przestrzegała standardów i procedur CSG w zakresie jakości, oferowała wsparcie w zakresie planowania, administracyjne, akcyzowe i celne, działała jako importer w imieniu i na wniosek CSG oraz zarządzała materiałami opakowaniowymi.

Co istotne usługi świadczone na rzecz CSG generowały cały obrót z tytułu sprzedaży spółki belgijskiej.

Organy belgijskie zakwestionowały miejsce świadczenia dla VAT z reżimu odwrotnego obciążenia na opodatkowanie w Belgii, gdzie ich zdaniem miał miejsce odbiór i wykorzystanie usług przez CSG. Organy belgijskie uznały, że środkami technicznymi w Belgii CSG były dwa zakłady produkcyjne, centrum dystrybucyjne, miejsce przechowywania, które były własnością CPB, ale które musiały zostać uznane za udostępnione CSG zgodnie z umową. Na mocy tej umowy CPB zgodziła się bowiem używać sprzętu wyłącznie do produkcji zleconej przez CSG i zgodnie z dostarczonymi instrukcjami. Natomiast przez zasoby ludzkie, czyli drugie kryterium istnienia FE w innym kraju, kontrolujący uznali personel operacyjny umożliwiający CSG prowadzenie sprzedaży i dostaw.

Zobacz również: Eksperci KPMG: Wyrok TSUE w sprawie oprocentowania nadpłat może mieć szersze znaczenie >>

Sprawa trafiła do sądu. Uznał on, że CSG ma siedzibę w Szwajcarii, ponieważ znajduje się tam siedziba statutowa i biuro zatrudniające 47 osób i to właśnie w tym państwie podejmowane są strategiczne i ogólne decyzje polityczne tego przedsiębiorstwa, zawierane są różne umowy i spotyka się jego zarząd. Jednak jego zdaniem okoliczność, że siedziba ta znajduje się w Szwajcarii, nie oznacza automatycznie, że miejsce świadczenia usług znajduje się w tym państwie. Istnieje bowiem zasada szczególna dotyczącą miejsca opodatkowania, w przypadku gdy usługi są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika w innym miejscu niż jego siedziba.

Ostatecznie sprawa była przedmiotem rozważań TSUE.

Czytaj też: Miejsce świadczenia przy dostawach towarów >>

 

Sprawdź również książkę: VAT. Komentarz 2023 [PRZEDSPRZEDAŻ] ebook >>


Stanowisko Trybunału

Trybunał powołał się na tezy wyroku w sprawie Berlin Chemie A. Menarini (C-333/20) i uznał, że jedynie w przypadku, gdyby ustalono, że spółka dysponuje zasobami usługodawcy tak, jakby były one jej własnością, można uznać, że posiada ona FE w Belgii. Podmiot szwajcarski musiałby mieć natychmiastowy i stały dostęp do zasobów tam zlokalizowanych, tak jakby były to jego własne zasoby. Ponieważ jednak podmiot świadczący usługi pozostaje odpowiedzialny za własne środki i świadczy te usługi na własne ryzyko, umowa o świadczenie usług z CSG, jakkolwiek wyłączna, nie skutkuje sama w sobie tym, że infrastruktura CPB staje się jego klienta.

Co ciekawe, Trybunał podkreślił, że w celu ustalenia miejsca świadczenia usług nie jest istotne, gdzie znajdują się towary sprzedawane przez podmiot szwajcarski (których dotyczyły nabywane od CPB usługi), tylko gdzie znajdują się zasoby techniczne i osobowe z których spółka korzysta w celu produkcji towarów. Trybunał jeszcze raz podkreślił, że te same środki które miałyby tworzyć FE w Belgii nie mogą być wykorzystywane jednocześnie do świadczenia usług i do korzystania z tych samych usług. Co więcej fakt świadczenia dodatkowych usług (oprócz usług produkcyjnych), które ułatwiają działalność gospodarczą związaną ze sprzedażą produktów będących wynikiem prac kontraktowych, nie ma wpływu na istnienie FE w Belgii. Fakt więc, że działalność dwóch podmiotów tworzy gospodarczą całość i że jej wyniki przynoszą zasadniczo korzyści klientom w państwie członkowskim usługodawcy nie ma tutaj znaczenia.

Czytaj też: Miejsce świadczenia usług obsługi logistycznej obejmujących magazynowanie lub przechowywanie towarów >>

Podsumowanie

To bardzo ważne tezy, które płyną z wyroku. Trybunał po raz kolejny przyjął korzystną dla podatników linię interpretacyjną. Jakkolwiek spór w zakresie miejsca opodatkowania VAT w aspekcie FE zdaje się nie mieć końca, to omawiany wyrok może w przyszłości mieć istotne skutki dla praktyki także polskich organów podatkowych (które szczególnie umiłowały sobie kwestionowanie struktur toolingowych i dostawców kontraktowych zlokalizowanych w Polsce). Ostatnie wyroki Trybunału mogą więc pomóc ugruntować bardziej liberalne podejście do kwestii stałego miejsca prowadzenia działalności w VAT.

Magdalena Jaworska, ​radca prawny, doradca podatkowy, partnerka w Quidea