Spółka wystąpiła o indywidualną interpretację prawa podatkowego w zakresie CIT. Opisując stan faktyczny podała, że nabywa odpłatnie składniki majątku (systemy zabezpieczeń), które po zamontowaniu będą wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej i ujęte w ewidencji środków trwałych. Montaż tych systemów wykonywany jest przez pracowników zatrudnionych w spółce, w ramach obowiązków wynikających z umów o pracę. Bez względu na to, czy w danym miesiącu pracownikowi zostanie zlecone wykonanie montażu, otrzyma on wynagrodzenie, ponieważ montaż jest jednym z wielu innych zadań pracowników.

Wniosek o interpretację i stanowisko podatnika

Spółka zadała pytanie, czy koszty wynagrodzeń i premii wypłacane pracownikom wykonującym montaże składników majątku, które będą w spółce środkami trwałymi, mogą być ujęte bezpośrednio w kosztach uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 4g, tj. w dacie postawienia ich do dyspozycji lub wypłaty?

Zdaniem wnioskodawcy, do wartości początkowej środków trwałych należy zaliczyć wszelkie koszty, co do których,  nie ma wątpliwości, że są ściśle związane z nabyciem tego środka trwałego. W tym przypadku będzie to cena należna zbywcy z tytułu sprzedaży systemu zabezpieczającego. Natomiast wynagrodzenia pracowników spółki, którzy dokonują montażu systemów w ramach swoich dotychczasowych obowiązków pracowniczych, do takich kosztów nie należą. Wydatki na wynagrodzenia spółka ma prawo ująć bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu w miesiącu, kiedy są należne lub postawione do dyspozycji pracowników.

Organy skarbowe i WSA przeciwne stanowisku podatnika

Organy skarbowe uznały stanowisko spółki za nieprawidłowe. Stwierdziły, że proporcjonalna część wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w montaż składników majątku, które będą w spółce środkami trwałymi, naliczona do momentu przekazania tych składników do używania i dotycząca montażu, powinna zostać zaliczona do wartości początkowe środka trwałego.

Zobacz również: NSA: Podatnik ma prawo otrzymać dokumenty elektronicznie >>

Sprawa trafiła do WSA w Warszawie, który w wyroku z dnia 29 maja 2017 r. sygn. akt IIISA/Wa 2232/16 oddalił skargę spółki, podzielając stanowisko organów skarbowych.

NSA przychylne podatnikowi

Spółka za pośrednictwem pełnomocnika złożyła skargę kasacyjną do NSA.

Zdaniem Jakuba Trębickiego, pełnomocnika spółki, wynagrodzenia te nie wykazują bezpośredniego związku z nabyciem środka trwałego. Podniósł on przed NSA, że nie ma konieczności dokonywania szacowania wysokości wynagrodzenia za czas wykonywania instalacji nabytego środka trwałego, gdyż w definicji ceny nabycia ustawodawca nie wymienił kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi (art. 16g ust.3 ustawy o CIT), inaczej niż w przypadku definicji kosztu wytworzenia (art. 16 g ust. 4 ustawy o CIT). Zgodnie z ustawą o CIT jedynie ustalenie wartości początkowej środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie odbywa się w oparciu o definicję kosztu wytworzenia. Jakub Trębicki podkreślił, że wynagrodzenia pracowników dokonujących montażu nie wpływają na wartość początkową montowanego przez nich środka trwałego.

 

Natomiast Kinga Wyszyńska, reprezentująca organy skarbowe, podtrzymała stanowisko organów skarbowych.

NSA przyznał rację spółce. Uchylił wyrok WSA w całości i wcześniej wydaną interpretację indywidualną. Sędzia sprawozdawca Jan Rudowski podkreślił, że sąd przyjmuje w całości argumentację przedstawioną w skardze przez pełnomocnika spółki. Podkreślił, że nie ma możliwości wydzielania wynagrodzenia pracowników. Powinny być one w całości kosztem uzyskania przychodu w miesiącu, za który są należne lub postawione do dyspozycji pracowników. Nie mogą zatem być drugi raz rozpatrywane jako koszt, nie powinny być ujęte w wartości początkowej środka trwałego.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 października 2019 r., sygn. akt II FSK 3571/17